مقدمه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با عوامل تنش زای متعدد جسمی و روانی مواجه هستند که منجر به کاهش کیفیت زندگی آنان می شود. با توجه به ارتباط تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی با بیماری های سیستم اعصاب مرکزی، یکی از روش هایی که می تواند به توانبخشی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس کمک نماید، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بود. روش طرح تحقیق نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش 26 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهرستان رشت در سال 1397 بود که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و پرسشنامه اضطراب وجودی (گود و گود، 1974) در مراحل قبل و بعد از درمان استفاده شد. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه، تحت درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند ولی گروه گواه هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری تحلیل شدند. نتایج نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر بهبود تنظیم شناختی هیجان و اضطراب وجودی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تاثیر دارد (001/0>p). بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند در بهبود نشانه های شناختی و هیجانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از کارایی لازم برخوردار باشد.