در این مطالعه تراکم جمعیت حشرات آفت و دشمنان طبیعی آن ها در 14 مزرعه منتخب در مناطق عمده ی کشت گلرنگ بهاره و تابستانه استان، با استفاده از روش های مختلف نمونه برداری، ازجمله شمارش درجا، تور حشره گیری و پرورش حشرات کامل و بر اساس فنولوژی گیاه بررسی شد. در این تحقیق درمجموع 23 گونه آفت و 9 گونه دشمن طبیعی جمع آوری شد که مهم ترین آن ها به شرح زیر می باشند. الف) آفاتی که از قوزه تغذیه می کنند: Acanthiophilus helianthi, Chaetorellia carthami (Dip., Tephritidae); Larinus flavescens, L. liliputanus (Col., Curculionidae); Oxycarenus palens, O. hyalipennis (Hem., Lygaeidae) گونه های 1 تا 4 از داخل قوزه و گونه های 5 و 6 از بیرون قوزه تغذیه می کنند. این حشرات به استثنای C. carthami در مناطق مختلف استان انتشار دارند. حداکثر درصد آلودگی قوزه ها به A. helianthi، Larinus spp. و Oxycarenus spp. به ترتیب در مناطق اصفهان (9/15)، آران و بیدگل (5/3) و اصفهان (12) بود. ب) آفاتی که از سایر اندام های گیاه تغذیه می نمایند: Uroleucon compositae (Hem., Aphididae); Neoaliturus fenestratus (Hem., Cicadellidae); Chromatomyia horticola (Dip., Agromyzidae) این آفات در مناطق مختلف استان انتشار دارند. حداکثر آلودگی به این آفات به ترتیب در مناطق اردستان (300 عدد در 10 سانتیمتر انتهایی شاخه)، اصفهان (18 عدد در 100 تور) و اردستان (2/11 بوته آلوده در 10 کادر یک مترمربعی) بود. ج) دشمنان طبیعی آفات: Antistrophoplex conthurnatus (Hym., Torymidae); Bracon hebetor (Hym., Braconidae); Pachyneuron concolor (Hym., Peteromalidae), Lysiphlebus fabarum (Hym., Braconidae); Pachyneuron concolor (Hym., Pteromalidae); Coccinella septempunctata, Hippodamia variegate (Col., Coccinellidae) گونه های 1 تا 3 پارازیتوئید مگس گلرنگ، گونه های 4 و 5 پارازیتوئید شته ها و گونه های 6 و 7 کفشدوزک های شکارگر شته ها می باشند. حداکثر تراکم جمعیت این سه گروه به ترتیب در مناطق اصفهان (20 عدد در 100 قوزه)، اردستان (5/3 عدد در 100 قوزه) و اردستان (16 عدد در 100 تور) بود.