مقدمه عملکرد مبتنی بر شواهد مستلزم این است که کارکنان بالینی در حیطه های مختلف آموزش، بالین و مدیریت، مهارت های استفاده از شواهد حاصل از پژوهش را بیاموزند و در عمل به کار گیرند. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط سبک یادگیری با عملکرد مبتنی بر شواهد در پرستاران بود. روش کار این مطالعه بر روی 319 پرستار شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمانشاه در سال 1394 به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و بصورت انتساب متناسب انجام گردید. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش شامل دو پرسشنامه سبک یادگیری Vark و عملکرد مبتنی برشواهد و فرم مشخصات جمعیت شناختی بود. روایی و پایایی پرسشنامه سبک یادگیری Vark در داخل و خارج کشور تایید شده است. روایی پرسشنامه عملکرد مبتنی بر شواهد از طریق روایی محتوی تایید و به منظور تعیین اعتبار این پرسشنامه، روش آزمون-بازآزمون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ابزار تحلیلی سبک یادگیری Vark طراحی شده در محیط Excel، آزمون همبستگی اسپیرمن و کای دو انجام شد. یافته ها سبک یادگیری غالب تک مدله (1/84 درصد) و از نوع شنیداری با فراوانی نسبی (3/46 درصد) بود. میزان آگاهی از عملکرد مبتنی بر شواهد (2/53 درصد) پرستاران متوسط بود. نگرش (6/52 درصد) افراد نسبت به عملکرد مبتنی بر شواهد مثبت بود. میزان عملکرد مبتنی بر شواهد بیشتر پرستاران (8/57 درصد) در سطح تقریبا مطلوبی قرار داشت. بین سبک های یادگیری پرستاران و میزان عملکرد مبتنی بر شواهد ارتباط آماری معنادار وجود نداشت. نتیجه گیری پرستاران دارای سبک های یادگیری متفاوت هستند. توسعه روش های آموزشی موثر و متناسب با سبک یادگیری کمک خواهد کرد که با افزایش آگاهی پرستاران باعث افزایش میزان عملکرد مبتنی بر شواهد آنها شود. آموزش مدون و اصولی برای افزایش آگاهی و بهبود نگرش نسبت به عملکرد مبتنی بر شواهد و نیز آموزش پرستاری در خصوص مفاهیم عملکرد مبتنی بر شواهد بصورت علمی و آموزش کارگاهی و ایجاد تسهیلات ضروری به نظر می رسد.