مراقبت های پیشگیرانه در پرستاری و مامایی
سال:1395 | دوره:6 | شماره:1 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: قاعدگی دردناک یا دیسمنوره یکی از شایع ترین اختلالات در زنان است، به طوری که بین 93-60 درصد زنان به آن مبتلا می باشند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ویتامین ب1 بر شدت دیسمنوره اولیه در دانشجویان دانشگاه آزاد همدان سال 1392 می باشد.روش بررسی: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی دو سوکور است که در دانشجویان دانشگاه آزاد همدان انجام شد. در این مطالعه دانشجویان به روش نمونه گیری تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل (هر گروه 62 نفر) تقسیم شدند. در گروه آزمون ویتامین ب 1 100میلی گرم و در گروه کنترل دارونما به مدت 15 روز در ماه، در فاز لوتئال به صورت روزانه یک عدد به مدت دو ماه داده شد. جهت تعیین شدت درد قبل و بعد از مداخله از نمودار استاندارد دیداری (Visual Analog Scale) استفاده گردید و نتایج قبل از مداخله٬ 1 و 2 ماه بعد از مداخله ثبت شد. از نرم افزار 16 SPSS و آزمون تی تست مستقل جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: میانگین نمره درد پس از دو ماه مصرف در گروه مداخله از 6.36±2.24 به 3.28±2.11 و در گروه کنترل از 6.66±2.17 به 5.48±2.03 کاهش یافت که نمره درد در گروه آزمون پس از دو ماه مصرف دارو در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته است (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه پیشنهاد می گردد که مصرف ویتامین ب1 جایگزین داروهای شیمیایی در تسکین دیسمنوره اولیه شود.

زمینه و هدف: ارتقاء کیفیت مراقبت از کاتترهای ورید مرکزی مستلزم بهبود عملکرد پرستاران در رعایت دستورالعمل های استاندارد مراقبت از کاتترها می باشد. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش به روش مبتنی بر مشارکت و سخنرانی بر عملکرد پرستاران در ارتباط با مراقبت از کاتتر ورید مرکزی انجام شد.روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون دو گروهی بر روی 46 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه دو بیمارستان آموزشی که به روش غیر تصادفی به دو گروه کنترل (n=18) و مداخله (n=28) تقسیم شدند، انجام گرفت. مداخله آموزشی مبتنی بر مشارکت در گروه آزمون طی یک ماه اجرا شد. در گروه کنترل روش آموزشی روتین (ارائه سمینار) انجام شد. قبل از اجرای مداخله با استفاده از 3 جلسه بحث گروهی متمرکز با شرکت کنندگان دیدگاه های آنها در مورد نحوه اجرای برنامه آموزشی و روش مشارکت آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. اطلاعات در بدو ورود و سه ماه پس از مداخله توسط چک لیست مشاهده ارزیابی گردید.یافته ها: نشان داد مداخله آموزشی مبتنی بر مشارکت منجر به افزایش نمرات عملکرد پرستاران درمقایسه با گروه سخنرانی شد (p<0.001). این در حالی بود که در پیش آزمون بین دو گروه از نظر نمره عملکرد تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت (p>0.05).نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مبتنی بر مشارکت در مقایسه با روش سخنرانی در بهبود عملکرد پرستاران در مراقبت از کاتترهای ورید مرکزی موثرتر می باشد.

زمینه و هدف: بارداری با تغییرات متعدد بیولوژیکی، سایکولوژیک و اجتماعی همراه است که ممکن است بر عملکرد جنسی تاثیر بگذارند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مشاوره بر اساس مدل PLISSI بر عملکرد جنسی زنان باردار انجام شد.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی شاهد دار تصادفی است که بر روی 60 زن باردار که به صورت تخصیص تصادفی در دو گروه تجربه و شاهد قرار گرفتند، انجام شد. گروه تجربه، مداخله بر اساس مدل PLISSIT و گروه شاهد مشاوره روتین را دریافت کردند. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات فردی و مامایی و پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) استفاده شد. نمره عملکرد جنسی افراد قبل، 2 و 4 هفته بعد از مداخله سنجیده شد. نتایج با آزمون های آماری تی، کای دو، من ویتنی و فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره عملکرد جنسی نمونه ها قبل از مداخله درگروه تجربه 24.76±4.36 و دو هفته بعد 27.98±4.24 و چهار هفته بعد 28.12±4.50 بود که از نظر آماری این اختلاف ها معنی دار بود (به ترتیب P=0.001 و P<0.001). در حالی که میانگین گروه شاهد قبل از دریافت مشاوره روتین 25.13±4.05، دو هفته بعد 25.03±4.32 و چهار هفته بعد 23.72±5.05 بود که از نظر آماری معنی دار شناخته نشد. بین نمرات عملکرد جنسی در گروه تجربه و شاهد قبل از مداخله اختلاف معنی دار وجود نداشت (P=0.796)، اما دو هفته و چهار هفته بعد از مداخله بین نمرات عملکرد جنسی دو گروه اختلاف معنی دار بود (به ترتیب P=0.004 و P<0.001).نتیجه گیری: مشاوره جنسی زنان بر اساس مدل PLISSIT می تواند موجب بهبود عملکرد جنسی زنان باردار شود.

زمینه و هدف: مراقبت از دهان یک فعالیت اساسی در مراقبت های پرستاری است و در بیماران بد حالی که قادر به انجام این فعالیت نیستند موجب برقراری آسایش، راحتی و پیشگیری از ضایعات دهانی می شود. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای دو نوع دهانشویه کلرهگزیدین و آب ازن دار در پیشگیری از ضایعات دهانی در بیماران بخش های ویژه انجام شده است.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی 74 بیمار تحت ونتیلاتور بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان موسوی شهر زنجان، به صورت در دسترس و تخصیص تصادفی وارد مطالعه شدند. گروه شاهد 35 بیمار و گروه آزمون 39 بیمار را شامل می شدند. جمع آوری اطلاعات با استفاده از مقیاس ارزیابی دهان بک BOAS انجام شد. داده ها با کمک نرم افزار آماری SPSS 16 و با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تست دقیق فیشر و کوکران کیو تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد میانگین امتیاز ضایعات دهانی بر طبق BOAS دو گروه آزمون و شاهد تا روز سوم با هم یکسان بودند، اما در روز چهارم میانگین امتیاز ضایعات دهانی در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد کاهش معنی دار آماری (P=0.013) داشت.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، اثربخشی بهتر آب ازن دار نسبت به کلرهگزیدین را در پیشگیری از ضایعات دهانی، نشان می دهد.

زمینه و هدف: چالش اصلی در پیوند کبد، کمبود عضو اهدایی است. استفاده از دهندگان زنده جهت پیوند، راهکاری جدید می باشد. این مطالعه با هدف تبیین مفهوم اهدای کبد بر اساس تجربیات دهندگان زنده پیوند کبد انجام شد.روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع کیفی با رویکرد کیفی-توصیفی است. مشارکت کنندگان 12 اهداء کننده زنده کبد با سابقه اهدای چهار روز تا 12 سال بودند که به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. جهت گردآوری داده از روش مصاحبه عمیق و بدون ساختار و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوا و مقایسه مداوم استفاده شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها منجر به ظهور یک تم اصلی و پنج زیرطبقه شد که بیانگر معنای عمل پیوند کبد بر اساس تجارب اهداءکنندگان زنده بود. مشارکت کنندگان عمل اهدای کبد را «اقدامی حیات بخش و داوطلبانه دارای ابعاد مختلف موثر بر زندگی» توصیف کرده بودند. مشارکت کنندگان از بعد جسمی اهدای کبد را جراحی نسبتا سخت با عوارض جسمی ناخوشایند پس از عمل و نیازمند تداوم مراقبت در منزل، از بعد عاطفی ترکیبی از عواطف مثبت و منفی در قالب امیدها، ترس ها و نگرانی ها، از بعد معنوی اقدامی انسانی، حیات بخش و زیبا، از بعد اجتماعی عملی داوطلبانه با وجهه اجتماعی و نیازمند حمایت خانواده و دولت، و از بعد اقتصادی عملی پر هزینه و زمان بر توصیف کرده بودند.نتیجه گیری: دهندگان زنده کبد علی رغم تجربه مشکلات متعدد، اهدای کبد را اقدامی حیات بخش و داوطلبانه می دانند. اگر چه شدت عوارض جسمی در اکثریت این بیماران خفیف و در اغلب موارد مشارکت کنندگان به تدریج به وضعیت قبل از عمل بازگشته بودند لیکن توصیه این عمل نیازمند تحقیقات بیشتری است. همچنین علاوه بر بعد جسمی لازم است سایر ابعاد اهدای کبد مورد توجه پرستاران و سیستم های حمایتی قرار گیرد.

زمینه و هدف: ارزیابی مستمر برنامه های کارورزی به منظور ارتقاء فرایند آموزش و شناسایی نقاط قوت و ضعف دانشجویان پرستاری یک ضرورت محسوب می شود، پرستاران به جهت تماس مداوم با دانشجویان در محیط بالین می توانند به پیشبرد ارزیابی کمک کنند. این مطالعه با هدف مقایسه دیدگاه سرپرستاران و پرستاران از مهارت های بالینی دانشجویان انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقایسه ای بر روی 100 پرستار و سرپرستار شاغل در بیمارستان های زنجان در سال 1393- 1394 انجام شد. پرسشنامه سنجش مهارت بالینی دانشجویان شامل 36 سوال در ابعاد ارائه خدمات کلی، تامین امنیت بیمار، مراقبت بالینی، ارزیابی بالینی، انجام فرآیند پرستاری و آموزش به بیمار بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: مهارت های بالینی دانشجویان از نظر اکثریت سرپرستاران (57.15 درصد) و پرستاران (56.98 درصد) خوب بود و تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=0.213). میانگین نمره کل ابعاد از نظر سرپرستاران 139.11±21.03 و پرستاران 144.23±21.11 بود. همچنین میانگین نمرات سرپرستاران و پرستاران به ترتیب در ابعاد ارائه خدمات عمومی 19.23±4.06 و 18.73±3.26، تامین امنیت و خلوت 16.03±3.46 و 14.83±2.36، مراقبت بالینی 66.93±6.26 و 58.44±5.06، ارزیابی بالینی 23.44±2.96 و 20.03±2.06، آموزش به بیمار 14.93±4.06 و 17.66±3.67 و فرآیند پرستاری 22.83±7.06 و 19.23±4.06 بود و بین میانگین کل و میانگین نمره هیچ یک از ابعاد، تفاوت آماری دیده نشد.نتیجه گیری: مهارت های بالینی دانشجویان در ابعاد ارائه خدمات عمومی، تامین امنیت و خلوت بیمار، مراقبت بالینی، ارزیابی بالینی، آموزش بیمار و انجام فرآیند بالینی از نظر سرپرستاران و پرستاران پژوهش خوب ارزیابی شد.

زمینه و هدف: مشارکت مردان در برنامه های مراقبتی خانواده یکی از استراتژی های مهم سلامت مادر و کودک می باشد، در این راستا مطالعه ای با هدف تعیین نحوه و میزان عملکرد مردان پس از گذر به مرحله پدری انجام شد.روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه توصیفی مقطعی بود که در سال92-1391 در شهر زنجان انجام شد. عملکرد 403 نفراز پدران که هشت هفته از زایمان همسرانشان می گذشت، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و پرسشنامهاستاندارد عملکرد پدران (IFS-F) بررسی و بر اساس نقطه برش میانه، وضعیت عملکرد سطح بندی شد. روایی محتوا با ضریب نسبی 0.89 و پایایی حیطه های عملکرد با ضریب آلفای کرونباخ 0.90-0.52 تایید و داده ها با آمار توصیفی و آزمون کروسکال والیس در سطح اطمینان 95 درصد آنالیز شدند.یافته ها: بیشترین میانگین عملکرد پدران در حیطه شغل وکمترین مربوط به حیطه اجتماع بود. افزایش مشارکت نسبت به دوران حاملگی، در فعالیت های منزل 23.2 درصد، مراقبت از فرزند دیگر خانواده 30.4 درصد بود. نزدیک به 7 درصد پدران درفعالیت شغلی و 27.6 درصد در حیطه فعالیت های اجتماعی- ارتباطی افت عملکرد داشتند. میانگین عملکرد پدران با سن ازدواج، شغل، تعداد فرزندان، تحصیلات و تجربه اول پدر شدن ارتباط معنی داری نشان داد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد در اکثر حیطه ها پدران عملکرد متوسطی داشتند. با توجه به اهمیت مشارکت مردان در سلامت زنان و کودکان و متاثر بودن وضعیت عملکرد پدران از متغیرهای دموگرافیک، آموزش و شرکت پدران مخصوصا پدران جوان با تحصیلات پایین در کلاس های آمادگی برای والد شدن ضروری به نظر می رسد.

زمینه و هدف: کیفیت مراقبت پرستاری در بخش های مراقبت ویژه که شامل بیمارانی با شرایط بحرانی هستند حائز اهمیت فراوان است. از این رو پرستاران این بخش ها باید از شایستگی بالینی بالایی برخوردار باشند. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه ای شایستگی بالینی پرستاران بخش های مراقبت ویژه، به دو روش خودارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی- مقایسه ای، در مدت شش ماه از خرداد تا آذرماه 1392 میزان شایستگی بالینی 148 پرستار بخش مراقبت های ویژه را با دو روش خودارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی زنجان اندازه گیری نمود. ابزار مورد استفاده، مقیاس صلاحیت بالینی (NCS) بود که سطح صلاحیت بالینی پرستاران و نیز میزان به کارگیری مهارت های بالینی را در 63 مهارت و هفت حیطه مختلف مورد ارزیابی قرار داد. جهت مقایسه نتایج این دو روش، در مورد سطح حیطه های صلاحیت بالینی و سطح به کارگیری حیطه های مهارتی ضریب توافق کاپا محاسبه گردید.یافته ها: همه ضرایب توافق بین سطح شایستگی بالینی خودارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران نسبتا ضعیف و در دو حیطه، بسیار ضعیف بود. کم ترین توافق با 0.098 مربوط به حیطه تضمین کیفیت و بیشترین توافق با 0.373 مربوط به حیطه یاری رسانی و کمک به بیمار بود. ضرایب توافق کاپا در ارزیابی فراوانی به کارگیری مهارت ها توسط پرستاران در تمام حیطه ها بسیار ضعیف بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، هیچ توافقی بین روش خود ارزیابی و ارزیابی توسط سرپرستاران، برای ارزیابی صلاحیت بالینی وجود ندارد. بنابراین هیچ یک از این دو روش قابل استفاده به جای روش دیگر نیست.