طب توانبخشی
سال:1394 | دوره:4 | شماره:2 |تعداد مقالات:19

مقدمه و اهدافاضافه وزن و چاقی یک عامل خطر برای ابتلا به پوکی استخوان است. در مقابل پیشنهاد شده است فعالیت منظم بدنی می تواند از ابتلا به بیماری های استخوانی از جمله پوکی استخوان در زنان جلوگیری به عمل آورد. با این حال، مطالعات اندکی اثر جداگانه و ترکیب دانه کرفس با تمرینات پیلاتس را بر تراکم استخوان در زنان دارای اضافه وزن بررسی کرده اند و نتایج متناقضی به دست آورده اند. لذا هدف از مطالعه حاضر اثر 8 هفته تمرین پیلاتس به همراه دانه کرفس بر میزان چگالی استخوانی کمر و ران زنان دارای اضافه وزن می باشد.مواد و روش هاجامعه آماری پژوهش را 28 زن بزرگسال دارای اضافه وزن با میانگین سنی 31±5.5 سال ، وزن 68±5.9 کیلوگرم تشکیل دادند که به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. افراد به طور تصادفی و هدفمند به چهار گروه (گروه اول: کنترل، گروه دوم: تمرین پیلاتس، گروه سوم: مصرف کرفس و گروه چهارم: تمرین - کرفس) تقسیم شدند، افراد گروه کرفس و تمرین پیلاتس + گروه کرفس به مدت 8 هفته به صورت خوراکی روزانه 3 عدد کپسول (هر کپسول 1.3 گرم) مصرف کردند. گروه کرفس+ تمرین و گروه تمرین، برنامه تمرینی پیلاتس را با شدت 50% تا 80% حداکثر ضربان قلب و تکرار 10 تا 60 را در زمان 60 الی 80 دقیقه 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته انجام دادند. میزان چگالی استخوانی در پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد.یافته هامکمل دانه کرفس و یا تمرین پیلاتس منجر به کاهش وزن شد، ولیکن بر میزان چگالی استخوانی تاثیر معنی داری نداشت. با این حال، گروه مداخله تمرین پیلاتس + دانه کرفس نشان داد به مراتب اثر بهتری نسبت به گروه تمرین پیلاتس + و یا گروه دانه کرفس به تنهایی دارد.نتیجه گیرییافته های مطالعه حاضر یک اثر حفاظتی از راهبردهای غیر دارویی مانند تمرین پیلاتس و عوامل گیاهی مانند دانه کرفس در پاتوژنز پاسخ های آسیبی به استخوان در زنان بزرگسال دارای اضافه وزن را نشان داد.

مقدمه و اهدافتشخیص بهنگام مشکلات حرکتی و شروع بهنگام خدمات کاردرمانی به کسب نتایج بهتر در کودکان کمک می کند. چرا که مغز در حال رشد در ماه های ابتدای تولد از پتانسیل بهبود بالایی برخوردار است. لذا در این مطالعه به بررسی میانگین سن شروع خدمات کاردرمانی در کودکان دارای مشکلات حرکتی و فاکتورهای موثر بر آن پرداخته شده است.مواد و روش هااین مطالعه با استفاده از پرسشنامه محقق ساخت و پرسشنامه ارزیابی سطح توانمندی خانواده، به روش توصیفی مقطعی و با کمک نمونه گیری در دسترس در یکی از کلینیک های جامع توانبخشی شهر شیراز بر روی 65 کودک دارای مشکلات حرکتی انجام شد.یافته هادر نهایت ملاحظه گردید سن تشخیص مشکل حرکتی در کودکان در این مرکز 9.1±8.5 ماهگی و سن شروع خدمات توانبخشی، 17.9±13.9 ماهگی می باشد. بنابراین یک تاخیر تقریبا 11 ماهه از زمان تشخیص مشکل کودک تا زمان دریافت خدمات کاردرمانی وجود دارد 0.001 = P. همچنین کودکانی که مشکل آنها توسط پزشک تشخیص داده شده است زودتر از کودکانی که والدین آنها نسبت به وضعیت حرکتیشان ابراز نگرانی کرده اند از خدمات کاردرمانی بهره گرفته اند 0.041= P. سایر فاکتورها نظیر جنسیت کودک، وضعیت اجتماعی تحصیلی والدین، سطح توانمندی خانواده، وزن هنگام تولد و وضعیت کودک هنگام تولد تاثیر بسزایی در زمان شروع خدمات کاردرمانی نداشته است.نتیجه گیریبه نظر می رسد تشخیص مشکل توسط پزشک و توصیه آنان به پیگیری درمان کاردرمانی کودکان نقش مهمی در شروع بهنگام کاردرمانی در کودکان دارای مشکل حرکتی و تداوم پیگیری درمان توسط والدین دارد.

مقدمه و اهدافمطالعه حاضر به بررسی ارتباط بین مشکلات رفتاری و وضعیت حسی در کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم به عملکرد بالا پرداخته است.مواد و روش هادر این پژوهش توصیفی- تحلیلی، 28 کودک مبتلا به اختلال اوتیسم با عملکرد بالا و 29 کودک طبیعی همسان شده شرکت کردند. پس از تکمیل پرسشنامه دموگرافیک و اخذ رضایت، از والدین کودکان در هر دو گروه خواسته شد که پرسشنامه وضعیت حسی ((Sensory Profile (SP) و سیاهه رفتاری کودکان آخنباخ ((Children behavior Check list (CBCL) را تکمیل کنند.یافته هابه منظور توصیف اطلاعات بدست آمده، از شاخص های گرایش مرکزی، پراکندگی و توزیع نمره ها استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری (MANOVA) با استفاده از نر م افزار آماری SPSS 16 استفاده شد. بین میانگین نمره های کودکان عادی و کودکان دارای اوتیسم در 7 مولفه حس طلبی، تهییج پذیری، تحمل عضلانی پایین، حساسیت حس دهانی، بی توجهی و حواسپرتی، ضعف ثبت حسی و حرکات ظریف/ درک تفاوت معنادار وجود دارد.نتیجه گیریبا توجه به ضرایب به دست آمده می توان نتیجه گرفت که فاکتور حس طلبی و بی تحرکی بیشترین ارتباط را با مشکلات رفتاری در کودکان اوتیسم داشته اند.

مقدمه و اهدافافزایش سن با کاهش پیچیدگی در سیستم های بیولوژیکی از جمله سیستم کنترل پاسچرال همراه است. سیستم سوماتوسنسوری نقش مهمی در پیچیدگی این سیستم دارد که با افزایش سن از قابلیت اطمینان ورودی های این سیستم کاسته می شود. بنابراین مداخلاتی که با افزایش ورودی های حسی، پیچیدگی فیزیولوژیکی سیستم کنترل پاسچرال را افزایش دهد، می تواند باعث افزایش عملکرد تعادلی و کاهش خطر افتادن شود.مواد و روش هادر این مطالعه 8 فرد سالمند با سابقه افتادن با متوسط سنی (±3.53) 66.25 سال به روش نمونه گیری غیر احتمالی ساده انتخاب شدند و پیچیدگی نوسانات مرکز فشار آنان در وضعیت های مختلف با و بدون کفی و با چشم باز و بسته با استفاده از متغیر آنتروپی تقریبی اندازه گیری شد.یافته هااستفاده از کفی بافت دار افزایش معناداری در مقدار آنتروپی تقریبی در جهت داخلی-خارجی در سالمندان با سابقه افتادن ایجاد کرد. آنالیز Post-hoc بین آنتروپی تقریبی داخلی- خارجی شرایط مختلف وضعیتی نشان داد که پارامتر آنتروپی تقریبی داخلی- خارجی افزایش معناداری را در وضعیت چشم بسته با کفی نسبت به وضعیت چشم بسته بدون کفی داشته است (0.004= P). این پارامتر در وضعیت چشم بسته با کفی نسبت به وضعیت چشم باز بدون کفی نیز افزایش معناداری داشت (0.001= P).نتیجه گیریاز آنجایی که استفاده از کفی بافت دار پیچیدگی نوسانات پاسچرال را افزایش داد، می تواند در سالمندان با سابقه افتادن به عنوان یک مداخله تعادلی جهت کاهش خطر افتادن استفاده شود.

مقدمه و اهدافنوار کینزیوتیپ به عنوان یک روش کمکی در درمان های محافظه کارانه سندروم گیرافتادگی شانه مطرح شده است. با توجه به تغییرات دقت حس عمقی در طول دامنه حرکتی این مطالعه با هدف بررسی تاثیر نوار کینزیوتیپ در زوایای مختلف حرکت دور کردن بازو از بدن بر بازسازی زاویه مفصلی شانه در افراد مبتلا به سندروم گیر افتادگی شانه طراحی و اجرا گردید.مواد و روش هادر این مطالعه نیمه تجربی که بر روی 12 بیمار مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه انجام شد، از آزمون بازسازی فعال زاویه مفصلی در دامنه میانی و دامنه داخلی حرکت ابداکشن برای اندازه گیری حس عمقی استفاده شد. 90 درجه آزمون ابداکشن به عنوان زاویه صفر آزمون در نظر گرفته شد. یک سوم اول کل دامنه حرکتی به عنوان اولین زاویه هدف، یک دوم دامنه و کل دامنه منهای 10 درجه به عنوان دومین و سومین زاویه هدف در نظر گرفته شدند. در این مطالعه نوار کینزیوتیپ با کشش در حدود 10 تا 20 درصد روی عضلات پکتورالیس ماژور، فیبرهای عرضی تراپزیوس، دلتوئید و سوپرااسپیناتوس چسبانده شد. از آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر برای بررسی تعامل بین متغیرهای غیر وابسته استفاده شد.یافته هابر اساس نتایج حاصل از آزمون آنالیز واریانس با تکرار، بدون در نظر گرفتن زوایای مختلف دامنه حرکتی، کاربرد و عدم کاربرد کینزیوتیپ تفاوت معنی دار نشان داد (P=0.01).نتیجه گیرینوار کینزیوتیپ باعث بهبود حس عمقی در طول دامنه حرکتی حرکت دور کردن بازو از بدن در بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه می شود.

مقدمه و اهدافپوکی استخوان یکی از بیماری های شایع در بین زنان است که باعث کاهش طول عمر وکیفیت زندگی می گردد، لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته تمرین هوازی با اعمال وزن در آب بر میزان تراکم استخوانی مهره های کمری زنان 50 تا 70 سال هدارای اضافه وزن بود.مواد و روش هاتعداد 20 نفرزن 50 تا 70 ساله دارای اضافه وزن، به صورت داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه 10 نفره آزمایشی و کنترل تقسیم شدند (در هر دو گروه تعداد افراد با پوکی استخوان و بدون پوکی استخوان برابر بودند). فعالیت ورزشی هوازی با اعمال وزن در آب در گروه آزمایشی به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته انجام شد. شدت فعالیت با 60 در صد ضربان قلب شروع شد و در مدت 12 هفته به 80 در صد ضربان قلب رسید. مدت فعالیت از 60 دقیقه در شروع و در مدت 12 هفته به 90 دقیقه رسید. گروه کنترل در این مدت هیچ فعالیت ورزشی نداشتند. هر دو گروه قبل و بعد از دوره تمرینی آزمایش سنجش تراکم استخوان را انجام دادند. برای تحلیل آماری از آزمون t همبسته درسطح معنی داری (P>0.05) استفاده شد.یافته هابا توجه به نتایج پژوهش تفاوت معنا داری بین پیش آزمون و پس آزمون آزمایش تراکم استخوانی گروه آزمایشی دیده شد (P<0.05) در حالیکه درگروه کنترل تفاوت معنی داری دیده نشد (P>0.05).بحث و نتیجه گیریبر طبق نتایج پژوهش یک دوره تمرین هوازی با اعمال وزن در آب به مدت 12 هفته موجب افزایش تراکم استخوانی مهره های کمری زنان 50 تا 70 ساله دارای اضافه وزن می شود.

مقدمه و اهدافافراد دوزبانه از لحاظ سن اکتساب و سطح تسلط به آن دو زبان تقسیم بندی می شوند. تکلیف روانی کلامی به توانمندی های معنایی در سنین رشد طبیعی، سالمندی و اختلالات نورولوژیک حساس است.لذا عملکرد افراد دوزبانه و تک زبانه در سطح واژگان از طریق روانی کلامی بررسی می گردد.مواد و روش هاپژوهش حاضر از نوع مقایسه ای-مقطعی روی 30 دانشجوی تک زبانه فارسی و 28 دوزبانه کردی- فارسی به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. از دو تکلیف روانی معنایی و روانی واجی استفاده گردید.در روانی معنایی از فرد خواسته می شد اسامی مربوط به مقوله میوه ها و حیوانات و در روانی واجی کلماتی را که با سه حرف /f/,/a/,/s/ شروع می شدند، در مدت یک دقیقه نام ببرد. داده ها با نرم افزار 16 SPSS تجزیه و تحلیل شد.یافته هامیانگین روانی معنایی و واجی به زبان کردی در افراد دوزبانه کرد-فارس تفاوت معناداری با زبان فارسی شان داشت (0.001> P). درحالی که این میانگین به زبان فارسی بین افراد تک زبانه فارسی و دوزبانه، هیچ تفاوت آماری معناداری نداشت. در تمامی تکالیف روانی کلامی به زبان مادری، افراد تک زبانه فارس در زبان فارسی عملکرد بهتری نسبت به افراد دوزبانه به زبان کردی نشان دادند (0.001> P).نتیجه گیریهیچ تفاوتی بین زبان فارسی افراد تک زبانه و دوزبانه در روانی کلامی مشاهده نشد. اما در زبان مادری بین دو گروه، تفاوت معناداری وجود داشت به گونه ای که افراد فارس زبان بهتر از افراد کرد زبان به زبان مادری شان عمل کردند.

مقدمه و اهدافنظر به اینکه استفاده از عدسی های تماسی نرم سیلیکون_ هیدروژلی رو به افزایش است و از طرفی در کشور ما این عدسی ها به عنوان عدسی های فصلی که سه ماه کارکرد دارند، معرفی می شوند و این با زمان استفاده اعلام شده توسط اغلب شرکت های سازنده مغایرت دارد، بر آن شدیم که تاثیراستفاده سه ماهه از این نوع عدسی های تماسی را بر آلودگی آن باافزایش زمان استفاده بنا به تحقیقات پیشین، در این جامعه آماری مورد بررسی قرار دهیم. هدف از انجام این تحقیق بررسی انواع میکروارگانیسم های موجود در سطح عدسی های تماسی نرم سیلیکون_ هیدروژلی پس از سه ماه استفاده و به تبع آن ارزیابی میزان چسبندگی میکروبی به سطح ماده سیلیکون_ هیدروژل با افزایش زمان استفاده می باشد.مواد و روش هاروش مطالعه مشاهده مقطعی است، 50 نمونه از سطح عدسی های تماسی نرم سیلیکون_ هیدروژلی که به مدت سه ماه مورد استفاده قرار گرفته بودند، بدست آمد و میکروارگانیسم های سطح آنها مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته هامیکروارگانیسم های رشد یافته در محیط های کشت شامل استافیلوکوک اپیدرمیدیس، استافیلوکوک ساپروفایتوکوکوس، استافیلوکوک میکروکوکوس، اشریشیاکولای کلبسیلا، پروتئوس، سیتروباکتری و کورینه باکتریوم دیفتریا بودند. در 48% از نمونه ها آلودگی میکروبی مشاهده شد و در 52% نیز هیچ گونه آلودگی مشاهده نشد.نتیجه گیرییافته ها نشان داد که استفاده سه ماهه احتمال چسبندگی میکروبی و عفونت چشمی را با عدسی های تماسی نرم سیلیکون_ هیدروژلی بالاتر می برد و باید این نوع عدسی های تماسی دقیقا به مدت تعیین شده توسط سازنده آن استفاده گردد.

مقدمه و اهدافکاردرمانگران ممکن است در کار بالینی خود با موارد غیراخلاقی متعددی مواجه شوند. هدف از این مطالعه شناخت موارد غیراخلاقی در کاربالینی کاردرمانگران در حیطه اختلالات جسمی بزرگسالان بود.مواد و روش هادر این مطالعه از روش کیفی آنالیز محتوا استفاده شده است. 10 کاردرمانگر فارغ التحصیل در مقطع کارشناسی، با حداقل دوسال سابقه کاری به صورت هدفمند انتخاب شدند. جمع آوری داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختارمند در کلینیک های خصوصی و بخش های کاردرمانی بیمارستان ها انجام شد.یافته هاتجزیه و تحلیل داده ها در نهایت منجر به پیدایش چهارطبقه شده است که همگی آن ها بیان کننده عملکردهای غیراخلاقی کاردرمانگران در حیطه جسمی بزرگسالان می باشد. این طبقات شامل، انحراف در مسیر درمان، غفلت از منفعت مراجع، بی توجهی به اصول ارتباطات و تاکید بر کسب منفعت مالی می باشند.نتیجه گیرییافته های این تحقیق نشان می دهد که کاردرمانگران در ضمن کار بالینی خود دچار مشکلات اخلاقی متعددی در ارتباط با حقوق مراجعان می گردند که به اعتقاد شرکت کنندگان در این مطالعه، عدم آگاهی از اصول اخلاق حرفه ای مرتبط با رشته کاردرمانی و نبود قوانین جامع در این زمینه از علل مهم عملکردهای غیراخلاقی درمانگران است که ضرورت تحقیقات بیشتری را در این زمینه مطرح می نماید.

مقدمه و اهدافنقائص حسی یکی از عوارض شایع سکته مغزی است. عملکرد مناسب حس و حرکت نقش مهمی در فعالیت های روزمره زندگی دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر گذاری آموزش حسی- حرکتی بر فعالیت های پایه و پیشرفته روزمره زندگی در افراد مبتلا به سکته مغزی می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه به صورت شبه تجربی از نوع قبل و بعد و بدون گروه کنترل، 12 بیمار سکته مغزی (6 نفر همی پارزی راست، 6 نفر همی پارزی چپ) با میانگین مدت زمان گذشته از بیماری (13.16) 41.50 ماه به صورت غیر احتمالی ساده انتخاب شدند. بیماران به مدت 2 هفته متوالی و 5 روز در هفته و 90 دقیقه در هر جلسه تحت آموزش حسی_ حرکتی قرار گرفتند. قبل و بعد از پایان مداخلات، آزمون های شاخص بارتل، فعالیت های پیشرفته روزمره زندگی نسخه لاتون، (Functional IndePendence Measure (FIM گرفته شد.یافته هاطبق جداول آماری افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص بارتل قبل و بعد از آزمون با (0.007= P)، افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص لاتون قبل و بعد از آزمون با سطح معناداری (0.003= P)، افزایش میانگین نمرات آزمون در شاخص Functional IndePendence Measure قبل و بعد از آزمون با سطح معناداری (0.002 = P)، به دست آمده است. نتایج تفاوت معنی داری را در آزمون های شاخص بارتل، لاتون و آزمون FIM قبل و بعد از درمان با میزان P>0.005 نشان داد. هم چنین افزایش میانگین در هر سه آزمون بهبودی معناداری را نشان داد.نتیجه گیریبا توجه به بهبود نقایص حسی- حرکتی و استقلال یافتن در فعالیت های روزمره زندگی، به نظر می رسد این مداخله می تواند مداخله موثری در توانبخشی بیماران سکته مغزی باشد، اگرچه مطالعات با حجم نمونه بزرگتر نیاز است.

مقدمه و اهدافاختلال در حس عمقی مفاصل، مفاصل درگیر را مستعد آسیب می کند. بیان شده است که تمرینات کششی می تواند موجب تغییر در ویژگی های گیرنده های مفصلی و در نتیجه موجب تغییر در حساسیت سیستم حس عمقی مفاصل شود. هدف از این تحقیق، تعیین اثر کشش پویای عضلات منتخب اطراف زانو بر حس وضعیت مفصل زانو در فوتبالیست های دانشگاهی می باشد.مواد و روش ها30 فوتبالیست در سطح دانشگاهی (میانگین سنی 23.20±1.45 سال) در این تحقیق شرکت کردند. قبل از اعمال کشش، 5 دقیقه گرم کردن روی دوچرخه ثابت انجام شد. سپس حس وضعیت مفصل زانوی پای غالب آنها به عنوان رکورد پیش آزمون ثبت شد. رکورد پس آزمون نیز بلافاصله بعد از اعمال کشش پویای عضلات منتخب، ثبت شد.یافته هاتفاوت معناداری (P=0.043) بین قبل و بعد از اعمال کشش در حس وضعیت مفصل زانو مشاهده شد و خطای مطلق زاویه ای به طور معنا داری بعد از اعمال کشش پویا کاهش یافت (از 3.11±1.52 به 2.38±1.48)نتیجه گیریاعمال کشش پویا موجب بهبود دقت حس وضعیت مفصل زانوی فوتبالیست های دانشگاهی در زاویه 45 درجه فلکش شده است.

مقدمه و اهدافاختلال نقص توجه/ بیش فعالی با ناکارآمدی عملکردهای اجرایی از جمله حافظه کاری همراه است. کارکردهای اجرایی می توانند با استفاده از تمرینات توانبخشی شناختی مورد ترمیم قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف نشان دادن تاثیر توانبخشی شناختی حافظه کاری بر بهبود عملکردهای اجرایی در افراد مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی صورت گرفته است.مواد و روش هااین پژوهش از نوع شبه آزمایشی است که در آن از طرح پیش-آزمون پس- آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. نمونه مورد بررسی در این مطالعه 30 کودک مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی بوده است که به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر گروه شامل 15 کودک بود. دو گروه (آزمایش و کنترل) از نظر سن و هوش کلامی و عملی همسان سازی شده بودند. گروه آزمایش طی ده جلسه 1 ساعته تحت توانبخشی شناختی قرار گرفتند. افراد هر دو گروه کنترل و آزمایش در جلسه اول، پنجم و آخر درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند. عملکرد حافظه کاری با استفاده از تکلیف چند محرک پیشین (ان بک) و عملکرد توجه با استفاده از آزمون واژه-رنگ استروپ ارزیابی شده است. داده های این پژوهش با آزمون آماری t مستقل، تحلیل واریانس آمیخته و به کمک نرم افزار SPSS.20 تجزیه و تحلیل شدند.یافته هانتایج پژوهش نشان داد که نمره دقت حافظه کاری گروه درمان در مقایسه با گروه کنترل بعد از گذراندن جلسات توانبخشی بهبود پیدا کرده است و این تفاوت در سطح 0.005 معنادار است. از سوی دیگر در مورد توجه تفاوت معناداری بین دو گروه وجود ندارد.نتیجه گیرینتایج حاصل از تحلیل آماری داده ها نشان می دهد که با در نظر گرفتن اثر تعاملی گروه کنترل و درمان توانبخشی شناختی موجب تقویت دقت حافظه کاری شده است و تاثیر معناداری بر روی توجه نداشته است. می توان این گونه نتیجه گرفت که این برنامه درمانی در بهبود حافظه کاری کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه / بیش فعالی موثر واقع شده است ولی بر روی توجه تاثیر معناداری نداشته است.

مقدمه و اهدافیکی از اصلی ترین علل عدم پذیرش سمعک توسط افراد کم شنوا مشکل با نویز محیطی تقویت شده می باشد. آزمون تراز قابل قبول نویز می تواند به عنوان معیار معتبری برای سنجش توانایی افراد در تحمل نویز محیطی مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه با هدف ساخت و بررسی پایایی آزمون تراز قابل قبول نویز در زبان فارسی بر روی افراد با شنوایی هنجار طراحی و اجرا گردیده است.مواد و روش هااین مطالعه از نوع ساخت آزمون به شمار می آید که طی آن مواد آزمونی لازم برای اجرای آزمون تراز قابل قبول نویز در زبان فارسی ساخته و استاندارد می شود. پس از انتخاب مواد مناسب برای نویز همهمه گفتاری و گفتار پیوسته، هر دوی این سیگنال ها در استودیوی ضبط صدا با شرایط کنترل شده ضبط گردید.آزمون در دو نوبت با فاصله یک هفته بر روی 66 فرد با شنوایی هنجار با میانگین سنی 4 ± 25 انجام شد و پایایی نتایج آزمون در دو تکرار مورد بررسی قرار گرفت.یافته هامیانگین امتیازات آزمون تراز قابل قبول نویز در دو تکرار مورد مقایسه قرار گرفت و نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنی داری بود (P>0.05)، همچنین ضریب همبستگی بین تکرار اول و دوم آزمون برابر r=0.847 (P<0.001) و ضریب همبستگی درون گروهی بین تکرار اول و دوم آن برابر 0.920 (0.001> P) بود، که مقادیر فوق حاکی از همبستگی بالا و معنی دار و همچنین پایایی معنی دار دو تکرار بوده است.نتیجه گیریبر اساس یافته های مطالعه حاضر، نسخه فارسی آزمون تراز نویز قابل قبول از پایایی مطلوبی در افراد دارای شنوایی هنجار برخوردار است.سادگی اجرا، غیر تهاجمی بودن و هزینه پایین، کاربرد بالینی این آزمون را بالا می برد.

مقدمه و اهدافمطالعات نوروفیزیولوژیک اشاره بر این دارد که دیسلکسیا نتیجه اختلال در قسمت مگنوسلولار سیستم بینایی است. بیشتر شواهدی که اثبات کننده این نظریه است در نتیجه مطالعات حساسیت کنتراست بدست آمده است. در مطالعه حاضر حساسیت کنتراست کودکان دیسلکسیک وهمتایان غیر دیسلکسیک مقایسه شدند.مواد وروش هاآستانه کنتراست 67 نفرکه شامل 26 دانش آموز دیسلکسیک (میانگین سنی 8.76±1.33) و 41 دانش آموز غیر دیسلکسیک (میانگین سنی 9.07±1.40) بود، با استفاده از تست حساسیت کنتراست (FrACT) Freiburg acuity and contrast test نسخه 3.7 در فرکانس فضاییcpd 5 در هردو چشم اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از آزمون های آماری t-test و Mann-whitney استفاده شد.یافته هامیانگینآستانه کنتراست چشم راست در گروه دیسلکسیک (0.62±0.12) و گروه کنترل (0.68±0.15) اندازه گیری شد. تفاوت معنی داری بین میانگین حساسیت کنتراست در چشم راست هردوگروه مشاهده نشد (0.279= Pvalue). میانگین آستانه کنتراست چشم چپ در گروه دیسلکسیک (0.61±0.16) و گروه کنترل (0.67±0.15) اندازه گیری شد. در چشم چپ نیز در هر دو گروه از لحاظ آماری اختلاف معنی داری دیده نشد. (0.124= Pvalue).نتیجه گیریبر طبق پژوهش حاضر اختلالا ت خواندن در افراد دیسلکسیک مرتبط با کاهش حساسیت کنتراست نمی باشد. این مطالعه فرضیه نقص سیستم مگنوسلولار بینایی در دیسلکسیا راتایید نمی کند.

مقدمه و اهدافبیماران پس از ابتلا به سکته مغزی بر حسب شدت درگیری مغزی دچار ناتوانی های زیادی می شوند همه این مشکلات اشاره شده به کاهش اعتماد به نفس، عدم تمایل به راه رفتن، افسردگی و زوال ذهنی منجر می شود. استفاده از روش های درمانی مناسب برای بهبود کنترل وضعی بیماران مبتلا به CVA ضروری است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس و نوروفیدبک بر اختلالات تعادلی و شناختی بیماران سکته مغزی مزمن بود.مواد و روش هااین مطالعه به صورت طرح تک آزمودنی بر روی 6 بیمار با میانگین سنی 2 ± 60 انجام شد که بطور تصادفی به سه گروه درمانی (پیلاتس، نوروفیدبک و کنترل) تقسیم شدند. قبل از شروع تمرینات بیماران توسط آزمون تعادلی برگ و تست MMSE مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه نخست، تمرینات پیلاتس را به مدت 16 جلسه یک ساعته به صورت یک روز درمیان دریافت کردند. تمرینات گروه نوروفیدبک نیز 16 جلسه نیم ساعته یک روز درمیان روی پروتکل تعادلی o1 و o2 بعمل انجامید. آزمودنی های گروه کنترل نیز فقط تمرینات فیزیوتراپی خود را به صورت روتین دریافت کردند. در طی فاز درمان، آزمودنی ها در جلسات چهارم و هشتم توسط همان آزمون ها ارزیابی شدند و پس آزمون پس از اتمام دوره درمان بعمل آمد. برای بررسی فرضیه های تحقیق از روش آماری استنباطی d کوهن و تحلیل واریانس دوطرفه آمیخته (درون گروهی و بین گروهی) استفاده شد.یافته هایافته ها نشان داد که میزان بهبودی اختلال تعادلی هم در گروه پیلاتس و هم نوروفیدبک نسبت به گروه کنترل معنی دار بود. از طرفی میزان بهبودی اختلال شناختی تنها در گروه پیلاتس معنی دار بود. همچنین بین میزان بهبودی اختلالات بیماران در دو گروه تجربی تفاوت معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیریطبق نتایج این تحقیق تمرینات پیلاتس و نوروفیدبک با تاثیر مثبتی که روی مشکلات بیماران سکته مغزی دارد، می تواند در توانبخشی به عنوان یک برنامه مکمل جهت بالا بردن کارایی بیماران سکته ای قرار گیرد.

مقدمه و اهدافیکی از عوارض درمان سرطان پستان افت کیفی در انجام فعالیت های روزمره زندگی می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر تکنیک های درمان احتقان زدایی مختلط بر میزان استقلال در فعالیت های روزمره زندگی در زنان دارای ادم لنفاوی ناشی از درمان سرطان پستان بوده است.مواد و روش ها33 زن مبتلا به ادم لنفاوی ناشی از درمان سرطان پستان بر اساس معیارهای ورود و خروج در مطالعه حاضر شرکت نمودند و تحت درمان احتقان زدایی مختلط طی دو فاز قرار گرفتند. این تکنیک ها شامل تخلیه دستی لنف، بانداژ، تمرین درمانی و مراقبت های پوست و ناخن بود. بیماران درفاز اول به مدت 3-2 هفته و 5 روز در هفته تحت درمان قرار گرفتند، همچنین فاز دوم درمان نیز تا یک ماه بعد از خاتمه فاز اول ادامه داشت. در این مطالعه هر بیمار سه مرتبه تحت ارزیابی قرار گرفت. برای ارزیابی فعالیت های روزمره زندگی از پرسش نامه KATZ استفاده شد. جهت آنالیز داده ها از آزمون آماری اندازه گیری های تکرار شونده یک عاملی (repeated measure) استفاده شد.یافته هابه دنبال درمان مورد نظر افزایش معنا داری در میزان استقلال در فعالیت های روزمره زندگی (0.001> p) مشاهده شد.نتیجه گیرینتایج مطالعه نشان داد که استفاده از درمان احتقان زدایی مختلط می تواند استقلال در فعالیت های روزمره زندگی را در بیماران بهبود بخشد.

مقدمه و اهدافدر طول تاریخ دیدگاه غالب در مورد افراد مبتلا به کم شنوایی عمدتا بر ناتوانی های آنها تاکید داشته که منجر به ایجاد حس بی کفایتی و ناکامی در این افراد شده است. اما دیدگاه اخیر در مورد افراد مبتلا به کم شنوایی بر روان شناسی مثبت، مسائل مربوط به سلامت و توانایی ها و شایستگی های فردی برای اداره زندگی مستقل که مرتبط با مفهوم تاب آوری است، تاکید دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی مروری مفهوم تاب آوری در افراد مبتلا به کم شنوایی بود.مواد و روش هابدین منظور از منابع علمی پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Elsevier، ProQuest و Google scholar و نیز از کتاب های معتبر در زمینه کم شنوایی بین سال های 1979 تا 2013 استفاده شد. جستجو در این پایگاه ها با استفاده از کلید واژه های resilience، hearing impairment و deaf انجام گرفت.یافته هانتایج نشان داد تاب آوری فرایندی پویا در رشد انسان است که در تعامل با شخصیت و عوامل محیطی در جریانی دوسویه رشد می کند. این فرایند یک ویژگی ثابت نیست، بلکه قابل تغییر است و می توان آن را بهبود بخشید. عوامل محافظت کننده تاب آوری در سطوح فردی، خانوادگی و محیطی قرار می گیرند که می توان از آنها به عنوان نقطه آغاز مناسبی در طراحی و اجرای مداخله های بالینی برای افراد مبتلا به کم شنوایی و خانواده های آنها استفاده کرد.

مقدمه و اهدافشایع ترین آسیب لیگامانی زانو، پارگی لیگامان صلیبی قدامی می باشد که علاوه بر هزینه درمانی زیاد موجب از دست دادن مشارکت ورزشی، ایجاد آسیب های ثانویه و نیز مشکلات روحی و روانی در ورزشکارن می شود. بر همین اساس پیشگیری از این آسیب در اولویت کاری اغلب محققان قرار گرفته و هدف از این تحقیق نیز بررسی تاثیر تمرینات مداخله ای لیگامان صلیبی قدامی بر بهبود نقص های عصبی عضلانی و کاهش آسیب می باشد.مواد و روش هاجستجوی مقالات مرتبط در سایت های تخصصی «PubMed «Medline» » و «Science Direct» با محدوده پوشش مقالات در زمینه های مداخله های تمرین، «نقص های عصبی عضلانی» و «آسیب ACL» در دو دهه اخیر (1996 تا 2013) بود.یافته هاارائه برخی از برنامه های مداخله تمرینی FIFA+11، KIPP (PEP، SPortsmetrics) موجب کاهش معنی دار میزان آسیب ACL در هر دو گروه زنان و مردان ورزشکار به ویژه در گروه سنی زیر 18 سال می گردد. در مورد نیروی فرود نتایج متناقض بود، اما اکثر مطالعات کاهش اندازه حرکت ران و زانو را گزارش کرده اند. افزایش زاویه خم شدن زانو و ران در اکثر مطالعات گزارش شد که میزان تغییرات و زمان وقوع بهبودی در طی فعالیت ها متفاوت بود. بیشتر مطالعات بهبود کلی راستای اندام تحتانی در صفحه کرونال و در طی فعالیت فرود پرش را گزارش کردند. بهبود قدرت عضلانی اندام تحتانی پس از یک دوره تمرینی برای عضلات همسترینگ، چهار سر و نسبت همسترینگ به چهار سر و نیز شروع زودتر فعالیت همسترینگ و کاهش فعالیت چهارسر گزارش شد.نتیجه گیریانتخاب مناسب تمرینات مداخله ای ACL بر اساس سن، رشته ورزشی و ویژگی های فردی با بهبود شاخص های عصبی عضلانی (اصلاح الکوی فعالیت عضلانی همسترینگ و چهارسر) و بهبود بیومکانیک حرکت (فرود نرم تر با افزایش خم شدن زانو و ران و کاهش ولگوس زانو) در اصلاح الگوی فرود و نهایتا کاهش میزان آسیب ACL موثر می باشند.

مقدمه و اهدافسندروم پرادر ویلی یک بیماری ژنتیکی نادر است که در اثر اختلال در بازوی بلند کروموزوم پدری 15 ایجاد می شود. میزان بروز این سندروم 1 در 20000 تا 125000 تولد زنده می باشد. علاوه بر درمان های دارویی و رژیمی، به دلیل بروز مشکلات جسمی و ذهنی در این کودکان، کاردرمانی با رویکرد جامع نگر و کل نگر بهترین گزینه جهت توانبخشی است.معرفی بیماردر این مطالعه یک مورد کودک مبتلا به سندروم پرادر ویلی که از خدمات کاردرمانی بهره مند بوده است، گزارش می گردد. بیمار کودک 1 ساله ای است که بعد از بررسی های به عمل آمده با تشخیص سندروم پرادر ویلی به کلینیک کاردرمانی معرفی شده و بعد از 1 سال کاردرمانی در زمینه تون عضلانی، رشد حرکتی، واکنش تعادلی و پوسچر بهبودی داشته است.