توسعه آبزی پروری (علوم زیستی)
سال:1394 | دوره:9 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

این مطالعه با هدف تعیین بهترین روش تغییر رژیم غذایی بچه ماهی سوف سفید (Sander lucioperca) از غذای زنده به غذای تجاری انجام شد. بچه ماهیان سوف 36 روزه با وزن تقریبی 1.6±0.07 گرم که پس از تفریخ به استخرهای نوزادگاهی معرفی شده بودند، در چهار تیمار آزمایشی شامل تیمار 1: فقط غذای مصنوعی، تیمار 2: شیرونومید+ غذای مصنوعی، تیمار 3: کرم توبیفکس+ غذای مصنوعی و تیمار 4: ترکیب شیرونومید و کرم توبیفکس+ غذای مصنوعی گروه بندی شدند. نحوه تغییر عادت غذایی از غذای زنده به مصنوعی به صورت کاهش نسبت غذای طبیعی و افزایش غذای مصنوعی بوده است. طول دوره آزمایش 21 روز بود. نتایج نشان دادند که بیشترین میانگین افزایش وزن (0.49±0.72 گرم)، میانگین رشد روزانه (0.023±0.034 گرم)، ضریب رشد ویژه (1.03±1.47 درصد در روز) و شاخص وضعیت (0.69±0.24 درصد)، متعلق به تیمار 4 بوده است. نتایج به دست آمده از آزمون توکی نشان داد که در تمامی شاخص های رشد به جز شاخص وضعیت، اختلاف معنی دار بین تیمار 1 با 3 و 2و همینطور تیمار 2 با 3 و 4 وجود دارد و در مورد شاخص وضعیت این اختلاف معنی دار بین تیمار 4 با 1 و 2 وجود داشت (P<0.05) تیمارها در فاکتورهای بقا و همنوع خواری هیچ اختلاف معنی داری نداشتند. بر اساس نتایج به دست آمده، بهترین روش برای تغییر رژیم غذایی بچه ماهیان سوف سفید به غذای تجاری می تواند ترکیبی از چند نوع غذای زنده باشد تا بچه ماهیان به تنوع غذایی عادت کرده و غذای مصنوعی را راحت تر بپذیرند.

به منظور بررسی اثر کشت تلفیقی برنج و ماهی بر عملکرد برنج و غلظت قابل جذب عناصر غذایی، آزمایشی در نه مزرعه در سال زراعی 1391 در شهرستان های آستانه اشرفیه، تالش و اسالم در استان گیلان انجام شد. بعد از آماده سازی زمین و انتقال نشا ها به زمین و زمانی که ارتفاع آب به 15 سانتی متر رسید اقدام به رها سازی بچه ماهی ها در مزرعه شد. کشت و کار مزارع توسط کشاورزان و تحت شرایط محلی انجام شد. در مزارع، یک کرت به ابعاد 100 متر مربع به عنوان کرت شاهد در نظر گرفته شد (از ورود ماهی به کرت شاهد جلوگیری به عمل آمد). نمونه برداری در هنگام برداشت محصول برنج از خاک و گیاه انجام شد. وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع و عملکرد دانه اندازه گیری شد. غلظت قابل جذب عناصر غذایی نیتروژن، فسفر و پتاسیم و مقدار جذب آنها توسط گیاه اندازه گیری گردید. نتایج آزمون t نشان داد که افزایش معنی دار غلظت ازت، فسفر، پتاسیم قابل جذب خاک در شرایط پرورش توأم ماهی و برنج نسبت به شاهد در سطح 5% خطا وجود داشت. عملکرد گیاه نسبت به شاهد افزایش نشان داد و مقدار جذب عناصر نیتروژن، فسفر و پتاسیم توسط برنج در تیمار های کشت توأم برنج و ماهی نسبت به شاهد افزایش معنی دار نشان داد.

رابطه فیلوژنی دو گونه مهم و اقتصادی از جنس Rutilus متعلق به خانواده کپورماهیان شامل ماهی کلمه (Rutilus rutilus caspicus) و ماهی سفید (Rutilus frisii kutum) سواحل جنوبی دریای خزر به منظور اثبات وجود رابطه خواهری مورد بررسی قرار گرفت. پس از نمونه برداری از باله دمی، استخراج DNAبه روش PCR با بخشی از ژن سیتوکروم b میتوکندریایی و روش توالی یابی DNA انجام شد. تعدادی از شاخص های تنوع مولکولی و ترسیم درخت های فیلوژنی neighbor-joining مدل maximum-likelihood وmaximum-parsimony با 1000 تکرار جهت تجزیه و تحلیل، استفاده شد. 14 هاپلوتایپ بدست آمد، تنوع هاپلوتایپی (hd) بین دو گونه 0.761 بود، 114 مکان مختلف در کل توالی ها به دست آمد. میانگین فاصله ژنتیکی بین دو گونه 0.09 بود. همچنین درخت های فیلوژنی ترسیم شده هر دو گونه در دو شاخه مجزا از هم قرار گرفتند. نتایج این بررسی نشان داد که: تنوع ژنتیکی در هر یک از این دو گونه بالا ست و ارتباط نزدیک یا رابطه خواهری بین آنها وجود ندارد.

ارائه راهکارهای نوین و طراحی و ساخت مکمل های غذائی جدید در راستای افزایش تولید و بهره وری می تواند نقش به سزائی در توسعه پایدار صنعت تکثیرو پرورش ماهیان زینتی به عنوان یکی اززیر بخش های مهم صنعت آبزی پروری داشته باشد. در این تحقیق تاثیرعصاره اتانولی میوه رازیانه حاوی ترکیبات فیتواستروژنیک بر رشد و باروری ماهی گوپی بررسی گردید. تعداد 360 قطعه بچه ماهی گوپی در 12 آکواریوم، هر آکواریوم 30 قطعه ماهی در سه تیمار و یک شاهد هر کدام با سه تکرار به مدت 133 روز با سه جیره غذائی با مقادیر 75، 100 و 125 میکرو لیتر عصاره رازیا نه بر گرم غذا و روزانه دومرتبه تغذیه گردیدند. نتایج نشان دادگروه آزمایشی100 ml/g بیشترین مقدار رشد و زادآوری را نسبت به سایر تیمارها و گروه شاهد نشان داد. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق و مقایسه آنها با نتایج قبلی، می توان چنین نتیجه گیری نمود که عصاره رازیانه حاوی فیتواستروژن هائی است که تاثیراتی مشابه با 17- بتا استرادیول های مصنوعی داشته و می توان از آن در تغذیه ماهیان زینتی در راستای افزایش باروری و رشد استفاده نمود.

این تحقیق به منظور بررسی شاخص های رشد و تعیین پارامترهای فیزیکوشیمیایی موثر بر رشد میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) در 6 استخر خاکی (با مساحت 1.5، 2 و 2.5 هکتار) با تراکم 30 قطعه در متر مربع با زمان ذخیره سازی یکسان، در مجتمع پرورشی گمیشان (استان گلستان) به مدت 140 روز، از خرداد ماه تا مهر سال 1392، اجرا گردید. نتایج بررسی ها نشان داد که برخی پارامترهای فیزیکوشیمیایی شامل شوری و شفافیت خارج از محدوده مطلوب بودند. در این تحقیق، بیشترین میانگین وزن نهایی در استخرهای 2.5 هکتاری مشاهده گردید. کمترین میانگین ضریب رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی به ترتیب 1.75±0.01 (در استخرهای 1.5 هکتاری) و 1.27±0.01 (در استخرهای 2 هکتاری) و بیشترین میانگین درصد بازماندگی (85.8±14.4 درصد) در استخرهای 1.5 هکتاری به ست آمد. به نظر می رسد کشت میگوی وانامی با تراکم 30 قطعه در لیتر در مساحت 2.5 هکتاری با توجه به ضریب تبدیل غذایی بالاتر و نرخ بقای کمتر، به دلیل سرعت رشد بیشتر و کسب وزن بالاتر قابل توجیه است.

این تحقیق به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین سرب، کادمیم، روی و مس در بافت های کبد و عضله ماهی کفال طلائی سواحل جنوبی دریای خزر در دو منطقه(کیاشهر و تالش) انجام گرفت. تعداد 28 نمونه ماهی (از هر منطقه 14 عدد) تهیه و پس از تفکیک اندام های ماهی به روش هضم تر و مخلوط اسید هضم شیمیایی نمونه ها صورت گرفت و به کمک دستگاه جذب اتمی شعله (FAAS) تعیین غلظت گردید. میانگین غلظت فلزات سنگین سرب، کادمیم، روی و مس در بافت عضله ماهی کفال به ترتیب 1.441±0.063، 0.109±0.024، 31.08±6.51 و 2.524±0.748 و در بافت کبد1.953±0.124 ، 0.196±0.015، 33.021±4.24 و 4.288±1.039 ppm وزن خشک بوده است. غلظت سرب و کادمیم در ماهیان منطقه کیاشهر بیشتر از منطقه تالش بوده و غلظت روی و مس در ماهیان منطقه تالش بیشتر بوده است. تجمع فلزات سنگین در هر دو منطقه در بافت کبد نسبت به بافت عضلانی دارای مقادیر بیشتری بوده است.

مرزنجوش (Origanum vulgare) گیاهی از خانواده نعنائیان می باشد که در طب سنتی به عنوان کاهنده مشکلات قاعدگی مورد استفاده بوده است. مطالعه حاضر به مقایسه اثرات LHRH-A2، 17 بتا استرادیول و عصاره هیدروالکلی سر شاخه هوایی مرزنجوش بر بافت تخمدان ماهی گورامی سه خال نابالغ پرداخته است. بدین منظور 150 قطعه ماهی گورامی سه خال با میانگین وزنی 2.1±1 گرم مورد ارزیابی قرار گرفت. 10 ماهی در هر گروه از 12 گروه تجربی شامل 4 دوز از مرزنجوش یا 17 بتا استرادیول (10، 20، 30 و 50 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن ماهی) و 4 دوزLHRH-A2 (0.001، 0.002، 0.003 و 0.005 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن ماهی) و 3 تیمار شاهد شامل نرمال سالین، دارونما و اتانول مورد ازمایش قرار گرفتند. تزریقات به صورت عضلانی، یک روز درمیان و در 7 تکرار صورت پذیرفت. ساختار بافت شناسی تخمدان و میانگین درصد شاخص گنادی در سه نوع تیمار، اندازه گیری و با کنترل مقایسه شد. نتایج آماری میانگین شاخص گنادها، در سه تیمار کنترل با گروه های تجربی اختلاف معناداری نشان داد (P³0.05). بررسی ها در 12 گروه تجربی نشان داد که در دوز 50 میلی گرم بر کیلوگرم، عصاره مرزنجوش بعد از 17 بتا استرادیول سبب تسریع در رسیدگی اووسیت ها می گردد. نتایج بافتی و قطر اووسیت ها نیز تاییدی بر شاخص گنادوسوماتیک بود. یافته های این تحقیق نشان داد که عصاره مرزنجوش به صورت وابسته به دوز بلوغ اووسیت ها در ماهی گورامی سه خال را تحت تاثیر قرار می دهد.

عادات تغذیه ای ماهی سنگسر مخطط (Pomadasys stridens) در سواحل خلیج فارس (استان بوشهر)، از ب‍ه‍م‍ن 1391 تا دی 1392، به ص‍ورت ماهانه م‍ورد ب‍ررس‍ی قرار گرفت. در این بررسی، 468 عدد ماهی زیست سنجی و رابطه طول و وزن و نوع تغذیه آن ها مشخص گردید. شاخص فراوانی وقوع شکار (FP)شاخص معدی (GaSI)و شاخص خالی بودن معده (CV) محاسبه شده و از آزمون واریانس یک طرفه جهت انجام مقایسه آماری استفاده گردید. نتایج رابطه طول و وزن ماهی سنگسر مخطط نشان داد که رشد این ماهی در تمام ابعاد بدن به صورت یکسان انجام نمی شود و به عبارتی ناهمگون (آلومتریک منفی) است و آزمون t پائولی اختلاف معنی داری را بین مقدار محاسبه شده (2.48) و عدد 3 نشان داد (P>0.005). در مجموع هفت نوع ماده غذایی درمعده این گونه شناسایی شد.شاخص CV نشان داد که ماهی سنگسر مخطط، گونه ای نسبتا کم خور بوده و بیش ترین تعداد معده های پر در بهمن و اردیبهشت و کم ترین در آبان و آذر مشاهده شدند. بیش ترین میزان شاخص معدی(GaSI) برای ماهی سنگسر مخطط در اردیبهشت (0.94 درصد) و بهمن (0.93 درصد) و کم ترین مقدار آن در ماه های آبان (0.26 درصد) و آذر (0.23 درصد ) بدست آمد. نتایج حاصل از آنالیز محتویات معده ماهی سنگسر مخطط در خلیج فارس نشان داد که ماهی سنگسر مخطط یک گونه گوشت خوار و شکارچی با گستره غذایی نسبتا متنوع است که در آب های ساحلی بوشهر غذای اصلی آن را سخت پوستان و دو کفه ای ها تشکیل می دهد و مواد متفرقه به عنوان غذای ترجیحی (%0.50>FP)، نماتود و روزن داران به عنوان غذای ثانویه (10£%50.0>FP) محسوب می شوند. ضمن اینکه خارپوستان و کرم های حلقوی نسبت به دیگر اجزای شکار شده سهم کم تری داشته و به عنوان غذای تصادفی (FP£10%) این ماهی محسوب می شوند.