مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1402 | دوره:31 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

مقدمه: وجود جابه جایی دندان به عنوان یک ناهنجاری در موقعیت دندان در دو دندان مجاور در نظر گرفته می شود. بیشترین مکانی که جابه جایی رخ می دهد بین دندان کانین و پرمولر اول فک بالا می باشد. جابه جایی دندان ممکن است همراه با سایر آنومالی های دندانی مانند هیپودنشیا، بیش از حد ماندن دندان شیری و دندان های اضافی اتفاق بیفتد. دندان های اضافی می توانند در هر ناحیه ای از قوس دندانی ایجاد شوند. با این وجود، همراهی دندان اضافی با جابه جایی در ناحیه کانین یک شرایط نادر است. هدف از این گزارش، معرفی یک بیمار دارای دندان های کانین اضافه همراه با جا به جایی می باشد. پسر 14 ساله فاقد هرگونه مشکل اسکلتال، سیستمیک، متابولیک و ذهنی، به بخش ارتودنسی دانشکده دندانپزشکی یزد ارجاع شد. در بررسی کلینیکی جابه جایی کانین بالا در ناحیه قدامی فک بالا که منجر به بی نظمی و بیرون زدن باکالی دندان کانین اصلی فک بالا شده است. این دندان کانین اضافه همراه با جابه جایی بر اساس معاینات معمول رادیولوژیک کشف شد. نتیجه گیری: وجود دندان اضافه همراه با جا به جایی معمولا باعث ایجاد مشکلات اکلوژن و فانکشنال در بیماران می شود. در این موارد می بایست جهت برنامه ریزی طرح درمان مناسب جراحی، ارتودنتیک، ترمیمی از بیماران معاینه کامل کلینیکی و رادیوگرافیک همراه با تاریخچه دقیق، به عمل آید. تشخیص زودهنگام برای جلوگیری از این مشکلات ضروری است.

مقدمه: مشکل آمادگی به اعتیاد که توسط بزرگسالان جوان تجربه می شوند و معمولا همراه ویژگی های شخصیت خودشیفته است. تحقیقات دو شکل متمایز از خودشیفتگی را تایید کرده است: بزرگ منش و آسیب پذیر. در این میان شرم به عنوان هیجان اصلی و سبک دلبستگی نقش اساسی در این اختلالات ایفا می کنند. لذا پژوهش حاضر با هدف مروری بر پژوهش های آمادگی به اعتیاد و نقش عوامل خودشیفتگی، تجارب شرم و الگوی دلبستگی انجام شد. با استفاده از پایگاه داده Google Scholar کلمات کلیدی مانند آمادگی به اعتیاد، خودشیفتگی، شرم و سبک دلبستگی جستجو شد. PubMed برای اعتیاد، اختلال شخصیت خودشیفته، شرم و سبک های دلبستگی مورد بررسی قرار گرفت. برای این مطالعه مروری، از تمام دوره های زمانی استفاده شد و بیش از دویست سند بر اساس معیارها بررسی و استخراج شدند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد در بعضی از مطالعات ارتباط معناداری بین آمادگی به اعتیاد، خودشیفتگی، تجارب شرم و الگوی دلبستگی مشاهده شده است و در برخی مطالعات آمادگی به اعتیاد از طریق خودشیفتگی، تجارب شرم و الگوی دلبستگی قابل پیش بینی بوده است. در مجموع می توان نتیجه گرفت با توجه به اینکه اعتیاد مشکلی بزرگ است که امروز گریبان گیر بسیاری از جوامع است، با در نظر گرفتن نقش این عوامل بسیار مهم در شکل گیری آمادگی به این معضل بزرگ، و با شناسایی نحوه شکل گیری این عوامل در کودک و مسیرهای رشدی موثر بر آن، می توان گام بزرگی در جهت آموزش والدین و جوامع برداشت.

مقدمه: قد و اندازه دور سر یکی از معیارهای سلامت جسمانی نوزادان نارس و بیانگر تکامل عصبی و عضلانی آن ها می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر تحریک چندحسی بر معیارهای قد و اندازه دور سر نوزادان نارس می باشد. روش بررسی: پژوهش حاضر، یک مطالعه کارآزمایی بالینی است؛ که بر روی نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان در بیمارستان شهید مطهری شهرستان جهرم در سال 1395 انجام گردید. در ابتدا 80 نوزاد با سن حاملگی 32 تا 36 هفته به صورت تصادفی در دو گروه تحریک چندحسی و کنترل تقسیم شدند. روش مداخله در این مطالعه بدین صورت بود که گروه مداخله، برنامه تحریک چندحسی (تحریک شنوایی، تحریک لامسه، تحریک بینایی و تحریک وستیبولار) توسط مادر 12 دقیقه در هر نوبت روزانه و 5 نوبت در هفته تا روز ترخیص و در گروه کنترل فقط مراقبت های معمول بخش را دریافت کردند. اندازه گیری قد و دور سر توسط پژوهشگر به وسیله متر تا روز ترخیص نوزاد از بخش انجام گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارversion 16 SPSS تحلیل شد. نتایج: دو گروه نوزادان نارس از لحاظ ویژگی های سن جنینی، وزن زمان تولد و جنس تفاوت معنی داری نداشتند. براساس مقایسه بین گروهی در دو گروه مورد مطالعه از لحاظ قد و دور سر تفاوت معنی دار مشاهده شد (0/001P<). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان می دهد که تحریکات چند حسی بر رشد جسمانی نوزادان نارس تاثیر دارد.

مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید (HIIT) همراه با مکمل گیری عصاره خرفه بر سطح FGF-21 کبدی و مقاومت به انسولین در موش های صحرایی نر مبتلا به NAFLD می باشد. روش بررسی: تعداد 20 رت نر بالغ نژاد ویستار باسن شش هفته با وزن 160 تا 185 گرم در 4 گروه شامل کنترل کبدچرب، HIIT، عصاره و HIIT+عصاره قرار داده شدند. با توجه به وزن موش ها مکمل خرفه با دوز mg/kg 400 به دو گروه مربوطه خورانده شد. پروتکل تمرین HIIT به مدت 8 هفته، 5 جلسه در هفته و هر جلسه باشدت 80 تا 90 درصد سرعت بیشینه انجام شد. سطح FGF-21 کبدی و مقاومت به انسولین بعد از 8 هفته تمرین HIIT و مصرف عصاره خرفه اندازه گیری شد. از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه گروه ها در سطح معناداری 0/05>p استفاده شد. نتایج: مقاومت به انسولین در گروه های HIIT (0/01=p)، عصاره خرفه (0/037=p) و HIIT+عصاره (0/012=p) به طور معنی داری نسبت به گروه کبد چرب کنترل پایین تر بود. سطح FGF-21 کبدی در گروه های HIIT (0/033=p)، عصاره خرفه (0/019=p) و HIIT+عصاره (0/023=p) نسبت به گروه کنترل کبد چرب به طور معنی داری بالاتر بود. نتیجه گیری: احتمالا تمرین ورزشی به تنهایی و همراه با مکمل گیری عصاره خرفه، از طریق بهبود سطح FGF-21 و مقاومت به انسولین در بیماران مبتلا به NAFLD و می تواند نقش مهمی را در کنترل پیشرفت این بیماری برعهده داشته باشند.

مقدمه: هدف این مطالعه جستجوی ارتباط بین 4 پلی مورفیسم FokIrs10735810, TaqIrs731236, ApaIrs797532 و BsmIrs1544410 واقع در رسپتور ویتامین D در بیماران MS پاسخگو و غیر پاسخگو به درمان با اینترفرون بتا و هموار کردن راه جهت تجویز صحیح و سریع داروی مناسب، هم چنین کاهش زمان، هزینه و عدم موفقیت در درمان است. روش بررسی: نوع مطالعه مشاهده ای و روش مطالعه به صورت مورد-شاهدی است. از 200 بیمار MS که تحت درمان با داروی اینترفرون بودند (100 نفر پاسخگو و 100 نفر غیر پاسخگو به درمان) نمونه خون گرفته شد و با استفاده از تکنیک PCR-RFLP نمونه ها تحت هضم آنزیمی آنزیم های محدودکننده ApaI, FokI, TaqI وBsmI قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS version 16، SNP Analyzer و Prism و آزمون های کا و رگرسیون لجستیک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: اختلاف معنی داری در فراوانی های ژنوتیپی و آللی پلی مورفیسم های ApaI(0/68p=)، BsmI (0/65p=)، FokI (0/57p=) و TaqI (0/50p=) در جمعیت افراد بیمار در بین دو گروه پاسخگو و غیر پاسخگو به درمان مشاهده نگردید. نتیجه گیری: طبق مشاهدات بین پلی مورفیسم های ApaI, FokI, TaqI وBsmI واقع در ژن رسپتور ویتامین D و پاسخ یا عدم پاسخ به درمان به اینترفرون، ارتباطی وجود ندارد.

مقدمه: حدود یک سوم از بیماران مراجعه کننده به کلینیک های پوست در سراسر جهان بیماری های روان شناختی دارند. اگزما یکی از شایع ترین بیماری پوستی در این گروه می باشد. بنابراین هدف ما بررسی مقایسه ای فراوانی وسواس جبری در زنان مبتلا و غیر مبتلا به اگزما می باشد. روش بررسی: این بررسی از نوع توصیفی-مقطعی است که به صورت کیس کنترل انجام گرفت و در آن 120 نفر در دو گروه مبتلا و غیر مبتلا به اگزما مراجعه کننده به درمانگاه پوست بقایی پور به وسیله پرسش نامه یل براون از نظر علایم اختلال وسواسی-جبری مورد بررسی قرار گرفتند. فراوانی و شدت وسواس در دو گروه فوق با متغیر های دموگرافیک و دیگر ریسک فاکتورهای احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون های فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آزمون های آماری توصیفی و ANOVA استفاده شده و سطح اطمینان این آزمون ها، 80% در نظر گرفته شد. آنالیز توسط نرم افزار آماریversion 16 SPSS انجام شده است. نتایج: میانگین سنی بیماران مبتلا به اگزما 8±, 27/5 مدت زمان ابتلا به اگزما 69±, 39/8 ماه بود. در بیماران مبتلا به اگزما در مقایسه با غیر مبتلا به اگزما سابقه خانوادگی مثبت ابتلا به اگزما (0/25 =P) تماس با مواد محرک (0/03 =P) تعداد دفعات استحمام در هفته (0/009 =P) مدت زمان هر نوبت استحمام (0/038 =P) ارتباط معنی داری وجود دارد. میزان وسواس در بیماران مبتلا به اگزما به طور معنی داری بالاتر از افراد غیر مبتلا بود (0/013 =P) نتیجه گیری: شیوع اختلال وسواس جبری در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های پوست به صورت قابل توجهی بالاتر از جمعیت عمومی بود و این میزان در بیماران پوستی مراجعه کننده با اگزما بیشتر بود.

مقدمه: انتروکوکوس ها باکتری های فرصت طلبی هستند که در صورت کلونیزاسیون می توانند بیماری زا شوند. مقاومت به آنتی بیوتیک های رایج مورد استفاده توسط انتروکوکوس ها که باعث عفونت های بیمارستانی می شوند، نگران کننده است، که نیاز به استفاده خردمندانه، مسیولانه و مبتنی بر شواهد از آنتی بیوتیک ها دارد. این مطالعه با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی انتروکوکوس های جدا شده از بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی اهواز انجام شد. روش بررسی: داده های این مطالعه مقطعی توصیفی از مهر تا اسفند سال 1399 در بخش میکروب شناسی بیمارستان امام خمینی جمع آوری شد. 90 نمونه از بیماران 1 تا 99 ساله مبتلا به عفونت بیمارستانی وارد مطالعه شدند. نمونه ها شامل کشت ادرار، سواب زخم، سواب واژینال، کشت خون، کاتتر، خلط، برونکواسپیرات، مایع مغزی-نخاعی و موارد دیگر (آبسه، درناژ، مایع کشت و مواد چرکی) بود. حساسیت آنتی بیوتیکی ایزوله ها با استفاده از روش دیسک دیفیوژن آگار سنجیده شد. نتایج: انتروکوکوس ها از 53 نمونه ادرار، 10 نمونه خون، 1 نمونه مایع مغزی نخاعی، 1 نمونه آبسه، 2 نمونه قرنیه، 9 نمونه زخم و 14 نمونه ترشحات دیگر جمع آوری شدند. مقاومت سویه های انتروکوک در برابر سیپروفلوکساسین، آمپی سیلین، ایمی پنم و اسید نالیدیکسیک بترتیب 66/7%، 42/6%، 55/6% و 93/3% بود. بیشترین حساسیت ایزوله های انتروکوکوس در برابر آمپی سیلین (42/6%) مشاهده شد. 43/3% نمونه های به دست آمده از مردان و 56/7 %از زنان بود. نتیجه گیری: درصد قابل توجهی از سویه های انتروکوکوس نسبت به سیپروفلوکساسین، ایمی پنم، نالیدکسیک اسید مقاوم هستند. به منظور جلوگیری از افزایش مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های رایج باید از تجویز بدون نسخه و استفاده غیر ضروری از آنتی بیوتیک های در دسترس اجتناب نمود.

مقدمه: محصولات طبیعی به دلیل عوارض کم می تواند در درمان بسیاری از بیماری ها کمک کننده باشند. در مطالعه حاضر اثر پیش تیمار با نانوبتانین و نانوکورکومین در موش های ایسکمی مغزی مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع تجربی بود. 40 موش صحرایی نر نژاد ویستار در هشت گروه کنترل سالم، حیوانات سالم دریافت کننده نانوبتانین، سالم دریافت کننده نانوکورکومین، سالم دریافت کننده نانوبتانین+نانوکورکومین، I/R معزی، I/R مغزی دریافت کننده نانوبتانین، I/R مغزی دریافت کننده نانوکورکومین و I/R مغزی دریافت کننده نانوبتانین+نانوکورکومین تقسیم شدند. تجویز خوراکی نانوبتانین و نانوکورکومین پنج روز قبل از القای انسداد دو طرفه شریان کاروتید مشترک (Bilateral Common Carotid Artery Occlusion) در رت ها شروع شد و به مدت سه روز پس از آن ادامه یافت. نمرات اختلالات عصبی ارزیابی شد. پس از تهیه هموژن مغز، شدت استرس اکسیداتیو، فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و بیان سیتوکین های اینترلوکین-1بتا (IL-1β, )، اینترلوکین 6 (IL-6) و فاکتور نکروز تومور آلفا (TNF-α, ) توسط کیت های مربوطه اندازه گیری شد. آنالیز داده ها در نرم افزار GraphPad prism V. 8 انجام شد. نتایج: نانوبتانین و نانوکورکومین اثرات ضد التهابی و آنتی اکسیدانی قوی در موش های ایسکمی/خون رسانی مجدد (I/R) مغزی نشان دادند. محتوی گونه های فعال اکسیژن (ROS) در مغز رت های I/R مغزی دریافت کننده نانوبتانین و نانوکورکومین کاهش (P=0. 00001) و فعالیت آنزیم آنتی اکسیدانی همچون سوپراکسید دیسمیوتاز (P=0. 00002) بهبود یافت و محتوی گلوتاتیون احیاء (P=0. 0004) روندی افزایشی نشان داد. کاهش نمرات اختلالات عصبی (P=0. 009) در موش های صحرایی I/R مغزی دریافت کننده نانوبتانین و نانوکورکومین مشاهده شد. هم چنین، تجویز نانوبتانین و نانوکورکومین سطوح بیان سایتوکاین های التهابی IL-1β,(P=0. 00003)، IL-6 (P=0. 00006)، TNF-α,(P=0. 008) را در رت های دچار آسیب I/R مغزی کاهش داد. نتیجه گیری: نانوبتانین و نانوکورکومین به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی دارای اثرات محافظت عصبی در شرایط I/R مغزی است که می تواند به عنوان یک گزینه کمک درمانی مناسب در شرایط سکته مغزی در نظر گرفته شود.