مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1402 | دوره:31 | شماره:12 |تعداد مقالات:8

1مقدمه: تمارض یکی از تشخیص های افتراقی در حوزه اختلالات طبی و خصوصاً در حیطه پزشکی قانونی می باشد. در این حالت فرد با انگیزه های بیرونی جهت کسب سود مالی، اجتناب از انجام وظایف اجتماعی یا شغلی، یک اختلال طبی یا روانپزشکی را تقلید می نماید. در برخی از موارد تشخیص یک وضعیت طبی یا روانشناختی از تمارض سخت و چالش برانگیز می باشد. در این گزارش مورد، بیمار جوان با سابقه بستری های متعدد، نقایص عصبی - تکاملی و ناتوانی ذهنی به دلیل پرخاشگری، خلق تحریک پذیر و انحراف گردن، تقاضای دریافت بایپریدن به صورت تزریقی را داشت و جهت دریافت آن، عامدانه وضعیت دیستونی دادن به گردن را نشان داد. سعی ما بر این است که در مورد یکی از علائم عصبی روانی، که به دنبال آن بیمار درخواست تزریق دارویی را جهت برطرف نمودن آن علامت کرده است، بحث نماییم تا تشخیص های به ذهن متبادر شده مثل عارضه دارویی، اختلال ساختگی و اختلال تبدیلی را از یکدیگر افتراق دهیم. از طرفی طی جستجوهای اخیر در متون مشابه قبلی، نتایج و پیشنهادات ضد و نقیضی ارائه گردیده است.

1مقدمه: پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی  (FAP)یک اختلال ارثی است که رایج ترین سندرم سرطان روده بزرگ، بصورت اتوزومال غالب به شمار می رود. در ابتدا، جهش های ژرمینال در ژن APC (پولیپوز آدنوماتوز کولی)، به عنوان عامل اصلی ژنتیکی ایجاد FAP شناخته شد، ولی طی مطالعات بعدی، ژن MutY انسانی (MYH) با الگوی اتوزومال مغلوب، نیز به عنوان عامل ایجادکننده این بیماری معرفی گردید، که معمولاً به عنوان پولیپوز وابسته به MutYH (MAP) شناخته می شود. FAP و MAP با شروع زودهنگام صدها پولیپ آدنوماتوز در کولورکتال، در سن متوسط 35 تا 40 سال تظاهر می یابند و منجر به افزایش قابل توجهی در ریسک ابتلا به سرطان کولورکتال (CRC) می گردند. در برخی از بیماران علاوه بر پولیپ های دستگاه گوارش، هیپرتروفی مادرزادی در اپیتلیوم رنگدانه شبکیه، تومورهای دسموئید و سایر بدخیمی های خارج کولونی دیده می شوند. روش درمان متداول در این گونه بیماران، از طریق روش های آندوسکوپی و جراحی است. با این حال، افراد مبتلا به FAP و بستگان آن ها، می بایست مشاوره ژنتیکی مناسبی را دریافت کنند. هدف این مقاله مروری، توصیف و تمرکز روی جنبه های بالینی و ژنتیکی بیماری FAP و MAP می باشد. بدین منظور، با جستجوی دقیق در منابع Google scholar و PubMed جدیدترین مقالات مرتبط با ژنتیک بیماری FAP انتخاب شدند. نتیجه گیری: علی رغم پیشرفت های جدیدی که در کشف مکانیسم های مولکولی FAP انجام شده است، عوامل ژنتیکی آن هنوز بطور کامل مشخص نیست. درک عمیق تری از اساس زیست شناسی مولکولی و ژنتیک این بیماری، ممکن است مبنای درمان های جدیدی باشد که می توانند پاتوژنز پولیپ های روده و بدخیمی های نئوپلاستیک را در بیماران تغییر دهد و هدف جدید احتمالی برای درمان های آینده باشد.

1مقدمه: شکست مکرر لانه گزینی (Recurrent Implantation Failure: RIF) یکی از چالش های اساسی در درمان­های کمک باروری به شمار می­آید. اگر چه روش­های کمک باروری پیشرفت قابل توجهی در درمان زوج­های نابارور داشته است اما، با این وجود، برخی از خانم ها پس از لقاح آزمایشگاهی و انتقال جنین، با شکست مکرر لانه گزینی و عدم بارداری مواجه می­شوند. اختلال در تحمل سیستم ایمنی مادر نسبت به جنین، یکی از عوامل خطری است که احتمال رد جنین نیمه بیگانه (Semi allogenic) برای مادر و عدم لانه گزینی جنین را افزایش می­دهد. مطالعات نشان داده اند که رویکردهای درمانی تعدیل کننده ایمنی در صورت استفاده به موقع و مناسب، نتایج امیدوارکننده­ای در بهبود نتایج بارداری و میزان تولد زنده در گروهی از این خانم ها داشته اند. این مقاله به بررسی مطالعات منتشر شده در مورد تغییرات سیستم ایمنی خانم و کاربرد درمان های تعدیل کننده ایمنی در زوج های مبتلا به شکست مکرر لانه گزینی پرداخته است. نتیجه گیری: به نظر می­ رسد که به کارگیری مناسب روش های تشخیصی اختلالات ایمنی در خانم و به کارگیری مناسب درمان های تعدیل کننده ایمنی بر اساس نتایج این آزمایشات، می­ توانند با کنترل پاسخ های ایمنی خانم، مشکلات عدم بارداری به دنبال انتقال مکرر جنین را مدیریت کنند.

1مقدمه: هدف از کاربرد نانوحامل های دارو آهسته رهش کردن و کم کردن عوارض جانبی دارو است. داروها به دلیل داشتن گروه های عاملی بسیار فعالند، لذا واکنش پذیری دارو در میدان نانولوله به علت رزونانس الکترونی دارو با نانولوله کاهش و ماندگاری آن در بدن افزایش می یابد، در نتیجه دوز دارو و عوارض جانبی آن کمتر می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی برهمکنش داروی ایزونیازید و نانولوله کربنی تک دیواره عامل دار انجام شد. روش بررسی: در مطالعه نظری حاضر با توجه اهمیت داروی ایزونیازید به عنوان خط اول درمان بیماری سل، عملکرد نانوساختارهای کربنی عامل دار با استفاده از محاسبات کوانتومی بررسی شد. با استفاده از تئوری تابعیت چگالی و در سطحB3LYP/6-31G**  ساختار دارو، نانولوله عامل دار و هر یک از کمپلکس ها بهینه سازی شدند. نتایج: تأثیر فرایند جذب بر روی ویژگی های الکترونی و ساختاری نانولوله کربنی مورد مطالعه قرار گرفت، در این راستا برای پیکربندی های مختلف، قدرت و ماهیت برهم کنش های بین مولکولی، توسط پارامترهای انرژی و اوربیتال مولکولی ارزیابی شد. نتایج نشان داد از بین پیکربندی های مختلف، یک پیکربندی دارای منفی ترین انرژی جذب و آنتالپی جذب بوده و پایدارترین ساختار می باشد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که چگالی الکترون (HOMO) بر روی نانولوله و چگالی الکترون (LUMO) بر روی دارو قرار گرفته است. به دلیل فرایند جذب شکاف انرژی بین دو اوربیتال مولکولی افزایش یافته که این تغییرها منجر به افزایش هدایت الکتریکی کمپلکس پس از فرایند جذب می شود. با توجه به نتایج اوربیتال های طبیعی پیوند، انتقال بار بین اوربیتال های پیوندی و غیر پیوندی در مولکول و گروه عاملی نانولوله رخ داده است. از دیدگاه نظریه کوانتومی اتم ها در مولکول برهم کنش بین مولکولی بین دارو وگروه عاملی نانولوله ایجاد شده است که مهم ترین آن پیوند هیدروژنی است. براساس یافته های این پژوهش به نظر می رسد نانولوله کربنی عامل دار با گروه کربوکسیل می تواند به عنوان حامل داروی ایزونیازید در سیستم های بیولوژیکی در نظر گرفته شود.

1مقدمه: در جوامع امروزی بخش سلامت به سرعت در حال رشد است و بیمارستان ها به عنوان نهاد تامین کننده سلامت و بقای جامعه که خدمات بهداشتی ارائه می دهند، در طول زمان تغییرات زیادی را تجربه نموده اند؛ زیرا مردم این موضوع را درک کرده اند که سلامتی امری ارزشمند برای زندگی آن ها است به ویژه زمانی که گسترش بیماری های جدید، زندگی و سلامت جامعه را به شدت تهدید می کند؛ بنابراین هدف محوری پژوهش حاضر بررسی رابطه نوآوری و کیفیت خدمات بر رضایت و وفاداری مشتریان در زمان بیماری همه گیر کوید-19می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تاثیر نوآوری در خدمات و کیفیت خدمات بر رضایت و وفاداری مشتریان در طول همه گیری کووید-19بیمارستان شهید صدوقی یزد تمرکز نموده است. جامعه آماری بیماران بستری در بیمارستان شهید صدوقی شهر یزد هستند؛ به دلیل اینکه حجم جامعه نامشخص است برای محاسبه تعداد نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که تعداد 384 نفر به دست آمد جهت تجزیه وتحلیل داده ها نیز از نرم افزارversion 16  SPSS و Smart PLS3 استفاده گردید. نتایج: در بین بیماران مبتلا به ویروس کرونا، نوآوری خدمات به ترتیب با ضرایب 0/12 (P<0.05) بر رضایت بیمار و 0/11 (P<0.05) بر وفاداری تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین کیفیت خدمات به میزان 0/77 و 0/45 با (P<0.05) رضایت و وفاداری بیماران را متأثر نموده است؛ اثرگذاری رضایت بیمار بر وفاداری به میزان 0/41 (P<0.05) مثبت و معنی دار خواهد بود.  نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاکی از آن است که فرضیات پژوهش پذیرفته شده است؛ به عبارت دیگر، رابطه میان نوآوری و کیفیت خدمات بر رضایت و وفاداری مشتریان در طول همه گیری کووید–19 اثر مثبت و معناداری دارد؛ دلیل آن است که اگر کیفیت خدمات ارائه شده مطابق با انتظارات فرد باشد، باعث ایجاد رضایت بیماران شده  و وفاداری آنها را در پی خواهد داشت

1مقدمه: سرطان پستان در طی 15-10 سال گذشته به عنوان شایع ترین بدخیمی در زنان شناخته شده است. کیفیت زندگی این بیماران نتیجه تعامل متغیرهای جسمی و روانی اجتماعی است. لذا این مطالعه با هدف بررسی راهبردهای سازگاری روانی با سرطان و تأثیر آن بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی بر روی 240 بیمار مبتلا به سرطان پستان که در فاصله فروردین تا مهر 1400 به مرکز رادیوتراپی شهید رمضان زاده یزد، مراجعه کرده و به صورت نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه های استاندارد کیفیت زندگی (EORTC QLQ - C30) و مقیاس کوچک سازگاری ذهنی با سرطان (Mini-MAC) بود. داده ها با استفاده از آزمون های تی، همبستگی و رگرسیون در نرم افزار SPSS version 16 تجزیه و تحلیل شد. نتایج: میانگین سنی بیماران 11/00±44/77 سال بود. بین نمره کلی کیفیت زندگی و دو خرده مقیاس درماندگی- ناامیدی ناامیدی (0/001 , p<0/798- =r) و دل مشغولی نگران کننده (0/001, p<0/718- =r) همبستگی معنادار و منفی وجود داشت. هم چنین کیفیت زندگی با روحیه مبارزه طلبی (0/001, p<0/441 =r)، اجتناب شناختی (0/001, p<0/423 =r)  و تقدیرگرایی(0/001, p<0/235 =r)  همبستگی مثبت و معناداری را نشان داد. به طور کلی، راهبردهای روانی مقابله با سرطان در مجموع 59 درصد از تغییرات کیفیت زندگی را در بیماران مبتلا به سرطان پستان پیش بینی می کرد. نتیجه گیری: به منظور ارتقائ کیفیت زندگی بیماران لازم است راهبردهای سازگار مقابله با سرطان مانند روحیه مبارزه طلبی و اجتناب شناختی به آن ها آموزش داده شود.

1مقدمه: شناسایی عواملی که بر تجربه بیمار تأثیر می گذارند برای اجرای استراتژی هایی که از مشارکت بیمار حمایت می کنند و در نهایت به نتایج سلامت بهتری دست می یابند، اهمیت بالایی دارند. مطالعه حاضر با هدف ارائه مدلی توانمندسازی بیماران بستری در بیمارستان انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ای کمی - کیفی است که به صورت مقطعی به روش نمونه گیری طبقه ای با تخصیص مناسب در بیمارستان های دولتی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد بر روی 230 نفر از روسا، مدیران، مترون ها، سوپروایزرها، مسئولین بخش های بالینی و پاراکلینیکی و واحدهای ستادی بیمارستان، پرستاران و پزشکان انجام گردید. داده ها با استفاده از ابزار اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه محقق ساخته طراحی مدلی توانمندسازی بیماران بستری در بیمارستان جمع آوری شدند. تعیین توانایی مدل طراحی شده با در برازش به داده ها با روش تحلیل عاملی تاییدی انجام شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS version 16 و نرم افزار Amos.v24 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: پرسش نامه طراحی مدلی توانمندسازی بیماران بستری در بیمارستان دارای 8 حیطه و 61 گویه یا مؤلفه می باشد. در مطالعه حاضر نسبت مجذور کای به درجه آزادی معنادار بود (0/0001 p<) که نشان دهنده برازش مناسب مدل می باشد. مقدار شاخص GFI (Goodness of Fit Index) به میزان 0/93 برآورد شد که نشان می دهد برازش مدل مناسب می باشد. مقادیر GFI و AGFI (Adjusted goodness of fit index) برای مدل توانمند سازی بیماران بستری در بیمارستان بالاتر از 0/8 بود. نتیجه گیری: سازمان ها و مراکز آموزش درمانی می توانند از این مدل در توانمندسازی بیماران استفاده نمایند. زمینه لازم برای ارتقاء توانمندسازی بیماران باید توسط دانشگاه های علوم پزشکی و بیمارستان های تحت پوشش فراهم شود.

1مقدمه: تمرینات ورزشی با تعدیل فشارخون و ضربان قلب نقش حفاظتی در بیماران قلبی میانسال دارد، هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثر هشت هفته تمرین هوازی و ترکیبی بر برخی شاخص­های همودینامیکی در بیماران مرد میانسال تحت عمل جراحی عروق کرونر بود. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، در سال 1401 تعداد 30 مرد میانسال عمل جراحی عروق کرونر به صورت تصادفی ساده به سه گروه هوازی (10نفر)، ترکیبی (10نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. آزمودنی­های دو گروه مداخله به مدت هشت هفته، هفته­ای سه جلسه تمرینات منتخب هوازی و ترکیبی (با شدت 55 تا 75 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه، به مدت 60 دقیقه) انجام دادند. قبل و بعد از مداخله اندازه گیری فشارخون، تعداد ضربان قلب و درصد اشباع اکسیژن خون انجام شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از روش­های آماری تی وابسته، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی با سطح معنا­داری (0/05≤ P) انجام شد. نتایج: تمرینات هوازی موجب کاهش معنادار فشارخون سیستولی (0/036=P)، فشارخون دیاستولی (0/040=P) و تعداد ضربان قلب (0/013=P) شد اما میزان کاهش در گروه ترکیبی معنادار نبود (0/05