طب مکمل
سال:1402 | دوره:13 | شماره:2 (پیاپی 47) |تعداد مقالات:8

مقدمه: بیوکانین A (BCA) به علت اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی مورد توجه می باشد. استرس اکسیداتیو و التهاب دومسیر کلیدی در بروز و پیشرفت دیابت نوع یک هستند. هدف از این مطالعه، تعیین اثر بیوکانین A بر سطح سرمی اینترفرون گاما، فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا و همینطور سطح گلوتاتیون و مالون دی آلدئید در پانکراس رت هاییست که با استرپتوزوتوسین به دیابت نوع یک مبتلا شده اند. روش کار: 28 سر رت نر ویستار بطور تصادفی به چهار گروه 7 تایی تقسیم شدند. یک گروه کنترل سالمی است که دی متیل سولفوکسیک، حلال بیوکانین A، دریافت کرد. بقیه رت ها، تحت تزریق صفاقی استرپتوزوسین به میزان 55 mg/kg قرار گرفتند. یک گروه به عنوان کنترل دیابتی (گروه دوم) انتخاب شد که تنها دی متیل سولفوکسیک دریافت کرد و دو گروه دیگر به مدت 6 هفته تحت درمان با بیوکانین A به میزان 10 mg/Kg (گروه سوم) و 15mg/Kg (گروه چهارم) قرار گرفتند. درپایان خون از قلب جمع آوری شد و پارامترهای فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا، اینترفرون گاما و قند خون ناشتا در سرم اندازه گیری شد. سپس سطح گلوتاتیون و مالون دی آلدئید در بافت پانکراس هموژن شده اندازه گیری شد. یافته ها: کاهش گلوکز خون (0. 03=P) و مالون دی آلدئید (0. 001=P) در گروه های درمانی معنیدار بود. گلوتاتیون (0. 01>P) با درمان افزایش معنیداری داشت. کاهش فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا (0. 03=P) تنها در گروه چهارم معنیدار بود اما کاهش اینترفرون گاما (0. 12=P) در هیچ گروه درمانی معنیدار نبود. نتیجه گیری: درمان با بیوکانین آ در کنترل هایپرگلایسمی مؤثر است. این ترکیب با افزایش سطح گلوتاتیون و کاهش مالون دی آلدئید در بهبود شرایط ردوکس در پانکراس حائز اهمیت بوده و با کاهش سطح سرمی فاکتور نکروزدهنده تومور آلفا، شرایط التهابی ناشی از دیابت را بهبود بخشیده و به کاهش عوارض کمک می کند. تفاوت معنیداری بین دوزهای درمانی مشاهده نشد.

مقدمه: تجربیات سنتی خانواده ها در زمینه مراقبت از نوزادان در بسیاری از موارد معادل آموزه های طب سنتی در نظر گرفته می شود اما اینکه این تجربیات تا چه حد ریشه درآثار مکتوب طب سنتی دارد مشخص نیست. روش کار: دراین پژوهش مطالب مربوط به مراقبت از نوزادان ازکتاب خلاصه التجارب استخراج شد و سپس با جستجوی مقالات مربوطه درطب سنتی و طب مدرن از پایگاه های اطلاعاتی pubmed, google scholar, iran magazine, و. . . . مطالب دسته بندی شده و در نهایت با دیدگاه های او مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: در کتاب خلاصه التجارب راه کارهایی جهت مراقبت از نوزادان هم در زمینه پیشگیری ازبروزعوارض دوران طفولیت و هم در زمینه درمان ورفع این عوارض وجود دارد که از طریق آن بهاء الدوله رازی همچون سایر حکمای قبل از خود سعی داشته است تا این دوران با کمترین آسیب به نوزاد سپری شود. ایشان با توصیه هایی در رابطه با چگونگی حمام کردن نوزاد، نحوه صحیح شیر دادن به نوزاد، چگونگی قنداق کردن و همچنین با تعیین معیارهای محیط مناسب از نظر نور، صدا و دما سعی در حفظ سلامت نوزاد داشته و همچنین در زمینه درمان برخی از عوارض دوران طفولیت مثل درد گوش، کم خوابی و گریه نوزاد راه کارهایی ارائه کرده است که بخشی از این توصیه ها امروزه موضوع چالش بر انگیزی بین طب سنتی ایرانی و طب مدرن می باشد که قرار است در این تحقیق تا حدودی به آنها پرداخته شد. نتیجه گیری: با توجه به تشابه زیاد توصیه های بهاء الدوله رازی با توصیه های سایر اطباء ایرانی قبل ازخود می توان کتاب خلاصه التجارب و یافته های بهاء الدوله را به عنوان نمونه ای کامل از توصیه های اطباء ایرانی در زمینه مراقبت از نوزاد در نظر گرفت.

مقدمه: یکی از مهم ترین علایم بیماران پس از جراحی ارتوپدی اضطراب است که می تواند عوارض جانبی متعددی را برای بیمار ایجاد نموده و بر فرایند بهبود پس از جراحی نیز تأثیر بگذارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر چای بادرنجبویه و چای بابونه بر اضطراب بیماران پس از جراحی ارتوپدی اندام تحتانی انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی است که روی 96 نفر از بیماران پس از جراحی ارتوپدی اندام تحتانی در مرکز آموزشی درمانی آیت الله کاشانی شهرکرد انجام شد. بیماران به روش آسان انتخاب و پس از کسب رضایت نامه آگاهانه کتبی، به روش تصادفی بلوک بندی به سه گروه بابونه، بادرنجبویه و کنترل تقسیم شدند. برای گروه بادرنجبویه چای کیسه-ای بادرنجبویه، برای گروه بابونه چای کیسه ای بابونه و برای گروه کنترل چای سیاه کیسه ای به میزان یک گرم سه بار در روز، به مدت سه روز تجویز شد. اضطراب بیماران یک مرتبه قبل از مداخلات و نه بار پس از مداخلات (پس از هربار تجویز چای) با استفاده از پرسشنامه اضطراب آشکار اشپیل برگر سنجیده شد. سپس میانگین نمره اضطراب قبل از مداخلات و میانگین تغییرات نمره اضطراب بعد از هر مرحله مداخله بین گروه ها مقایسه گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید. یافته ها: نتایج آزمون توکی نشان داد که میانگین تغییرات نمره اضطراب در گروه بابونه و بادرنجبویه در مرحله دوم تا نهم پس از مداخله به طور معناداری نسبت به گروه کنترل بیشتر بود (05/0>P). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که تجویز چای بادرنجبویه و چای بابونه در کاهش اضطراب آشکار بیماران پس از جراحی ارتوپدی اندام تحتانی مؤثر می باشد.

مقدمه: از دیدگاه طب ایرانی هر فرد دارای مزاج منحصر به فردی است و هرگز نمی توان دو نفر را علیرغم شباهت ظاهری آن ها، مشابه هم در نظر گرفت. مزاج متأثر از سه عامل فیزیولوژیک، آنتروپومتریک و روان شناختی می باشد. از شاخص های مهم سلامت روان در حوزه روان شناسی، عزت نفس می باشد. رابطه متغیرهای روان شناختی با مزاج شناسی از جمله خلاء هایی است که نیاز به پژوهش بیشتر دارد. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی ارتباط عزت نفس با مزاج در افراد جوان غیر ورزشکار پرداخته است. روش کار: این پژوهش از نوع روش مقطعی –,تحلیلی بود که به بررسی ارتباط دو مزاج (گرم و سرد) با عزت نفس در دانشجویان مرد جوان غیرورزشکار در فصل پاییز 1398 پرداخته شد. پس از اخذ رضایت نامه کتبی آگاهانه از متقاضیان حاضر در پژوهش، حجم نمونه در گروه مزاجی گرم 94 نفر و گروه مزاجی سرد 93 نفر مشخص شد. طبقه بندی مزاج آزمودنی ها از طریق پرسشنامه تشخیص مزاج (مجاهدی 2014) به صورت طبقه ای بر اساس نوع مزاج صورت گرفت. همچنین سطح عزت نفس آزمودنی ها با مقیاس عزت نفس روزنبرگ (RSE) ارزیابی شد. با توجه به طبیعی نبودن داده ها، تفاوت های بین گروهی را با آزمون یوی من ویتنی در محیط نرم افزار SPSS نسخه 21 مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده، تفاوت های معناداری بین گروهی مزاج گرم و سرد در زیر مؤلفه های عزت نفس، خود-ارزشمندی در گروه های سرد مزاج با میانگین رتبه 60/79 و گرم مزاج با میانگین رتبه 58/100 (006/0P=) و احساس رضایت مندی در گروه های سرد مزاج با میانگین رتبه 23/77 و گرم مزاج با میانگین رتبه 23/103 دیده شد (001/0P=)، به گونه ای که شاخص های خود-ارزشمندی و احساس رضایت مندی در گروه گرم مزاج بیشترین رتبه را نسبت به گروه سرد مزاج داشت. نتیجه گیری: تنایج بگونه ای بود که افراد گرم مزاج به صورت معنی دار میزان خود ارزشمندی و رضایت مندی به عنوان مؤلفه های عزت نفس نسبت به افراد سرد مزاج بیشتر بود و به صورت کلی شاخص عزت نفس به عنوان یکی متغیرهای علوم روانشناسی در افراد گرم مزاج بالاتر بود.

مقدمه: مداخلات تمرینی و مصرف برخی مکمل ها می تواند منجر به تغییراتی در برخی از عوامل رشدی و استرسی در فعالیت های ورزشی شود، بر این اساس پژوهش حاضر، به بررسی و مطالعه اثر چهار هفته مکمل دهی روغن سیاه دانه و تمرین هوازی بر سطوح سرمی کورتیزول و عامل رشد شبه انسولینی-1 زنان جوان غیر فعال پرداخت. روش کار: پژوهش حاضر نیمه تجربی به صورت پیش آزمون–,پس آزمون و به شیوه میدانی انجام شد. بدین منظور، تعداد 40 نفر از زنان جوان غیرفعال دارای شرایط ورد به مطالعه در دانشگاه قم با دامنه سنی: 4 ±,22 و BMI: 8 ±,25 با پر نمودن رضایت نامه کتبی در پژوهش پیش رو شرکت کردند. آزمودنی ها به صورت تصادفی به چهارگروه کنترل (9 نفر)، تمرین + دارونما (10 نفر)، مکمل (10 نفر) و تمرین + مکمل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه های تمرین هوازی چهار هفته تمرینات هوازی ایروبیک را با شدت 50 تا 80 درصد ضربان قلب بیشینه را سه جلسه در هفته انجام دادند، همچنین گروه های مکمل چهار هفته مکمل روغن سیاه دانه روزانه یک کپسول 1000 میلی گرم در روز بعد از وعده ناهار دریافت کردند، گروه کنترل طی چهار هفته تحت هیچ تمرین و مکملی قرار نگرفت. تجزیه و تحلیل آماری بوسیله آزمون های t زوجی و تحلیل کوواریانس در سطح معنی داری 05/0P< انجام گرفت. کلیه بررسی های آماری و رسم نمودارها با استفاده از نرم افزارهای SPSS نسخه 25 و Excel (2007) انجام شد. یافته ها: افزایش معنادار مقادیر IGF-I سرمی تنها در گروه مکمل (022/0=P) و کاهش معنادار مقادیر کورتیزول سرمی در گروه تمرین + مکمل (002/0=P) در مقادیر درون گروهی مشاهده شد. نتایج تفاوت های بین گروهی در مقادیر کورتیزول و IGF-I تغییر معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: مصرف توام مکمل سیاه دانه به همراه تمرین هوازی تأثیر مثبت و معناداری در میزان کورتیزول و IGF-I نداشت.

مقدمه: چاقی یکی از معظلات دنیای امروزی می باشد و به یک اپیدمی جهانی تبدیل شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه اثر 6 هفته طب سنتی ایرانی با طب مدرن به همراه تمرین ترکیبی بر کاهش وزن بدن و پروفایل لپیدی سرم در زنان چاق باشد. روش کار: در این مطالعه کاربردی، 24 زن چاق با BMI بالاتر از 30، به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری طب سنتی ایرانی و طب مدرن به همراه تمرین ترکیبی قرار گرفتند. در گروه طب سنتی ایرانی از روش اصلاح مزاج و طب مدرن رژیم عذایی کم کالری متعادل استفاده شد. برنامه تمرین ترکیبی دو گروه به مدت شش هفته، سه جلسه در هفته و هر جلسه 60 دقیقه با شدت متوسط اجرا شد. متغیرهای وزن بدن، نسبت دور کمر به باسن (WHR)، قند خون و پروفایل لیپیدی در قبل و پایان مطالعه اندازه گیری شدند. از آزمون t وابسته و مستقل برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: طبق نتایج، در گروه طب سنتی ایرانی به همراه تمرین ترکیبی، فقط متغیر LDL تغییر و کاهش معنی دار پیدا کرد. در گروه طب مدرن به همراه تمرین ترکیبی، HDL افزایش و بقیه متغیرها کاهش معنی داری یافتند. همچنین در مقایسه دو گروه مداخله، تفاوت معنی داری فقط در وزن بدن و HDL مشاهده شد. نتیجه گیری: رژیم غذایی طب مدرن در مقایسه با رژیم غذایی طب سنتی ایرانی به طور موثرتری در کاهش وزن بدن، کاهش WHR، بهبود پروفایل لیپیدی و کاهش قند خون عمل کرد.

مقدمه: اگر چه درمانهای زیادی برای کاهش سرفه و عوارض ناشی از آن وجود دارد ولی همچنان سرفه یکی از شایعترین و آزاردهنده ترین مشکلات بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی است. از این جهت یافتن درمانهای مکمل برای حل این معضل مورد توجه شدید جامعه پزشکی می باشد. این مطالعه با هدف شناسایی انواع سرفه و توصیه های درمانی ساده و مؤثر حکمای طب ایرانی انجام گرفت. روش کار: این پژوهش نوعی مطالعه مروری نقلی است که ابتدا کلید واژه های سُرفه و سُعال در کتب معتبر طب ایرانی با استفاده از نرم افزار جامع طب نسخه 5/1 مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی [نور] جستجو و پس از گردآوری، فیش برداری و کدگذاری مطالب, انواع سرفه و علائم تشخیصی هر کدام تعیین و درمانهای رایج حکما در ذیل هر نوع سرفه آورده شد. آنالیز داده ها به روش تحلیل محتوای جهت دار (directed content analysis) انجام شد. همچنین در ادامه تعدادی از توصیه های رایج حکما از منظر پزشکی نوین نیز مورد بحث قرار داده شد. یافته ها: بر اساس نتایج این مطالعه از دیدگاه حکمای طب ایرانی انواع گوناگون سرفه، شامل سرفه های گرم و سرد با یا بدون ترشحات پشت حلقی، رطوبی (خلط دار)، خشک، سرفه ناشی از صدای بلند یا غبار و دود، سرفه ناشی از بثورات ریه, اورام، سرفه مشارکتی و سرفه اطفال می باشد که بر اساس علایم بالینی و شرح حال دقیق بیمار تشخیص داده می شود و بر اساس نوع سرفه درمان مناسب مانند غرغره، بخور، تمریخ، تکمید، نطول، ضماد، طبیخ، حجامت، زالو و فصد انجام می شود. نتیجه گیری: با توجه به گستردگی درمان های ذکر شده برای انواع سرفه به نظر می رسد بهره گیری از نظرات حکمای طب ایرانی و توجه به نوع سرفه بتواند افق های جدیدی را بر روی پژوهشگران در جهت یافتن درمانهای مکمل باز کند.

مقدمه: یکی از روش های کنترل عوارض کم کاری تیروئید، بویژه در دوران بارداری، استفاده از روش های غیردارویی مانند آرامسازی عضلانی می باشد که می توان آن را به شیوه های مختلف آموزش داد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش آرامسازی عضلانی به دو شیوه حضوری و از راه دور بر میزان کیفیت خواب زنان باردار مبتلا به کم کاری تیروئید انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون در سال 1399 در مراکز خدمات جامع سلامت نجف آباد انجام گرفت. نمونه 66 نفر از زنان باردار مبتلا به کم کاری تیروئید بود. از روش نمونه گیری دردسترس و تخصیص تصادفی نمونه ها (با استفاده از برنامه اکسل و شماره پرونده بیماران) در دو گروه حضوری و از راه دور استفاده شد. رضایت نامه کتبی اگاهانه از همه نمونه ها گرفته شد. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه کیفیت خواب پیترزبورگ بود. داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 16 و در سطح معناداری کمتر از 05/0 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که قبل از آموزش میانگین نمره کل اختلال در کیفیت خواب و ابعاد آن بین دو گروه اختلاف معنادار نداشت (05/0 P >). بعد از آموزش میانگین نمره اختلال در کیفیت خواب در ابعاد تأخیر در به خواب رفتن، مدت زمان خواب، بازدهی خواب و اختلال در عملکرد روزانه بین دو گروه تفاوت معنادار نداشت (05/0 P >) اما میانگین نمره کل اختلال در کیفیت خواب و همچنین ابعاد کیفیت ذهنی خواب و اختلالات خواب در گروه آموزش حضوری (نمره کل اختلال در کیفیت خواب: 25/0±, 27/3) به طور معناداری کمتر از گروه آموزش از راه دور (نمره کل اختلال در کیفیت خواب: 60/0±, 67/5) بود (05/0 P <). نتیجه گیری: آموزش حضوری روشی اثربخش در آموزش آرامسازی عضلانی به عنوان مداخله ای بی خطر و مؤثر درکاهش اختلال های خواب در زنان باردار می باشد.