اولین اصل در اصول شش گانه ی حفظ سلامتی از دیدگاه طب ایرانی هوا است. هوا به سبب نقش مهمی که در تنفس موجودات زنده دارد از اهمیت بسزایی برخوردار است. هرگونه تغییر در کیفیت هوا می تواند در عملکرد سیستم های حیاتی بدن تأثیرگذار باشد. این مطالعه به بررسی تأثیر هوا بر بدن از دیدگاه طب ایرانی و راه های پیشگیری از بروز اثرات منفی آلودگی هوا بر سلامت انسان از منظر طب سنتی و نوین می پردازد. در این مطالعه، که به صورت کتابخانه ای انجام شد، منابع مهم طب ایرانی به ویژه کتاب قانون و همچنین کتب و منابع واجد حفظ صحت در موضوع هوا بررسی شدند و شواهد متناظر در پایگاه های اطلاعاتی الکترونیک چون Google Scholar, SID, PubMed مطالعه شدند. انتخاب محل سکونت مناسب، پرهیز از استنشاق هوای کدر، تدابیر پوشش بدن، اصلاح تنفس پوستی و ایجاد سیستم تهویه ی مناسب از توصیه های طب ایرانی برای داشتن سلامت جسمی و روحی است. توجه به جهت تابش نور آفتاب، جهت وزیدن بادها، قرارگرفتن در معرض هوای مزارع متنوع کشاورزی و بالاخره نزدیکی و دوری محل زندگی از کوه ها، دریاها و معادن ملاحظاتی است که طب ایرانی برای داشتن تنفس پاک و شرایط تأثیرگذار خارجی مؤثر بر سلامتی به آنها اهمیت می دهد. بررسی نظرات طب ایرانی و مقایسه ی آن با شواهد موجود در طب نوین نشان می دهد که بسیاری از توصیه های پیشگیرانه ی طب ایرانی درخصوص راهکارهای اجتناب از اثرات منفی قرارگرفتن در معرض هوای ناسالم، با مستندات امروزی طب جدید هم خوانی دارد؛ لذا توصیه می شود تا راهکارهای مطرح در طب ایرانی در پیشگیری و درمان بیماری ها به ویژه بیماری های تنفسی ارزیابی شود.