پژوهش های سلولی و مولکولی
سال:1393 | دوره:27 | شماره:1 |تعداد مقالات:15

گرایش جوامع بشری برای مصرف فرآورده های آروماتیک طبیعی با ارزش مانند وانیلین و اسید وانیلیک، موجب ترغیب محققین در استفاده از زیست واکنشگرهای میکروبی برای سنتز این محصولات گردیده است. هدف از پژوهش اخیر، غربالگری سویه های باکتری نمک دوست نسبی با قابلیت تجزیه سوبسترای اسید فرولیک و بررسی امکان تشکیل اسید وانیلیک از واکنش زیست تبدیلی سوبسترای مذکور تحت شرایط سلولهای در حال استراحت بود. در این راستا، در یکسری آزمایشات غربالگری 22 سویه باکتری نمک دوست نسبی از محیطهای نمکی مختلف در ایران جدا گردید. غربالگری اولیه با استفاده از آنالیز کیفی HPLC انجام شد. سویه های منتخب از نظر صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی و همچنین فیلوژنی و مولکولی شناسایی و تعیین توالی شدند. غلظت اسید وانیلیک و دیگر متوکسی فنلهای تولید شده در مخلوط واکنش زیست تبدیلی به وسیله آنالیز کمی HPLC مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس آنالیز HPLC، سلولهای در حال استراحت سویه باکتری نمک دوست نسبی Halomonas salina HSL5 (با شماره دسترسی JQ327041 در بانک اطلاعات ژنی NCBI) دارای بیشترین تولید اسید وانیلیک ( 397 میلی گرم در لیتر با راندمان مولی 46.8 درصد) پس از 24 ساعت واکنش، تحت شرایط بهینه نشده بود. مطالعه اخیر نخستین گزارش از زیست تبدیلی میکروبی اسید فرولیک به اسید وانیلیک در گونه باکتری Halomonas salina است.

پروانش یا پیچ تلگرافی (Catharanthus roseus (Linn.) G. Don) به علت وجود آلکالوئیدهای ارزشمند وین بلاستین و وین کریستین به عنوان یک گیاه دارویی بسیار مهم معرفی شده است. لذا توسعه ریزازدیادی پروانش در محیط درون شیشه اهمیت فراوانی دارد. در این تحقیق از دو آزمایش جداگانه برای بهینه سازی ساقه زایی مستقیم و یک آزمایش ریشه زایی استفاده شد. طرح آماری مورد استفاده در آزمایشهای ساقه زایی مستقیم، فاکتوریل 5×3 (NAA´BAP و NAA´KN) در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار بود. آزمایش ریشه زایی به صورت فاکتوریل 5×3 (NAA ´IBA) در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش غلظت هورمون KN درصد اندام زایی و با افزایش غلظت هورمون NAA تعداد ساقه به ازا هر ریزنمونه افزایش یافت. ترکیب هورمونی یک میلی گرم در لیتر NAA به همراه 0.1 میلی گرم در لیتر KN با میانگین 13 گیاهچه بالاترین تعداد تولید گیاهچه را دارا بودند. مقایسه میانگینها نشان داد که بهترین مقدار BAP با 87 درصد اندام زایی غلظت 0.1 میلی گرم در لیتر و بهترین ترکیب هورمونی 0.1 میلی گرم در لیتر BAP به همراه 2 میلی گرم در لیتر NAA با 100 درصد اندام زایی بود. در آزمایش ریشه زایی ترکیب 0.4 میلی گرم در لیتر IBA به همراه 4 میلی گرم در لیتر NAA بیشترین تعداد ریشه و طول ریشه را تولید کردند و در مجموع افزایش غلظت هورمون NAA باعث افزایش طول ریشه ها گردید.

آکتینومیست ها، به ویژه گونه های گرمادوست، به عنوان اصلی ترین اجزای میکروفلور کمپوست قارچ خوراکی دکمه ای شناخته شده اند. این گروه از باکتریها در تولید آنزیمهای تجزیه کننده و آنتی بیوتیکها توانایی زیادی دارند. آکتینومیست های گرمادوست از مراحل مختلف تهیه کمپوست با تکنیک رقیق سازی جداسازی شدند و کشت خالص آنها تهیه گردید. از نتایج تستهای بیوشیمیایی و تجزیه و تحلیل الگوی برشی ژن 16SrRNA برای شناسایی جدایه ها استفاده شد. توانایی تجزیه سلولز در هر کدام از جدایه ها با استفاده از روش ارزیابی با کاغذ صافی در دما و pH های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. حداکثر فعالیت آنزیمی برای هر کدام از جدایه ها بر اساس میلی گرم گلوکز آزاد شده از یک میلی لیتر عصاره ناخالص تعیین شد. بر اساس نتایج به دست آمده، دما و pH بهینه فعالیت آنزیمی برای جدایه های مختلف متفاوت بود. در دمای 45 درجه سانتی گراد جدایه 23 با میانگین 1.10 میلی گرم در میلی لیتر، فعال ترین ایزوله سلولازی معرفی شد. این ایزوله ها جهت بهینه سازی کمپوست قارچ به کار برده شدند.

بابونه (Anthemis sp) یکی از مهم ترین گیاهان دارویی دنیا است که با توجه به کاربرد روز افزون آن، از اهمیت بسیاری برخوردار است. گوناگونی آنزیمی جمعیتهای بابونه با استفاده ازالگوی الکتروفورز آنزیم پراکسیداز در نه جمعیت از سه گونه Anthemis haussknechtti، A. psudocutula و A. triumfetti مورد بررسی قرار گرفت. از 11 آلل مشاهده شده، سه آلل نادر (با فراوانی کمتر از 0.05 درصد) در گونه A. triumfetti دیده شد. چهار آلل مختص به محل در گونه هایA pseudocutula  و A. triumfetti و در لوکوسهای PXA و PXB ردیابی شد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین گونه هایA. Pseudocutula  و A. triumfetti و کمترین فاصله ژنتیکی بین دو گونه A. triumfetti و A. haussknechtii مشاهده شد. با استفاده از تجزیه به مولفه های اصلی هماهنگ نشان داد که گونه A. pseudocutula بیشترین فاصله را از دو گونه دیگر داشته و در تجزیه خوشه ای نیز در کلاستر جداگانه ای قرار گرفت. بین داده های اکولوژیکی و فواصل ژنتیکی حاصل از تجزیه داده های آنزیمی، همبستگی دیده نشد ولی همبستگی بین طول و عرض جغرافیایی با فواصل ژنتیکی در سطح 1 درصد معنی دار بود. در جمعیت های مورد مطالعه، تجزیه واریانس مولکولی در میان جمعیت های هر گونه 18 درصد و درون جمعیت ها  44درصد می باشد.

تالاب اینچه برون در شمال ایران در نزدیکی مرز ترکمنستان واقع شده و شوری و تغییرات pH آن قابل توجه است. در شهریور 1389 از آب، خاک و نمک 4 منطقه تالاب نمونه برداری شد. 400 جدایه خالص سازی و 55 سویه PCR گردید. جنسهای Bacillus (18 درصد)، Marinobacte (16 درصد)،  Halomonas(16 درصد)،Kocuria  (9 درصد)، Oceanobacillus (7 درصد)، Dietzia (7 درصد)،  6) Virgibacillusدرصد)، 5) Chromohalobacter درصد)،  2) Rhodococcusدرصد)، Micrococcus (3 درصد)، Paenibacillus (2 درصد)، Halobacillus (3 درصد)، Thalassobacillus (2 درصد)،  2) Arthrobacterدرصد) وDesmospora   2)درصد) جدا شدند. در 13 سویه میزان شباهت در ترادف ژن 16SrRNA بین 98.4-97 درصد و در 7 سویه کمتر از 97 درصد بود که بیانگر تفاوت قابل ملاحظه ای در سطح گونه و یا در برخی حتی جنس است. با بررسی بهینه رشد نمکی 22 سویه نمک دوست نسبی و  33سویه تحمل کننده نمک بودند. تولید 4 آنزیم هیدرولیتیک بررسی گردید که عمده ترین تولید کنندگان آن باسیلهای گرم مثبت و بیشترین فراوانی متعلق به آنزیمهای ژلاتیناز و پروتئاز بود.

حذف گوگرد از ترکیبات تیوفنی یکی از مسائل مهم در پالایشگاه ها و کنترل آلودگیهای زیست محیطی محسوب می شود. یک سویه باکتریایی غنی شده در خاک حاوی MTBE قادر به گوگردزدایی از ترکیب تیوفن می باشد که با آنالیز فیلوژنتیکی انجام شده بر اساس توالی ژن 16S rRNA، این سویه به عنوان Pseudomonas stutzeri شناسایی شد. آزمایشهای گوگردزدایی با سلولهای فعال بدون رشد این باکتری در حضور ترکیب گوگرددار مدل تیوفن و در فاز آبی انجام شد که نتایج به دست آمده با روش اسپکتروفتومتری UV در طول موج 230 نانومتر نشان داد که بیش از 95 درصد از تیوفن با غلظت اولیه 12.4 میلی مولار پس از 15 ساعت حذف شده است. آنالیز انجام شده با روش کروماتوگرافی گازی (GC) نیز همین میزان کاهش تیوفن را نشان داد. همچنین به منظور بررسی فعالیت گوگردزدایی سلولهای فعال بدون رشد این باکتری در محیط دوفازی حاوی نفت خام، میزان کاهش گوگرد از طریق اندازه گیری میزان سولفات آزاد شده با روش کدورت سنجی مورد بررسی قرار گرفت.

استخراج DNA ژنومی با کیفیت و کمیت مطلوب از نیازهای بنیادی فنهای مولکولی زیستی مختلف است. در بعضی تحقیقات به دلایل مختلفی نمونه های گیاهی مورد مطالعه از طبیعت جمع آوری می شود که این گیاهان معمولا خشبی بوده و استخراج DNA از بافت گیاهی این نمونه ها به علت وجود کربوهیدرات ها، ترکیبات پلی فنلی و پروتئینها با مشکلاتی روبرو است. به ویژه آنکه این ترکیبات به شکل کمپلکس با اسیدهای نوکلئیک ترکیب می شوند و جداسازی آنها را با مشکل مواجه می کند. در این تحقیق DNA ژنومی از برگ گیاه آویشن به گل رفته با چهار روش Doyle and Doyle، Dellaporta، Kang and Yang و Khanuja استخراج گردید. نتایج به دست آمده نشان داد که روش خانوجا با اندکی تغییرات از بقیه روشها بهتر بود. در این روش استخراج، رسوب چسبناک قهوه ای رنگی در محلول حاوی DNA به دست آمد که در روشهای دیگر دیده نشد. بر این اساس این رسوب توسط آنالیزهای GC-Mass، IR و طیف UV مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد که این رسوب شامل تیمول، کارواکرول، نرولیدول و بورنئول بود. در طیف GC بیشترین میزان را ماده تیمول دارا بود (65 درصد). از این رو روش خانوجا بهینه شده توانست متابولیت های ثانویه عمده آویشن را جداسازی کرده و می توان پیشنهاد نمود که این روش جهت استخراج DNA گیاهانی که به گل رفته اند مناسب تر از سایر روشها می باشد.

باکتریهای سودوموناس از مهم ترین باکتریهای ریزوسفری افزایش دهنده رشد گیاه (PGPR) می باشند. در این تحقیق 38 جدایه سودوموناس از ریزوسفر خاک اطراف محیط رشد ریشه ذرت در مناطق مختلف استان خراسان رضوی جداسازی شدند. ابتدا تمامی جدایه ها با آزمونهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شناسایی شدند. همه جدایه ها مشابه باکتریهای سودوموناس فلورسنت و سودوموناس آریژینوزا بودند. برای ارزیابی توان تولید سیدروفور جدایه ها از محیط جامد CAS- آگار استفاده شد. نتایج نشان داد که متوسط نسبت قطر هاله به قطر کلنی از 0.7175 تا 4 پس از 4 روز نگهداری در دمای 27 درجه سانتی گراد متغیر بود. ارزیابی کمی سیدروفور نیز به روش اسپکتروفتومتری انجام شد. نتایج نشان داد که مقدار کمی سیدروفور از 0.96 تا 132.5 میکرومولار متغیر بود. همچنین تاثیر کمپلکس های آهن - سیدروفور بر رشد ذرت در محیط آبکشت در شرایط گلخانه ای مطالعه شد. نتایج نشان داد که تاثیر کاربرد کمپلکس های آهن- سیدورفور، میزان کلروفیل، وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه گیاه ذرت و غلظت آهن در اندام هوایی گیاه را به طور معنی داری افزایش دادند. تاثیر کلات سیدروفور - آهن به دست آمده از سودوموناس فلورسنت بر جذب آهن در گیاه ذرت مشابه کمپلکس آهن با اتیلن دی آمین تترا استیک اسید (Fe-EDTA) بود. تاثیر کلات سیدروفور - آهن استخراج شده از جدایه P16 بر جذب آهن به طور معنی داری در مقایسه با تیمار شاهد نیز بیشتر بود.

در این تحقیق، ساختار سلولی میکروسپور های کلزا رقم پی اف (PF704)، در مسیر های رشد و نموی گامتوفیتی و رویان زایی در شرایط درون شیشه ای (in vitro) با رشد و نمو گامتوفیتی میکروسپورها در شرایط برون شیشه ای (in vivo) از طریق مشاهدات میکروسکوپ الکترونی مقایسه می گردند. برنامه ریزی مجدد میکروسپور ها به طرف رویان زایی شامل یک سری تغییرات مشخص است که فعالیتهای سلول و سازماندهی ساختاری آن را تحت تاثیر قرار می دهد و این تغییرات می توانند به عنوان نشانگرهایی برای مسیر رشد و نموی رویان زایی میکروسپورهای کلزا در نظر گرفته شوند. در این تحقیق میکروسپور های کلزا رقم پی اف در روز های مختلف پس از کشت در شرایط درون شیشه ای استخراج و برای مطالعات میکروسکوپ الکترونی نمونه هایی تهیه گردید. در مراحل مختلف رشد و نمو میکروسپورها، تفاوت در صفات سلولی خاصی از قبیل شکل و اندازه سلولی، معماری هسته سلول، تجمع نشاسته و حضور واکوئلها، جهت شناسایی مراحل متوالی رویان زایی میکروسپورها و مسیر های رشد و نموی دیگر در شرایط درون شیشه ای مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد که حضور فراوان دانه های نشاسته در یک ناحیه خاص از سیتوپلاسم می تواند صفت ویژه رشد و نمو گامتوفیتی در شرایط درون شیشه ای و همچنین میکروسپور های غیر القاء شده در شرایط القاء رویان زایی باشد.

مطالعه حاضر جداسازی و شناسایی باکتریهای ترموفیلیک (60 درجه سانتی گراد) و مزوفیلیک (37 درجه سانتی گراد) تجزیه کننده سلولز را از خاک نشان می دهد. باکتریهای ترموفیل و مزوفیل با استفاده از روش رقت سازی متوالی پس از غنی سازی محیطهای رشد در حضور میکروکریستالین سلولز به عنوان تنها منبع کربن، جداسازی و خالص سازی شدند. غربالگری باکتریهای خالص سازی شده برای شناسایی باکتریهای تولید کننده آنزیم سلولاز با استفاده از تکنیک زایموگرام در پلیت انجام شد. از میان سویه های سلولیتیک، 12 سویه ترموفیل و 12 سویه مزوفیل بر اساس میزان فعالیت آنزیم، درصد رشد و میزان پروتئین خارج سلولی با یکدیگر مقایسه و سویه های دارای بیشترین فعالیت آنزیم سلولاز از طریق توالی یابی ژن 16S rRNA شناسایی شدند. نتایج نشان داد این سویه ها به جنسهای Bacillus، Geobacillus و Chryseobacterium تعلق دارند. سویه برتر ترموفیل و مزوفیل جهت شناسایی دما و pH بهینه مورد بررسی قرار گرفتند که سویه ترموفیل در دمای 50 درجه سانتی گراد و pH 6.5 و سویه مزوفیل در دمای 37 درجه سانتی گراد و 8.5 pH بهترین عملکرد را نشان دادند. بر اساس نتایج به دست آمده، این باکتریها از پتانسیل لازم جهت تبدیل ضایعات سلولیتیک شهری و کشاورزی به مواد دارای ارزش افزوده برخوردار می باشند.

بیماری باکتریایی شانکر مرکبات یکی از مخرب ترین بیماریهای مرکبات می باشد و ازجمله بیماریهای قرنطینه ای است که خسارت شدیدی بر تولید مرکبات در ایران وارد ساخته است. باکتری عامل این بیماری Xanthomonas citri subsp.citri (xcici) می باشد. علی رغم وجود این بیماری در کشور ایران، تاکنون مطالعه دقیقی در جهت کنترل بیولوژیک آن انجام نگرفته است. پپتیدهای آنتی میکروبیال تولید شده توسط موجودات مختلف، برای این کار کاندیدهای مناسبی هستند، Lashar DGH2 نوعی باکتریوسین بومی و جدید می باشد که برای مهار این بیماری کاندیدای مناسبی می باشد. این باکتریوسین اولین باکتریوسین مهارکننده باکتری زانتوموناس در دنیاست که قادر به مهار سویه های ایرانی و جهانی این باکتری می باشد. امید است که با تحقیقات آتی بر روی این باکتریوسین و بهینه سازی قدرت مهارکنندگی آن بتوان گام مهمی در جهت کنترل این بیماری برداشت.

تنشهای اسمزی که از تاثیر یک عامل محیطی ایجاد می شوند از اهمیت ویژه ای برخوردارند. از پاسخهای رایجی که در مواجهه با تنش اسمزی در انواع مختلف گیاهان صورت می گیرد، تولید ترکیبات اسمولیتی مثل پرولین می باشد. آنزیم کلیدی مسیر بیوسنتز پرولین، D) P5CS1 -پرولین-5-کربوکسیلات سنتتاز) می باشد. در این مطالعه برای بررسی میزان بیان ژن P5CS در شرایط تنش شوری، رویانهای رقم زرد زیتون Olea europaea c.v zard بر روی محیط MS با غلظت 1.2 کشت داده شدند. پس از گذشت حدود 4 هفته، نیمی از گیاهچه ها به محیط MS با غلظت 1.2 حاوی 200 میلی مولار NaCl (شرایط تنش) انتقال و به مدت 2 هفته واکشت شدند. نیمی دیگر از گیاهچه ها به عنوان شاهد در محیط MS با غلظت 1.2 (شرایط بدون تنش) واکشت شدند. پس از استخراج پروتئین تام از گیاهچه تحت تنش شوری و گیاهچه شاهد، الکتروفورز SDS-PAGE انجام گرفت وسپس انتقال الکتروفورتیک بر روی غشاء نیتروسلولزی انجام شد و در نهایت با به کارگیری آنتی بادی پلی کلنال تکوین یافته در خرگوش با استفاده از پلی پپتید طراحی شده که توسط شرکت سیگما به صورت مصنوعی سنتز گردید، به جستجوی اختصاصی میزان بیان ژن P5CS در شرایط تنش پرداخته شد. نتایج به دست آمده از ایمونوبلاتینگ نشان داد که سطح بیان پرولین در گیاه زیتون تحت تنش، به مراتب از گیاه زیتون شاهد در شرایط غیر تنش بالاتر می باشد و این نتایج دلالت بر نقش مهم و کلیدی پرولین در رابطه با تحمل تنش دارد.

دود سیگار حاوی دهها ماده شیمیایی پیچیده است که می تواند ایجاد و تشدید کننده برخی بیماریهای موضعی و داخلی شود. بزاق به عنوان یک مایع بیولوژیکی غیر تهاجمی که زودتر از سایر مایعات بدن در مقابل دود سیگار قرار می گیرد تغییرات عمده را نشان خواهد داد که در بسیاری موارد ردیابی این تغییرات می تواند در تشخیص و پیشگیری مشکلات بعدی مفید واقع شود. در این تحقیق اثر استفاده از سیگار روی آنزیمهای آنتی اکسیدانت بزاقی بررسی گردید. با توجه به اهمیت آنزیمهای پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در حفظ و نگهداری حفره دهانی و دستگاه گوارش از صدمات محیطی و داخلی و این نکته که بزاق انسان تا به حال کمتر مورد توجه پژوهشگران بوده است و جمع آوری آن غیر تهاجمی است، تحقیق حاضر طراحی گردید. در بخش عملی این پژوهش، بزاق غیر تحریکی 25 نفر سیگاری و 25 نفر شاهد غیر سیگاری، همه مرد و 20 تا 25 سال، در لوله های استریل جمع آوری و بعد از سانتریفیوژ کردن تا انجام آزمایشها در فریزر نگهداری شد. سپس فعالیت آنزیمهای بزاقی پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز با استفاده از سوبسترای هر آنزیم در بافر مشخص و شرایط ویژه تعیین گردید. نتایج نشان دادند که در افراد سیگاری، علاوه بر حجم و (pH) بزاق، فعالیت بیولوژیکی آنزیمهای آنتی اکسیدانت بزاقی بین 25 تا 30 درصد نسبت به گروه شاهد کاهش دارند.

خانواده ژنی MYB به عنوان یکی از بزرگترین فاکتورهای رونویسی در گیاهان نقشهای متعددی بر عهده دارند که یکی از مهم ترین آنها تنظیم سطح آنتوسیانین در پیکره گیاه است. در سیب (Malus×domestica) سه ژن MdMYB1، MdMYBA و mdMYB10 با کنترل سطح آنتوسیانین مسوول توسعه رنگ قرمز می باشند.در این مطالعه ضمن جداسازی یک واریانت از ژن MdMYB10، با نام MdMYB10b، از یک سیب گوشت قرمز بومی ایران الگوی بیانی آن در بافتهای مختلف تعیین شد. این ژن در تمامی بافتهای قرمز گیاه شامل برگ، بذر، پوست و گوشت میوه بیان شد در حالی که در رقم کنترل (گوشت سفید) هیچ بیانی مشاهده نشد. با توجه به نتایج این مطالعه و بررسی بیوانفورماتیکی ژنهای مسوول رنگ قرمز و نیز استفاده از توالی کامل ژنوم سیب پیشنهاد شد که این سه همولوگ MYB (10, 1, A) به عنوان آللهای یک لوکوس در نظر گرفته شوند. همچنین یک الگوی بیانی وابسته به بافت و ژنوتیپ ارائه شد که بر این اساس آلل MdMYB1 و MdMYBA در هر دو ژنوتیپ گوشت سفید و قرمز وجود دارد و تنها در پوست عمل می کنند در حالی که MdMYB10 تنها در ژنوتیپ گوشت قرمز موجود بوده و در همه بافتها عملکرد دارد.

پکتینها ترکیبات پلی ساکاریدی دیواره سلولی گیاهان می باشند که قادر به القای آپوپتوز در سلولهای توموری هستند. مطالعه حاضر اثر این مواد را بر آزادسازی نیتریک اکساید در سلولهای لاکتوتروف GH3/B6 که از سلولهای غده ای هیپوفیپز موش می باشند، مورد بررسی قرارمی دهد. تاثیر نیتریک اکساید بر سلولهای توموری به نوع سلول و غلظت آن بستگی دارد، به طوری که قادر به ایفای هر دو نقش مهاری و تسهیلی در روند آپوپتوز می باشد. در پژوهشهای انجام شده نشان دادند که آنزیم نیتریک اکساید سنتتاز، در دودمان سلولی هیپوفیز موش، GH3/B6 بیان می شود و باعث تولید نیتریک اکساید از ال- آرژنین می گردد. در این مطالعه سلولهای GH3/B6 پس از تیمار با غلظتهای مختلف اسید پکتیک یا پکتین سیب (AP) و پکتین تغییر یافته مرکبات (MCP)، سنجش نیتریک اکساید در آنها انجام شد و سپس درصد مهار تکثیر سلولی با استفاده از تست MTT تعیین گردید. در این پژوهش، انکوباسیون سلولها با 1 mg/ml اسید پکتیک، پس از 4 ساعت، موجب افزایش 40 درصدی ترشح نیتریک اکساید نسبت به گروه شاهد می گردد، در حالی که غلظتهای مختلف پکتین تغییر یافته مرکبات MCP)) تاثیری بر ترشح نیتریک اکساید ندارد. مساله قابل ملاحظه این است که، غلظتهای 2.5 mg/ml و 5 از اسید پکتیک و 3 mg/ml و 5 از پکتین تغییر یافته مرکبات در انکوباسیون 24 و 48 ساعت، مهار تکثیر سلولها را موجب می گردند. نتیجه کلی در این مطالعه را می توان چنین بیان کرد که AP موجب آزاد سازی نیتریک اکساید از سلولهای GH3/B6 می شود. در حالی که پکتین مرکبات (MCP) فاقد این اثر می باشد، اما هر دو پکتین بر تکثیرسلولی اثر مهاری دارند بنابراین AP از راه آزادسازی نیتریک اکساید این مهار را انجام می دهد و MCP مسیر عملکردی دیگری مستقل از آزادسازی نیتریک اکساید را دارا می باشد.