یکی از عوامل خرابی مخلوط های آسفالتی در مناطق مرطوب، پدیده عریان شدگی (جدا شدن قیر از سنگدانه) است. نفوذ رطوبت به درون مخلوط های آسفالتی به دلیل ضعف پیوند سنگدانه- قیر می تواند باعث ایجاد عریان شدگی در مخلوط آسفالتی و به تبع آن ایجاد خرابی در سطح روسازی شود. برای ارزیابی مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر عریان شدگی، روش های آزمایشگاهی متعددی به صورت استاندارد معرفی شده است. آزمون کشش غیرمستقیم لاتمن اصلاح شده و تعیین پارامتر TSR یکی از روش های رایج در ارزیابی مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر عریان شدگی است. در این پژوهش، برای تعیین مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر عریان شدگی روشی بر مبنای پردازش تصویر ارائه شده و پارامتر عریان شدگی به عنوان شاخصی برای ارزیابی حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی معرفی شده است. نمونه های مورد استفاده در این تحقیق از مصالح آهکی، سرباره فولادی و فیلر آهک هیدراته تهیه شده اند. مقایسه مقادیر پارامتر شاخص عریان شدگی با مقادیر TSR نشان داد که روش پیشنهاد شده از قابلیت اطمینان مناسبی برای تعیین مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر عریان شدگی برخوردار است.