مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران
سال:1402 | دوره:33 | شماره:228 |تعداد مقالات:17

سابقه و هدف: کولیت اولسراتیو یک بیماری التهابی روده است که عواملی از قبیل استعداد ژنتیکی، فاکتورهای محیطی و عملکرد نامتناسب سیستم ایمنی مخاطی در پاسخ به فلور میکروبی روده در این بیماری دخیل هستند. پلاسمای غنی از پلاکت یکی از مشتقات حاصل از خون است که خاصیت ضد التهابی و بازسازی کننده سلولی دارد. مطالعه حاضر جهت بررسی اثر ضد التهابی پلاسمای غنی از پلاکت بر تظاهرات بالینی و التهابی در مدل تجربی کولیت اولسراتیو صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از موش های نر نژاد BALB/c استفاده شد که به 4 گروه 10 تایی تقسیم شدند که شامل، گروه سالم (کنترل منفی)، گروه کولیت بدون درمان (کنترل مثبت)، گروه کولیت دریافت کننده PRP و گروه کولیت دریافت کننده سولفاسالازین، است. کولیت با تزریق درون رکتومی 100 میکرولیتر اسید استیک 4 درصد در تمام حیوانات به جز گروه کنترل منفی ایجاد شد. برنامه درمانی پس از القای کولیت و ظهور علایم آغاز گردید. موش ها 15 روز پس از آخرین تزریق آسان کشی شدند و میزان معیار فعالیت بیماری و فاکتورهای التهابی بررسی گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که معیار فعالیت بیماری، شدت التهاب و هم چنین مقادیر MPO، NO، بیان و تولید سایتوکاین های IL-1β، IL-6 و TNF-α، بیان ژن های التهابی COX2 و iNOS در گروه های درمانی به نسبت گروه کولیت بدون درمان کاهش معناداری یافته است. استنتاج: نتایج نشان داد که پلاسمای غنی از پلاکت دارای اثرات ضد التهابی مطلوبی در بیماری کولیت اولسراتیو بوده و بعد از ارزیابی های تکمیلی می تواند به عنوان یک درمان کمکی به همراه داروهای مورد مصرف در درمان بیماران مبتلا به کولیت اولسراتیو مورد استفاده قرار گیرد.

سابقه و هدف: خاصیت آنتی میکروبیال یکی از ویژگی های مهم سیلرها می باشد که نقش اساسی در محدود کردن میکروارگانیسم ها از سیستم کانال ریشه دارد. این مطالعه با هدف بررسی خاصیت آنتی میکروبیال سیلرهای، AH26، Suresealroot، EndosealMTA بر باکتری انتروکوکوس فکالیس، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی، از سیلرهای سرامیکیEndoseal MTA، Suresealroot و سیلر رزینی AH26 استفاده شد. هر کدام از این سیلرها در چاهک هایی درون محیط آگار به مدت 10 الی 15 دقیقه قرار داده شدند تا منتشر شوند و سپس فوراً در دمای 2±35 درجه سانتی گراد به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS V. 22 آزمون شاپیرویلک، کروسکال والیس و ANOVA مورد تجزیه تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: بیش ترین میانگین هاله عدم رشد مربوط به گروه Endoseal MTA بود. خاصیت آنتی میکروبیال سیلر Suresealroot در مقایسه با سیلر AH26 کم تر بود اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (368/0 P=). خاصیت آنتی میکروبیال سیلر Endoseal MTA در مقایسه با سیلر AH26 بیش تر بود اما این اختلاف نیز از نظر آماری معنی دار نبود (0/368 P=). خاصیت آنتی میکروبیال سیلر Suresealroot در مقایسه با Endoseal MTA کم تر بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشت (0/48 P=) استنتاج: سیلرهای سرامیکی Suresealroot وEndoseal MTA و سیلر رزینی AH26 خاصیت آنتی میکروبیال در برابر انتروکوک فکالیس نشان دادند، اما خاصیت آنتی میکروبیال سیلرهای سرامیکی با سیلر رزینی بر روی انتروکوکوس فکالیس تفاوتی نداشت

سابقه و هدف: علی رغم پیشرفت های بزرگ در درمان فشارخون بالا، بسیاری از بیماران هنوز به نتایج مطلوب دست نمی یابند و به دلیل فشارخون بالای کنترل نشده عوارض ویرانگری را تجربه می کنند. درک بیماران از نقش خود مراقبتی اسلامی می تواند سبب مدیریت بیماری های مزمن شود. در این پژوهش اثر بخشی مدل خود مراقبتی اسلامی بر فشارخون و تبعیت دارویی سالمندان مبتلا به فشارخون مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1399 در شهرستان آمل، 60 نفر از بیماران سالمند مبتلا به پرفشاری خون به صورت تخصیص تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. میزان فشارخون بیماران با استفاده از دستگاه فشارسنج عقربه ای و میزان تبعیت دارویی با پرسشنامه موریسکی اندازه گیری شد. طی چهار هفته به گروه خود مراقبتی اسلامی آموزش های کنترل فشارخون با محوریت تغذیه صحیح در چارچوب روش خود مراقبتی اسلامی و با هدف جلب رضایت الهی ارائه شد. طی این مدت گروه کنترل نیز آموزش های مشابه علمی مرتبط با کنترل فشارخون را دریافت نمود. پس از اندازه گیری مجدد میزان فشارخون و تبعیت دارویی بیماران دو گروه، داده ها با آزمون های آماری توصیفی، کای اسکوئر، فیشر، T زوجی و تحلیل کوواریانس مورد بررسی و پردازش قرار گرفتند. یافته ها: در مرحله قبل از مداخله اختلاف میانگین شاخص های فشارخون و تبعیت دارویی بین دو گروه معنی دار نبود. نتایج مرحله پس از مداخله بیانگر کاهش معنی دار میانگین فشارخون سیستولیک (8/95±133/125) و دیاستولیک (61/4±78/33) گروه خود مراقبتی اسلامی در مقایسه با فشارخون سیستولیک (10/16±141/33) و دیاستولیک (4/27±82/0) گروه کنترل بود (0/001>P). هم چنین بهبود معنی دار نمره تبعیت دارویی در گروه خود مراقبتی اسلامی( 1/01±1/70) در مقایسه با گروه کنترل (1/38±2/34) دیده شد (0/001>P). استنتاج: مدل خود مراقبتی اسلامی در کنترل میانگین فشارخون و میانگین تبعیت دارویی بیماران تاثیرگذار بود.

سابقه و هدف: گرچه ترس و اضطراب دوران بارداری می تواند با پیامدهای نامطلوب بارداری همراه باشد، ولیکن مطالعات انجام شده با نتایج متفاوتی همراه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط ترس و اضطراب کرونا و تجارب زایمانی بود. مواد و روش ها: این مطالعه طولی در شش شهر استان مازندران در فاصله زمانی خرداد 1400 تا بهمن ماه همان سال بر روی 278 زن باردار انجام شده است. نمونه ها به روش نمونه گیری چند مرحله ای از بین زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انتخاب شدند. گردآوری داده ها با پرسشنامه های ترس از کووید 19، اضطراب از کووید 19 و پرسشنامه تجربه زایمانی ویجیما (Wijma) انجام شد. توصیف متغیرها با استفاده از شاخص های توصیفی و تحلیل آن ها با توسط مدل رگرسیون خطی چندگانه انجام شد. یافته ها: در این مطالعه 135 نفر (48/6 درصد) ترس از کرونا و126 نفر (45/3 درصد) اضطراب ناشی از کرونا را ذکر نمودند. آنالیز تک متغیره نشان داد ترس کرونا با تجربه منفی زایمان ارتباط معنی داری داشته است(0/001>P)، ولیکن ترس و اضطراب کرونا با پیامدهای نوزادی همراه نبود. مدل های خطی چندگانه نشان داد که ترس از کرونا بیش ترین تاثیر را بر حیطه فقدان پیش بینی مثبت (Lack of positive anticipation) در بین سایر حیطه های تجربه زایمانی دارد(0/388B=) استنتاج: با توجه به این که ترس و اضطراب زنان باردار در دوران کرونا با تجربه منفی زایمانی همراه می باشد، لذا سیاستگذاران بهداشتی باید بر راهکارها و مداخلات مناسب برای کاهش ترس و اضطراب این گروه از زنان در موارد مشابه در آینده تمرکز نمایند.

سابقه و هدف: گذر دوران پاندمی کووید-19 زندگی را برای اغلب بیماران دستخوش تغییرات نمود. بهزیستی معنوی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو و این که با کنترل عوامل مخدوش کننده، به چه میزان می تواند با کیفیت زندگی آن ها در ارتباط باشد، جنبه ای است که پس از این دوران نیاز به توجه بیش تر در جمعیت های خاص دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین بهزیستی معنوی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش مقطعی حاضر، در سال 1401 انجام شد. نمونه ها شامل 177 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو بودند که به روش در دسترس از مراکز دیابت شهرستان آمل انتخاب شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه های بهزیستی معنوی و کیفیت زندگی جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی در سطح معنی داری 0/05>P تجزیه تحلیل گردید. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون خطی برای بررسی ارتباط بهزیستی معنوی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو با کنترل متغیرهای جمعیت شناختی و بالینی، ارتباط مثبتی را بین زیر مقیاس ارتباط با زندگی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو نشان داد (0/49=β، p<0. 001). استنتاج: یافته ها حاکی از آن است که پس از کنترل عوامل مخدوش کننده بالینی و جمعیت شناختی، بهزیستی معنوی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو (خصوصا در زیر مقیاس سلامت وجودی) می تواند پیش بینی کننده کیفیت زندگی آنان باشد. لذا اجرای مداخلات مرتبط با ارتقای سطح بهزیستی معنوی، می تواند زمینه زندگی با کیفیت تر را در دوران پسا کرونا برای آن ها فراهم نماید.

سابقه و هدف: استرس هایپرگلایسمی یک پاسخ فیزیولوژیک نورو اندوکرین در برابر استرس های پزشکی است و قند خون بالاتراز mg/dl200 در شرایط استرس زا مانند سپسیس، شوک، استروک، تروما، انفارکتوس میوکارد و سوختگی می باشد و ریسک مورتالیتی و موربیدیتی را در بیماران بد حال افزایش می دهد. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی استرس هایپرگلایسمی و عوامل مرتبط با آن و هم چنین ارتباط هایپرگلایسمی با شدت و پیامدهای بالینی بیماران بستری با کووید19 بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تمامی بیماران بالای 18 سال بستری شده با تشخیص کووید19 در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی ساری در سال 1399 وارد مطالعه شدند. تشخیص بیماری براساس علائم بالینی، نتایج مثبت در آزمایش های CBC، CRP، ESR و تست RT-PCR و سی تی اسکن ریه بود. داده های مطالعه با نرم افزار SPSS26 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در مجموع، 312 نفراز بیماران مبتلا به کووید19 مورد بررسی قرار گرفتند، که 22 نفر (7/1 درصد) دچار استرس هایپرگلایسمی شدند. بیماران استرس هایپرگلایسمی نسبت به افراد نرموگلایسمی میزان مرگ و میر، بستری در ICU، ونتیلاسیون تنفسی و مدت زمان بستری در بیمارستان بیشتری داشتند، اما فقط از نظر میزان مرگ و میر بین دو گروه تفاوت معنادار آماری وجود داشت (0/046=P). استنتاج: باتوجه به تاثیر هیپرگلیسمی در پیامد بیماری و میزان مرگ و میر در بیماران بد حال و بستری مبتلا به کووید19 نسبت به بیماران با قند خون نرمال، اهمیت تشخیص به موقع و کنترل مناسب قند خون در این بیماران مشخص می شود.

سابقه و هدف: نقص تکاملی دستگاه ادراری عامل بیش از 30 درصد عفونت های ادراری در کودکان است. این مطالعه با هدف تعیین ناهنجاری های سیستم ادراری در کودکان با پیلونفریت مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا در طی سال های 1400-1390 انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، کودکان با تشخیص پیلونفریت بستری در بیمارستان کودکان امیرکلا طی سال های 1400-1390، انتخاب شدند. معیارهای ورود به مطالعه، کودکان یک ماه تا 18 سال، علائم بالینی مثبت پیلونفریت و نتیجه ی کشت مثبت ادرار با روش مطمئن بود. کودکان با سابقه جراحی بر روی سیستم ادراری، از مطالعه خارج شدند. جهت تشخیص آنومالی های سیستم ادراری در کودکان مطالعه، انواع تصویربرداری ها از جمله سونوگرافی، DMSA، DTPA، RNC، IVP و VCUG انجام شد. یافته ها: در 381 کودک مبتلا به پیلونفریت، میانگین سنی 41/3± 37/1 ماه بوده و 337(88/5درصد) نفر از آنان، دختر بودند. 149 (39/1 درصد) کودک آنومالی های سیستم ادراری داشتند. شایع ترین اختلال بترتیب ریفلاکس وزیکویورترال 112 (75/16 درصد) نفر، تنگی محل اتصال حالب به لگنچه 11 (7/38 درصد) نفر، یورتروسل 9 (6/04 درصد) کودک و دوپلیکاسیون حالب 8 (5/36 درصد)، بود. بین گروه سنی و فراوانی آنومالی سیستم ادراری تفاوت معنی دار (0/40=P)، اما بین جنس و فراوانی آنومالی تفاوت معنی داری یافت نشد (0/3 P=). استنتاج: براساس نتایج مطالعه حاضر، بیش از یک سوم از کودکان مطالعه دارای آنومالی اورولوژی بودند که شایع ترین عامل آن ریفلاکس وزیکویورترال و حدود یک چهارم انومالی های اورولوژیک دیگر مانند تنگی محل اتصال حالب به لگنچه و یورتروسل بود. توصیه می شود در این کودکان علاوه بر ریفلاکس وزیکویورترال، به سایر انومالی های اورولوژی نیز توجه شود.

سابقه و هدف: فیبرومیالژیا یک سندرم است که با درد مزمن اسکلتی عضلانی، حساسیت و سایر علائم فیزیکی مشخص می شود. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی فیبرومیالژیا در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید و رابطه بین علائم فیبرومیالژیا و وضعیت کم کاری تیروئید، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر، یک مطالعه توصیفی از نوع مقطعی است که میزان شیوع و ویژگی های دموگرافیک فیبرومیالژیا را در بیماران هیپوتیروئیدی مراجعه کننده به درمانگاه های دانشگاهی شهرستان ساری در سال 1401-1402، مورد بررسی قرار داد. روش نمونه گیری به روش نمونه گیری در دسترس بود. نود و یک بیمار مبتلا به کم کاری تیروئید وارد مطالعه شدند. ویژگی های جمعیت شناختی و ویژگی های بالینی بیماران و آزمایشات تیروئید شامل T4، TSH وAnti Tpo Ab ثبت گردید. سپس شرکت کنندگان در خصوص وجود علایم فیبرومیالژیا با استفاده از معیارهای روماتولوژی کالج آمریکایی (2010 و 1990) ارزیابی شدند و برای بیمارانی که به عنوان فیبرومیالژیا طبقه بندی شدند، پرسشنامه FIQR تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی مانند شاخص های مرکزی و پراکندگی و محاسبه نسبت ها استفاده شد و برای بررسی ارتباط متغیرهای کیفی از آزمون کای دو و مقایسه متغیر کمی در گروه های مختلف از آزمون های t و ANOVA در نرم افزار SPSS-25 استفاده گردید. یافته ها: میانگین سن و طول مدت کم کاری تیروئید، به ترتیب13/8±48/35 و 6/6±9/84 سال بود. فراوانی فیبرومیالژیا در بیماران کم کاری تیروئید بر اساس معیارهای ACR 2010، 7 نفر (8 درصد) بود. در بیماران دچار کم کاری تیروئید و فیبرومیالژیا 6 نفر (85/7 درصد) TPOAb مثبت بودند در حالی که در بیماران دچار کم کاری تیروئید بدون فیبرومیالژیا 29 نفر (34/5 درصد) واجد این آنتی بادی بودند (0/007=P). استنتاج: به نظر می رسد اهمیت همزمانی Anti Tpo Ab بیش از اختلال عملکرد تیروئید باشد و پیشنهاد می شود در بیماران فیبرومیالژیا علاوه بر تست عملکرد تیروئید، این آنتی بادی هم بررسی شود.

سابقه و هدف: عوارض ریوی بعد از عمل نه تنها بستری طولانی مدت را در پی دارد، بلکه باعث عوارض و مرگ و میر بیشتری نیز می شود. این عوارض شامل آتلکتازی، پنومونی، برونکواسپاسم و حتی مرگ می باشد. از اقداماتی که برای بهبود عملکرد ریوی انجام می شود اسپیرومتری تشویقی و تمرینات تنفس عمیق است. هدف مطالعه حاضر بررسی مقایسه تاثیر اسپیرومتری تشویقی و تمرین تنفس عمیق بر شاخص های همودینامیک (میزان اشباع اکسیژن، PCO2، PH، فشارخون، ضربان قلب) و عوارض ریوی حین و بعد از جراحی اسلیو معده بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای، 75 نفر از بیمارانی که جهت عمل اسلیو به بیمارستان امام خمینی تهران در سال 1402-1401 مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفتند. با روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از Block randomization و جدول اعداد تصادفی، بیماران در دو گروه مداخله و یک گروه کنترل قرار گرفتند. بیماران در گروه اول مداخله از اسپیرومتری تشویقی 2ساعت قبل از عمل و 2 و 6 ساعت پس از عمل استفاده کردند که پس از انجام پروسیجر، شاخص های همودینامیک بیماران توسط محقق ثبت شد، گروه دوم مداخله از تمرین تنفس عمیق به همان ترتیب گروه اول استفاده کردند و به همان روش شاخص های همودینامیک بیماران ثبت شد. در گروه کنترل اقدام خاصی صورت نگرفت. برای بررسی اثربخشی نیز میزان بروز آتلکتازی و پنومونی (تا دو هفته بعد از عمل با رجوع به پرونده بیمار و بررسی علائم بالینی توسط متخصص) و مدت اقامت بیماران در بیمارستان بررسی شد. یافته ها: بررسی نتایج نشان داد که استفاده از اسپیرومتری تشویقی و تمرین تنفس عمیق در بهبود اکسیژناسیون بیماران تحت جراحی اسلیو در حین و بعد از عمل معنی دار نبوده است(0/05P>). تفاوت معناداری در میزان PH خون بیماران یافت نشد(0/05P) و تفاوت معناداری از نظر میزان عوارض ریوی بعد از عمل در بین سه گروه مشاهده نشد(p>0/05). استنتاج: استفاده از اسپیرومتری تشویقی وتمرین تنفس عمیق باعث بهبود اکسیژناسیون و ضربان قلب بیماران تحت جراحی اسلیو معده پیش از جراحی شدند ولی حین و پس از عمل اثربخش نبودند، این دو روش باعث بهبود فشارخون بیماران شدند ولی بر میزان عوارض ریوی بعد از عمل آن ها تاثیری نداشتند و هیچ کدام از این دو روش بر دیگری برتری نداشتند.

سابقه و هدف: توجه به این که آگاهی از میزان شیوع عفونت های باکتریایی و نوع باکتری های دخیل در ایجاد اندوکاردیت و دانستن الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها برای انتخاب صحیح آنتی بیوتیک ها جهت درمان این عفونت ها در بیمارستان بسیار اهمیت دارد، بنابراین این مطالعه با هدف بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی عوامل باکتریال جدا شده از کشت خون بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی، پرداخته شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی گذشته نگر، بر روی بیماران مبتلا به اندوکاردیت عفونی بستری شده در بیمارستان فاطمه الزهرا ساری و بیمارستان رازی قائم شهر بین سال های 1402-1398 انجام گرفت. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مجموع 28 بیمار وارد مطالعه شدند که از این میان 16 بیمار (57/1 درصد) مرد و 12 بیمار (43/9 درصد) زن بودند و میانگین سنی آن ها برابر 13/41±56/ 79 سال بود. بیش ترین میکروارگانیسم جدا شده استافیلوکوکوس اورئوس با 11 نمونه مثبت (39/2 درصد) بود. هم چنین استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس بیش ترین مقاومت دارویی را نشان دادند. نتیجه درمان با هیچ یک از موارد جنسیت، نوع دریچه و نوع میکروارگانیسم جدا شده ارتباط معنی داری نداشت (به ترتیب0/624=P، 1/000=P و 0/398=P). استنتاج: در این مطالعه، باکتری های گرم مثبت شاﻳﻊ ﺗﺮﻳﻦ ﮔﺮﻭﻩ ﺍﺯ ﻣﻴﻜﺮﻭﺍﺭﮔﺎﻧﻴﺴﻢ ﻫﺎﻱ ایجادکننده اندوکاردیت عفونی بودند. از طرفی، بیش ترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، سفتازیدیم و سفتریاکسون مشاهده شد که باید در درمان آنتی بیوتیکی تجربی اولیه در بیماران بستری با اندوکاردیت باکتریایی عفونی مورد توجه قرار گرفته شود

سابقه و هدف: بخشی از هزینه های هر خانوار در کل جوامع دنیا، صرف هزینه های بهداشت و درمان می شود که بعضا می تواند برای خانوارها فاجعه بار باشد. این مطالعه با هدف بررسی روند تغییر سهم هزینه های بهداشتی و درمانی از کل سبد هزینه خانوارهای شهری و روستایی استان مازندران و تاثیرات احتمالی طرح های مختلف اصلاحات در نظام سلامت ایران در دو دهه گذشته به ویژه طرح تحول سلامت برآن، انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی گذشته نگر و مبتنی بر داده های کمّی و ثانویه می باشد. داده های مورد نیاز این مطالعه برگرفته از طرح نمونه گیری هزینه و درآمد خانوار بود که برای یک دوره زمانی 18 ساله از سال 1380 تا سال 1397، از مرکز آمار ایران استخراج گردید. برای توصیف داده های کمی از شاخص های آمار توصیفی و نمودار روند تغییرات استفاده شده است و به منظور تحلیل هزینه های بهداشتی و درمانی خانوار، از آزمون تی تست در نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که به طور میانگین سهم هزینه های بهداشتی درمانی از کل هزینه های خانوار برای خانوارهای شهری 12/04 درصد و برای خانوارهای روستایی 11/34 درصد بوده است که بیشتر از 10 درصد حد اعلام شده و مورد انتظار می­باشد. روند تغییرات درصد هزینه های بهداشتی درمانی از کل هزینه های خانوار در بازه زمانی پژوهش نسبت به سال پایه، متغیر بوده است و در برخی سال ها روند کاهشی و در برخی سال ها روند افزایشی داشته است. استنتاج: مداخلات انجام شده در قالب طرح های تحول نظام سلامت در نهایت منجر به کاهش سهم هزینه های بهداشتی و درمانی خانوارها به کم تر از حد مورد انتظار و تغییر روند افزایشی آن در استان مازندران نشده است و حتی با اجرای طرح های بعدی، آثار حاصل شده در طرح های قبلی نیز خنثی شده است. به این مفهوم که خطر هزینه های کمرشکن خدمات بهداشتی و درمانی هم چنان در بین خانوارهای ایرانی وجود دارد. با توجه به اهمیت مسائل مالی در پوشش همگانی خدمات بهداشتی و درمانی باید سیاست ها و برنامه های دقیق تری برای هدف قرار دادن گروه های آسیب پذیر طراحی و اجرا شود تا هم خانواده ها دچار هزینه های مشقت بار نگردند و هم امکان پوشش همگانی در کنار منابع محدود حوزه سلامت به حداکثر خود افزایش یابد.

سابقه و هدف: آموزش بهداشت دهانی در سنین نوجوانی، می تواند سبب تغییر دانش و رفتار بهداشتی ایشان شده و در نهایت به پیشگیری از بروز بیماری های پریودنتال دوره بلوغ منجر شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثرگذاری آموزش بهداشت دهانی توسط انیمیشن و آموزش شفاهی به روش معمول در تغییر دانش، رفتار و شاخص های پریودنتال نوجوانان، انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در مطالعه مداخله ای نیمه تجربی حاضر، 371 دانش آموز 13 تا 15 ساله مدارس منتخب ساری، که توسط نمونه گیری خوشه ای برگزیده شد و دارای معیارهای ورود و فاقد معیارهای خروج بودند، به دو گروه کنترل با آموزش شفاهی (187 نفر) و مداخله با آموزش توسط انیمیشن(184 نفر) تقسیم شدند. پرسشنامه و معاینات بالینی شاخص های لثه ای(GI)، پلاک(PI) و خونریزی از سالکوس لثه (SBI) پیش از مداخله و چهار هفته پس از مداخله انجام شد و داده ها در نرم افزار SPSS ver23 وارد شد. از آزمون های t مستقل و کوواریانس جهت آنالیز داده ها استفاده شده و 0/05P< معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: پس از مداخله، میانگین نمرات شاخص های دانش، رفتار، GI، PI و SBI به ترتیب از 6/27، 5/90، 1/10، 0/85 و 0/31 به7/53، 7/08، 0/73، 0/53 و 0/21 تغییر یافت. تمامی شاخص ها در گروه کنترل نیز بهبود یافتند؛ با این حال، پس از مداخله، اختلاف چشمگیری میان گروه انیمیشن و گروه کنترل در تمامی شاخص ها، به استثنای رفتار بهداشتی، به ثبت رسید (0/05P<). استنتاج: آموزش بهداشت دهانی توسط انیمیشن رویکردی نوین و تاثیرگذار است که می تواند جذابیت بیش تری برای نوجوانان داشته و در پیشگیری از بیماری های پریودنتال موثر باشد.

سابقه و هدف: فرایند پرستاری چارچوبی است که پرستاران توانایی ها و مشکلات بیماران را تعیین و روش های ارزیابی و برنامه ریزی برنامه مراقبت پرستاری را تدوین می کنند. از چالش های آموزش پرستاری استفاده از روش هایی برای ارتقا، یادگیری و مهارت های تفکر خلاق در فراگیران است. لذا این مطالعه با هدف مقایسه دو روش کلاس وارونه (Flipped classroom) و نقشه مفهومی (Conceptual map) و کلاس وارونه و شیوه سنتی برای مبحث فرایند پرستاری بر متغیر راهبردهای یادگیری خود تنظیمی و رضایت دانشجویان پرستاری تدوین شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخله ای جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان پرستاری ترم یک ورودی مهر (تدریس به روش کلاس وارنه و سنتی) و بهمن (تدریس به روش کلاس وارونه و نقشه مفهومی) سال 1401 دانشکده پرستاری مامایی نسیبه ساری بود. ابزار مطالعه پرسشنامه دو قسمتی(اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه راهبردهای یادگیری) بود. برای بررسی میزان رضایت دانشجویان از روش تدریس مقیاس VAS(Visual Analog Scale) استفاده شد. در این مطالعه مبحث فرایند پرستاری از درس اصول و مهارت های پرستاری انتخاب شد، پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی یک بار قبل و سپس 4 هفته بعد از انجام تدریس توسط دانشجویان تکمیل شد. ورود داده ها و آنالیز آن ها با استفاده از نرم افزارSPSS ورژن 24 انجام گرفت. یافته ها: در این مطالعه 37 دانشجو در ترم مهر (گروه آموزش به شیوه تدریس کلاس وارونه و سنتی) و 43 دانشجو در ترم بهمن (گروه آموزش به شیوه کلاس وارونه و نقشه مفهومی) مشارکت داشتند. تمامی دانشجویان مجرد بودند. 100 درصد از دانشجویان فقط در حال تحصیل بودند. بین رضایت دانشجویان از شیوه تدریس کلاس وارونه و شیوه سنتی (1/38±8/54) با شیوه تدریس کلاس وارونه و نقشه مفهومی (1/84±7/98) اختلاف معنی داری مشاهده نشد(0/124 P=). آزمون تی تست نشان داد میانگین راهبردهای یادگیری خود تنظیمی بعد از اجرای دو روش تدریس اختلاف معنی داری نداشت(0/258 P=). بر اساس آزمون تی زوجی مقایسه قبل و بعد میانگین راهبردهای یادگیری خود تنظیمی در گروه کلاس وارونه و روش سنتی تفاوت معنی دار نشان داد(0/013 P=). استنتاج: یافته ها نشان داد رضایت دانشجویان و میانگین راهبردهای یادگیری خودتنظیمی از شیوه تدریس کلاس وارونه و شیوه سنتی بیش تر بود. در نتیجه ضمن توصیه تدریس به صورت ترکیبی (روش های سنتی و با سایر روش های نوین تدریس) پیشنهاد می شود تحقیقاتی با حجم نمونه بیش تر و در ترم های بالاتر انجام شود

سابقه و هدف: یکی از عواملی که روی کیفیت مراقبت از بیماران و نتیجه مطلوب خدمات پرستاری تأثیر دارد، بار ذهنی کار است و بیش تر افراد در موقعیت های استرس زا ترجیح می دهند تا از راهبردهای مقابله ای خاصی جهت کاهش استرس و بار ذهنی کار استفاده کنند. راهبرد مقابله ای مجموعه ای از تلاش های شناختی، هیجانی و رفتاری برای تغییر موقعیت های استرس زا می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بار ذهنی کار با راهبردهای مقابله ای دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1398 انجام شد. مواد و روش ها: در اﻳﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ-ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ و مقطعی، 160 دانشجوی سه دانشکده پرستاری و مامایی نسیبه ساری، بهشهر و آمل به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه بار ذهنی کار NASA-TLX (NASA Task Load Index) و پرسشنامه راهبردهای مقابله ای هیجان مدار و مسأله مدار لازاروس و فولکمن جمع آوری شدند و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻧﺮم اﻓﺰار SPSS نسخه 20 ﻣﻮرد آنالیز ﻗﺮار ﮔﺮفتند. یافته ها: در این مطالعه، درمجموع 88 دختر (55 درصد) و 72 پسر (45 درصد) با میانگین سنی 1/98±22/52 سال مورد مطالعه قرار گرفتند. 52 نفر(32/5درصد) از راهبرد مسأله مدار و 96 نفر(60 درصد) از راهبرد هیجان مدار استفاده می نمودند. میانگین بار ذهنی کار 14/55±72/80 بود که با سن و فشار فیزیکی ارتباط معنی دار آماری داشت (به ترتیب 0/032=P و 0/028=P). میانگین بار ذهنی کار و راهبرد مقابله ای بین دو جنس اختلاف معنی دار آماری نداشت (به ترتیب 0/171=P و 0/397=P). بین بار ذهنی کار و نمره کلی راهبرد مقابله ای ارتباط معنی داری یافت نشد (0/066=P). استنتاج: دانشجویان پرستاری نمره بار ذهنی بالایی داشتند که می تواند بر کیفیت مراقبت های ارائه شده توسط آنان تاثیر منفی برجای بگذارد. هم چنین بیش ترین راهبرد مقابله ای مورد استفاده در این دانشجویان راهبرد هیجان مدار بود. استفاده از راهبرد مقابله مسأله مدار، آشفتگی هیجانی را کاهش داده و سبب کاهش بار ذهنی کار و افزایش کارایی افراد می شود. با درنظر گرفتن نتایج به دست آمده، ضرورت تدوین و ارائه راهکارهای مناسب در زمینه آموزش راهبردهای مقابله ای مبتنی بر حل مسأله به جای راهبردهای هیجان مدار ضروری است و کارایی دانشجویان را افزایش می دهد.

سابقه و هدف: با توجه به سرایت بالای ویروس کرونا و شیوه انتقال آن از طریق لمس کردن سطوح آلوده و سپس لمس چشم، بینی یا دهان، کارکنان بهداشتی از بالاترین خطر آلودگی برخوردار هستند، درنتیجه واکسیناسیون این نیروی کار ضروری است. اما این واکسیناسیون عوارض شایع موضعی و سیستمیک نیز در پی داشت، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی عوارض زودرس و دیررس ناشی از دوزبوستر واکسن آسترازنکا در پرسنل و کادر درمان مرکز آموزشی درمانی رازی قائمشهر انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی توصیفی بر روی تمامی کارکنان مرکز رازی قائم شهر در سال 1400 انجام شد. افراد به روش سرشماری و در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه مربوط به سؤالات زمینه ای و تخصصی عوارض دوز بوستر واکسن بود. داده ها توسط آزمون کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک دوحالتی تحلیل شدند. یافته ها: 302 کارمند بهداشتی که دوز بوستر واکسن آسترازنکا را دریافت کرده بودند در این مطالعه شرکت داشتند. شرکت کنندگان با میانگین سنی 34/89 سال متغیر بودند و 37/7 درصد مرد و 62/3 درصد زن بودند. شایع ترین عوارض جانبی واکسن شامل درد 64/2 درصد، خستگی 58 درصد و تب 54/6 درصد گزارش شد. شرکت کنندگان تا دو ماه از نظر عوارض دیررس شامل سکته قلبی، سکته مغزی و آمبولی ریه بعد از تزریق دوز بوستر آسترازنکا تحت نظر بودند که گزارشی مبنی بر عوارض دیررس ذکر نشد. استنتاج: با توجه به نتایج این پژوهش، به دلیل امکان وقوع بیش تر عوارض سیستمیک نظیر درد عضلانی، خستگی، سرفه و تب پس از تزریق، کارکنان بهداشتی درمانی باید توجه ویژه ای به عوارض زودرس واکسن داشته باشند.

سابقه و هدف: اتوآنتی بادی انتقال دهنده روی 8 (ZnT8A) اخیراً به عنوان یک آنتی بادی جدید در دیابت قندی نوع یک شناسایی شد و مثبت بودن آن با شروع زودرس این بیماری مرتبط است. لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی اتوآنتی بادی های مربوط به دیابت قندی نوع یک خصوصا ZnT8A به عنوان یک آنتی بادی جدیدتر در کودکان 1 تا 18 سال مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا انجام گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش توصیفی تحلیلی، 80 کودک زیر 18 سال مبتلا به دیابت قندی نوع یک مراجعه کننده به بیمارستان کودکان امیرکلا، بابل، ایران در طی سال های 1392 تا 1400، وارد مطالعه شدند. دیابت کودکان براساس معیارهای انجمن دیابت آمریکا و با ویزیت فوق تخصص غدد کودکان تشخیص داده شد. آنتی بادی های مربوط به دیابت قندی نوع یک شامل 65 گلوتامیک دکربوکسیلاز (anti-GAD)، پروتئین تیروزین فسفاتاز (IA-2A)، اتوآنتی بادی ضد سلول های جزیره (ICA)، اتوآنتی بادی انسولین (IAA) و انتقال دهنده روی 8 (ZnT8A) در زمان تشخیص بیماری، از نمونه خون و به روش الایزا سنجش شد. داده ها با استفاده از آزمون های تی تست و کای اسکوئر و تست دقیق فیشر آنالیز شدند. سطح معنی داری در این مطالعه 0/05>P در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه 80 کودک با میانگین سنی 3/6±7/9 سال (57 درصد دختر و 43 درصد پسر) مورد بررسی قرار گرفتند. سطح GADA در نمونه های مورد مطالعه 65/2 درصد، IA-2A 58/8 درصد، ZnT8A 56/3 درصد و ICA 47/5 درصد و IAA 6/3 درصد بود. استنتاج: در مطالعه حاضر، 93/8 درصد بیماران دیابتی، اتوآنتی بادی مثبت بودند که نشان می دهد با اندازه گیری سطح آنتی بادی های پانکراس، دیابت نوع یک در بیش از 90 درصد بیماران تایید می شود. همچنین با اندازه گیری ZnT8A، درصد موارد دیابت نوع یک ایدیوپاتیک نیز کاهش می یابد.

هیدروژل ها به دلیل خواص منحصربه فرد خود مانند محتوای آب بالا، نرمی، انعطاف پذیری و زیست سازگاری بسیار محبوب شده اند. در همین راستا کاربردهای فراوانی را در پزشکی پیدا کرده اند. از میان ساختارهای مختلف هیدروژلی می توان به هیدروژل های هوشمند اشاره کرد. این ساختارها توانایی پاسخ به محرک های محیطی را دارند. محرک های محیطی می توانند فیزیکی، شامل دما و یا شیمیایی مانند pHباشند. در این مطالعه کاربرد هیدروژل های هوشمند در زمینه های دارو، ژن و پروتئین رسانی و مهندسی بافت تقسیم بندی شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد که انواع مختلفی از هیدروژل های هوشمند شناسایی شده اند که دارای قابلیت های گوناگون می باشند. در حال حاضر، هیدروژل ها برای ساخت عدسی های تماسی، محصولات بهداشتی، داربست های مهندسی بافت، سامانه های دارو رسانی و پانسمان زخم استفاده می شوند و بیش ترین مطالعه در زمینه دارو رسانی هوشمند به ویژه در داروهای ضد سرطان مورد بررسی قرارگرفته است و همچنین در زمینه مهندسی بافت که می توان به نتایج مطلوب تری در آینده نزدیک رسید.