مقدمه: پیچیده بودن نظام سلامت و ضرورت سیاست گذاری مبتنی بر شواهد ایجاب می کند تا نظام سیاست گذاری سلامت بر اساس ویژگی ها و معیارهای قابل قبول پایه گذاری شود. این تحقیق با هدف بررسی نظرات افرادی با تجربیات ملی در پاسخ به سوال «کجا و چگونه برای سلامت سیاست گذاری خردمندانه کنیم؟» انجام شده است.روش کار: این بررسی به صورت کیفی و بر مبنای مصاحبه عمیق و ساختارمند انجام شد. نمونه گیری از نوع هدفمند بود و در مجموع با دوازده نفر شامل دو وزیر پیشین بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، دو نفر از نمایندگان کمیسیون بهداشت و درمان مجلس، دو نفر از معاونین وزیر و شش نفر از خبرگان و صاحب نظران سلامت در سطح ملی مصاحبه شد. پس از جمع بندی، دسته بندی و تحلیل بر مبنای موضوعات اصلی «مشکلات حوزه سیاست گذاری»، «وظایف سامانه سیاست گذاری سلامت» و «امکانات لازم برای واحد حامی سیاست گذاری» ویژگی ها استخراج و در یک مدل مفهومی جمع بندی گردید.یافته ها: با توجه به تحلیل محتوای مصاحبه ها، ویژگی های یک سامانه سیاست گذاری سلامت در هفت اصل «جلب مشارکت ذی نفعان، پاسخگویی اجتماعی، ضمانت اجرا، شایسته سالاری، جایگاه باثبات، استناد به شواهد علمی، و توانایی همکاری و هماهنگی» جمع بندی شده است که برای هر ویژگی راهکارهای بومی از دیدگاه مصاحبه شوندگان ارایه شده است.نتیجه گیری: ویژگی های طرح شده از دیدگاه افراد مصاحبه شونده با اصول مرتبط به چرخه موثر سیاست گذاری سلامت هم خوانی دارد، با این که در مورد جایگاه سامانه سیاست گذاری سلامت نظرات متفاوتی وجود داشت اما رعایت اصول هفت گانه فوق در طراحی و استقرار این سامانه می تواند نظام سلامت کشور را در دستیابی به چشم انداز بیست ساله یاری دهد.