علوم اعصاب شفای خاتم
سال:1397 | دوره:7 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

مقدمه: عقده های قاعده ای ساختارهای زیرقشری از مغز هستند که درگیر سیستم حرکتی هستند. یکی از اختلالات رایج مرتبط با نقص عملکرد عقده های قاعده ای بیماری پارکینسون است. بیماری پارکینسون با نوسانات قوی و ماندگار باند بتا در عقده های قاعده ای همراه است. تحریک عمیق مغزیِ هسته سابتالامی در عقده های قاعده ای، به عنوان یک روش شناخته شده برای کاهش نوسانات پاتولوژی باند بتا در بیماری پارکینسون و بهبود علایم حرکتی مرتبط با بیماری پارکینسون است. با وجود موفقیت این روش ساز و کار آن هنوز نامشخص است. مواد و روش ها: در این مطالعه، ما یک مدل شبکه محاسباتی برای مدار کورتکس به عقده های قاعده ای پیشنهاد دادیم که بر اساس مدل پیشنهادی ترمن و همکاران است. ما مدل شبکه را به گونه ای تغییر دادیم که آن بتواند در حالت بیماری پارکینسون نوسانات پاتولوژی بتا را تولید کند. سپس با اعمال تحریک عمیق مغزی به روش های مختلف (مانند پالس های تحریکی فرکانس بالای منظم و نامنظم هسته سابتالامی) ما بررسی کردیم که کدام روش در کاهش کارایی باند بتای پاتولوژی مؤثرتر است. یافته ها: یافته های ما نشان می دهند که مدل شبکه می تواند نوسانات باند بتا پاتولوژی در حالت بیماری پارکینسون مشابه آنچه که به صورت تجربی مشاهده شده است تولید کند. نتایج شبیه سازی نشان دادند که تحریک عمیق مغزی منظم در هنگام کاهش نوسانات باند بتا مرتبط با بیماری پارکینسون و بهبود علایم حرکتی از تحریک عمیق مغزی نامنظم بهتر عمل می کند. نتیجه گیری: با استفاده از نتایج شبیه سازی نتیجه می گیریم که اعمال پالس های با فرکانس بالای منظم تحریک عمیق مغزی به عصب های هسته ساب تالامیک در عقده های قاعده ای بهتر از تحریک عمیق مغزی با پالس های نامنظم می تواند نقصان حرکتی مرتبط با بیماری پارکینسون را بهبود بخشد. . این نتیجه شبیه سازی به طور تجربی قابل آزمودن است.

مقدمه: شخصیت مجموعه ای از صفات است که منجر به تفاوت های فردی در رفتار و همچنین ثبات و دوام رفتار می شود. هدف از پژوهش حاضر مطالعه ویژگی های روانسنجی پرسشنامه ی پنج عاملی بزرگ شخصیت برای کودکان و نوجوانان در مشهد بود. مواد و روش ها: نمونه شامل 450 دانش آموز از مشهد (253 دختر، 197 پسر) رنج سنی بین 8 تا 18 سال می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از بین مدارس مختلف مشهد انتخاب شدند. یافته ها: آزمون آلفای کرونباخ برای عامل برون گرایی 0/64، عامل توافق پذیری 0/73، عامل با وجدان بودن 0/70، عامل روان رنجوری 0/72 و عامل گشودگی 0/70 و برای کل آزمون 0/80 نشان داد. همچنن ضرایب همبستگی آزمون-باز آزمون در فاصله ی یک ماهه دامنه ای از 0/85 برای گشودگی تا 0/92 برای با وجدان بودن را نشان داد. نتایج تی تست مستقل نشان دادکه اختلاف معنی داری بین عوامل شخصیتی دختران و پسران وجود ندارد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که مقدار ویژه عوامل معنی دار می باشد. داده های حاصل از تجزیه و تحلیل پس از چرخش نشان داد که پرسشنامه با 5 عامل اشباع شده بود که به طور کلی 30/04 درصد از واریانس کل را تبیین می کنند. نتیجه گیری: داده های حاضر نشان داد که پرسشنامه ی پنج عاملی بزرگ شخصیت برای کودکان و نوجوانان دارای همسانی درونی بالا، روایی مناسب، اعتبار مطلوب و تحلیل عاملی مناسب می باشد. علاوه بر این بین دانش آموزان دختر و پسر در عوامل شخصیتی تفاوتی وجود ندارد.

مقدمه: در سال های اخیر تحقیقات تصویربرداری عصبی بر روی تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی در بسیاری از شرایط پاتولوژی و روانی استفاده شده است. تجزیه و تحلیل تغییرات در شبکه های حالت استراحت یک روش مهم برای درک عمیق تغییرات عملکردی و ارتباطی از بیماری به منظور ارائه روش های جدید تشخیصی و درمانی است. در این مقاله تعاملات عملکردی و اختلالات ارتباطی بین شبکه های حالت استراحت در بیماری پارکینسون بر روی داده های تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی در حالت استراحت مورد مطالعه قرار گرفته است. مواد و روش ها: تمامی داده های Rs-fMRIر10 فرد پارکینسونی و 10 فرد سالم در سیستم MRI سه تسلا مورد بررسی قرار گرفت. برای استخراج شبکه های حالت استراحت، از تجزیه و تحلیل مؤلفه های مستقل احتمالی استفاده شده است. RSNها با استفاده از همبستگی مکانی با الگوی شبکه مرجع حالت استراحت شناسایی شده اند. تفاوت های فردی بین گروه ها، با رگرسیون دوگانه و تکنیک تصادفی سازی محاسبه شده است. یافته ها: نقشه های مؤلفه های گروه که به طور معنی داری با شبکه مرجع همپوشانی داشتند، منجر به شناسایی برخی خوشه های اصلی RSNها از جمله قشر بینایی، شبکه حالت پیش فرض عقبی و قشر موتوری پشتیبان شدند. تفاوت های فردی بین نقشه های RSN شبکه های گیجگاهی، پیش فرض عقبی و برجسته به عنوان خوشه های اصلی مشخص شده است. نتیجه گیری: اغلب مطالعات قبلی تغییرات ارتباطات عملکردی در بیماران پارکینسونی با استفاده از تجزیه و تحلیل مبتنی بر همبستگی سری زمانی ناحیه خاص با نواحی دیگر مغز را مورد بررسی قرار دادند. در اینجا ما رویکرد داده محور بر اساس گروه PICA برای استخراج و ارزیابی تغییرات RSN در تمام شبکه های عصبی مرتبط را به کار گرفتیم. یافته های ما نشان می دهد که تغییرات ارتباطی عملکردی RSNها با بیماری پارکینسون مرتبط است.

مقدمه: روا نشناسی مثبت نگر، در کنار ترمیم آسیب ها، به سمت بهینه ساختن کیفیت زندگی گام بر می دارد. کیفیت زندگی پرستاران بسیار مهم است سطح بالایی از استرس کاری پرستاران می تواند بر کیفیت زندگی آنها و درنتیجه کیفیت و کمیت مراقبت از بیمار تأثیر بگذارد. هدف از این پژوهش بررسی نقش خودکارآمدی و تاب آوری در کیفیت زندگی پرستاران بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری پرستاران شاغل در تهران در سال 1396-1395 بود. نمونه از 200 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس انتخاب شدند، تشکیل شد. آزمودنی ها پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جها نی، خودکارآمدی شرر و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون را تکمیل کردند. یافته ها: خودکارآمدی به صورت معنی داری، به مقدار 0/266 کیفیت زندگی پرستاران بیمارستان های تهران را افزایش می دهد. همچنین سهم متغیر تاب آوری به صورت معنی داری (0/385) در پیش بینی کیفیت زندگی پرستاران در این شهر می باشد. خودکارآمدی و تاب آوری نیز با هم می توانند 33/6% از واریانس کیفیت زندگی پرستاران را تبیین کنند. نتیجه گیری: آموزش مهارت های تاب آوری و افزایش توانمندی های روانشناختی به خصوص خودکارآمدی، روش های مؤثری برای بهبود کیفیت زندگی پرستاران می باشد.

مقدمه: صرع یک اختلال عصبی-رشدی است و فاکتورهای قبل از تولد تاثیر قابل توجهی بر رشد سیستم عصبی در موالید دارند. بنابراین تحقیق حاضر به بررسی تأثیر تشنج در دوران بارداری بر رفتار تشنجی القاشده با پنتیلن تترازول در زاده های نر بزرگسال طراحی شد. مواد و روش ها: پس از بارداری موش ها به صورت: الف-گروه کنترل منفی ب-گروه تشنج، القای تشنج بین روزهای چهاردهم تا نوزدهم بارداری با تزریق پنتیلن تترازول ج-گروه شم، دریافت کننده نرمال سالین به صورت درون صفاقی در روزهای چهاردهم تا نوزدهم بارداری و د-گروه کنترل، موش های باردار بدون تزریق در طی بارداری طبقه بندی شدند. در روز 95 پس از تولد، سطوح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از گلیا و پتانسیل تشنج پذیری با پنتیلن تترازول در زاده های نر همه گروه ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که سطوح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از گلیا و شدت تشنج زاده های موش سوری در گروه تشنج به صورت معنی داری از زاده های نر در سایر گروه ها بیشتر می باشد. نتیجه گیری: یافته های حاضر نشان داد که تشنج در دوران بارداری ممکن است به واسطه افزایش سطوح سرمی فاکتور نوروتروفیک مشتق از گلیا سبب افزایش پتانسیل تشنج پذیری در زاده های نر شود.

مقدمه: پرستاران به مداخلات روانشناختی مؤثر جهت بهبود کیفیت زندگی و ارتقاء تاب آوری در برابر مشکلات حرفه ای و اجتماعی نیازمندند. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی گروه درمانی پذیرش و تعهد بر کیفیت زندگی و تاب آوری پرستاران بود. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون، پس آزمون با یک گروه گواه بود. جامعه آماری کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان در 22 مناطق مختلف تهران بود. از میان آ ها یک بیمارستان (خاتم الانبیاء) به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد و سپس به صورت تصادفی 40 پرستار انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش در 12 جلسه گروه درمانی مبتنی بر برنامه پذیرش و تعهد به مدت 12 هفته شرکت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. به منظور جمع آوری داده ها پرسشنامه ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جها نی و پرسشنامه ی تاب آوری کانر و دیویدسون مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش پذیرش و تعهد به طور معنی داری کیفیت زندگی آن ها (9/1=F1/28؛ 0/005=P) و تاب آوری (12/3=F1/28؛ 0/002=P) را بهبود می بخشد. در مرحله پیگیری این اثر به طور معنی داری بر کیفیت زندگی (9/9=F1/28؛ 0/004=P) و تاب آوری (13/66=F1/28؛ 0/001=P) پرستاران ماندگار بوده است. نتیجه گیری: بهبود مهارت ها با استفاده از آموزش پذیرش و تعهد می تواند به عنوان یک روش ایده آل برای افزایش تاب آوری و بهبود کیفیت زندگی پرستاران مورد توجه قرار گیرد.

مقدمه: میگرن یک بیماری عصبی عروقی با حملات مکرر سردرد خفیف تا شدید است و به مدت 72-4 ساعت طول می کشد و با تهوع، استفراغ و حساسیت به نور و صدا همراه است. میگرن اغلب با آسم، اضطراب، افسردگی و درد مزمن همراه است. پیشرفت های اخیر در تحقیقات پایه و بالینی به درک ما از پاتوفیزیولوژی این سردردها افزوده است. داروهای جدید و درمان جهت بهبود این سردردها ضروری است. بنابراین نشانگرهای زیستی شاخصی بالقوه و پویا برای درک طیف بیماری های عصبی با برنامه های کاربردی در اپیدمیولوژی مشاهدات و تحلیل، آزمایش های بالینی تصادفی، غربالگری و تجزیه و تحلیل و پیش بینی هستند. نشانگرهای زیستی همچنین می توانند طیف وسیعی از بیماری را از اولین تظاهرات به مراحل نهایی منعکس کنند. نتیجه گیری: این مقاله ی مروری در مورد تعریف و استفاده از نشانگرهای زیستی میگرن به ویژه نقش آن ها در تشخیص، رده بندی خطر و مدیریت بیماری بحث می کند.

مقدمه: انسفالوپاتی کبدی یک اختلال مغزی پیچیده است که از نارسایی کبدی ناشی می شود. در انسفالوپاتی کبدی به دلیل ناتوانی کبد در سم زدایی، غلظت مواد سمّی از جمله آمونیاک در خون و مغز افزایش می یابد. آستروسیت ها برای محافظت از نورون ها از اثرات نامطلوب آمونیاک، آن را به گلوتامین تبدیل می کنند. افزایش گلوتامین به نوبه ی خود فشار اسمزی و حجم مایع میان بافتی در مغز را تغییر می دهد. از طرف دیگر، افزایش در آمونیاک همچنین سلول های ایمنی در مغز را تحریک می کند و التهاب عصبی ایجاد می کند. سطوح بالای آمونیاک و التهاب عصبی ناشی از آن، باعث تغییر سطوح انتقال دهنده های عصبی می شود که به نوبه خود باعث اختلالات شناختی مانند نقص در یادگیری و حافظه و همچنین اختلال در حرکات و هماهنگی های حرکتی می شود. گلوتامات و گاما آمینو بوتیریک اسید و مسیر سیگنال رسانی پایین دست مسیرهای مولکولی اصلی هستند که در انسفالوپاتی کبدی تحت تأثیر واقع شدند. نتیجه گیری: بر اساس جدیدترین یافته های مولکولی می توان نتیجه گرفت که مولکول های پیام رسان مختلف پایین دست برای گیرنده های انتقال دهنده های عصبی مانند کینازهای وابسته به کلسیم شامل پروتئین کیناز C و پروتئین کیناز وابسته به کلسیم کالمودولین، پروتئین کینازهای فعال شونده به وسیله ی میتوژن و سایتوکین های التهابی به عنوان مولکول های مؤثر در بیماریزایی و همچنین اهداف بالقوه برای کنترل و درمان انسفالوپاتی کبدی در آینده پیشنهاد می شود. با توجه به ظاهر چند بعدی انسفالوپاتی کبدی، می توان پیشنهاد کرد که مجموعه ای از راهکارهای درمانی شامل استفاده از عوامل کاهش دهنده سطح آمونیاک، آنتی بیوتیک های مؤثر، داروهای ضد التهابی و تعادل در میزان دریافت پروتئین می تواند به طور مؤثر علایم انسفالوپاتی کبدی را کنترل کند.

مقدمه: گلیوبلاستوم مولتی فرم یا گلیوما درجه 4 متداول ترین و تهاجمی ترین تومور اولیه مغز انسان است. گلیوبلاستوم مولتی فرم اولیه که به طور خود به خودی از سلول های گلیا ایجاد می شود و اکثریت قریب به اتفاق گلیوبلاستوم مولتی فرم را تشکیل می دهند معمولاً مربوط به تقویت و جهش گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی، حذف فسفاتاز و (tensin homolog (PTEN روی کروموزوم 10، حذف P16 و جهش در پروموتور TERT می شود. علی رغم پیشرفت های درمانی در چند دهه اخیر میانگین زمان زنده ماندن بیماران مبتلا به گلیوبلاستوم مولتی فرم 12/1 تا 14/6 ماه بعد از تشخیص است و تنها 5-3 درصد از بیماران بیش از 3 سال زنده می مانند. تأثیر درمان های معمول شامل: جراحی، رادیوتراپی، شیمی درمانی و ترکیب رادیوتراپی و شیمی درمانی اثر بسیار کمی دارند. هرچند جراحی و استفاده از Temozolomideدر طول و بعد از دوره رادیوتراپی زمان زنده مانده بیماران را افزایش می دهد، اما آن ها دارای عوارض جانبی متعددی هستند. بنابراین معرفی یک دارو جدید که قادر به مهار رشد سلول گلیوبلاستوم مولتی فرم، تکثیر، متاستاز و تهاجم است، نیاز است. از آنجایی که سلول های سرطانی دارای مولکول های سطحی هستند که بیش از حد بیان شده و تغییر یافته هستند، ساختارهای مولکولی به نام آپتامر با استفاده از فرایند SELEXر(Systematic Evolution of Ligands by Exponential enrichment) برای مورد هدف قرار دادن مولکول های سطحی طراحی شده اند. تا امروز آپتامرهای زیادی با مزایا و معایب برای درمان بیماری های مختلف از جمله سرطان که در این مطالعه مورد بحث قرار گرفته است، به کار برده شده اند. نتیجه گیری: اخیراً با استفاده از فرایند SELEX که نشان دهنده پتانسیل بالای آپتامرها در مدیریت گلیوبلاستوم مولتی فرم است، چندین آپتامر با قابلبیت شناسایی بالای گلیوبلاستوم مولتی فرم طراحی شده است.

مقدمه: میکروارگانیسم هایی که به صورت همزیست در روده انسان زندگی می کنند را میکروبیوتای روده می نامند. میکروبیوتای روده از باکتری ها، آرکی ها و یوکاریوت ها تشکیل شده است. با این وجود باکتری ها جمعیت غالب میکروبیوتای روده هستند. میکروبیوتای روده رابطه سودمندی با انسان ها دارد. 1014 میکروارگانیسم در روده ساکن هستند که بسیاری از عملکردهای فیزیولوژیک بدن را تنظیم می کنند. علاوه بر اثر میکروبیوتا بر دستگاه گوارش، این میکروارگانیسم ها می توانند عملکرد مغز و سیستم عصبی مرکزی را تنظیم کنند. سیستم عصبی روده ای با توجه به خودمختار بودن و شباهت با سیستم عصبی مرکزی به عنوان مغز دوم شناسایی می شود. نتیجه گیری: میکروبیوتای روده عاملی تأثیرگذار بر تغییر رفتار و خلق وخوی است و حتی از پیشرفت بیماری های سیستم عصبی مانند مالتیپل اسکلروز، اوتیسم، آلزایمر، اسکیزوفرنی و پارکینسون پیشگیری می کند. میکروبیوتای روده از طریق سیستم عصبی روده ای، تولید متابولیت ها، تحریک سلول های انترواندوکراین و سیستم ایمنی، عملکرد سیستم عصبی مرکزی را تنظیم می کند. تغذیه نامناسب، استفاده بی رویه از آنتی بیوتیک ها، استرس، اضطراب و افسردگی موجب برهم خوردن تعادل (Dysbiosis) میکروبیوتای روده می شوند که عاملی مهم در تشدید بیماری های سیستم عصبی است.