مدیریت پرستاری
سال:1402 | دوره:12 | شماره:2 |تعداد مقالات:10

1: مقدمه:  یکی از مهم ترین عوامل در نیل به اهداف هر سازمان، نیروی انسانی است . سازمان آموزش و پرورش از مهم ترین سازمان های جوامع است. از آنجایی که افراد این سازمان تاثیرات بسیار مهمی بر دانش آموزان و مردم یک جامعه دارند؛ توجه به رضایت شغلی و زندگی کاری این افراد بسیار حائز اهمیت است. روش کار: این پژوهش از نظر نوع هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی علّی مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش را دو بخش مربیان بهداشت و دبیران سایر دروس آقا و خانم مدارس دولتی متوسطه اول شهرستان کرج در سال تحصیلی 1402-1401 تشکیل دادند. نمونه گیری مربیان بهداشت و دبیران سایر دروس به ترتیب از روش تمام شمار (127 نفر) و طبقه ای نسبتی (130 نفر) استفاده گردید. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه های رضایت شغلی مقیمی (1390) و کیفیت زندگی کاری ایلگان و همکاران (2014) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون  tمستقل دو نمونه ای در محیط نرم افزار spss v 26در سطح 05/0 انجام گردید. یافته ­ها: نتایج حاصل از آزمون t مستقل در سطح معناداری( 0.5= α ) با 95 درصد اطمینان، نشان دهنده تفاوت معنادار بین رضایت شغلی درونی مربیان بهداشت با دبیران و تفاوت معنادار کیفیت­ زندگی ­کاری در ابعاد فرصت درکار و روابط با همکاران بین این دو گروه است. نتیجه ­گیری: پیشنهاد می­ شود تمهیدات لازم جهت ارتقای این دو مؤلفه در مربیان بهداشت و دبیران توسط آموزش و پرورش فراهم گردد.

1مقدمه: مشکلات مربوط به کار از نظر جسمی و روانی بر پرستاران تأثیر منفی می­گذارد و منجر به شکایات جسمانی می­شود. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رویدادهای استرس­زای زندگی و بدتنظیمی هیجانی بر علائم جسمانی­سازی با نقش میانجی ناگویی هیجانی در پرستاران انجام شد. روش ­کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش شامل تمامی پرستاران مشغول به کار در بیمارستان­ها و مراکز درمانی شهر تهران بودند. در این مطالعه، 230 نفر به شیوه نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند.  ابزارهای پژوهش عبارت­اند از: پرسشنامه جسمانی­کردن (PHQ-15)، مقیاس دشواری­در­تنظیم­هیجان (DERS)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-20) و مقیاس رویدادهای زندگی (LES). داده­های پژوهش با استفاده از نرم­افزارهای SPSS و AMOS و به کمک روش مدل­یابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته­ ها: نتایج یافته­ها نشان از برازش مدل مفروض است. همچنین اثر مستقیم رویدادهای استرس­زای زندگی (150/0=β و 002/0=P)، بدتنظیمی هیجانی (563/0=β و 001/0=P) و ناگویی هیجانی (408/0=β و 021/0=P) بر علائم جسمانی­سازی معنادار بودند. افزون بر این ناگویی­هیجانی در رابطه بین رویدادهای استرس­زای زندگی و بدتنظیمی هیجانی با علائم جسمانی­سازی در پرستاران نقش میانجی داشت. نتیجه­ گیری: نتایج این مطالعه نشان از اهمیت نقش میانجی ناگویی­هیجانی در رابطه بین رویدادهای استرس­زای زندگی و بدتنظیمی­هیجانی با علائم­جسمانی­سازی پرستاران است. بنابراین طراحی مداخلات مبتنی بر این مولفه­ها ضروری است، زیرا  احتمالا می­تواند به­طور قابل توجهی کارکردهای جسمانی و روان­شناختی پرستاران را در یک محیط کاری پر استرس بهبود بخشد.

1  مقدمه: دانشجویان پرستاری یکی از گروه­های در معرض خطر خودکشی می­باشند و افکار خودکشی یک عامل پیشگویی­کننده مهم برای اقدام به خودکشی و تکمیل آن است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش استرس ادراک شده، ناگویی هیجانی و ذهن­آگاهی در پیش­بینی افکار خودکشی دانشجویان پرستاری انجام شد. روش­ کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. تعداد 180 نفر از دانشجویان پرستاری در حال تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران در نیمه دوم سال 1401 با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به مقیاس استرس ادراک شده کوهن و همکاران (1983)، مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو باگبی و همکاران (1994)، مقیاس آگاهی و توجه هوشیارانه برون و رایان (2003) و  مقیاس افکار خودکشی بک (1991) پاسخ دادند. داده‏های جمع­آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند. یافته ­ها: نتایج نشان داد که بین استرس ادراک شده و ناگویی هیجانی با افکار خودکشی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0>P). بین ذهن­آگاهی با افکار خودکشی رابطه منفی و معناداری وجود دارد (01/0>P). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نیز آشکار کرد که 9/49 درصد واریانس افکار خودکشی دانشجویان پرستاری به وسیله استرس ادراک شده، ناگویی هیجانی و ذهن‏آگاهی ‏تبیین می‏شود. نتیجه­ گیری:  یافته­های پژوهش حاضر نشان داد که استرس ادراک­شده و ناگویی هیجانی به­عنوان عامل خطر و ذهن­آگاهی به­عنوان عامل محافظت­کننده در بروز افکار خودکشی نقش دارند. از این رو، برای پیشگیری از اقدام به خودکشی دانشجویان پرستاری توصیه می­شود به درمان­های مبتنی بر تنظیم هیجان، شناخت­درمانی مبتنی بر ذهن ­آگاهی، رفتار درمانی دیالکتیک، درمان مبنی بر ذهنی­ سازی توجه ویژه­ای شود.

1مقدمه: پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر درمان شناختی رفتاری یکپارچه با ذهن آگاهی بر اضطراب سلامت و وسواس مرگ در بیماران مبتلا به کرونا انجام شد. روش کار: این پژوهش در قالب یک طرح آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل انجام شد. از بین بیماران مبتلابه کرونا دارای سابقه بستری در شهر ساری در نیمه اول سال 1400 با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل گمارش شدند. گروه­­ شناختی رفتاری یکپارچه با ذهن آگاهی در 8 جلسه مداخله­ خود را دریافت کردند. شرکت کنندگان دو گروه، مقیاس کوتاه اضطراب سلامت(HAI) و مقیاس وسواس مرگ (DOS)، در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری دو ماهه را تکمیل کردند. یافته های به دست آمده با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته و آزمون تعقیبی بونفرنی در فضای نرم افزار SPSS26 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: مداخله­ شناختی رفتاری یکپارچه با ذهن آگاهی تأثیرات معناداری بر کاهش اضطراب سلامت و وسواس مرگ  در نجات یافتگان از بیماری کرونا داشت(001/0 P<). نتیجه گیری: مداخله شناختی رفتاری یکپارچه با ذهن آگاهی از اثربخشی قابل توجهی در جهت کاهش اضطراب سلامت و وسواس مرگ در نجات یافتگان از کرونا در ایران برخوردار است. ازاین رو متخصصین، پژوهشگران و درمان گران این حوزه می توانند از این مداخله ها به عنوان گزینه های مؤثر درمانی جهت بهبود کارکردهای روان شناختی بیماران مبتلابه کرونا استفاده کنند.

1مقدمه: یکی از ویژگی های مهم شخصیتی که وجود آن در مدیران پرستاری می تواند سلامت روانی پرستاران را تحت الشعاع قرار دهد کمال گرایی است.   پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط کمال گرایی مدیران پرستاری با خود اتکایی و کنترل فکر پرستاران جوان انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مطالعات توصیفی همبستگی است. جامعه پژوهش، 122نفر، شامل کلیه سرپرستاران بیمارستان شهید مصطفی خمینی طبس در سال 1399 به تعداد 12 نفر و تمامی پرستاران جوان زیر 35 سال شاغل در این بیمارستان به[p1]  تعداد110نفر بود. از این میان تمامی سرپرستاران به روش سرشماری و پرستاران به تعداد 73 نفر به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای تعیین کمال گرایی مدیران پرستاری از پرسش نامه کمال گرایی تری-شورت و برای تعیین میزان خود اتکایی و کنترل فکر پرستاران جوان به ترتیب[p2]  از پرسش نامه های کول کویت (2010) و ولز و دیویس (TCQ) استفاده گردید. سوالات پژوهش با نرم افزارSPSS نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت[p3] . برای تحلیل داده ها آزمون ناپارامتری فریدمن، ضرایب همبستگی اسپیرمن و پیرسون به کار رفت. یافته ها: نتایج نشان داد بین کمالگرایی و کمالگرایی مثبت و منفی مدیران باخوداتکایی پرستاران جوان رابطه معناداری وجود نداشت (P≥ 0/05). همچنین ارتباط معنی داری بین کمالگرایی و کنترل فکر پرستاران جوان وجود نداشت(P≥ 0/05). نتایج تحلیل همبستگی چندگانه نشان داد، 8/48% همبستگی چندگانه بین متغیرها،  معنی دار نمی باشد (P≥ 0/05). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از عدم وجود همبستگی معنا دار بین متغیر کمال گرایی در مدیران پرستاری با کنترل فکر و خوداتکایی پرستاران جوان بود[p4] .

1مقدمه: در این پژوهش رابطه ساختاری انگیزش پیشرفت با استرس تحصیلی ادراک شده بر اساس نقش میانجی سبک های پردازش اطلاعات و سرگردانی ذهنی در دانشجویان در قالب یک مدل علّی مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: جامعه آماری پژوهش دانشجویان دختر رشته پرستاری مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد واحد ساری بود. برای تعیین حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده و تخصیص ضریب 25 (9 متغیر مشاهده شده در مدل)، و با احتساب احتمال وجود پرسشنامه های ناقص 240 نفر به عنوان حجم نمونه به روش در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده­ها از پرسشنامه‎های انگیزش پیشرفت هرمنس (1970)، استرس تحصیلی ادراک شده زاژاکووا و همکاران (2005)، سبک های پردازش اطلاعات پسینی و اپستاین (1999) و سرگردانی ذهنی کاریر و سلی (2013) استفاده شد. بعد از تأیید روایی سازه، پایایی آنها با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه گردید که از نظر آماری مورد تایید بود. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از معادلات ساختاری با نرم افزار SPSS18 و AMOS23 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که؛ متغیرهای انگیزش پیشرفت، سبک های پردازش اطلاعات و سرگردانی ذهنی بر استرس تحصیلی ادراک شده اثر مستقیم و معنی داری دارا هستند و همچنین اثر غیر مستقیم انگیزش پیشرفت با میانجیگری سبک های پردازش اطلاعات و سرگردانی ذهنی بر استرس تحصیلی ادراک شده مورد تایید واقع گردید. به طور کلی مدل پژوهش تایید شد و متغیرهای پژوهش توان پیش بینی 69 درصدی از متغیر استرس تحصیلی ادراک شده را دارا بودند. نتیجه گیری: پژوهش حاضر نشانگر اهمیت عوامل شناختی و انگیزشی در تبیین استرس تحصیلی ادراک شده است.

1مقدمه: پرستاران به­ عنوان یکی از مهم­ترین اعضای تیم مراقبت­ های بهداشتی، نقش حیاتی در سیستم مراقبتی- درمانی ایفا می­کنند. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سبک­ های دلبستگی بر علائم افسردگی و بدتنظیمی هیجانی با میانجیگری ذهنی­سازی در پرستاران انجام شد. روش ­کار: پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش شامل تمامی پرستاران مشغول به کار در بیمارستان­ ها و مراکز درمانی شهر تهران بودند که از میان آنها 220 نفر به روش نمونه­ گیری دردسترس انتخاب شدند. جهت جمع­ آوری داده­ ها از پرسشنامه افسردگی بک ویرایش دوم، پرسشنامه سبک ­های دلبستگی بزرگسالان، پرسشنامه کارکرد تأملی و مقیاس دشواری در تنظیم هیجان استفاده شد. برای تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، مدل یابی معادلات ساختاری و از نرافزار SPSS-26 وAMOS-24  استفاده شد. یافته ­ها: نتایج یافته­ ها نشان از برازش مدل مفروض است. همچنین ضرایب مسیرهای مستقیم سبک­ دلبستگی ایمن(301/2- T= ،19/0- = β)، اجتنابی(39/3 T= ،46/0 = β) و دوسوگرا (09/3 T= ،61/0 = β) به افسردگی معنادار بود. مسیرهای مستقیم سبک­ دلبستگی ایمن(28/10- T= ،40/0- = β)، اجتنابی(13/10 T= ،65/0 = β) و دوسوگرا (79/3 T= ،52/0 = β) به بدتنظیمی هیجانی معنادار بود. همچنین تجزیه و تحلیل یافته ­های پژوهش حاکی از  نقش میانجی ذهنی ­سازی  در رابطه بین سبک­های دلبستگی با علائم افسردگی و بدتنظیمی­ هیجانی بود. نتیجه ­گیری: با توجه به یافته­های پژوهش حاضر ذهنی ­سازی بر علائم افسردگی و بدتنظیمی هیجانی تاثیر مهمی دارد. بنابراین  مداخلات هدفمندی که در جهت افزایش ظرفیت ذهنی­سازی بکار گرفته می­شوند، احتمالا می­توانند پیامدهای بالینی بهتری برای پرستاران داشته باشند.

1هدف: بیماری کووید-19 الزاماتی را با خود به­ همراه آورد که مزید بر الزامات شغلی قبلی پرستاران بود و مشکلاتی را برای سازمان­ های مرتبط با سلامت ایجاد کرد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر الزامات شغلی کووید-19 بر تمایل به ترک خدمت با میانجی­گری فرسودگی عاطفی در میان پرستاران می ­باشد. روش­­کار: پژوهش حاضر از منظر هدف، کاربردی و از منظر نحوه جمع­آوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیۀ پرستاران بیمارستان کوثر شهر سنندج می­باشند. براساس نمونه ­گیری تصادفی ساده، 238 پرسشنامه توزیع شد و با استفاده از نرم­افزارهای SPSS23 و Smart-Pls3 داده ­های پژوهش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه الزامات شغلی کخ و شرمولی (2021)، پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (1981) و تمایل به ترک خدمت اتوود و هین شو (1985) استفاده شده ­است. یافته­ها: نتایج پژوهش نشان داد که الزامات شغلی کووید19 بر تمایل به ترک خدمت (β=0/375, T=3/693) و فرسودگی عاطفی پرستاران شاغل (β=0/520, T=7/460) در بیمارستان کوثر سنندج رابطۀ مستقیم و معناداری دارد. همچنین، نتایج نشان داد که بین فرسودگی عاطفی و تمایل به ترک خدمت پرستاران شاغل (β=0/353, T=3/747) در بیمارستان کوثر سنندج رابطۀ مستقیم و معناداری وجود دارد. افزون بر این، الزامات شغلی کووید-19 بر تمایل به ترک خدمت با میانجی­گری فرسودگی عاطفی در میان پرستاران شاغل در بیمارستان کوثر سنندج رابطۀ غیرمستقیم و معنی­ داری (β=0/123, T=2/506) دارد. نتیجه­ گیری: می­توان نتیجه­ گیری کرد که الزامات شغلی معمول پرستاران به خودیِ­ خود استرس­ زا و خسته ­کننده هستند و اگر الزامات پاندمی ­هایی مانند کرونا نیز مازادِ بر آن شوند می­ تواند موجب خستگی عاطفی پرستاران شده و درنهایت منجر به ترک خدمت آن­ ها شود.

1مقدمه:  رضایت بیمار براساس میزان شباهت و نزدیک بودن کیفیت مراقبت ها و خدمات ارائه شده به شرایط ایده آلی که مدنظر بیمار است، تعریف می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان رضایت بیماران مبتلا به کووید-19 بستری در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی البرز از خدمات درمانی، تسهیلات بیمارستان، و عملکرد کادر درمان انجام شد. روش­ کار: این مطالعه از نوع توصیفی است که به صورت مقطعی در فاصله زمانی اسفند 1400 تا شهریور 1401 انجام شد. جامعه پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به کووید-19 بستری در 3 بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی البرز/ استان البرز که در زمان پاندمی کرونا به عنوان مراکز تخصصی ارایه خدمات به بیماران مبتلا به کووید-19 معرفی شدند، تشکیل دادند که به روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش، پرسشنامه سنجش رضایت بود. یافته ها: در این مطالعه 499 بیمار مبتلا به کووید-19 بستری (در مرحله ترخیص) وارد مطالعه شدند. میانگین سن پاسخگویان83/18± 35/51 سال بود. میانگین رضایت کلی بیماران (40/0± 78/3)؛ و به تفکیک برای هر یک از ابعاد پرسشنامه شامل تسهیلات و خدمات بیمارستان (39/0± 62/3)، و عملکرد کادر درمان (51/0± 97/3) بود. میانگین تمامی ابعاد، بالاتر از مقدار متوسط (5/3) بود. مقایسه میانگین نمره کل و ابعاد رضایتمندی بیماران بر اساس متغیرهای جمعیت شناختی نیز تفاوت معنی داری را نشان نداد(P>0.05)  . نتیجه گیری: سطح رضایت بیماران در این مطالعه،  بیشتر از حد متوسط بود. بالا بودن رضایت بیماران علاوه بر این که می تواند نشانه ای از کیفیت بالای خدمات باشد، نقش مهمی نیز در افزایش همکاری آن ها در پذیرش بیماری، روند درمان، و رعایت رژیم های دارویی و دستورات مراقبتی دارد.

1مقدمه: شیوع ویروس کرونا و بحران ایجادشده در دنیا و  ضرورت به کارگیری شیوه آموزش الکترونیک در چنین شرایطی ضمن پاسخگویی به نیازهای آموزشی جامعه پزشکی، راه حل نوینی برای همسو شدن با تغییرات آموزشی جهانی برای دانشگاه های علوم پزشکی در کشور ایران است. این مطالعه باهدف طراحی الگوی آموزش الکترونیک برای دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران انجام شده است. روش کار: این مطالعه با رویکرد ترکیبی در سال  1400 انجام شد. با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی و با مشارکت 26 نفر از خبرگان حوزه آموزش الکترونیک، الگوی آموزش الکترونیک برای دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران تدوین شد. نرمال بودن داده ها با آزمون KS تعیین شد، آلفای کرونباخ کل، محاسبه و مقدار آن برابر با 0.98 است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS 22، و مدل سازی معادلات ساختاری (تحلیل عاملی تأییدی) با استفاده از نرم افزار LISREL 8.8 بهره گرفته شد.  یافته ها: الگوی مذکور در 5 بعد و16 مولفه و 162 شاخص طراحی گردید. ابعاد پنج گانه شامل: بعد سیاست گذاری (شامل مولفه های ملی و بین المللی)، بعدزیرساخت ها (شامل مولفه های فن آوری، پشتیبانی، حقوقی و اخلاقی، آموزش پژوهی)، بعدساختار (شامل مولفه های مدیریت، طراحی، اجرا، ارزیابی)، بعدآموزش (شامل آموزش بالینی، آموزش مداوم، آموزش سلامت)، بعدمنابع (شامل مولفه های مالی، انسانی، دانشی یا محتوا) می باشد.  نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر منتج به طراحی الگوی آموزش الکترونیک در دانشگاه های علوم پزشکی تهران شد که می تواند مسیر حرکت دانشگاه های علوم پزشکی را برای دستیابی به آموزش الکترونیک، رشد و توسعه آن تسهیل نماید تا همگام با برنامه های آموزش عالی حوزه سلامت، برای پیاده سازی طرح تحول و نوآوری در آموزش علوم پزشکی گام های مؤثرتری برداشته شود.