حرکت
سال:1380 | دوره:- | شماره:پیاپی 7 |تعداد مقالات:11

هدف از این پژوهش، توصیف ویژگی های فردی، تحصیلی، ورزشی و شغلی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی بوده است. به همین منظور کلیه دانشجویان شش دانشگاه کشور در نیمسال 75-76 به عنوان جامعه نمونه برگزیده و پرسشنامه ای شامل هجده سوال بین آنان توزیع، تکمیل و جمع آوری شد. 98 درصد دانشجویان (122 نفر) به پرسشنامه پاسخ دادند. با استفاده از نرم افزار EPI6 اطلاعات در رایانه ثبت و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. این تحقیق نشان داد که 25 درصد کل دانشجویان دختر و 55 درصدشان متاهل بودند، سن 60 درصد آنان، بین 26 تا 31 سال بوده است. 26.2 درصد دانشجویان اهل تهران بودند. رشته تحصیلی مقطع دیپلم 86 درصد دختران و 59 درصد پسران، تجربی بوده. معدل کارشناسی 89 درصد دانشجویان بین 14 تا 17 بود؛ 35 درصد پذیرفته شدگان در بار نخست شرکت در آزمون پذیرفته شده اند. 2.4 درصد آنها جزء کادر آموزشی دانشگاه ها بودند.

هدف این تحقیق بررسی ارتباط اجزای نوع پیکری (آندومورفی، مزومورفی و اکتومورفی) و متغیرهای ترکیب بدنی (دانسیته بدن، درصد چربی بدن، توده چربی و وزن خالص بدن (LBW)) با عملکرد در الگوهای حرکتی پایه و اجرای مهارت پایه فوتبال بوده است. جامعه آماری تحقیق را 153 دانش آموز پسر مقطع متوسطه شهرستان فارسان تشکیل می دهند که در سال تحصیلی جاری 79-80 عضو تیم های منتخب فوتبال آموزشگاه هایشان بودند. قد، وزن و چربی زیر پوستی در نواحی مختلف بدن و همچنین قطر استخوان های ران و بازو اندازه گیری و ثبت شده، آنگاه آزمودنی ها پس از یک برنامه مختصر گرم کردن، آزمون های الگوهای حرکتی پایه را که شامل پرش عمودی، دوی 36 متر سرعت و دوی 9×4 متر (چابکی) بود، انجام دادند و نتایج آنها ثبت گردید. سپس با استفاده از اندازه گیری های به عمل آمده و استفاده از چارت نوع پیکری هیث - کارتر، اجزای نوع پیکری آزمودنی ها تعیین شد، همچنین با استفاده از فرمول های مربوط، متغیرهای ترکیب بدنی آزمودنی ها مشخص گردید. با استفاده از برنامه رایانه ای SPSS و نیز به کمک آمار توصیفی و استنباطی، نتایج آزمون ها و اندازه گیری مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. با استفاده از فرمول پریب همبستگی گشتاوری پیرسون، ارتباط بین عوامل نوع پیکری و ترکیب بدنی با نتایج هر کدام از آزمون های عملکردهای حرکتی پایه و مهارت های پایه فوتبال ارزیابی شد. نتایج حاصل از تحقیق در مجموع نشان می دهد که افزایش جزء آندومورفی در آزمودنی ها موجب ضعیف شدن عملکرد آنها در برخی آزمون ها می شود و آزمون دوی 9×4 متر چابکی و آزمون دریبل افزایش این جزء موجب ضعیف شدن عملکرد آزمودنی ها شد. از متغیرهای ترکیب بدنی همبستگی مثبت و معنی داری بین وزن توده بدون چربی (LBW) و میزان پرش عمومی مشاهده شد.

فرهنگ یا جو حاکم بر سازمان، مبین شیوه زندگی سازمان است. شکل دهی و هدایت فرهنگ سازمانی، می تواند افزایش بهره وری سازمان را به دنبال داشته باشید. هدف از این پژوهش، تحلیل عوامل فرهنگ سازمانی و بررسی رابطه شاخص های آن با بهره وری در مدیران سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران است. شاخص های فرهنگ سازمانی شامل: خلاقیت، ریسک پذیری، رهبری، حمایت مدیریت، یکپارچگی، کنترل، هویت، پاداش، سازش با پدیده تعارض و الگوهای ارتباطی است. در این پژوهش میدانی، تعداد 81 مدیر به دو پرسشنامه فرهنگ سازمانی و بهره وری پاسخ دادند. در مطالعه مقدماتی ضریب پایایی پرسشنامه ها با خطای کمتر از 5 درصد مورد تایید قرار گرفت. علاوه بر روش های آماری توصیفی، از آزمون ناپارامتری ضریب همبستگی اسپیرمن و آزمون کا - اسکور استفاده شد. تجزیه و تحلیل یافته ها حاکی از آن است که بین فرهنگ سازمانی با بهره وری مدیران سازمان تربیت بدنی رابطه معنی داری وجوه دارد (P<0.01). عوامل ده گانه فرهنگ سازمانی با یکدیگر رابطه معنی داری را نشان دادند. صرفا الگوهای ارتباطی با سایر عوامل رابطه معنی داری نشان نداد (P>0.5). بین ویژگی های فردی از جمله میزان سن، تحصیلات و سابقه کار با فرهنگ سازمانی و همچنین با بهره وری مدیران رابطه ای مشاهده نشد (P>0.5).

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر دو هفته بی تمرینی بر عملکرد، ویژگی های آنتروپومتریک و ترکیب بدن وزنه برداران است. تعداد 12 نفر از وزنه برداران نخبه تیم ملی پیش و پس از دو هفته بی تمرینی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در این خصوص مشخصات مربوط به عملکرد، وزن کل بدن Fat %، LBM، محیط دور کمر، دور باسن و دور شانه بلافاصله پیش و پس از دو هفته بی تمرینی اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده بیانگر آن بود که میانگین + انحراف معیار رکورد وزنه برداران به طور معنی داری کاهش داشته است (یک ضرب: 38.89 ± 201 در برابر 38.1 ± 189.58، دو ضرب: 45.39 ± 226.67 در برابر 38.67 ± 215، پا از پشت 30± 171.88 در برابر 29.34 ± 162، پا از جلو: 26.37± 150 در برابر 24.64 ± 141.45 دو ضرب سرپا: 25.94 ± 139.17 در برابر 22.44 ± 130 و یک ضرب سرپا: 23.63 ± 122.71 در برابر 22.7 ± 116.04) (P<0.001). LBM و Fat % به ترتیب کاهش و افزایش اندکی نشان دادند (LBM: 18.75± 78.73 در برابر 17.94 ± 78.04؛ Fat%: 4.61 ± 8.17 در برابر 5.2 ± 9.09). مقادیر مربوط به محیط دور شانه و دور باسن کاهش داشت (دور شانه: 11.84 ± 124.28 در برابر 37.24 ± 113؛ دور باسن: 11.37 ± 103.58 در برابر 10.80 ± 102.7)، در حالی که مقادیر مربوط به دور شکم افزایش نشان می دهد (9.58 ± 110.08 در برابر 8.81 ± 114.92).

به منظور بررسی تاثیر دو شیوه مصرف ویتامین C بر میزان دامنه حرکتی و قدرت برونگرای عضلات تاکننده آرنچ پس از کوفتگی تاخیری، تعداد 37 نفر به ترتیب با میانگین سن، وزن و قد 22.02، 85.25 و 159.58 در چهار گروه در تحقیق شرکت کردند. گروه اول (n=(9) با مصرف 100 میلی گرم ویتامین C، گروه دوم (n=10) با مصرف 200 میلی گرم ویتامین C، گروه سوم (n=9) با مصرف دارونما و گروه چهارم (n=9) به عنوان گروه کنترل شرکت کردند. مصرف ویتامین C گروه ها از یک ساعت قبل از انجام انقباضات برونگرا تا 47 ساعت پس از آن انجام شد. به منظور ایجاد کوفتگی از آزمودنی ها خواسته شده تا 70 انقباض برونگرا را با دست غیربرتر بر روی صندلی مخصوص انجام دهند. مدت زمان هر انقباض 9 ثانیه و بین هر انقباض، انقباض بعدی ، 10 ثانیه استراحت منظور شد. همچننی مدت یک دقیقه استراحت بین هر 10 انقباض لحاظ گردید. متغیرهایی که در چهار نوبت، قبل، 1، 24 و 48 ساعت پس از انقباضات برونگرا اندازه گیری شدند عبارتند از: 1- میزان دامنه حرکتی آرنج 2- حداکثر قدرت برونگرای عضلات تاکننده آرنج. اطلاعات به دست آمده با روش آماری (ANOVA) تجزیه و تحلیل گردید و نتایج زیر حاصل شد: 1- کاهش دامنه حرکتی آرنج در کلیه گروه ها مشاهده شد و بین تاثیر دو شیوه مصرف ویتامین C دارونما بر میزان کاهش دامنه حرکتی آرنج قبل، 1، 24 و 48 ساعت پس از انقباض های برونگرا، تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. 2- حداکثر قدرت برونگرا نیز در کلیه گروه ها در طول دوران کوفتگی کاهش نشان داد و نیز بین و تاثیر دو شیوه مصرف ویتامین قبل، C دارونما بر میزان حداکثر قدرت برونگرای عضلات تاکننده آرنج 1، 54 و 48 ساعت پس از انقباض های برونگرا تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

سال های متمادی است که سرمایه هنگفتی صرف تربیت نیروی متخصص تربیت بدنی و علوم ورزشی کشور می شود و وزارتخانه ها، مراکز آموزش عالی و ارگان های مختلف در قالب دانشکده ها و گروه های تربیت بدنی در سراسر کشور به تربیت نیروهای متخصص در این حوزه اشتغال دارند. اما تاکنون معین نگشته است که چه نوع مشکلاتی در مسیر فعالیت های کارشناسان این رشته قرار دارد و آیا اساسا آموخته های دانش آموختگان به تناسب فعالیت های آنان است؟ از این رو تحقیق حاضر در نظر دادر تا با بررسی مشکلات دانش آموختگان گامی در جهت تقویت یا اصلاح روش های جاری بردارد. جامعه تحقیق شامل کلیه کارشناسان رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی و نمونه تحقیق شامل 154 نفر از کارشناسان زن و مرد است که بین سال های 1370-1375 از دانشکده ها و گروه های علمی تربیت بدنی و علوم ورزشی داشنگاه های دولتی فارغ التحصیل شده اند. نمونه تحقیق به صورت تصادفی از میان کارشناسان زن و مرد سال های مذکور انتخاب و از طریق فرم آدرس یابی اقدام به شناسایی محل فعالیت آنان شد. سپس پرسشنامه باز حاوی 13 سوال در جامعه ای کوچکتر توزیع و پس از تجزیه و تحلیل یافته های آن، پرسشنامه بسته شامل 23 سوال 5 گزینه ای طراحی شد. پرسشنامه بسته در 8 دانشگاه گیلان، اهواز، مشهد، تهران، تربیت معلم تهران، تبریز، کرمان و اصفهان توزیع و تعداد 154 پرسشنامه گردآوری گردید. یافته های این تحقیق با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج این پژوهش بیانگر نظرات کارشناسان زن و مرد پیرامون مشکلات شغلی در جداول مختلف به نمایش آمده است.

هدف از انجام این پژوهش، بررسی وضعیت کمی و کیفی ورزش و تربیت بدنی (اداره کل) استان مرکزی بوده است. تحقیق حاضر به روش توصیفی و به شکل میدانی اجرا شده است. جامعه آماری برابر با نمونه آماری شامل کلیه مسئولان ادارات تربیت بدنی و مربیان کارت دار و فعال استان مرکزی است. در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه مقدماتی و اصلی و در مواردی از مشاهده و مصاحبه بهره گیری شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است که با استفاده از آزمون خی دو، دیدگاه های مسئولان تربیت بدنی و مربیان ورزش در خصوص مسائل مورد مطالعه به شرح زیر می باشد. 1- از نظر میزان رضایت از شغل خود تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P>5%) و2 -در خصوص کیفیت و کمیت اماکن ورزشی تفاوت معنی داری مشاهده شد (P>5%) و3- در مورد کیفیت تجهیزات ورزشی تفاوت معنی داری وجود نداشت (P>5%) و4 -در خصوص کمیت تجهیزات ورزشی تفاوت معنی داری مشاهده شد (P>5%)و5 -از نظر کیفیت و کمیت اماکن و تجهیزات ورزشی بانوان تفاوت معنی داری وجود نداشت (P>5%)و6 - در مورد کیفیت و کمیت تجهیزات ورزشی آقایان تفاوت معنی داری ملاحظه نشد (P>5%) و7 -در خصوص کیفیت و کمیت اماکن ورزشی آقایان تفاوت معنی داری وجود داشت(P>5%) .

هدف از انجام این پژوهش، تدوین اهداف، مبانی، اصول و روش های تربیت بدنی در تربیت اسلامی بوده است. یافته های تحقیق با استفاده از روش تحلیل محتوا، حاکی از آن است که بین تربیت بدنی به عنوان یک علم و اسلام به عنوان یک دین، می توان ارتباط هایی را جستجو کرد، به طوری که پیش فرض های برگرفته از اندیشه اسلامی، به نوبه خود، بتواند فرآیند نظریه پردازی را در این علم تحت تاثیر قرار دهد. بر اساس دیدگاه اسلامی، چون تربیت بدنی بخشی از تعلیم و تربیت محسوب می شود، اهداف آن در جهت اهداف کلی تربیت اسلامی و شامل سه دسته است. هدف غایی تربیت بدنی، همان هدف غایی تربیت اسلامی، یعنی قرب الهی است. ادهاف واسطه ای، به دو دسته تقسیم می شوند: فردی و اجتماعی در نهایت هدف جزئی آن،حفظ سلامت، قدرت و نشاط برای زندگی و فرآهم آوردن زمینه معاش در زندگی کنونی و حیات اخروی است. مبانی تربیت بدنی به دو دسته فردی و اجتماعی تقسیم می شود که ناظر بر ویژگی های عمومی انسان است. اصول هم به تبع مبانی، به دو نوع فردی و اجتماعی تقسیم می شود که بر ویژگی های عمومی انسان استوار می باشد و ناظر بر قواعد عام برای تنظیم فعالیت های بدنی است. روش های تربیت بدنی بر حسب اصول دسته بندی شده اند.

از بین تعداد 500 نفر دانشجوی پسر دانشگاه آزاد اسلامی بروجرد که در نیمسال دوم 1378-1379 درس تربیت بدنی عمومی را اخذ کرده بودند، تعداد 60 نفر به طور تصادفی ساده انتخاب و مجددا به صورت تصادفی ساده به سه گروه 20 نفری تقسیم شدند. هر سه گروه در ابتدای کار در پیش آزمون رشکت کردند. سپس مقرر شد گروه اول هیچ گونه فعالیت خاصی انجام ندهد و گروه دوم به مدت 18 جلسه، هفته ای سه جلسه و هر جلسه به مدت 15 دقیقه مهارت پرتاب آزاد بسکتبال را عملا تمرین کند و گروه سوم به مدت 18 جلسه، هر هفته سه جلسه و در هر جلسه ابتدا 7.5 دقیقه به صورت تصویرپردازی ذهنی در محیطی آزام و نیمه تاریک پرتاب آزاد بسکتبال را در خیال تمرین کنند و سپس 7.5 دقیقه دیگر عملا به تمرین مهارت پرتاب آزاد بسکتبال بپردازند. در مورد تمرین ذهنی از روش "هیک من" (برای تصویرپردازی ذهنی) و به منظور امتیازدهی مهارت پرتاب آزاد بسکتبال، از تست استاندارد شده ایفرد استفاده شد. پس از پایان مرحله اجرایی از هر سه گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون معنی دار بودن تفاوت بین دو گروه همبسته و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون توکی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد هرچند که گروه تمرین جسمانی به نسبت گروه غیرفعال پیشرفت کرده بود، اما گروه سوم که مهارت را هم به صورت ذهنی و هم به صورت جسمانی تمرین کرده بودند، به طور معنی داری حتی نسبت به گروه تمرین جسمانی پیشرفت حاصل کرده بود.