نوشته ای که پیش رو دارید، بررسی و کالبدشکافی محتوایی دو دفتر از مجموعه سروده های آقای سهراب سعیدی است که از سال 1375 تا کنون، سروده و منتشر شده است. در رویکرد تحلیلِ مایگان و درون مایه ی آثار، از سازه های برونی، هنجارهای زبانی و کارکردهای ادبی و زیبایی شناختی، چشم پوشیده ایم و تنها به بررسی محتوای سروده ها پرداخته ایم و سیر تحوّل و تعالی معنا در جهان فکری سراینده و ساماندهی معنایی در پیکره ی شعرها را نشان داده ایم. در بررسی محتوایی سروده ها، تنها به خود متن و سامانه ی جهانِ متن، و هم چنین به زیست جهان و تجربه ی زیسته ی شاعر، توجّه و تأکید شده و از کشفِ روابطِ بین الاذهانی و بینامتنی پرهیز شده است.