مقدمه و هدف: خشونت سطحی با ایجاد گیر میکرو مکانیکال می تواند باعث افزایش گیر رستوریشن های سمان شونده شود؛ از طرفی، مزیت مهم سمان های موقتی، قابلیت بازیابی آنهاست. این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر سمان موقتی Temp bond Kerr و همچنین سندبلاست کردن سطح اباتمنت ها با ذرات اکسیدآلومنیوم با قطرهای 25 و 50 میکرون روی میزان استحکام گیر پروتزهای ثابت سمان شونده متکی بر ایمپلنت صورت گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه سی عدد اباتمنت (DIO - Cemented abutment, SAC 4814N(II)) به سه گروه تقسیم شدند؛ گروه اول به صورت استاندارد بدون سندبلاست؛ گروه دوم با ذرات 25 میکرون و گروه سوم با ذرات 50 میکرون اکسیدآلومنیوم سندبلاست شدند؛ سپس نود عدد coping از آلیاژ Base metal ساخته شد و با استفاده از سمان موقت Temp bond روی اباتمنت ها سمان شدند، سپس نمونه ها درون بزاق مصنوعی به مدت 24 ساعت در دمای 37 درجه و رطوبت 100 درصد نگهداری شدند؛ در ادامه، پس از انجام Thermocycling و Cyclic loadingمیزان گیر هر یک از نمونه ها با استفاده ازuniversal testing machine با سرعت cm/min 0.5-cross head speed اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده با آزمون آماری one way ANOVA وT ukey test مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج: اختلاف معناداری میان سطوح سندبلاست شده وجود داشت. استحکام کششی سمانTemp bond kerr با اباتمنت های سندبلاست شده با 50 میکرون، بیشتر از سایر گروه ها بود ولی از نظر آماری، اختلاف معناداری میان این گروه اباتمنت های سندباست شده با گروه سندبلاست شده با ذرات اکسید آلومنیوم 25 میکرون مشاهده نشد (P<0.001). در میان تمام گروه ها، اباتمنت های استاندارد، کمترین میزان استحکام گیر را نشان دادند.نتیجه گیری: عمل سندبلاست کردن سطوح اباتمنت با ذرات اکسیدآلومنیوم، باعث افزایش میزان گیر رستوریشن های سمان شونده با سمان موقتی می شود.