نقش تانیث در زبان عربی، چشمگیر است؛ چه به لحاظ واژگانی که در زیرمجموعه مونث های سماعی قرار می گیرند و یا مونث هایی که دارای علایم تانیث اند، حال، تانیث آنها از نوع حقیقی باشد یا مجازی. در همین سمت و سوی، آن دسته از مونث های سماعی که در جرگه واژگان دو وجهی قرار می گیرند و از بسامد درخوری بهره وراند، جای قابل ملاحظه خود را دارند، همچنانکه تانیث در دستور زبان عربی- به تبع واحدهایی که زبان از آنها تشکیل شده- نیز حیطه پر وسعتی را از آن خویش دارد. این پژوهش، چند و چون این ویژگی زبانی را مطمح نظر دارد.