مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1382 | دوره:58 | شماره:2 |تعداد مقالات:26

هدف ارزیابی علایم بافت شناسی آترزی فولیکول های تخمدانی در گاومیش. نمونه ها: تخمدان گاو میشهای بالغروش :تخمدانهای گاومیش در محلول تثبیت کننده فرمالین تثبیت شده و سپس مقاطع بافتی تهیه شدند. مشاهدات بافت شناسی با استفاده از تکنیکهای پاس، اویل رداو و هماتوکسیلین ائوزین انجام شد.نتایج: مشاهدات بافت شناسی نشان داد که اغلب فولیکول های تخمدانی گاو میش متحمل آترزی می شوند. علایم بافت شناسی آترزی فولیکولی که مشاهده شدند عبارتند از: چین و چروک خوردن فولیکول با اووسیت، پراکندگی لایه سلولهای گرانولوزا، پخش شدن سلولهای کومولوسی، لخت شدن اووسیت، جداشدن لایه گرانولوزا از لایه تک، پراکنده شدن سلول های گرانولوزای پیکنوزه شده در آنتروم،تشکیل لایه ای از سلولهای سنگفرشی گرانولوزایی نزدیک آنتروم، کلاپس فولیکول های آنترال.       

هدف: جداسازی باکتری تیلورلااکویی جنیتالیس از مادیانهای موجود در باشگاههای سوارکاری شهرکرد. طرح: نمونه گیری سواب از ناحیه کلیتورال مادیانهای موجود در باشگاههای سوارکاری و کشت میکروبی به منظور جداسازی باکتری تیلورلااکویی جنیتالیس. نمونه ها: در این بررسی مجموعا 57 نمونه سواب از ناحیه کلیتورال 57 راس مادیان مورد آزمایش باکتریولوژیک قرار گرفت. روش: برای نمونه گیری قسمتهای خارجی دستگاه تناسلی مادیان شستشو و ضد عفونی شد. در مرحله بعد از گودی و سینوسهای کلیتوریال نمونه برداری و نمونه های سواب داخل محیط انتقال آمس (Ames charcoal teransport media) قرار می گرفت و پس از حمل به آزمایشگاه بر سطح پلیت حاوی آگار شکلاتی کشت و در درجه حرارت 37 درجه سانتیگراد انکوبه می گردید سپس کلنی های مشکوک به تیلورلااکویی جنیتالیس خالص سازی می شد. نتایج: در تعدادی از نمونه های آن است که تیلورلااکویی جنیتالیس در مادیانهای ایران وجود دارد و به عنوان یکی از عوامل عفونتهای دستگاه تناسلی مادیان مطرح می باشد. نتیجه گیری: نتایج گویای آن است که تیلورلا اکویی جنیتالیس در مادیانهای ایران وجود دارد و به عنوان یکی از عوامل عفونتهای دستگاه تناسلی مادیان مطرح می باشد.

هدف: بررسی فاسیولیازیس شتر و ضایعات آسیب شناسی ناشی از آن.طرح: مطالعه مقطعی.حیوانات: چهارصد و نود نفر شتر نحر شده در کشتارگاه صنعتی مشهد.روش: به مدت یکسال از اردیبهشت 1380، کبد چهارصد و نود نفر شتر نحر شده در کشتارگاه صنعتی مشهد ضمن بازرسی متداول کشتارگاهی از نظر فاسیولا بررسی گردید. ابتدا سن و جنس حیوانات مورد آزمایش یادداشت می گردید و کبدهای آلوده، به قطعات 3×1 سانتیمتر تقسیم و در طشت حاوی آب ولرم کاملا فشرده می شد تا انگلهای موجود در مجراهای صفراوی از آن خارج شود. فاسیولاهای موجود جدا و شمارش شدند و برای تعیین گونه فاسیولاهای جدا شده، ابعاد 20 عدد فاسیولای بالغ و 20 عدد تخم آن اندازه گیری شد. از کبدهای آلوده تکه ای به ابعاد 1×1 سانتیمتر با اسکالپل نیز نمونه برداری می شد تا پس از تهیه مقطع های لازم، ضایعات میکروسکوپی بررسی شود.تجزیه و تحلیل آماری: تعیین رابطه بین آلودگی به فاسیولا با سن و جنس دامهای آزمایش شده با استفاده از آزمون مربع کای . نتایج: تحقیق حاضر نشان داد که 5.3 درصد از کبدهای آزمایش شده مبتلا به فاسیولا بودند و میانگین تعداد فاسیولا در کبدهای آلوده 10.5 عدد تعیین گردید اگر چه از دو نفر شتر تعداد 75 عدد و 92 عدد فاسیولا جدا شده از شتر فاسیلولاهپاتیکا تشخیص داده شد. استفاده از آزمون مربع کای نشان داد که رابطه ای بین سن، جنس و آلودگی به فاسیولا وجود ندارد. ضایعات آسیب شناسی تولید شده توسط فاسیولا در کبدهای آلوده مانند سایر نشخوار کنندگان شامل نکروز، فیبروز، انساع مجاری صفراوی، نفوذ سلولهای آماسی و آرتریولو اسکلروزیس بود. وجود فاسیولا در شتر و ضایعات آسیب شناسی ناشی از آن در این حیوان برای اولین بار از ایران گزارش می شود بنابراین شتر یکی دیگر از میزبانهای اصلی فاسیولا در ایران بوده و می تواند در اشاعه این انگل در سایر حیوانات و انسان نقش داشته باشد. نتیجه گیری: شتر علاوه بر سایر علفخواران و انسان یکی از میزبانهای نهایی فاسیولاهپاتیکا در ایران است که می تواند در اشاعه آلودگی به سایر میزبانها بویژه در بوم سازگانهایی که به طور مشترک با این حیوانات در تماس است. نقش داشته باشد وجود انگل و ضایعات آسیب شناسی ناشی از آن می تواند سلامت دام را مختل کرده و بر تولید فرآورده هایش اثر منفی بگذارد بنابراین در برنامه کنترل فاسیولیاریس در ایران باید درمان شتر نیز مورد توجه قرار گیرد.

هدف: این مطالعه به منظور تعیین میزان فراوانی آلودگی به تیلریا در گوسفند و ارتباط متقابل آن با یافته های بالینی صورت گرفت.طرح: مطالعه میدانی. حیوانات: سیصد راس گوسفند.روش کار: تعداد سیصد راس گوسفند در تابستان 1379 در کشتارگاه قائم شهر تحت مطالعه بالینی و آزمایشگاهی قرار گرفتند. قبل از کشتار تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، درجه حرارت اخذ و عقده های فناوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) مورد بررسی قرار می گرفتند. همچنین قسمتهای مختلف بدن مورد بازرسی قرار گرفته و در صورت وجود کنه تعدادی از آنها برداشت می شدند. از هر گوسفند گسترش خونی از عروق گوش تهیه و بعد از فیکس شدن با متانول با گیمسا رنگ آمیزی می شدند و از نظر آلوده بودن به تیلریا مورد بررسی قرار می گرفتند.تجزیه و تحلیل آماری: نتایج با استفاده از روش آماری t و مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: از مجموع سیصد راس گوسفند تحت مطالعه، (13درصد) 39 راس آلوده به تیلریا بودند. در 31 راس کنه مشاهده شد که 30 راس آلوده به هیالوماآناتولیکوم آناتولیکوم و یک راس آلوده به ریپی سفالوس بورسا بود. تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس و عقده لنفاوی و رنگ مخاطات (چشم و واژن) همه گوسفندان طبیعی و فقط در یک راس عقده لنفاوی پیش کتفی راست بزرگ بود و اختلافی از این نظر بین گوسفندان آلوده و غیرآلوده به تیلریا وجود نداشت. درجه حرارت گوسفندان آلوده به طور معناداری بیشتر از گروه غیرآلوده بود(p<0.05) .نتیجه گیری: از آنجایی که هیچ یک از گوسفندان آلوده به تیلریا در این مطالعه علایم بالینی بیماری را نشان نمی دادند به نظر می رسد که احتمالا آلوده به تیلریا اوویس بوده و یا اینکه قبلا به تیلریاهیرسی آلوده شده و در زمان مطالعه جز حاملین تیلریا هیرسی بودند.

هدف: تعیین وضعیت ویتامین A و بتاکاروتن گاو نژاد هلشتاین و دورگه آن، طرح: مطالعه مقطعی حیوانات: در این بررسی 342 نمونه خون و 371 نمونه کبد از گاو نژاد هلشتاین در یکی از کشتارگاههای اطراف تهران تهیه گردید گاوهای مورد نمونه برداری از دو جنس نر و ماده و از 5 گروه سنی زیر دو سال 3-2، 4-3، 5-4 و بالاتر از 5 سال بودند. روش: با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 325 نانومتر میزان ویتامین A سرم یا کبد و در طول موج 453 نانومتر مقدار بتاکاروتن سرم یا کبد برابر فرمولهای زیر محاسبه گردید. میزان ویتامین A سرم یا کبد = (0.00182)/میزان جذب در طول موج 325 نانومتر - ((میزان بتاکاروتن × 0.00017)میزان بتاکاروتن سرم یا کبد = (0.00258) / میزان جذب در طول موج 453 نانومتر ویتامین A یا بتاکاروتن از هگزان به عنوان شاهد (بلانک) استفاده شد.تجزیه و تحلیل آماری: نتایج با استفاده از روش آنالیز واریانس یکطرفه و در صورت ضرورت از روش تکمیلی شفه و همچنین سنجش ضریب همبستگی جزیی پیرسون بین متغیرهای مربوطه تجزیه و تحلیل گردید.نتایج: در این برسی میزان ویتامین A و بتاکاروتن سرم و کبد به ترتیب 67.2±3.1 و 85.5±4 میکروگرم در دسی لیتر و 3±189.3 و 1±21.1 میکروگرم در گرم تعیین شد. اختلافات در میزان ویتامین A کبد در دو گروه سنی 4 و 5 و نیز هر یک از این دو گروه با گروههای ماقبل معنی دار بود.(P<0.001)  به علاوه میزان ویتامین A کبد و مقدار بتاکاروتن کبد و سرم در جنس ماده به طور معنا داری بیشتر از جنس نر بود (P<0.001) اختلاف اثر فصل و نیز ادغام اثر فصل و جنس، سن و فصل و سن و جنس بر مقادیر ویتامین A و بتاکاروتن سرم و کبد متفاوت بود. بررسی ضریب همبستگی متغیر نشان داد که تنها بین ویتامین A و بتاکاروتن سرم ارتباط معنا دار وجود ندارد.نتیجه گیری: برابر یافته های این بررسی اثرگذاری تغذیه و در مواردی جنس ماده بر مقادیر ویتامین A و بتاکاروتن سرم و کبد کاملا برجسته بوده ضمن آنکه بالا بودن میزان ویتامین A کبد در فصل زمستان توجیه پذیر نبود.

هدف: بررسی احتمال باقی ماندن توان لوتئولیتیک داروی PGF2α در دامهای تحت درمان با دگزامتازون.طرح: آزمون کلینیکی (درمان گروه جایگزین).دام: هفده راس تلیسه هولشتاین در سن 15 تا 17 ماهگی و متوسط وزن 340 کیلوگرم .دارو: 1- داگزامتازون (15 میلیگرم، کولوازون، نوربروک، انگلستان، داخل عضله) PGF2α-2  و (25 میلیگرم، لوتالایز، اپجان، آمریکا، داخل عضله). روش: نخست تعداد دامهایی که با تزریق PGF2α (در روز 9 دوره فحلی) لوتئولیز را نشان دادند برآورد شد (گروه کنترل) سپس در دوره فحلی بعدی تعداد دامهایی که با تزریق دگزامتازون در روز 8 سیکل استروس و PGF2α در روز 9 فحلی نشان دادند برآورد گردید (گروه آزمایش). برای اطمینان از وقوع لوتئولیز از بررسی پروژسترون سرم قبل (روز 8) و پس (روز 13) از تزریق PGF2α و مشاهده فحلی در دامها و بررسی جسم زرد از طریق توش رکتال استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری: آزمون فیشر (دوطرفه). نتایج: جسم زرد در تمام 17 راس دام گروه کنترل پس از تزریق PGF2α تحلیل رفت ولی در 6 راس از 17 راس گاو گروه آزمایش فعال باقی ماند (35.3 درصد)، تزریق دگزامتازون 24 ساعت قبل از تزریق مقادیر لوتئولیک PGF2α به طور معناداری از ایجاد لوتئولیز جلوگیری کرد(p<0.05) .نتیجه گیری: به نظر می رسد توان لوتئولتیک PGF2α که در مواردی مانند همزمانی فحلی یا درمان عفونتهای رحمی مورد نیاز است در دامهای تحت درمان با داروی ضد التهاب استروئیدی دگزامتازون ممکن است مختل گردد.

هدف: تعیین وجود رودنیز در قسمتهای دستگاه ادراری و تناسلی و مقایسه فعالیت این آنزیم در اعضای مختلف این دو دستگاه با هم در گوسفند.طرح: استفاده از روش سوربو و مقایسه داده های به دست آمده از روش سوربو با استفاده از روش های آماری یعنی تستهای تی و وان وی در نرم افزارSPSS .حیوانات: پنج نمونه از قسمتهای مختلف دستگاه ادراری و تناسلی نر و ماده گوسفند. روش: در این بررسی میزان رودنیز با اندازه گیری تیوسولفات تولید شده با استفاده از روش سوربو تعیین شد.تجزیه و تحلیل آماری: آزمون یکطرفه ANOVA و آزمون t .نتایج: بر اساس نتایج به دست آمده مشخص گردید که این آنزیم در قسمتهای مختلف دستگاه ادراری و تناسلی گوسفند وجود دارد. در بررسی فعالیت ویژه رودنیز در دستگاه ادراری مشخص شد که فعالیت رودنیز قسمت قشری کلیه در مقایسه با سایر قسمتهای این دستگاه بیشتر می باشد. همچنین در بررسی فعالیت رودنیز در دستگاه تناسلی گوسفند نر (قوچ) مشخص شد که این آنزیم در تمامی قسمتهای این دستگاه دارای فعالیت می باشد (هر چند به میزان ناچیز). بیضه و پروستات در مقایسه با سایر قسمتهای این دستگاه از میزان فعالیت بیشتری برخوردار بودند. همچنین بر اساس نتایج این تحقیق در تمامی قسمتهای دستگاه تناسلی گوسفند ماده (میش) رودنیز مشاهده گشت (هر چند به میزان بسیار کم). مخاط گردن رحم در گوسفند ماده نسبت به سایر قسمتها، حاوی رودنیز بیشتری بود و تفاوت معنی داری را هم در مقایسه با سایر قسمتها (در سطحP≤0.05 ) نشان داد.نتیجه گیری: از بالا بودن میزان رودنیز در بخش قشری کلیه می توان نتیجه گرفت که احتمالا بخش قشری کلیه مانند کبد نقش مهمی را در سم زدایی سیانور داراست. وجود رودنیز در این ترشحات و در سلولهای سرتولی موجود در بیضه احتمالا به عنوان یک وظیفه دفاعی برای محافظت از اسپرماتوزوئیدها در برابر خطرات ناشی از وجود سیانور عمل می کند

هدف: بررسی بیماری اریتروبلاستوز در توله سگ شینلو 5 ماهه.حیوانات: سگ. روش: تشخیص بیماری از طریق آزمایشات هماتولوژیک خون: شمارش گلبولهای سفید، تشخیص تفریقی گلبولهای سفید، شمارش گلبولهای قرمز و هماتوکریت.نتایج: در آزمایش خون (CBC) بیمار مورد نظر سلولهای نابالغ رده اریتروسیتی شامل پرواریتروبلاست، اریتروبلاست بازوفیل، اریتروبلاست پلی کروماتوفیل و اریتروبلاست اسیدوفیل مشاهده گردید. تعداد گلبولهای قرمز هسته دار 44 (NRBC) درصد تعداد کل گلبولهای سفید 24750 در میکرولیتر و تعداد گلبولهای سفید اصلاح شده 17181 در میکرولیتر بودند. همچنین لکوسیتوز نوتروفیلی خفیف وجود داشت.نتیجه گیری: با مشاهده نتایج فوق به احتمال زیاد این حیوان در مراحل اولیه لوسمی اریتروبلاستیک و یااختلالات میلوپرولیفراتیو قرار دارد. مراجعات بعدی بیمار جهت تشخیص نهایی ضروری می باشد.

هدف: بررسی اثرات سطوح مختلف ویتامینهای E,C و چربی بر روی عملکرد راندمان لاشه و میزان مرگ و میر جوجه های نر گوشتی در شرایط استرس گرمایی.طرح: آزمایش فاکتوریل 2×2×3 در قالب یک طرح کاملا تصادفی. حیوانات: پانصد و هفتاد و شش قطعه جوجه یکروزه نر گوشتی (سویه راس 208).روش: این آزمایش از سن یکروزگی شروع و تا 49 روزگی ادامه داشت. به منظور تامین شرایط تنش گرمایی نیز دمای سالن پرورش از 10 صبح الی 8 بعد از ظهر در محدوده حرارتی 35 تا 36 درجه سانتیگراد حفظ شد. همچنین با وجود سطوح مختلف ویتامینهای C (صفر و 250 میلی گرم در کیلوگرم) E (صفر و 288 میلی گرم در کیلوگرم) و چربی (صفر،2.5 و 5 درصد روغن آفتابگردان) 9 جیره آزمایشی که دارای سطوح انرژی، پروتیین و دیگر مواد مغذی یکسان بودند تنظیم و از نظر تاثیر بر عملکرد، راندمان لاشه و میزان تلفات جوجه های تحت تنش گرمایی با یکدیگر مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل آماری داده های رکورد برداری شده با استفاده از برنامه نرم افزار آماری SAS انجام گرفت. اختلافات معنی دار بین میانگین تیمارهای آزمایشی نیز با استفاده از آزمون چند دامنه دانکن و با سطح احتمال 5 درصد مشخص شدند.نتایج: نتایج این آزمایش نشان دادند که سطوح اضافه شده ویتامینهای C و E هیچ گونه تاثیر معنی داری بر میانگین مصرف غذا، وزن بدن، ضریب تبدیل غذایی در کل دوره پرورش، راندمان لاشه و درصد چربی محوطه بطنی در پایان دوره آزمایش نداشت، ولی میانگین درصد تلفات در کل دوره آزمایش با استفاده از سطوح اضافی ویتامینهای C،E  و چربی به طور قابل ملاحظه ولی غیر معنی داری کاهش یافت. از طرف دیگر با افزایش سطح چوبی از صفر به 2.5 و یا 5 درصد، میانگین مصرف غذا، وزن بدن و ضریب تبدیل غذایی برای کل دوره آزمایش (صفر تا 49 روزگی) به طور معنی داری بهبود یافتند(P<0.05) .نتیجه گیری: به طور کلی با توجه به نتایج آزمایش حاضر به نظر می رسد سطوح اضافی ویتامینهای C و E در جیره (به ترتیب 250 و 288 میلی گرم در کیلوگرم) به واسطه کاهش دادن قابل توجه درصد تلفات و همچنین چربی اضافه شده به جیره به واسطه افزایش قابل ملاحظه عملکرد و قدرت ماندگاری جوجه های گوشتی در شرایط تنش گرمایی، قابل توصیه می باشند.

هدف: شناخت دقیق رباط های مفصل مچ پا در شتر یک کوهانه ایران. طرح: مطالعه آناتومیک در مقاطع مختلف مچ پا.حیوانات: ده نمونه مچ پا به صورت تازه و پنج نمونه به صورت منجمد مورد مطالعه قرار گرفت. رباطها تشریح و نامگذاری شد. نمونه های منجمد را مقطع سهمی و دورسال داده و رباطهای داخلی دقیقا مشخص گردید.نتایج: شصت و دو رباط در مفصل مچ پای شتر یک کوهانه شناسایی، به شش گروه طبقه بندی و بر طبق (N.A.V) نامگذاری گردید.نتیجه گیری: با توجه به یافته های موجود در این مطالعه، 26 رباط شناسایی و نامگذاری گردید. شناسایی رباط های این مفصل در اختلاف مفصل مچ پای شتر حایز اهمیت بوده و به درمان جراحات این مفصل کمک می کند.

هدف: برسی فراوانی آلودگی لپتوسپیرایی در سگهای تهران و حومه به کمک روشهای سرولوژی و تعیین سروتیپ های درگیر لپتوسپیرایی.طرح: مطالعه سرواپیدمیولوژی لپتوسپیروز در شرایط طبیعی (غیرتجربی) و مشخص نمودن رابطه فاکتورهای سن، جنس و محیط زندگی با موارد مثبت سرمی.حیوانات: سیصد قلاده سگهای انتخابی از بین سگهای ارجاعی به درمانگاه دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران که سابقه واکسیناسیون هیچ کدام از انواع واکسنهای سروتیپ های جنس لپتوسپیرا را نداشتند (بین 3 تا 132 ماهه) و به تدریج طی قریب دو سال که به دلایل مختلف به درمانگاه ارجاع شدند.روش: بررسی سرولوژی لپتوسپیروز سگهای تحت مطالعه با روش آگلوتیناسیون میکروسکپی MAT روی نمونه های سرم جمع آوری شده در رقتهای مختلف (از 100/1 تا 800/1) انجام گرفت و مواردی را که در رقت یکصدم یا بیشتر حدود پنجاه درصد اجرام لپتوسپیرایی MAT را نشان دادند، به عنوان موارد مثبت به ثبت رسیدند. نمونه های ادرار سگهایی که از نظر سرولوژی مثبت بودند در شرایط استریل در محیطهای اختصاصی فلچر و EMJH و گاردنر رازی کشت داده شدند.تجزیه و تحلیل آماری: از آزمون مربع کای به منظور بررسی ارتباط بین جنس، محل نگهداری حیوانات (خانگی یا روستایی) و سروگروپ های مثبت یا منفی با MAT استفاده شد. نتایج: بر اساس نتایج، موارد مثبت سرمی در رقت یکصدم (حداقل به یکی از سروگروپ های لپتوسپیرا برابر با 31 درصد (93 مورد از 300 مورد) بود سروگروپ های غالب آلوده کننده به صورت انفرادی در این مطالعه (در رقت یکصدم یا بالاتر) به ترتیب سروگروپ های کانیکولا برابر با 9 درصد، ایکتروهموراژیه برابر با 6 درصد و گریپوتایفوزا برابر با 3.66 درصد بودند. توزیع فراوانی نسبی وقوع سروگروپ ها به صورت چندتایی با همان شرایط به شرح زیر بود:1- کانیکولا + گریپوتایفوزا (3.33 درصد) 2- کانیکولا + ایکتروهموراژیه (3 درصد) 3- گریپوتایفوزا + ایکتروهموراژیه (0.66 درصد) 4- کانیکولا + ایکتروهموراژیه + گریپوتایفوزا (5.33 درصد). آنالیز آماری نشان داد، آنالیز آماری نشان داد، اگرچه فراوانی آلودگی در سگهای جنس نر و روستایی بیشتر از سگهای جنس ماده و شهری (خانگی) بوده است. اما اختلاف آماری بین آنها معنادار نبود. در کشت نمونه های ادرار سگهای سرم مثبت (93 مورد از 300 مورد) در محیطهای اختصاصی هیچ گونه اجرام لپتوسپیرایی جدا نشد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اولا: از نظر سرولوژی موارد مثبت لپتوسپیرایی در بین سگهای تهران و حومه وجود دارد ثانیا: سه سروگروپ کانیکولاایکتروهموراژیه و گریپوتایفوزا به ترتیب نقشهای بیشتر، متوسط و کمتر را در سگهای سرم مثبت داشته اند و باید همیشه از نظر بهداشت عمومی این مطلب مورد توجه قرار گیرد. لذا پیشنهاد می شود برای پیشگیری از انتشار لپتوسپیروز سگها در تهران و حومه از واکسنهای پلی والان حاوی سروتیپ های کانیکولا ایکتروهموراژیه و گریپوتایفوزا استفاده شود.

هدف: مطالعه سویه و تغذیه بر فیزلوژی قلب و دستگاه تنفس جوجه های نر سویه های تجاری D,C,B,A و آمیخته گوشتی نر آرین و ارتباط آنها با عارضه آسیت. طرح: آزمایش فاکتوریل در یک طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور رژیم غذایی در سه سطح و گروه ژنتیکی در پنج سطح.حیوانات: تعداد چهارصد و سی و دو قطعه جوجه یکروزه از هر گروه ژنتیکی.روش: جوجه های مورد آزمایش به طور کاملا تصادفی از هر گروه ژنتیکی انتخاب و در باکس هایی به ابعاد 1.01 در 3.4 متر ریخته شدند. بدین ترتیب 90 واحد آزمایشی که هر کدام دارای 24 قطعه جوجه بود مورد استفاده قرار گرفت. جوجه ها از نظر رژیم غذایی به صورت تغذیه آزاد، 95 درصد تغذیه آزاد و 90 درصد تغذیه آزاد، در 6 بلوک مورد مقایسه قرار گرفتند. در پایان هر هفته از هر واحد آزمایشی یک نمونه به صورت کاملا تصادفی انتخاب گشته و پس از وزن کشی، وزن قلب و ریه آنها اندازه گیری شد. علاوه بر این وزن بطن راست و بطن چپ در هر یک از آنها تعیین گردید.تجزیه و تحلیل آماری: اطلاعات حاصله با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و در صورت وجود اختلاف معنا دار بین گروه ها، از روش Scheffe برای انجام مقایسه میانگینها استفاده گردید.نتایج: نتایج نشان دهنده وجود تفاوت معنادار بین گروه های ژنتیکی از نظر وزن بطن راست نسبت به وزن مجموع دو بطن (p<0.05) در سه مرحله (21-0) روزگی، (42-22) روزگی و کل دوره (42-0) روزگی بوده است. از نظر وزن قلب به کل بدن و همچنین وزن ریه به کل بدن در دوره (42-22) روزگی بین سه روش خوراک دادن تفاوت معنادار بود (p<0.05) و در روش تغذیه آزاد بیشترین نسبت وزن ریه به کل بدن مشاهده گردید. در کلیه صفات مورد بررسی بین روش تغذیه و گروه ژنتیکی اثر متقابل مشاهده نشد.نتیجه گیری: سویه C نسبت به سایر گروه های ژنتیکی دارای تناسب بهتری بین رشد کل بدن و رشد اندامهای داخلی (قلب و ریه) بوده است. به عبارت دیگر نسبت به بروز عارضه آسیت بیشترین مقاومت را دارد. در مقابل سویه B مستعدترین گروه ژنتیکی در مقابل ابتلا به آسیت می باشد. بنابراین انجام اقدامات اصلاح نژادی در مورد این لاین می تواند جهت ایجاد مقاومت نسبت به ابتلا به آسیت مدنظر قرار گیرد. بین رژیمهای مختلف غذایی، روش تغذیه آزاد دارای بالاترین نسبت به وزن ریه به کل بدن در دوره 22 تا 42 روزگی بوده است و این موضوع نشان می دهد که تداوم محدودیت غذایی در دوره دوم پرورش نه تنها باعث تناسب رشد اندامهای داخل در مقایسه با کل بدن نمی شود بلکه محدودیت رشد این اندامها را نیز به دنبال خواهد داشت.

هدف: بررسی شکل ظاهری و ابعاد زایده گوشخوکی در گاوهای نژاد هلشتاین و گاوهای دورگ ایرانی.طرح: بررسی مقطعی حیوانات: زایده گوش خوکی هفتاد و دو راس گاو از نژادهای هلشتاین و دورگ ایرانی از هر دو جنس. روش: در این تحقیق شکل ظاهری و ابعاد زایده گوش خوکی 72 راس گاوهای کشتاری از دو نژاد هلشتاین و دو رگ از کشتارگاه صنعتی فارس مورد بررسی قرار گرفت که از این تعداد 38 راس نر و 34 راس ماده بودند. این گاوها از نظر سنی به 3 رده سنی 2-0 سال 4-2 سال به بالا تقسیم شده بودند.تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس و چندگانه دانکن برای اختلاف وزن و ابعاد در گروههای مورد مطالعه.نتایج: نتایج حاصله نشان داد که برخی از دامها بیش از یک زایده داشتند و در 3 راس از دامها زایده بسیار کوچکی حدود 1 سانتیمتر مشاهده گردید. میانگین وزن زایده گوش خوکی بین دو جنس نر و ماده از اختلاف آماری معناداری برخوردار بود (P<0.05) و میانگین وزن زایده گوش خوکی در جنس نر بیشتر از جنس ماده می باشد. از این نظر اختلاف آماری معناداری بین گروههای سنی مختلف مشاهده نشد. از نظر نژادی نیز هیچ گونه اختلاف آماری معنا داری مشاهده نشد. طول و عرض زایده گوش خوکی در رابطه با سه فاکتور سن و جنس و نژاد مورد بررسی قرارگرفت و هیچ گونه اختلاف آماری معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: در پایان با توجه به یافته های مشاهده ای و نتایج آماری موجود در این مطالعه می توان اظهار داشت که زایده گوش خوکی در گاوهای نر هر دو نژاد سنگینتر و از لحاظ ظاهری کاملا متنوع می باشد.

هدف: تلاش برای تشخیص توده ای توموری در تخمدان یک قطعه مرغ.طرح: مطالعه موردی. حیوانات: یک قطعه مرغ از یک گله مادر گوشتی 60000 قطعه ای در سن 52 هفتگی از نژاد آرین. روش: ده قطعه مرغ از گله مذکور برای یافتن علت افت تولید کالبدگشایی گردید. در یکی از لاشه ها توده ای در محل تخمدان مشاهده شد که پس از ثبت مشخصات ظاهری و اندازه گیری ابعاد آن، در فرمالین 10 درصد بافر خنثی پایدار و سپس نمونه های بافتی مناسب از آن برداشته شد. بعد از انجام مراحل آماده سازی بافتی و تهیه بلوکهای پارافینی، مقاطعی به قطر 5 µ تهیه و به روش H&E رنگ آمیزی گردید. نتایج: در مشاهدات ماکروسکوپی توده ای تقریبا کروی به قطر حدود 5 سانتیمتر با سطحی نسبتا ناصاف در محل تخمدان چپ مشاهده گردید که از نظرقوام سفت و توپر و پس از برش دادن، سطح مقطعی نسبتا یکنواخت، لوبوله و به رنگ زرد مایل به سفید داشت و از سطح قدامی داخلی بر روی سروز روده باریک کاشته شده بود. مرغ مبتلا آثاری از تغییرات صفات ثانویه جنسی را نشان نمی داد. در مطالعه ریزبینی، سلولهای توموری گرد تا چند وجهی دارای هسته های هیپرکروماتیک مرکزی با غشا هسته کاملا مشخص و هستک های بزرگ و پررنگ مشاهده می شدند. سیتوپلاسم این سلولها کم، ائوزینوفیلیک، دانه دار و به طور ملایم و اکوئله بود. دستجات سلولهای توموری، به وسیله استرومای همبندی ظریفی، ساختمانهای مدول لوله مانند یا رشته های کشیده طناب مانند ایجاد کرده بودند. سیمای ریزبینی تومور شبیه سمینوما بود. با وجود آمبولی سلولهای سرطانی در عروق خونی قسمت مرکزی تخمدان، متاستاز به اندامهای دیگر رخ نداده بود.نتیجه گیری: بر اساس خصوصیات ظاهری رفتار بیولوژیک و به خصوص یافته های هیستوپاتولوژیک توده مذکور به عنوان توموردیس ژرمینوما تشخیص داده شد. در این گزارش یافته های ماکروسکوپیک و میکروسکوپیک به دست آمده با گزارشات سایر محققین همخوانی دارد. به نظر میرسد برای تعیین میزان شیوع و اهمیت این تومور در صنعت طیور کشور انجام مطالعات بیشتری ضرورت داشته باشد.

هدف: مقایسه تاثیر مصرف پروبیوتیک و آنتی بیوتیک بر عملکرد جوجه های گوشتی و مقاومت این پرندگان در مقابل عوامل استرسزا و بیماریزا.طرح: کاملا تصادفی با 4 تیمار و هر تیمار شامل 4 تکرار.حیوانات: 400 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس.روش: جوجه ها به 4 گروه تقسیم شدند. جوجه های یک گروه به عنوان گروه شاهد با جیره غذایی فاقد هر گونه آنتی بیوتیک و داروی ضد کوکسیدیوزی تغذیه شدند. به جیره غذایی گروه دوم میزان 0.02 درصد از پریمیکس آنتی بیوتیک ویرجینیامایسین 10 درصد اضافه گردید و به جیره های غذایی گروههای سوم و چهارم به ترتیب 0.05 و 0.1 درصد پروبیوتیک بیوپلوس 2 ب که حاوی مقادیر مساوی دو باکتری Bacillus subtilis CH201 و Bacillus licheniformis CH200بود اضافه گردید. در تمام طول آزمایش، جوجه ها به طور آزاد به آب و غذا دسترسی داشتند. تعداد گلبولهای سفید و نسبت هتروفیل به لفنوسیت در نمونه های خون در 42 روزگی سنجیده شد. به جوجه ها واکسن بیماری نیوکاسل داده شد و به تعدادی از آنها گلبول قرمز گوسفند تزریق شد و سپس بر روی نمونه های سرم خون آنها تست پادتن ضد نیوکاسل و پادتن ضد گلبول قرمز گوسفند انجام گرفت.تجزیه و تحلیل آماری: داده های به دست آمده بر اساس آزمون تجزیه واریانس و با استفاده از برنامه آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و برای مقایسه میانگینها از آزمون چند دامنه ای دانکن استفاده گردید.نتایج: نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادند که افزودن آنتی بیویک ویرجینیامایسین به جیره غذایی در مقایسه با گروه شاهد و گروه های مصرف کننده پروبیوتیک تاثیر معنی داری در تعداد گلبولهای سفید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت، پادتن ضد گلبول قرمز گوسفند و پادتن ضد نیوکاسل نداشت. افزودن 0.1 درصد پروبیوتیک به جیره غذایی در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری تعداد گلبولهای سفید را افزایش، و نسبت هتروفیل به لنفوسیت را کاهش داد (p<0.05) هر چند که افزودن 0.05 درصد پروبیوتیک به جیره غذایی در مقایسه با گروه شاهد تاثیر معنی داری در تعداد گلبولهای سفید و نسبت هتروفیل به لنفوسیت نداشت. افزودن سطوح مختلف پروبیوتیک بیوپلوس 2 ب در مقایسه با گروه شاهد تاثیر معنی داری در پادتن ضد گلبول قرمز گوسفند و پادتن ضد نیوکاسل نداشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق به نظر می رسد پروبیوتیک بیوپلوس 2 ب بر روی سیستم ایمنی میزبان دارای تاثیر مثبت است.

هدف: بررسی سرواپی دمیولوژی توکسوپلاسموز در دانشجویان دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز با استفاده از روش ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم.طرح: مطالعه مقطعی.نمونه ها: سرم خون هشتاد و هفت دانشجوی داوطلب. روش: خونگیری از هشتاد و هفت دانشجوی داوطلب با محدوده سنی 18 تا 35 سال شامل 55 زن و 32 مرد، تهیه سرم و گروه بندی بر اساس فاکتورهای سن، جنس، سال ورود به دانشگاه و سابقه نگهداری از گربه، انجام آزمایش ایمونوفلوئورسانس غیرمستقیم IFA و اندازه گیری تیتر پادتن ضد توکسوپلاسما در رقتهای1.16 تا 1.256. تجزیه و تحلیل آماری: انجام آزمون مربع کای و فیشر اگزکت تست به منظور تعیین رابطه بین عفونت و فاکتورهای مورد مطالعه.نتایج: از 87 نمونه سرمی مورد آزمایش، 24 نمونه (27.6 درصد) دارای تیتر آنتی بادی 1.16 یا بیشتر بودند. میزان شیوع آلودگی در دانشجویان پسر 18.7 درصد و در دانشجویان دختر 32.7 درصد بود. میزان شیوع آلودگی در دانشجویان 22 سال یا بیشتر  34.9درصد و در دانشجویان زیر 22 سال 20.4 درصد بود. متغیرهای میزان شیوع آلودگی و سابقه نگهداری از گربه از یکدیگر مستقل بودند. متغیر میزان شیوع آلودگی با متغیرهای جنس، سن و سال ورود به دانشگاه مرتبط بود.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق حاضر می توان اظهار داشت که میزان آلودگی با افزایش سن افزایش می یابد که احتمالا به دلیل مواجهه بیشتر با انگل است. از طرفی، بین میزان آلودگی و سابقه نگهداری از گربه (میزبان قطعی) ارتباطی به دست نیامد و این نشان می دهد که سایر راههای انتقال از جمله آلودگی از طریق مصرف گوشت و سبزیجات اهمیت بیشتری داشته است.

هدف: در مراکز جمع آوری شیر و کارخانه های شیر پاستوریزه کشور به منظور شناسایی شیرهای خام با اسیدیته بالا، شیرهای با بار میکروبی بالا، شیرهای ورم پستانی و شیرهای ناپایدار در برابر حرارت استرلیزاسیون از آزمایشی به نام تست الکل استفاده می شود. بعضی از پژوهشها، همبستگی بین ناپایداری شیر دربرابر اتانول و موارد فوق الذکر را تایید، و بعضی آن را رد نموده اند. این تحقیق با هدف ارزیابی کارآیی تست الکل جهت شناسایی شیرهای با اسیدیته بالا، شیرهای با بار میکروبی بیش از حد مجاز و شیرهای ورم پستانی صورت گرفت. روش: روی صد و چهل نمونه شیر مخلوط گاو (Bulk milk) آزمایشهای اسیدیته قابل تیتر، شمارش کلی باکتریها، CMT و تست الکل 68 درصد یک حجم و دو حجم انجام شد.تجزیه و تحلیل آماری: به منظور تعیین میزان همبستگی نتایج حاصل از تست الکل با سایر آزمایشها از آزمون همبستگی رتبه ای اسپرمن استفاده شد. همچنین حساسیت و ویژگی تست الکل در موارد مختلف با استفاده از معادله های مربوطه محاسبه گردید.نتایج: همبستگی بین نتیجه تست الکل یک حجم و دو حجم و آزمایش CMT و بار میکروبی معنی دار نبود(P>0.1) . همسبتگی بین نتیجه تست الکل یک حجم با اسیدیته معنی دار ولی بسیار ضعیف بود (r=0.18, P<0.05) همسبتگی بین نتیجه تست الکل دو حجم با اسیدیته معنی دار نبود(P>0.1) . حساسیت و ویژگی تست الکل برای تفکیک شیرهای با اسیدیته طبیعی از شیرهای با اسیدیته بالاتر از حد استاندارد برای اتانول یک حجم به ترتیب 45.7 و 62.7 درصد و برای اتانول دو حجم 55.5 و 49.2 درصد بود. حساسیت ویژگی تست الکل برای تفکیک شیرهای با بار میکروبی قابل قبول از شیرهای با بار میکروبی بالاتر از حد استاندارد برای اتانول یک حجم به ترتیب 41.3 و 62.5 درصد و برای اتانول دو حجم 53.3 و 48.5 درصد بود. حساسیت و ویژگی تست الکل جهت تفکیک شیرهای نرمال از شیرهای CMT مثبت برای اتانول یک حجم به ترتیب 52.6 و 59.5 درصد و برای اتانول دو حجم 63.2 و 47.0 درصد بود. نتیجه گیری: با توجه به همبستگی ضعیف و یا بدون معنای تست الکل با فاکتورهای بالا و حساسیت ویژگی بسیار کم این تست می توان نتیجه گرفت که تست الکل ملاک و معیار قابل قبولی برای ارزیابی شیر گاو از نظر اسیدیته، بار میکروبی و تعداد سلولهای سوماتیک شیر نیست. پیشنهاد می شود در مراکز جمع آوری شیر و کارخانه هایی که امکان انجام آزمایشها با ارزش و معتبر مثل اندازه گیری اسیدیته قابل تیتیر، شمارش سلولهای سوماتیک شیر و شمارش باکتریهای شیر وجود دارد از این آزمایش استفاده نشود. هدف: در مراکز جمع آوری شیر و کارخانه های شیر پاستوریزه کشور به منظور شناسایی شیرهای خام با اسیدیته بالا، شیرهای با بار میکروبی بالا، شیرهای ورم پستانی و شیرهای ناپایدار در برابر حرارت استرلیزاسیون از آزمایشی به نام تست الکل استفاده می شود. بعضی از پژوهشها، همبستگی بین ناپایداری شیر دربرابر اتانول و موارد فوق الذکر را تایید، و بعضی آن را رد نموده اند. این تحقیق با هدف ارزیابی کارآیی تست الکل جهت شناسایی شیرهای با اسیدیته بالا، شیرهای بابار میکروبی بیش از حد مجاز و شیرهای ورم پستانی صورت گرفت. روش: روی صد و چهل نمونه شیر مخلوط گاو (Bulk milk) آزمایشهای اسیدیته قابل تیتر، شمارش کلی باکتریها، CMT و تست الکل 68 درصد یک حجم و دو حجم انجام شد.تجزیه و تحلیل آماری: به منظور تعیین میزان همبستگی نتایج حاصل از تست الکل با سایر آزمایشها از آزمون همبستگی رتبه ای اسپرمن استفاده شد. همچنین حساسیت و ویژگی تست الکل در موارد مختلف با استفاده از معادله های مربوطه محاسبه گردید.نتایج: همبستگی بین نتیجه تست الکل یک حجم و دو حجم و آزمایش CMT و بار میکروبی معنی دار نبود (P>0.1) همسبتگی بین نتیجه تست الکل یک حجم با اسیدیته معنی دار ولی بسیار ضعیف بود (r=0.18, P<0.05) همسبتگی بین نتیجه تست الکل دو حجم با اسیدیته معنی دار نبود (P>0.1) حساسیت و ویژگی تست الکل برای تفکیک شیرهای با اسیدیته طبیعی از شیرهای با اسیدیته بالاتر از حد استاندارد برای اتانول یک حجم به ترتیب 7.45 و 7.62 درصد و برای اتانول دو حجم 5.55 و 2.49 درصد بود. حساسیت ویژگی تست الکل برای تفکیک شیرهای با بار میکروبی قابل قبول از شیرهای با بار میکروبی بالاتر از حد استاندارد برای اتانول یک حجم به ترتیب 41.3 و 62.5 درصد و برای اتانول دو حجم 53.3 و 48.5 درصد بود. حساسیت و ویژگی تست الکل جهت تفکیک شیرهای نرمال از شیرهای CMT مثبت برای اتانول یک حجم به ترتیب 52.6 و59.5  درصد و برای اتانول دو حجم 63.2 و 47.0 درصد بود.نتیجه گیری: با توجه به همبستگی ضعیف و یا بدون معنای تست الکل با فاکتورهای بالا و حساسیت و ویژگی بسیار کم این تست می توان نتیجه گرفت که تست الکل ملاک و معیار قابل قبولی برای ارزیابی شیر گاو از نظر اسیدیته، بار میکروبی و تعداد سلولهای سوماتیک شیر نیست. پیشنهاد می شود در مراکز جمع آوری شیر و کارخانه هایی که امکان انجام آزمایشها با ارزش و معتبر مثل اندازه گیری اسیدیته قابل تیتیر، شمارش سلولهای سوماتیک شیر و شمارش باکتریهای شیر وجود دارد از این آزمایش استفاده نشود.

اهداف: 1- آیا سگهای نگهبان گله های گاوهای شیری آلوده به لپتوسپیرا هستند؟ 2 - میزان شیوع سرمی لپتوسپیرا 3- شناسایی سروواریته (های) آلوده کننده لپتوسپیرا 4 - میزان پادتن تشکیل شده بر علیه سروواریته های آلوده کننده در بین سگهای نگهبان گاوداریهای شیری نژاد هلشتاین.طرح: مطالعه آینده نگر.حیوانات: بیست و چهار قلاده سگ نگهبان 18 گله گاوشیری اطراف مشهد. روش: آلودگی لپتوسپیرائی بر روی بیست و چهار نمونه سرمی سگهای نگهبان 18 مرکز پرورش گاوهای شیری نژاد هلشتاین در اطراف مشهد مورد بررسی قرار گرفت. کلیه نمونه های سرمی با استفاده از آنتی ژن زنده 22 سروواریته لپتوسپیرایی تحت آزمایش (Microscopic agglutination test “MAT”)  قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری: اطلاعات به دست آمده با استفاده از آزمون مربع کای مورد ارزیابی آماری قرار گرفت.نتایج: تعداد 10 قلاده (41.6 درصد) از سگهای نگهبان مورد بررسی دارای واکنش مثبت نسبت به آنتی ژنهای Leptosira interrogans بودند. سروواریته های آلوده کننده شامل: (40 درصد، 4 قلاده) L.I. icterohaemorragiae و (60 درصد، 6 قلاده) L.I. coniacola hondutrech Iv بودند. حداقل تیتر آلودگی 1:200 و عیار نهایی آلودگی 1:800 بود. در این بررسی مشخص گردید که از 20 قلاده سگ نر (45 درصد) 9 قلاده آلوده به لپتوسپیرا بوده در حالی که از 4 قلاده سگ ماده فقط یک قلاده (25 درصد) دارای واکنش مثبت بر علیه لپتوسپیرا می باشد.نتیجه گیری: آلودگی سگهای گله های گاوهای شیر به سروواریته های لپتوسپیرایی امکان پذیر بوده و لذا انتقال آلودگی به گاوها و کارکنان دامپروری محتمل است. سگهای نر بیشتر در معرض آلودگی قرار دارند. به منظور جلوگیری از بروز و انتشار بیماری بایستی سگهای صاحبدار بر علیه بیماری ایمن گردند. مطالعات بیشتری بایستی در مورد آلودگی سگها در سطح کشور انجام گیرد.

هدف: بررسی اثرات عناصر و متابولیت های خونی از جمله فسفر کلیسم هماتوکریت هموگلوبین گلوکز پروتئین و افزایش مقدار اوره خون و پروتئین نام در بروز نارسایی تولید مثل گاو مانند، تکرار فحلی، وجود جسم زرد مقاوم، تخمدانهای غیرفعال و استاتیک و فولیکول پایدار. طرح: مطالعه میدانی حیوانات: تعداد هفتاد و دو راس گاو سالم و هفتاد و دو راس گاو هلشتاین مبتلا روش: جمع آوری اطلاعات از گاوهای 2 الی 5 شکم زایش که مشکل تولید مثلی داشتند. معاینه رحم و تخمدان به وسیله توشه رکتال و تعیین نوع عارضه گرفتن خون ورید و داج و اندازه گیری عناصر و متابولیت های خونی تجزیه و تحلیل آماری: روش آماری GLM با استفاده از نرم افزار SAS نتایج: مقدار هماتوکریت و هموگلوبین گاوهای سالم و گاوهای بیمار دارای جسم زرد مقاوم و تکرر فحلی در یک سطح بوده در صورتی که مقدار آن در گاوهای مریض دارای تخمدانهای غیرفعال و فولیکول پایدار پایین بود. مقدار پروتئین سرم خون گاوهای مریض دارای فولیکول پایدار بدون تخمکگذاری کمتر از گاوهای سالم و مریض دارای جسم زرد بوده و در سطح 5 درصد، اختلاف معنی داری داشتند. مقدار پروتئین سرم گاوهای مریض دارای تخمدان غیرفعال و استاتیک و تکرر فحلی نسبت به گاوهای سالم کمتر بود. مقدار اوره خون گاوهای سالم و مریض دارای تخمدان غیر فعال در یک سطح قرار داشت و بیشترین مقدار آن در گاوهای مبتلا به تکرر فحلی بوده و با گاوهای سالم اختلاف معنی داری داشتند (p<0.01) مقدار گلوکز خون در گاوهای سالم و دارای جسم زرد مقاوم و تکرر فحلی در یک سطح بوده و با گاوهای دارای تخمدان غیرفعال و فولیکول پایدار اختلاف منی داری داشتند (p<0.01) البته مقدار گلوکز گاوهای مریض دارای تخمدانهای غیرفعال با گاوهای دارای فولیکول پایدار تفاوت داشت. بیشترین میانگین مقدار گلوکز در گاوهای سالم و دارای جسم زرد مقاوم و کمترین آن در گاوهای دارای فولیکول پایدار مشاهد گردید. مقدار فسفر خون گاوهای سالم با مقدار آن در گاوهای دارای تخمدانهای غیرفعال فولیکول پایدار و تکرر فحلی در سطح 1 درصد اختلاف معنی داری داشتند کمترین مقدار فسفر سرمی در گاوهای دارای تخمدانهای غیرفعال و تکرر فحلی مشاهده گردید. مقدار کلسیم سرمی گاوهای سالم و مریض اختلاف معنی داری با هم نداشتند. نتیجه گیری: چون مقدار پروژسترون خون در بروز تکرر فحلی در گاوشیری نقش دارد. برای نشان دادن اثر آن مقدار این هورمون در گاوهای سالم و گاوهای مبتلا به تکرر فحلی دارای عناصر و متابولیت های خونی طبیعی اندازه گیری شده و نتایج آن به وسیله آزمون t آنالیز و مقایسه شده و در سطح 1 درصد با هم ا ختلاف معنی داری داشتند. همان طوری که در این تحقیق مشخص شد یکی ازعلتهای نارسایی تولید مثل گاو شیری کمبود برخی از عناصر و متابولیت های خونی است پس تاثیر کمبود مواد مغذی را در گاو شیری مهم تلقی کرده و با مدیریت صحیح می توان از پیشرفت و عوارض آن جلوگیری کرد.

هدف: مقایسه تاثیر پادگن های استخراج شده از تخم و انکوسفر فعال اکینوکوکوس گرانولوزوس با منشا گاومیش در جلوگیری از تشکیل و رشد کیست هیداتیک در گاومیشهای مورد مطالعه. طرح: کارآزمایی بالینی حیوانات: نه راس گوساله گاومیش نر 8-7 ماهه روش: تهیه اکینوکوکوس گرانولوزوس از سگ متعاقب خورانیدن کیست هیداتیک گاومیش، جدا کردن تخم از بند بارور کرمها، کشت آزمایشگاهی تخم و تهیه انکوسفر فعال، سونیکه کردن تخم و انکوسفر فعال و تهیه پادگن هموژن از آنها، تزریق عضلانی یک میلی لیتر از پادگن های فوق همراه با یاور فروند به گاومیشها و تکرار تزریق با همان مقادیر قبلی 6 هفته بعد به صورت زیر جلدی، آلوده کردن تجربی گاومیشها با 500 عدد تخم اکینوکوکوس گرانولوزوس و کشتار گاومیشها و بررسی امعا و احشا آنها 10 ماه پس از آلودگی تجربی. تجزیه و تحلیل آماری: تقسیم بندی گاومیشهای مورد مطالعه در سه گروه 3 راسی با کمک جدول تصادفی و مقایسه نتایج به دست آمده با استفاده از روش توکی و با درجه اطمینان 99 درصد. نتایج: تعداد کیستهای هیداتیک کبد و ریه در گاومیشهای ایمن شده با پادگن به طور معنی داری کمتر از گاومیشهای گروه شاهد بود (p<0.01) محافظت روده ای حاصل از تزریق پادگن 84.5 درصد و در مورد پادگن انکوسفر 89 درصد به دست آمد و محافظت ایجاد شده در محل استقرار کیست (کبد و ریه) در مورد پادگن 3.45 درصد و در مورد پادگن انکوسفر53.37 درصد بود که در هر مورد اختلاف معنی دار مشاهده گردید (p<0.01) ایمنی حفاظتی حاصل از تزریق پادگن تخم 76.7 درصد و در مورد پادگن انکوسفر 5/83 درصد بدست آمد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان دادند که پادگن های تخم و انکوسفر فعال توانایی ایجاد محافظت را علیه استقرار و رشد کیست هیداتیک در گاومیش داشته و توانایی پادگن انکوسفر فعال در این خصوص بیشتر از پادگن تخم است.

هدف: تعیین فعالیت الاستازی ایزوله های بیماریزای قارج آسپرژیلوس فومیگاتوس در محیط جامد و مایع. نمونه ها: تعداد بیست و شش ایزوله قارچ آسپرژیلوس فومیگاتوس که از بیماران انسانی و حیوانی جدا شده بودند و یک سویه استاندارد از این گونه مورد مطالعه قرار گرفتند. روش: پس از بررسی مرفولوژی ماکروسکوپی و میکروسکوپی قارچها، آنها در پلیت حاوی محیط الاستین کشت داده شدند و سپس با کشت آنها در محیط مایع حاوی الاستین، فعالیت الاستازی آنها بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری: برای مقایسه گروه های انسانی و حیوانی از لحاظ تولید الاستاز از آزمونهای آماری t و مربع کای استفاده شد. نتایج: مطالعه کشت ایزوله های قارچی در پلیت حاوی محیط الاستین نشان داد که ایزوله جدا شده از ریه انسان و چشم جوجه جدا شده بودند، نیز به مقدار کمتری دارای هاله بودند. در محیط مایع پس از رشد قارچ و صاف کردن محیط، ایزوله ای که از ورم پستان گاو جدا شده بود. بیشترین مقدار آنزیم را در محیط ایجاد کرده بود و گونه جدا شده از چشم مرغ، کمترین میزان الاستازی را در محیط نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های موجود و نتایج آماری انجام گرفته ، مشخص شده است ایزوله هایی که در انسان ایجاد بیماری کرده بودند دارای توانایی بیشتری در تولید الاستاز بوده که می تواند بیانگر این مساله باشد که برای ایجاد بیماری در انسان، الزاما باید توانایی قارچ در تولید سموم و دیگر شاخصهای بیماریزایی بیشتر از ایزوله هایی باشد که در حیوان ایجاد بیماری می کنند.