مجله تحقیقات دامپزشکی
سال:1390 | دوره:66 | شماره:3 |تعداد مقالات:19

آندوکاردیت در گاو می تواند به صورت دریچه ای، دیواره ای یا درگیری هم زمان آندوکارد دریچه و دیواره قلب ایجاد شود. با توجه به اهمیت آندوکاردیت در میان بیماری های دستگاه گردش خون گاو، تعداد 568 راس گاو ماده شیری در کشتارگاه مورد معاینه کامل بالینی به ویژه از نظر نشانه های اختصاصی درگیری قلب قرار گرفتند. پس از علامت گذاری دام های مشکوک به درگیری قلب نمونه برداری از خون، بازرسی کامل لاشه و بررسی ضایعات بافتی در رابطه با آنها صورت گرفت و در نهایت در 2.81 درصد از آنها وجود آندوکاردیت مشخص شد. میانگین سن گاوهای مبتلا به آندوکاردیت 5.4 سال بود. 56.2 درصد از گاوها بالاتر از 39 درجه سانتی گراد حرارت داشتند. حدود 70 درصد از گاوها دارای ضربان قلب 84 در دقیقه یا بالاتر بودند. 56.2 درصد مورمور قلبی سیستولیک داشتند. در 75 درصد از گاوها یاخته های سپید خون کمتر از 5500 عدد در میکرولیتر بود. در 50 درصد از گاوها نوتروفیلی بیش از 40 درصد بود. در 56.2 درصد از گاوها منوسیت ها مقداری بیشتر از 5 درصد داشتند. با استفاده از نتایج این مطالعه می توان گفت به ویژه در گاوهای میانسال شیری صنعتی در صورت وجود یک کانون عفونی مزمن فعال در بدن همراه با تب ملایم، ضربان با تعداد و شدت بالا یا حداقل نسبتا بالای مداوم، قرار داشتن یاخته های سپید خون در مرز لوکوپنی و افزایش نسبی نوتروفیل ها و منوسیت ها، احتمال مواجه بودن با آندوکاردیت دریچه ای حتی اگر صدای مورمور سیستولیک با گوشی شنیده نشود، پایین نیست و شایسته است که در صورت امکان با انجام اکوکاردیوگرافی، به یافته های بالینی مفیدی دست یافت.

مسمومیت با کادمیوم اثرات زیان آوری را بر ارگان های حیاتی بدن به جای می گذارد که می توان به نارسائی کلیوی، آسیب های کبدی، تضعیف سیستم ایمنی اشاره نمود. در این مطالعه به منظور نشان دادن برخی از تاثیرات این فلز سمی از جمله مداخله در میزان بروز اپوپتوز سلول های لنفوئیدی و ایجاد تغییر در ساختمان بافت لنفوئیدی، پرنده به عنوان مدل حیوانی انتخاب گردید. تعداد 120 قطعه جوجه خروس گوشتی به 4 گروه کنترل و گروه های 1 و 2 و 3 تقسیم و کلرور کادمیوم به جیره غذایی آن ها افزوده شد به طوری که گروه کنترل 0 ppm، گروه 1 25 ppm، گروه 2 50 ppm و گروه  3100 ppmکادمیوم دریافت داشتند.در روزهای 14 و 28 و 42 از هر گروه 7 قطعه جوجه به صورت تصادفی انتخاب و پس از وزنکشی و کشتار، بورس فابریسیوس آن ها جدا شده و بعد از پایدار کردن در فرمالین بافر 10 درصد و آماده سازی نمونه های بافت، مقاطعی با ضخامت 5 میکرون با هماتوکسیلین و ائوزین و مقاطع 4-3 میکرونی با تکنیک ایمونوهیستوشیمی TUNEL رنگ آمیزی و از نظر ضایعات و آسیب شناسی بورس فابریسیوس، تراکم سلول های لنفوئیدی در فولیکول ها و میزان سلول های آپوپتوتیک مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین میزان کادمیوم موجود در کبد هر یک از نمونه ها با روش جذب اتمی اندازه گیری شده و با وزن زنده جوجه ها و وزن بورس فابریسیوس و میزان آپوپتوز موجود در هر نمونه مورد مقایسه آماری قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان می دهد که افزایش وزن جوجه ها و ارگان های مورد بررسی با افزایش میزان کادمیوم جیره نسبت معکوس داشته (p<0.01) و میزان کادمیوم تجمع یافته در کبد و میزان آپوپتوز ایجاد شده در بورس با افزایش کادمیوم جیره ها افزایش می یابد (p<0.01). همچنین با افزایش کادمیوم در جیره ها به میزان قابل توجهی کاهش جمعیت لنفوسیتی در فولیکول های لنفاوی و ادم در ساختار بورس های مورد مطالعه مشاهده گردید. در مقایسه با گروه کنترل در 28 و 42 روزگی افزایش تعداد و اندازه کیست های داخل اپی تلیالی در گروه های 3 و 2 مشاهده گردید و در 42 روزگی در گروه 3 آتروفی بافت اپیتلیوم بورس وافزایش سلول های دچار آپوپتوز در آن ها نیز مشهود بود. می توان نتیجه گیری نمود که تحت شرایط تجربی غلظت های بالای کادمیوم در جیره(100 ppm و 50) اثرات زیان آوری بر بورس فابریسیوس دارد.

گوساله های تازه متولد شده به دلیل اینکه در داخل رحم، ایمونوگلوبولینی از مادر دریافت نمی نمایند، آگاماگلوبونمیک میباشند و بلافاصله پس از تولد ایمنی خود را از طریق مصرف آغوز بدست می آورند. از آنجایی که از 24 ساعت پس از تولد، شیردان مبادرت به تولید اسید بیشتری می نماید، احتمال تخریب گلوبولین های موجود در آغوز، در صورت مصرف آن، در این زمان افزایش میابد. بلوک نمودن ترشح اسید توسط مهارکننده های پمپ هیدروژنی شاید بتواند از تخریب ایمونوگلوبولین های آغوز جلوگیری بعمل آورد. هدف از مطالعه کنونی بالا نگه داشتن pH شیردان برای مدتی طولانی بعد از زایمان و اثر آن بر روی میزان ایمونوگلوبولین های خون می باشد. برای آگاهی از این موضوع بر روی 15 راس گوساله نر هلشتاین تازه متولد شده که به 5 گروه 3 تایی تقسیم شده بودند، مطالعه ای صورت پذیرفت. در این تقسیم بندی، 3 گروه شاهد و 2 گروه تیمار قرار داشت. در گوساله های مورد مطالعه، آغوز و شیر مصرفی در ساعتهای صفر، 12، 24، 36، 48، 60، 72 و 84 پس از تولد توسط سوند مری و به شرح ذیل به مصرف گوساله ها رسید. گروه شاهد؛ الف– گوساله ها تا ساعت 24 پس از تولد شیر و از آن پس تا 72 ساعت پس از تولد، آغوز مصرف می نمودند. ب– گوساله ها تا ساعت 48 پس از تولد شیر و از آن پس تا 72 ساعت پس از تولد، اغوز مصرف می نمودند. ج– گوساله ها از بدو تولد تا 72 ساعت پس از تولد آغوز مصرف می نمودند. گروه تیمار؛ الف– گوساله ها بلافاصله پس از تولد پنتوپرازول به شکل وریدی با دوز 2 میلی گرم به ازا هر کیلوگرم، هر 24 ساعت یکبار دریافت می نمودند. در این گروه گوساله ها تا ساعت 24 پس از تولد شیر و از آن پس تا 72 ساعت پس از تولد آغوز مصرف می نمودند. ب– گوساله ها بلافاصله پس از تولد پنتوپرازول به شکل وریدی با دوز 2 میلی گرم به ازا هر کیلوگرم، هر 24 ساعت یکبار دریافت می نمودند. در این گروه گوساله ها تا ساعت 48 پس از تولد شیر و از آن پس تا 72 ساعت پس از تولد آغوز مصرف می نمودند. پس از اندازه گیری ایمونوگلوبولین های G و M و A سرم گوساله ها با روش ELISA، نتایج حاصله نشان داد که تفاوت معنی داری بین غلظت ایمونوگلوبولین های خون گوساله های گروه شاهد و گروه تیمار وجود نداشت. بنابراین تصور می گردد، بالا بردن pH شیردان در بدو تولد تاثیر معنی داری بر روی میزان جذب ایمونوگلوبولین ها ندارد.

فیل ماهی یکی از باارزش ترین گونه های ماهیان خاویاری است که تلاش های زیادی جهت تکثیر مصنوعی، پرورش و نیز بازسازی ذخایر این گونه صورت گرفته است. هدف این مطالعه بررسی اثر اسانس سیر به عنوان یک ماده محرک سیستم ایمنی، بر شاخص های هماتولوژی و ایمنی سلولی در فیل مـاهیـان جـوان پرورشی است. تیمارهای آزمایش بر اساس شش جیره غذایی شامل: یک جیره فاقد اسانس سیر و آنتی بیوتیک، یک جیره حاوی 30 mg/kg آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین و چهار جیره با مقادیر مختلف0.05 g/kg ، 0.10، 0.15، 0.20 اسانس سیر تهیه شد. بچه فیل ماهیان پرورشی با میانگین وزنی 24±2 گرم، به مدت 56 روز با جیره های غذایی تغذیه و در انتهای دوره آزمایش، شاخص های خونی اندازه گیری شد. شاخص های زمان انعقاد خون و میانگین هموگلوبین در هر گلبول قرمز (MCH) روندی افزایشی در تیمارهای حاوی اسانس سیر نشان داد. تعداد لنفوسیت ها در جیره های حاوی0.05 g/kg ، 0.10 g/kg و 0.15 g/kg اسانس سیر، به طور معنی داری بیشتر از تیمارهای شاهد و حاوی آنتی بیوتیک و تعداد نوتروفیل خون در تیمارهای حاوی  0.15 g/kgو  0.20 g/kgاسانس سیر به طور معنی داری کمتر از سایر تیمارها بود. در مجموع نتایج نشان داد که افزودن اسانس سیر با افزایش زمان انعقاد خون، میزان هموگلوبین گویچه های قرمز، افزایش تعداد لنفوسیت ها و نوتروفیل ها و کاهش تعداد ائوزینوفیل ها، تاثیر معنی داری بر ارتقا سیستم ایمنی و وضعیت فیزیولوژیک بدن فیل ماهیان در مقایسه با جیره شاهد و جیره حاوی آنتی بیوتیک داشته و می تواند جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک اکسی تتراسایکلین در جیره غذایی فیل ماهیان جوان پرورشی باشد.

تنش گرمایی سبب کاهش باروری گله های گاو شیری و اعمال خسارت بر این صنعت می شود. استفاده از هورمون ها پس از تلقیح مصنوعی یکی از راهکارهای غلبه بر اثرات منفی ناشی از این پدیده می باشد. هدف از انجام این مطالعه مقایسه بین تاثیر تجویز پروژسترون (به فرم سیدر) و GnRH متعاقب تلقیح مصنوعی بر میزان آبستنی گاوهای شیری تحت تنش گرمایی خفیف بود. گاوها پس ازفحل یابی و تلقیح بصورت کاملا تصادفی در سه گروه قرار داده شدند. 1– گروه GnRH (تعداد=44 راس) به گاوهای این گروه 5 روز بعد از تلقیح یک دوز (500 میکروگرم) GnRH بصورت عضلانی تزریق شـد. 2– گـروه سیدر (تعداد=44 راس) یک عدد سیدر در روز 5 پس از تلقیح به مدت یک هفته در مهبل این گاوها کار گذاشته شد. 3– گروه شاهد (تعداد=36 راس) در مورد گاوهای این گروه هیچ درمانی صورت نگرفت. تشخیص آبستنی در فاصله32تا 39 روز پس از تلقیح با روش اولتراسونوگرافی انـجـام شـد. میـزان بـاروری در داخـل گـروه هـای GnRH و سیـدر بـر اسـاس روزهـای شیـردهـی150>  و 150£ روز بـه تـرتیـب 76.7 درصـد، 40.7 درصد،84.6 درصد، و 41.9 درصد محاسبه گردید که اختلاف مشاهده شده از نظر آماری معنادار است (p<0.05). میزان باروری در داخل گروه های شاهد و سیدر بر اساس تعداد تلقیحات قبلی3>  و 3£ به ترتیب 80 درصد،31.2  درصد، 84.2 درصد و 32درصد بود که اختلاف مشاهده شده از نظر آماری مـعـنـادار اسـت (p<0.05) مـیـزان باروری به ازای اولین تلقیح و همچنین باروری تجمعی در بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت معناداری را نشان نداد (p>0.05). با توجه به نتایج این مطالعه، درمان با GnRH و سیدر در روز 5 پس از تلقیح مصنوعی سبب بهبود میزان باروری گاوهای شیری تحت تنش گرمایی خفیف نمی شود.

اشریشیاکلی وروتوکسیژن شامل سویه هایی است که دارای ژن هایstx1 و stx2 می باشند که هر کدام نقشی در بیماریزایی باکتری E. coli دارند. این سویه ها باعث بروز اسهال خونی، سندرم همولیتیک اورمیک و ترومبوسایتوپنی پورپورا می شود. از آنجایی که احتمال وجود باکتری E. coli و سویه های وروتوکسین زا در مواد غذایی گوناگون از جمله شیر و پنیر زیاد است و به لحاظ اهمیت زیاد این سویه ها در بهداشت انسان، در همین راستا این مطالعه جهت بررسی فراوانی سویه های وروتوکسین زای اشریشیاکلی در شیر و پنیرهای غیر پاستوریزه، با روش PCR طراحی و به اجرا در آمد. در این بررسی 200 نمونه شیر غیر پاستوریزه و 80 نمونه پنیر غیر پاستوریزه مورد آزمون قرار گرفت که 38 جدایه باکتری اشریشیاکلی از نمونه های شیر غیر پاستوریزه و 14 جدایه باکتری اشریشیاکلی از نمونه های پنیر غیر پاستوریزه جدا گردید. جدایه های E. coli جدا شده از نظر وجود سروتیپ H7: O157و ژن هایstx1 ، stx2، eaeA و hlyA توسط روش PCR مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از بین 38 جدایه باکتری E. coli جدا شده از نمونه های شیر غیر پاستوریزه، 2 سروتیپ H7: O157 جدا گردید که هر دو واجد ژن های stx2، eaeA و hlyA بودند. همچنین یک جدایه غیر O157 نیـز واجد ژن stx2 شناسایی گردید. هیچ یک از جدایه ها واجد ژن stx1 نبودند. از بین 14 جدایه باکتری E. coli جدا شده از نمونه های پنیر غیر پاستوریزه، هیچ کدام واجد ژن های مذکور نبودند و سروتیپ H7: O157نیز جدا نگردید.

سلـول های جنسی در ماهیان نر کوچک و میکروسکوپی است، در حالی که تخمک های رسیده ماهیان ماده را می توان با چشم غیرمسلح مشاهده کرد. با توجه به این که ماهیان خاویاری در سنین نسبتا بالایی به بلوغ جنسی می رسند، بنابراین یکی از راههای مهم و قابل اطمینان جهت تشخیص و جداسازی نر و ماده از همدیگر در سنین پایین، تکه برداری از بافت گناد و عملیات بافت شناسی روی گناد فیکس شده می باشد. بدین منظور جهت تشخیص و تعیین مراحل رسیدگی جنسی، گناد 81 عدد از تاسماهیان ایرانی پرورشی 4 ساله پرورش یافته در وان های فایبرگلاس از طـریـق تکـه بـرداری مـورد مـطالعه قرار گرفتند. نمونه های فیکس شده بعد از عملیات بافت شناسی بر اساس روش های مرسوم، به کمک میکروسکوپ نوری مورد مطالعه قرار گرفتند. در این بررسی بر اساس یافته های بافت شناسی، 30 عدد از تاسماهی ایرانی نر (37 درصد) و 51 عدد از آنها ماده (63 درصد) بودند. این ماهیان از لحاظ مراحل رسیدگی جنسی، 16 درصد در مرحله I، 23.5 درصد در I-II، 59.3 درصد در مرحله II و 1.2 درصد در مرحله III رسیدگی جنسی بودند. در این بررسی با توجه به سن و شرایط پرورش یکسان، ماهیان ماده از لحاظ تعداد نسبت به ماهیان نر بیشتر بودند و از نظر رسیدگی جنسی در مرحله پایین تری قرار داشتند.

اسبچه خزر نژادی از اسب های متعلق به ایران است که در مقایسه با سایر اسب ها از جثه کوچکتری برخوردار می باشد. در این مطالعه سرخرگ های کرونری منشعب شده از آئورت و انشعابات آن از نظر منشا، نحوه توزیع و آناستوموزهای احتمالی در قلب 6 راس اسبچه خزر بالای 2 سال مورد بررسی قرار گرفت، که نیمی از آنها مورد تزریق ردوپاس جهت تهیه قالب های سرخرگی و نیمی دیگر به منظور مطالعه رادیوگرافیک و تشریح مورد تزریق ژلاتین کرم اوپاک قرار گرفتند. سرخرگ های کرونری قلب در قالب های ردوپاس و رادیوگراف های پس از تشریح بدقت مورد مطالعه قرار گرفتند و انشعابات و چگونگی آناستوموزی سرخرگی در صورت موجود بودن بدقت بررسی گردید. این مطالعه نشان داد که توزیع سرخرگ های کرونری در اسبچه های خزر مورد مطالعه مشابه الگوی این سرخرگ ها در اسب می باشد و آناستوموز سرخرگی بین کرونری های چپ و راست مشاهده نگردید.

با توجه به اهمیت خیارهای دریایی و ناشناخته ماندن آنها در کشور ما، هرگونه مطالعه در این باره می تواند ارزشمند باشد. لذا این تحقیق در زمینه بیولوژی تولیدمثل و بررسی غدد جنسی از نظر ماکروسکوپی و میکروسکوپی در گونه Holothuria leucospilota انجام شد. در این مطالعه، نمونه برداری از خیار دریایی گونه Holothuria leucospilota، در یک دوره یک ساله به صورت ماهیانه، در منطقه بستانه هرمزگان، در خلیج فارس، صورت گرفت. 124 عدد نمونه ماده و 108 عدد نمونه نر بررسی گردید. در مطالعه ماکروسکوپی بررسی رنگ غدد جنسی، شمارش تعداد توبول ها و اندازه گیری طول و قطر آنها مورد نظر بود. جهت مطالعات هیستولوژیک و مورفومتریک غددجنسی، پس از انجام مراحل آماده سازی نمونه های بافتی به روش معمول، مقاطع پارافینی 5 میکرونی تهیه شده، با رنگ های هماتوکسیلین–ائو.زین مورد رنگ آمیزی قرار گرفتند، قطر توبول ها غدد جنسی با میکرومتر عدسی چشمی و با بزرگنمایی 4 ×، در سه ناحیه ابتدا، میانه و انتهای توبول، اندازه گیری شد. غدد جنسی از توبول های رشته ای تشکیل شده که در گونه مذکور، در ماده ها صورتی رنگ و در نرها کرم رنگ می باشد. با بررسی ماکروسکوپی و میکروسکوپی 5 مرحله رسیدگی جنسی تعیین گردید: 1) رشد اولیه، 2) رشدیافته، 3) رشد پیشرفته، 4) رسیده یا بالغ، 5) پس از تخم ریزی. نتایج زیست سنجی غدد جنسی نشان داد، نرها دارای تعداد توبول های بیشتر، باریک تر و بلندتر نسبت به ماده ها بودند. تعداد، طول و قطر توبول ها نیز با پیشرفت مراحل رسیدگی جنسی از مرحله 1 تا 4 افزایش و در مرحله 5 کاهش می یابد. رابطه بین تعداد توبول ها و وزن غده جنسی نیز به دست آمد که ضریب تعیین (R2) نمودار آن در جنس نر 0.73 و در جنس ماده 0.80 بود.

اسید لینولئیک مزدوج محافظت شده ممکن است سبب افزایش نسبت پروتئین به چربی در شیر و بهبود بالانس انرژی در اوایل شیردهی گاو شود. به منظور بررسی اثرات استفاده از مکمل اسید لینولئیک مزدوج (CLA) محافظت شده بر تولید، ترکیبات شیر و فراسنجه های خونی در گاوهای شیری هلشتاین، تعداد 8 راس گاو شیری دو زایش و به بالاو در اوایل زایش با متوسط تولید حداقل 25 کیلوگرم در روز به طور کاملا تصادفی انتخاب و در 4 گروه در قالب طرح چرخشی متوازن دسته بندی شدند. آزمایش در 4 دوره 21 روزه شامل 7 روز عادت پذیری و 14 روز اعمال تیمار و نمونه گیری در نظر گرفته شد. تیمارهای اعمال شده شامل سطوح 0، 50، 100 و 150 گرم در روز مکمل CLA (اسید لینولئیک کونژوگه) به ازای هر راس گاو بود. اعمال تیمارها باعث بروز نتایج معنی داری در غلظت برخی از فراسنجه های خونی همچون کاهش کلسترول و C-LDL خون گردید (p<0.05)، در حالیکه میزان بتاهیدروکسی بوتیریک اسید، گلوکز، HDL-C، VLDL-C و تری گلیسیرید خون در اثر استفاده از این مکمل تغییر معنی داری از نظر آماری نشان نداد (p>0.05). میزان تولید شیر به طور معنی داری در اثر اعمال تیمارها افزایش یافت (p<0.05) و تیمار 100 گرم، بیشترین افزایش را از خود نشان داد. درصد چربی شیر گاوهای مورد آزمایش در این طرح همراه با افزایش غلظت تیمارها به طور معنی داری کاهش یافت (p<0.001). اثر معنی داری از نظر آماری در غلظت پـروتئیـن و میـزان مـواد جامد بدون چربی و دانسیته شیر در اثر اعمال تیمارها مشاهده نشد. با توجه به افزایش تولید شیر، کاهش غلظت برخی فراسنجه های خونی و غنی شدن شیر تولیدی با ایزومرهای مفیدتر این اسید چرب، استفاده از این مکمل در جیره غذایی گاو شیری توصیه می شود.

در این تحقیق اثر عصاره گیاه خار مریم بر برخی پاسخ های ایمنی و خون شناسی ماهی کپور معمولی مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور 280 قطعه ماهی کپور معمولی (میانگین وزن 65.12±8.22) به چهار تیمار تقسیم گردیدند. تیمار اول با باکتری کشته آئروموناس هیدروفیلا ایمن شده و با خوراک حاوی 0.5 درصد عصاره خارمریم تغذیه گردید. تیمار دوم ایمن نشده، ولی با خوراک حاوی عصاره تغذیه شد. تیمار سوم به روش فوق ایمن شده و با خوراک معمولی تغذیه شد، در صورتیکه تیمار چهارم ایمن نشده و با خوراک معمولی تغذیه گردید. به مدت 40 روز در فواصل زمانی 10 روزه نمونه گیری از خون آنها انجام گرفت. آزمایشات ایمنی شناسی شامل میزان فعالیت لایزوزیم سرم، میزان قدرت باکتری کشی سرم، فعالیت مسیر التراناتیو کمپلمان، میزان آنتی بادی ضد آئروموناس هیدروفیلا، میزان پروتئین تام و میزان IgM سرم ماهیان هر تیمار اندازه گیری گردید. برخی فاکتورهای خون شناسی (میزان هماتوکریت، هموگلوبین، تعداد گلبول های سفید و قرمز خونی، حجم متوسط گلبولی، وزن متوسط هموگلوبولین گلبولی و غلظت هموگلوبولین گلبولی) نیز در هر تیمار اندازه گیری شد. در انتهای دوره تیمارها با باکتری آئروموناس هیدروفیلای زنده چالش داده شدند. و تلفات بعد از چالش ثبت گردید. نتایج مشخص ساخت که سطح لایزوزیم سرم و میزان پروتئین تام و میزان IgM سرم، تعداد گلبول های سفید و میزان هماتوکریت در هر دو تیمار ایمن و غیر ایمن تحت تاثیر تجویز عصاره خارمریم قرار گرفت (p<0.05). در صورتیکه تیتر آنتی بادی ضد آئروموناس هیدروفیلا، فعالیت کمپلمان و سایر فاکتورهای خون شناسی در هر دو گروه ایمن و غیر ایمن تحت تاثیر تجویز عصاره قرار نگرفتند (p<0.05). میزان قدرت باکتری کشی سرم و تلفات بعد از چالش با باکتری آئروموناس هیدروفیلا نیز فقط در تیمار غیر ایمن تحت تاثیر تجویز عصاره خارمریم قرار گرفت (p<0.05). بطور کلی می توان نتیجه گرفت که تجویز عصاره خارمریم بصورت خوراکی باعث تحریک برخی فاکتورهای ایمنی غیر اختصاصی می گردد، و این ماده به عنوان یک محرک ایمنی در ماهی قابل توصیه است.

رشد پشم در بسیاری از نژادهای گوسفند تحت تاثیر مدت روشنایی (فصل) می باشد بطوری که در شرایط تغذیه ایی یکسان در فصلی که مدت روشنایی زیاد می باشد پشم نیز از رشد بیشتری برخوردار است. این تحقیق به منظور اندازه گیری اثر روشنایی طبیعی و مصنوعی بر خصوصیات پشم و فولیکول های پوست سه توده ژنتیکی از گوسفندان انجام گرفت. بدین منظور 40 راس میش غیر آبستن غیرشیرده (کیوسی، آرخامرینوس × مغانی و سافولک × مغانی) و با میانگین سنی یکسان (22 ماه) به طور تصادفی انتخاب شدند و به تعداد مساوی از هر توده ژنتیکی در دو گروه آزمایشی به مدت 50 روز تحت روشنایی طبیعی (در محیط باز) و روشنایی مصنوعی (8 ساعت روشنایی و 16 ساعت تاریکی) قرار گرفتند و با جیره های غذایی یکسان در سطح نگهداری شامل یونجه، کاه و جو و در حد مصرف اختیاری تغذیه شدند. در اتمام دوره الگوی روشنایی، از قسمت میانی سمت چپ بدن گوسفندان به مقدار 50 گرم پشم با استفاده از پشم چین برقی و از قسمت میانی سمت راست گوسفندان یک قطعه پوست به قطر یک سانتیمتر با استفاده از پانچ نمونه برداری شد. تجزیه داده ها در قالب طرح کاملا تصادفی و مقایسه میانگین ها به روش دانکن و با استفاده از سیستم نرم افزاری SAS انجام گردید. نتایج به دست آمـده نشـان داد که تراکم فولیکول اولیه در گوسفندان تحت روشنایی طبیعی به طور معنی داری (p<0.01) کمتر از روشنایی مصنوعی بود. تناسب فولیکول های ثانویه به اولیه گوسفندان تحت روشنایی طبیعی به طور معنی داری (p<0.01) بیشتر از روشنایی مصنوعی بود. درصد فولیکول های ثانویه غیرفعال گوسفندان تحت روشنایی طبیعی به طور معنی داری (p<0.01) کمتر از روشنایی مصنوعی بود. روشنایی تاثیری بر خصوصیات الیاف و سایر صفات فولیکولی گوسفندان نداشت. به طور کلی، نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش مدت روشنایی سبب بهبود خصوصیات فولیکولی می گردد.

به جهت عدم وجود اتفاق نظر در نتایج پژوهش های مقایسه ویژگی های شخصیتی و سلامت روان در افراد دارای و فاقد حیوان خانگی، و عدم وجود سابقه این پژوهش در فرهنگ ایرانی علیرغم توجه مناسب به آن در فرهنگ های دیگر، مطالعه حاضر با هدف مقایسه این دو گروه از افراد در ابعاد شخصیتی و سلامت روان انجام شد. برای این منظور تعداد 400 نفر صاحب حیوان خانگی که در طی یک دوره یکساله به بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران مراجعه کرده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و مورد آزمون قرار گرفتند. 100 نفر نیز از افراد فاقد حیوان خانگی که به لحاظ ترکیب جنسیتی و میانگین سنی با گروه صاحبان حیوانات همتا بودند، به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. از خزانه سوالات شخصیتی بین الملل و پرسشنامه سلامت روان عمومی برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از شیوه تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد گشودگی به تجربه تمام گروه های صاحبان حیوانات از گروه گواه پائین تر است. مشکلات سلامت روان گروه صاحبان حیوانات از گروه گواه بیشتر بود. در مجموع می توان ذکر کرد دلایل و موجبات نگهداری حیوانات در ایران و سایر کشورها متفاوت است.