مجله علمی پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
سال:1381 | دوره:10 | شماره:1 |تعداد مقالات:22

الکاپتون اوری یک بیماری بسیار نادر متابولیکی می باشد که به صورت اتوزوم مغلوب به ارث می رسد. نتیجه این اختلال ژنتیکی تجمع Hemogentisic Acid در بافتهای همبند، غضروف و عروق بوده و دفع آن از ادرار می باشد. در این گزارش کودکی 22 ماهه به خاطر سیاه رنگ بودن ادرار از سه ماهگی به مراکز مختلف مراجعه و اقدامات پاراکلینیک متعددی برای او انجام شده بود. ادرار وی در محیط اسیدی تغییر رنگ پیدا نمی کرد ولی خصوصیت شدید احیا کنندگی داشت که با محلول بندیکت مشخص گردید با توجه به تشخیصهای افتراقی محدود ادرار سیاه و خصوصیات بالینی تشخیص الکاپتون اوری برای او داده شد. اگر چه این بیماری درمان ثابت شده ای ندارد اما به دنبال اثبات موثر بودن ترکیباتی در موش، امید به استفاده انسانی آن در آینده نزدیک می رود. هدف از ارایه مورد فوق توجه به تشخیصهای افتراقی ادرار سیاه و خصوصیات بالینی بیماری فوق بوده که به راحتی از لحاظ کلینیکی قابل تشخیص می باشد و احتیاج به انجام بررسی های اضافی را محدود می کند.

اهداف آموزشی 1- توجه به این نکته که خُرخُر شبانه یک علامت بالینی است نه یک بیماری و می‏تواند در اثر عوامل مختلفی ایجاد شود. 2- تقسیم‏بندی جدید  Snoringبراساس علائم‏کلینیکی 3- توجه به این نکته که خُرخُر شبانه در کودکان و بالغین می‏تواند اتیولوژی‏های مختلف داشته باشد. 4- اقدامات نوین تشخیصی  جهت پی‏بردن به علت . Snoring 5- توجه به اقدامات درمانی پیشگیری کننده و طبی...  

گاز گرفتگی انسانی و عوارض آن از حیوان گزیدگی ها مهمتر و شدیدتر است. این ضایعه در اثر مکیدن انگشت و ایجاد پارونشیا، مشت زدن، دندان گرفتگی قسمتی از بدن و گاز گرفتگی های عاشقانه است. عفونت و عوارض گاز گرفتگی های انسانی در دست شایع تر و شدیدتر می باشد. باکتری های فلور دهان شامل هوازی ها، بی هوازی ها می توانند عامل عفونت باشند. Eikenella Corredens در فلور دهان انسان اختصاصی است. اغلب بیماران نیاز به بستری و درناژ جراحی و شستشو و دبریدمان و آنتی بیوتیک وریدی دارند. ما در این مقاله وخیم گاز گرفتگی انسانی را معرفی می کنیم.

هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر فنیل افرین مخاطی، با افدرین داخل وریدی در جلوگیری و درمان کاهش فشارخون به دنبال بی حسی نخاعی می باشد. این مطالعه در سال 1379 در بیمارستانهای شهید رهنمون و افشار یزد انجام شد. 120 بیمار که جهت انجام عمل جراحی نیاز به بی حسی نخاعی داشتند به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. به 60 بیمار فنیل افرین 5% زیر زبانی (2 میلی گرم) و 60 بیمار 2 میلی گرم افدرین داخل وریدی تجویز گردید. به هر دو گروه قبل از بی حسی، 15 سی سی به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن، سرم رینگر داده شد. متغیرهای فشار خون (سیستول، دیاستول، میانگین فشار شریانی)، اشباع اکسیژن و ضربان قلب در دو گروه مقایسه شد. میانگین فشار خون سیستولی در گروه فنیل افرین (گروه اول) 6.5±120.3 میلی متر جیوه و در گروه افدرین (گروه دوم) 6.7±119.2 میلی متر جیوه بود (0.97=P)، میانگین فشار خون دیاستولی در گروه اول 14.39±74 میلی متر جیوه و در گروه دوم 5.09±69.1 میلی متر جیوه بود (0.21=P)، میانگین فشار شریانی در گروه اول 6.4±104.5 میلی متر جیوه و در گروه دوم 5.6±102.4 میلی متر جیوه بود (0.82=P)، میانگین ضربان قلب در گروه اول 4.9±74.07 و در گروه دوم 4.7±79.3 در دقیقه بود (0.9=P). با توجه به عدم تفاوت نتایج بین فنیل افرین مخاطی و افدرین داخل وریدی، استفاده از قطره فنیل افرین که ارزان قیمت و سهل الوصول است، جهت جلوگیری از کاهش فشار خون به دنبال بی حسی نخاعی در مواردی که داروی انتخابی فنیل افرین می باشد، توصیه می شود.

یک درصد از کل نئوپلاسمهای موجود در بدن در حفرات بینی و سینوسها تشکیل می شود. سالیانه هزار مورد بیمار جدید از ضایعات نئوپلازیک در ایالات متحده آمریکا کشف می گردد و این بیماری عامل 300 مورد مرگ بطور سالیانه در آمریکا است. این بیماری در مردان به نسبت 2 برابر شایعتر از زنان و شایعترین سن ابتلا دهه های پنجم تا هفتم عمر می باشد. در خصوص تشخیص به موقع و تعیین حدود و گسترش ضایعه با توجه به وجود مناطق آناتومیک حساس در مجاورت آن نقش تصویربرداری بر کسی پوشیده نیست. این مطالعه که در طی شش ماه از 78.12.1 لغایت 79.6.1 در بخش سی تی اسکن بیمارستان حضرت سیدالشهدا (ع) یزد صورت گرفت 12 بیمار (9 مورد مرد و 3 مورد زن در گروه سنی 43 تا 65 سال) ابتدا مورد بررسی سی تی اسکن بدون کنتراست قرار گرفته و سپس MRI با و بدون کنتراست شدند و نتایج این بررسی ها با پاتولوژی نسجی بیماران مطابقت گردید. در نتایج بدست آمده بهترین روش بررسی تشخیص تهاجم ضایعه به استخوان سی تی اسکن و بهترین روش بررسی گسترش ضایعه و تهاجم به نسوج اطراف MRI بود و در مجموع صحت تشخیصی سی تی اسکن برابر 88% و در خصوص MRI برابر 98% بود و لیکن این آمار تنها بر اساس خوش خیم و بدخیم بودن ضایعه ارائه گردیده و نوع پاتولوژی نسجی مدنظر نبوده است.

سیتولوژی لاواژ برونکو آلوئولار (Bronchoalveolar Lavage) اطلاعات تشخیصی ارزشمندی را در مبتلایان به بیماریهای ریوی در اختیار قرار می دهد. یکی از کاربردهای مهم آن تشخیص سرطانهای ریه است که با شستشوی برونشها (Bronchial lavage) یا شستشوی برونشها و آلوئولها(Bronchoalveolar lavage) عملی می گردد. مطالعات مختلف در کشورهای دیگر ارزش تشخیصی این روش را بین 75-60% گزارش نموده اند جهت بررسی ارزش تشخیصی این روش، پرونده 140 بیمار که از سال 1375 تا 1379 با تشخیص احتمالی سرطان ریه برونکوسکپی و لاواژ شده بودند مورد مطالعه قرار گرفت. از میان این بیماران 49 مورد کانسر ریه از طریق بیوپسی با پنس از طریق برونکوسکپی تشخیص داده شد و نتایج لاواژ برونکو آلوئولار در آنها با استاندارد طلایی (Gold Standard) یعنی بیوپسی مثبت مورد مقایسه قرار گرفت. از بین 49 مورد کانسر گزارش شده 34 نفر مرد (69%) و 15 نفر زن (31%) بودند. از میان این افراد 25 نفر (41%) مبتلا به کانسر با سلول سنگفرشی (Squamous Cell Carcinoma)؛ 15نفر (31%) مبتلا به آدنو کارسینوم و 6 نفر (12%) مبتلا به کانسر با سلول کوچک (Small Cell Carcinoma) و کانسر برونکو آلوئولار (Broncho Alvelar Cell Carcinoma) کانسر با سلول بزرگ، کانسر تمایز نیافته (Undifferenciated) و کانسر متاستاتیک هر یک 2 مورد (4%) گزارش گردید. از کل موارد لاواژ انجام شده 30 مورد (61.2%) در سیتولوژی، پاسخ مثبت گزارش شد. در تشخیص تمامی کانسرها بدون در نظر گرفتن نوع هیستوپاتولوژی نتایج آزمایش سیتولوژی، بقرار زیر است: حساسیت(Sensitivity)؛66% ویژگی(Specificity)؛100% ارزش اخباری مثبت(Positive predictive value)؛ 100% و ارزش اخباری منفی Negative Predictive) Value)؛ 82% و دقت آن (Accuracy)؛86% گزارش گردید. از بین سه کانسر عمده تشخیص داده شده در این مطالعه بیشترین میزان حساسیت این تست در مورد کانسر با سلول سنگفرشی 66% و کمترین حساسیت مربوط به کانسر با سلول کوچک 50% در تمامی موارد ویژگی تست 100% و بیشترین دقت مربوط به کانسر سلول کوچک بود. در تشخیص کانسر ریه از سیتولوژی لاواژ برونکو آلوئولار با حساسیت 66% و ویژگی 100% می توان استفاده نمود. نتایج این مطالعه با نتایج مطالعه در کشورهای دیگر از نظر تشخیص بدخیمی در مایع لاواژ قابل انطباق است.

آنمی فقر آهن شایعترین علت آنمی در سطح جهان می باشد. از طرفی در گروه سنی 24-6 ماه و شیرخوارانی که با حجم زیادی از شیر گاو تغذیه می شوند، حتی در صورت داشتن کم خونی خفیف تا متوسط، در آینده ممکن است دچار اختلالات شناختی و تکاملی گردند که تا حدی غیر قابل برگشت می باشد. در این مطالعه تشخیصی کودکان 6 ماهه تا 5 ساله را که در طرح بررسی شیوع آنمی فقر آهن قرار داشتند مورد مطالعه قرار گرفته بودند و غلظت Hb سرمی آنها در محدوده آنمی واقع شده بود. (Hb<11gr/gl) تحت (Therapeutic Trail of Iron) بصورت 3mg/kg/day فروس سولفات خوراکی به مدت 3 هفته قرار گرفتند و سپس غلظت هموگلوبین سرم آنها مجدداً اندازه گیری شد و آنهایی را که هموگلوبین سرم آنها در حد 1g/dl یا بیشتر افزایش یافته بود به عنوان فرد آنمیک فقر آهن (IDA) در نظر گرفته شدند و سپس با نتایج طرح بررسی شیوع آنمی فقر آهن که بر اساس سطح فریتین سرم تشخیص آنمی فقر آهن گذاشته می شد، مقایسه و نتایج زیر حاصل شد 33 مورد از 52 نفر بیماران آنمیک همکاری لازم را داشتند. 24 مورد (72.7%) از 33 مورد به عنوان IDA شناخته شدند در حالی که تست فریتین تنها در 14 مورد (42.4%) کمتر از 12ng/ml بود و IDA تشخیص داده شد. نتیجه اینکه تست TTI قادر است تا موارد بیشتری از آنمی فقر آهن را در مقایسه با فریتین سرم تشخیص بدهد لذا پیشنهاد می نمائیم تا در طرحها و مطالعات مشابه بجای تست پرهزینه و گران فریتین سرم از تست TTI که ارزان بوده و در هر مرکز بهداشتی درمانی که حداقل قادر به اندازه گیری Hb سرمی باشد قابل انجام و مرحله ای از درمان را نیز شامل می شود، استفاده نمود.

اگر چه نارسایی حاد کلیوی در کودکان چندان شایع نیست ولی به خاطر احتمال مزمن شدن، ایجاد مرگ و میر، و بوجود آوردن هزینه های سنگین از اهمیت زیادی برخوردار است. شناختن علل نارسایی حاد کلیوی و عوامل موثر در بروز آن می تواند در پیش گیری از آن در سایر بیماران نقش داشته باشد. در طی مدت 16 ماه تمام بیماران 1 ماه تا 15 سال را که با تشخیص نارسایی حاد کلیوی در بخشهای داخلی کودکان بستری شده بودند، از نظر علل مختلف و تاریخچه عوامل مساعد کننده (اسهال و استفراغ، خونریزی، استفاده از دارو، بیماریهای عفونی و غیره) مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص نارسایی حاد کلیوی بر اساس بالا رفتن اوره نیتروژنی خون و کراتینین سرم، اطلاعات بدست آمده از تاریخچه، تستهای آزمایشگاهی از جمله ایندکسهای ادراری و در موادری با رد سایر علل انجام شد. مواردی که به تشخیص نارسایی مزمن کلیه رسیدند از مطالعه حذف شدند. در طول این مطالعه 50 بیمار شامل 37 پسر (47%) و 13 دختر (26%) با سنین حداقل 3 ماه و حداکثر 15 سال (4.76±6.29)، که مبتلا به نارسایی حاد کلیوی شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران در 5 گروه کلی شامل علل پره رنال، گلومرولی، توبولواینترستیشیال، سندرم همولیتیک اورمیک و انسدادی قرار داده شدند. علل نارسائی حاد کلیوی به ترتیب شیوع عبارت بودند از: علل توبولواینترستیشیال 18 مورد (36%)، پره رنال 14 مورد (28%)، علل گلومرولی 13 مورد (26%)، سندرم همولیتیک اورمیک 4 مورد (8%) و علل انسدادی 1 مورد (2%). داروهای نفروتوکسیک شایع ترین علت نکروز حاد توبولی تشخیص داده شدند. عوامل مختلف بسیاری میتوانند منجر به نارسایی حاد کلیوی شوند که اکثر آنها قابل پیش گیری هستند. مایع درمانی مناسب در بیماران دزهیدراته، دقت در مصرف داروهای نفروتوکسیک و پی گیری منظم بیماران بستری بخصوص در بخش مراقبتهای ویژه می تواند شیوع نارسایی حاد کلیوی را کاهش دهد.

Ingrown Toenail در اثر رشد نامناسب ناخن به چینهای طرفی در بر گیرنده ناخن به سبب پوشیدن کفش تنگ و چیدن نامناسب ناخن ایجاد می شود. درمانStage III این بیماری جراحی است. این تحقیق از نوع تحلیلی و به روشClinical Trail با فالو آپ شش ماه می باشد. جامعه بررسی بیماران مبتلا به Ingrown Toenail می باشند که از تیرماه 1376 تا مهر 1378 به درمانگاههای بیمارستان افشار و شهید رهنمون یزد مراجعه کرده اند. تعداد نمونه 120 مورد می باشد که به روش تصادفی ساده به دو گروه 60 نفری تقسیم شده اند. روش اخذ اطلاعات نیز از طریق پرسشنامه می باشد. هدف کلی این مطالعه مقایسه دو روش درمانی Winograd و NMP در درمانIngrown Toenail؛(Nail Matrix Pheolization)می باشد که با اهداف ویژه مقایسه موارد عود، عفونت، طول مدت از کارافتادگی، طول مدت عمل و هزینه آن می باشد. نتیجه این تحقیق پس از تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده نشان داد که میزان عود و عفونت در تکنیکNMP نسبت به تکنیک Winograd بیشتر و میزان طول مدت عمل، هزینه و کارافتادگی کمتر می باشد و در مجموع تکنیک Winograd مناسبتر از NMP می باشد.

در مرحله حاد خونریزی داخل مغزی اختلالات رپلاریزاسیون در نوار قلب شایع بوده و بصورت تغییرات قطعه ST و T، طولانی شدن زمان QT و موج U برجسته هستند. این اختلالات بر روند فیزیوتراپی و بهبودی بیمار تاثیر دارد. این مطالعه توصیفی- و به صورت مقطعی در یک دوره 19 ماهه در بیمارستان امام رضا (ع) بیرجند انجام شده است. شدت اختلالات رپلاریزاسیون نوار قلب در تمامی بیماران پی در پی با خونریزی تالاموس، پوتامن و تمپورال در مدت فوق بررسی و با نوار قلبی یک ماهه اخیر آنان مقایسه شده است حجم هماتوم در نمای سی تی اسکن مغز با فرمول برودریک محاسبه و رابطه حجم هماتوم با شدت اختلالات رپلاریزاسیون با آزمون همبستگی پیرسون تعیین و در سه گروه فوق مقایسه شده است. نتایج نشان داد که در 14 بیمار با خونریزی تالاموس، 18 بیمار با خونریزی پوتامن و 8 بیمار با هماتوم تمپورال بودند و ضرایب همبستگی به ترتیب 0.16، و 0.2- و شدت اختلالات رپلاریزاسیون در هماتوم های کوچکتر از 20 سانتی متر مکعب در ناحیه تالاموس بیشتر از پوتامن و تمپورال بوده است. ضریب همبستگی بیشتر بین حجم هماتوم های تالاموس و شدت اختلالات رپلاریزاسیون نوار قلب که احتمالاً مربوط به تاثیر هماتوم های این ناحیه بر مراکز سمپاتیکی هیپوتالاموس است.

تالاسمی عنوان گروهی از اختلالات ارثی هموگلوبین است که با نقص در سنتز زنجیره های هموگلوبین مشخص می شود. این اشکال ساخت ممکن است در زنجیره آلفا و یا بتا باشد. بیماری در مردم حاشیه دریای مدیترانه، آفریقا و آسیای جنوب شرقی شیوع دارد. این پژوهش توصیفی- مقطعی به منظور بررسی شیوع بتا تالاسمی مینور در افراد کاندیدای ازدواج استان کرمان از تیر ماه 1377 لغایت تیر ماه 1378 در 8 شهرستان استان کرمان (بجز شهرستان های بافت و شهر بابک به دلیل عدم داشتن دستگاه شمارش سلولی الکترونی (Cell Counter) انجام پذیرفت. جامعه مورد پژوهش که نمونه پژوهش نیز بود شامل 27946 نفر از داوطلبین ازدواج مراجعه کننده به مراکز هشت گانه ذکر شده بودند. در جمعیت مورد مطالعه 1606 نفر (5.7 درصد) مبتلا به تالاسمی مینور بودند که 829 نفر آنها مرد و 777 نفر از آنها زن بودند. مراجعین جهت ازدواج در شهرستان کرمان بیشترین فراوانی (31.3%) و در شهرستان بردسیر کمترین فراوانی را داشتند (2 درصد). در بین مبتلایان به تالاسمی مینور بردسیر دارای کمترین فراوانی دو نفر (0.1 درصد) و کهنوج با 691 نفر بیشترین فراوانی را دارا بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که جنسیت اختلاف معنی داری در ابتلا به تالاسمی مینور ایجاد نمی نماید و تفاوتی در دو جنس وجود ندارد. شایان ذکر است تحصیلات مرد، نسبت فامیلی و محل زندگی در ابتلا به بیماری تالاسمی مینور اختلاف معنی داری را نشان داد. (P<0.001). نکته حایز اهمیت در این پژوهش اینکه، از 110 زوج ناقل تالاسمی فقط 8 زوج از ازدواج انصراف داده اند که این امر موجب افزایش متولدین بیشتر مبتلایان به تالاسمی ماژور در سالهای آینده می باشد که نشان دهنده آگاهی ضعیف مردم نسبت به این مسئله می باشد. لذا شایسته است رسانه های جمعی خصوصاً آنهایی که در شهرستانها فراگیرتر هستند در این زمینه برنامه هایی تهیه نمایند تا از شیوع این بیماری در اجتماع کاسته شود.

از وقایع مهم و شایع بعد از عمل درد، تهوع و استفراغ می باشد که می تواند موجب بروز عوارض گوناگونی در سیستم های مختلف بدن گردد. لذا پیشگیری از این عوارض برای بیمار ضروری و حیاتی بنظر می رسد. این مطالعه به منظور تعیین اثر بتامتازون در پیشگیری از بروز درد، تهوع و استفراغ بعد از عمل صورت گرفت. این مطالعه تحلیلی و از نوع کارآزمایی بالینی که بر روی دو گروه 30 نفری از بیماران که کاندید عمل جراحی الکتیو بوده و در شرایط یکسان تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند، صورت گرفته است. در گروه اول 12 میلی گرم بتامتازون (3 میلی لیتر) و در گروه دوم 3 میلی لیتر نرمال سالین به صورت عضلانی تزریق گردید. بیماران تا 6 ساعت بعد از عمل از نظر میزان بروز و شدت درد، تهوع و استفراغ مورد بررسی قرار گرفتند و اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون t.test مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در طی 4 تا 6 ساعت بعد از عمل در گروه بتامتازون 53 درصد بیماران بی درد بودند، 93 درصد تهوع نداشتند و هیچکدام از آنها دچار استفراغ نشدند. در حالی که در گروه نرمال سالین 23 درصد بیماران بی درد بودند، 50 درصد تهوع نداشتند و هیچ کدام از آنها دچار استفراغ نشدند. در مورد وجود درد و تهوع پس از عمل اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت (P=0.00) اما در مورد استفراغ بعد از عمل اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه وجود نداشت (P=1). تزریق عضلانی بتامتازون قبل از شروع عمل می تواند سبب کاهش بروز درد و تهوع بعد از عمل شود ولی تاثیری در میزان بروز استفراغ بعد از عمل ندارد.

اشریشیاکلی انتروهموراژیک (EHEC) به سروتیپ های مختلف O تعلق داشته و با سندرم های اورمی همولیتیک (HUS) و کولیت هموراژیک (HC) ارتباط دارد. به منظور جداسازی اشریشیاکلی انتروهموراژیک و سنجش وروتوکسین (VT)؛1557 نمونه مدفوع جمع آوری گردید. برای جداسازی اولیه EHEC از محیط سوربیتول مکانکی آگار و برای تشخیص قطعی از تست های بیوشیمیایی استفاده گردید. برای استخراج وروتوکسین از روش کارمالی با استفاده از پلی میکسین B و برای سنجش وروتوکسین از سلول Vero استفاده گردید. در طی این مطالعه از 1557 نمونه مدفوع 26 مورد اشریشیاکلی انتروهموراژیک جدا گردید و هر 26 ایزوله بر روی سلولها Vero اثرات سیتوپاتیک نشان دادند. اختلاف معنی داری بین میزان جداسازی EHEC و اسهال در نواحی روستایی مشاهده نشد و اکثر افرادی که حامل EHEC بودند افراد سالم و بدون علامت اسهالی بودند اما در نواحی شهری این اختلاف معنی دار بود (P=0.001). در سنجش نوع وروتوکسین از 26 ایزوله جدا شده در 18 ایزوله (69.2%) وروتوکسین شماره 1 (VT1) در 7 ایزوله (26.9%) وروتوکسین شماره 2 (VT2) و در یک ایزوله (3.9%) هر دو نوع وروتوکسین مشاهده گردید. در آزمون گروه بندی سرمی در میان 26 ایزوله یک مورد (3.9%) با آنتی سرم H7:157 واکنش اگلوتیناسیون مشاهده گردید و نتایج این مطالعه نشان می دهد که EHEC در ایلام شایع بوده و اکثر سویه ها تولید کننده وروتوکسین شماره 1 هستند، همچنین سروتیپ H7:157 از نظر اپیدمیولوژی شایع ترین سروتیپ نیست.

واسکولیت در کودکان ناشی از طیف وسیعی از علل می باشد. شایعترین واسکولیت کودکانHSP؛(Henoch - Schonlein Purpura) است. پاتوژنز این بیماری به درستی مشخص نیست. اما یک پاتوژنز ایمنی را برای آن در نظر گرفته اند در مورد نقش اتو آنتی بادی ها از نوع ANCA؛(Antineutrophil Cytoplasmic Antibodies)در ایمونوپاتوژنز این بیماری اختلاف نظر وجود دارد. این مطالعه از نوع آینده نگر بر روی 30 بیمار که در مدت 18 ماه در بخش کودکان بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز بستری شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به تاریخچه بیماری و معاینات بالینی در بدو مراجعه ثبت گردید. آزمایشات ESR,CBC، تیتر ASO، BUN، کراتینین، سدیم، پتاسیم، آزمایش کامل ادرار و تست گایاک مدفوع از بیماران به عمل آمد و نتایج جمع آوری شد. سرم بیماران در دمای منفی 20 درجه سانتی گراد فریز شد و همزمان آزمایشات IgG-ANCA, C3, IgA- RF و ANA انجام شد. میانگین سنی بیماران 2.82 ±7.88 سال و نسبت پسر به دختر 1.1 بوده است. اکثر بیماران در فصول پاییز و بهار مراجعه کرده بودند. سابقه عفونت مجاری تنفسی فوقانی در 40 درصد بیماران طی دو هفته گذشته وجود داشته است. شایعترین شکایات بیماران، ضایعات پوستی (76.7%)، درد شکمی کولیکی (33.3%) و تورم و درد مفاصل (20%) بوده است. ضایعات پوستی در تمام بیماران وجود داشته است (100%) که شایعترین نوع آن ضایعات پورپوریک قابل لمس، و شایعترین محل آن باسن و اندام تحتانی بوده است. درگیری گوارشی در 86.7 درصد موارد وجود داشته که شایعترین تظاهر آن درد شکمی کولیکی بوده است (46.7%). درگیری مفاصل نیز در 86.7 درصد موارد وجود داشته که شایعترین مفاصل درگیر مچ پا (73.3%) و زانو (53.3%) بودهاست. درگیری کلیوی در 20 درصد بیماران در بدو مراجعه وجود داشته، که شایعترین تظاهر آن وجود خون در ادرار بوده است. ESR در 40 درصد بیماران بالا بوده است. تیتر ASO در 25 درصد بیماران بالاتر از Todd Units 250 بوده است. آزمایش کامل ادرار در 36.7 درصد موارد سدیمان غیر طبیعی را نشان داده است. تست گایاک مدفوع در 43.3 درصد موارد مثبت بوده است. ANA در 20 درصد موارد و IgA- RF در 43.3 درصد موارد مثبت بوده است. C3 در 26.7 درصد موارد پایین تر از حد نرمال برای سن، و IgA سرم در 43.3 درصد موارد بالاتر از حد نرمال برای سن بوده است. IgG- ANCA در تمامی بیماران و تمامی افراد گروه کنترل منفی بوده است. با توجه به کل موارد بستری در بخش های کودکان این مرکز طی مدت مطالعه HSP حدود 0.5 درصد از کل موارد بستری را شامل شده است. شیوع علایم بالینی مختلف و حضور IgA بالاتر از حد نرمال برای سن و IgA- RF در بیماران ما قابل انتظار بوده است. CLA در 26.7 درصد موارد به صورت ضعیف مثبت بوده، و رابطه ای با سایر علایم بالینی و آزمایشگاهی نداشته است. IgG- ANCA در تمامی بیماران و افراد گروه کنترل منفی بوده است و در مجموع با توجه به یافته های پژوهش به نظر میرسد که اگر ANCA در بیمار مشکوک به HSP مثبت گردد، باید به تشخیص شک کرد و به انواع دیگر و اسکولیت با تظاهرات مشابه پوستی و کلیوی فکر کرد.

تست بدون استرس (NST) شایعترین تست بررسی سلامت جنین قبل از زایمان می باشد که در بسیاری موارد که احتمال دیسترس جنین وجود داشته باشد انجام می شود و بر اساس نتیجه بدست آمده همراه با سایر ضوابط در مورد ادامه یا ختم حاملگی تصمیم گیری می شود. هدف از این مطالعه تعیین میزان حساسیت و ویژگی این تست در مواردی است که مادر از کاهش حرکت جنین شکایت دارد یا در سونوگرافی میزان مایع آمنیوتیک کمتر از حد طبیعی برای آن سن حاملگی گزارش شده است. مطالعه بصورت مقطعی در یک نمونه 120 نفری از مراجعین به زایشگاه نیک نفس بیمارستان باهنر کرمان انجام گرفت میانگین سن مادران 4.8±25.7 سال، متوسط تعداد حاملگی 1.3±2.3، متوسط سن حاملگی 1.1±40.3 هفته و دامنه سن حاملگی 42-38 هفته بود. 84.2 درصد مادران از کاهش حرکت جنین شکایت داشتند و در 61 درصد موارد کاهش حجم مایع آمنیوتیک گزارش شد. نتایج NST در 64.1 درصد از موارد غیرواکنشی و در 35.9 درصد واکنشی بود. در 41.7 درصد از موارد دیسترس جنین حین لیبر یا زایمان وجود داشت که از این تعداد 94.1 درصد NST غیر واکنشی داشتند. در مواردی که کاهش مایع آمنیوتیک گزارش شده بود حساسیت NST برابر با 89% و ویژگی آن 74.5% محاسبه شد و در مواردی که مادر از کاهش حرکت جنین شاکی است حساسیت تست برابر با 63.4% و ویژگی آن 32% بدست آمد.

کیست هیداتید یا بیماری اکینو کوکوزیس، توسط انواع اکینوکوک که از خانواده سستودها می باشد، ایجاد می شود. کرم بالغ این انگل در روده سگ و مرحله لاروی آن در پستاندارانی مثل انسان، گوسفند، گاو، بز، شتر و اسب دیده می شود. انسان میزبان واسط این انگل محسوب شده و کیست آن در هر نقطه ای از بدن ممکن است مشاهده شود. شایعترین محل کیست آن در انسان کبد و سپس ریه ها و بندرت در CNS گزارش می شود. کیست هیداتید در مغز بسیار نادر است و 2% تمام سیستم های بدن را شامل می شود. کیست هیداتید مغز معمولا فوق چادرینه، منفرد، بزرگ و اولیه می باشد. در موارد نادر می تواند متعدد باشد که به صورت آمبولی از کیست هیداتید بطن چپ و یا ثانویه به پارگی کیست اولیه مغزی بصورت خودبخود و یا ضمن عمل باشد. شایعترین محل آن در مغز در نیمکره ها در محدوده شریان مغزی- میانی خصوصاً در پاریتال (90%) می باشد. در مخچه، هسته های قاعده ای، قنات سیلویوس غیر معمول است. در این گزارش موردی بسیار نادر که در مخچه پسری 8 ساله اتفاق افتاده و قبل از عمل، CT Scan و MRI کیست هیداتید را مطرح نکرده بودند، مورد بحث قرار می گیرد. باشد که با مطالعه این مقاله همیشه در ضایعات فضاگیر CNS یکی از تشخیصهای افتراقی کیست هیداتید باشد. در بررسیهای انجام شده در ایران تا بحال کیست هیداتید مخچه گزارش نشده است و در بررسی از مدلاین و اینترنت نیز از سال 1988 تا 2001 نیز موردی یافت نشد.