کومش
سال:1394 | دوره:16 | شماره:3 (پیاپی 55) |تعداد مقالات:29

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

آهن عنصری کمیاب است که برای بسیاری از فرآیندهای حیاتی بدن اهمیتی ویژه دارد. مشارکت آهن در واکنش های اکسیداسیون و احیا که این عنصر را تقریبا برای تمام سلول ها ضروری کرده است آن را به طور بالقوه سرطان زا نیز می سازد. تاکنون مطالعه ای به گردآوری نتایج مطالعات در این زمینه و بررسی تفاوت سرطان زایی انواع آهن دریافتی و تفاوت اثرات آهن بر انواع مختلف سرطان نپرداخته است. مطالعه مروری حاضر با تمرکز بر نقش اضافه بار و کمبود آهن بر ایجاد و درمان انواع مختلف سرطان و تفاوت منابع آهن دریافتی در ارتباط با سرطان زایی این عنصر صورت پذیرفت.پایگاه های Pubmed، Sciencedirect، springer و Google scholar به منظور دست یابی به مقالات مورد نظر جستجو شدند. در هر پایگاه استراتژی های خاص جستجو به کار گرفته شد و به منظور تعیین مرتبط بودن موضوع و محتوا، عنوان و خلاصه مقالات مرور گردید. مطالعات مروری سیستماتیک، متاآنالیز، کارآزمایی های بالینی و انواع مطالعات مشاهده ای که رابطه بین آهن، منابع، ذخایر و شلاتورهای آن را با ایجاد، درمان یا پیشگیری از انواع سرطان مورد بررسی قرار داده بودند، انتخاب شدند. در مطالعات ارتباط آهن با ابتلا به سرطان از جهات گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است، به طوری که هم اضافه بار و هم کمبود آهن می توانند اثرات سرطان زا و هم چنین محافظتی و درمانی در برابر سرطان داشته باشند و این اثرات بر اساس نوع سرطان و نوع آهن دریافتی متفاوت می باشد.

سابقه و هدف: درمان وضعیت جلوآمده سر به دلیل ایجاد ضعف و خستگی عضلانی، کاهش دامنه حرکتی و اختلال حس عمقی گردن دارای اهمیت زیادی می باشد و اقدامات متعددی از قبیل تمرینات ثباتی جهت درمان این اختلال معرفی شده است. تاکنون از tape برای درمان این اختلال استفاده نشده است. از این رو، در این مطالعه به مقایسه تاثیر تمرینات ثباتی و taping در افرادی با وضعیت جلوآمده سر پرداخته شد.مواد و روش ها: سی و سه نفر زن مبتلا به وضعیت جلوآمده سر در دامنه سنی 40-18 سال، به طور تصادفی در یکی از سه گروه: تمرینات ثباتی،tape  و کنترل (بدون مداخله) قرار گرفتند. تمرینات ثباتی در یک دوره 6 هفته ای و 3 بار در هفته به افراد آموزش داده شد. از tape روی خلف گردن و کمربند شانه ای استفاده شد. میزان جلوآمدگی سر از طریق شاقول و زاویه کرانیوورتبرال از طریق عکس گرفتن از نیم رخ، قبل و بعد از شش هفته درمان اندازه گیری شدند. به منظور بررسی ماندگاری مداخلات، متغیرهای مورد بررسی پس از یک ماه مجددا مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: بررسی درون گروهی نتایج نشان داد که تمرینات ثباتی و tape هر دو در کاهش انحراف رو به جلوی سر موثر بودند (P<0.05). در مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری بین تمرینات ثباتی در مقایسه با tape، در بهبود زاویه کرانیوورتبرال مشاهده نشد (P>0.05). در مرحله پیگیری، پایایی اثر مداخله در هر دو گروه درمانی دیده شد (P>0.05).نتیجه گیری: تمرینات ثباتی و استفاده از tape می توانند موجب اصلاح وضعیت جلوآمده سر شوند. در موارد دشواری دسترسی بیماران به کلینیک و یا نبودن وقت کافی برای انجام تمرینات، استفاده از tape به تنهایی و با رعایت احتیاطات نیز می تواند در بهبود انحراف رو به جلوی سر موثر باشد.

سابقه و هدف: افراد مبتلا به کمردرد، دچار کاهش ضخامت عضله عرضی شکمی می باشند. هدف از انجام این تحقیق مقایسه تاثیر تمرین فروبردن شکم به داخل (Abdominal hollowing) و هم انقباضی عضلات شکم باهم (Abdominal bracing) بر ضخامت عضله عرضی شکمی در زنان مبتلا به کمردرد غیراختصاصی بود.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی از نوع کنترل شده تصادفی بود که بر روی 60 زن مبتلا به کمردرد غیراختصاصی تکرارشونده (گروه کنترل و آزمایش) انجام گرفت. افراد گروه آزمایش به طور تصادفی در دو گروه مداخله تمرین فروبردن شکم به داخل و هم انقباضی عضلات شکم قرار گرفتند. تمرینات 3 بار در روز با 10 تکرار به مدت 6 هفته انجام شدند. ضخامت عضله عرضی شکمی در سمت راست و چپ قبل و بعد از شش هفته مداخله، به وسیله سونوگرافی مورد ارزیابی قرار گرفت. درصد تغییرات نسبت ضخامت عضله عرضی شکمی در حین انقباض محاسبه گردید.یافته ها: نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین میانگین درصد تغییرات نسبت ضخامت عضله عرضی شکمی در حین فرو بردن شکم به داخل و هم انقباضی عضلات شکم در دو سمت راست و چپ وجود نداشت (P=0.21).نتیجه گیری: علی رغم عدم وجود تفاوت آماری معنی دار بین دو تمرین مذکور، میانگین درصد تغییرات نسبت ضخامت عضله عرضی شکمی حین تمرین هم انقباضی عضلات شکم بیش تر از درصد تغییرات نسبت ضخامت این عضله در حین تمرین فروبردن شکم به داخل بود، این نکته ممکن است از نظر کاربردی حائز اهمیت باشد.

سابقه و هدف: هیجان در فعالیت های شناختی مغز و پردازش اطلاعات توسط آن ازجمله در سرعت تشخیص کلمات نقش مهمی دارد. دو بعد برای هیجان لحاظ می شود: بار و برانگیختگی. تنها در مطالعات محدودی به هر دوی این ابعاد توجه شده و هنوز کاملا مشخص نیست آیا این دو بعد مستقل هستند یا هم بستگی دارند. از سوی دیگر سرعت تشخیص بینایی کلمات تحت تاثیر برخی مولفه های واژگانی- معنایی نیز قرار دارد. یافتن رابطه بین ابعاد هیجانی با هم و با مولفه های واژگانی- معنایی در بررسی استقلال ابعاد هیجانی اهمیت دارد.مواد و روش ها: 100 دانشجو بر اساس مقیاس لیکرت به 300 کلمه پرسش نامه از نظر ابعاد هیجانی و ویژگی های واژگانی- معنایی نمره دادند و سپس هم بستگی داده ها با آزمون رگرسیون خطی و مربع بررسی شد.یافته ها: بین بار و برانگیختگی هم بستگی قوی ای وجود داشت به طوری که با افزایش بار، برانگیختگی بیش تر می شد هم چنین برانگیختگی کلمات منفی به طور معناداری بیش از کلمات مثبت بود. هم بستگی مثبت متوسطی بین بار و میزان آشنایی کلمات و هم بستگی ضعیف یکسانی بین قابلیت تصور و بار هیجانی و نیز قابلیت تصور و برانگیختگی وجود داشت. به این معنا که کلماتی با بار یا برانگیختگی بیش تر، راحت تر تصویرسازی می شدند.نتیجه گیری: علی رغم هم بستگی معنادار بین بار و برانگیختگی چون برانگیختگی کلمات مثبت و منفی متفاوت بود و هر بعد با ویژگی های واژگانی متفاوتی هم بستگی داشت، این دو بعد مجزا هستند. این استقلال باید در مطالعات آینده مدنظر باشد. فهرست واژگان هیجانی فارسی این تحقیق که هم به لحاظ ابعاد هیجانی و هم واژگانی- معنایی نمره دهی شد، می تواند ابزاری اولیه برای مطالعات آتی باشد.

سابقه و هدف: هدف مطالعه حاضر مقایسه طرح واره های ناسازگار اولیه و طرح واره های مربوط به ظاهر در بیماران مبتلا به چاقی و گروه کنترل با وزن طبیعی بود.مواد و روش ها: روش پژوهش علی- مقایسه ای و نمونه شامل 30 بیمار مبتلا به چاقی (شاخص توده بدنی 35£) و 30 بزرگسال با وزن طبیعی (شاخص توده بدنی 25³) بود. تمامی شرکت کنندگان، نسخه کوتاه پرسش نامه طرح واره یانگ و پرسش نامه طرح واره های مربوط به ظاهر را تکمیل کردند.یافته ها: بیماران مبتلا به چاقی نسبت به گروه کنترل نمرات بالاتری را در طرح واره های ایثار و بازداری هیجانی نشان دادند. به علاوه، شدت طرح واره های مربوط به ظاهر در دو خرده مقیاس آسیب پذیری به تصویر بدنی و سرمایه گزاری بر خود در بیماران مبتلا به چاقی به گونه ای معنادار بیش از گروه کنترل بود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که برخی طرح واره های ناسازگار اولیه و طرح واره های مربوط به ظاهر با چاقی مرتبط هستند و لازم است تا مفهوم پردازی های نظری و مداخلات روان شناختی این متغیرها را مورد توجه قرار دهد.

سابقه و هدف: شاغلین در حرفه پرستاری در معرض عوامل خطر مختلفی که ناشی از شغل آن ها می باشد قرار می گیرند که می توانند باعث ایجاد ناراحتی های اسکلتی- عضلانی شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی دقیق وضعیت های بدنی افراد در حین انجام وظایف و ارتباط آن با میزان شیوع ناراحتی های اسکلتی- عضلانی بوده است.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی، پرستاران از بیمارستان آموزشی ولایت دامغان، انتخاب و وارد مطالعه گردیدند. تعداد پرستاران مورد بررسی 48 نفر (آی سی یو 12، سی سی یو 12، جراحی 11 و اورژانس 13 نفر) بود. مشاهده وضعیت های بدنی افراد هنگام انجام کار با استفاده از تکنیک ارزیابی سریع تمام بدن و تعیین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با استفاده از پرسش نامه استاندارد شده نوردیک بررسی شد.یافته ها: نتایج ارزیابی وضعیت های بدنی با استفاده از تکنیک ارزیابی پوسچر ربا نشان داد که ریسک بروز علائم در حد بالایی قرار دارد (سطح ریسک 2 و 3). هم چنین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی در مطالعه حاضر در نواحی کمر %58.3، گردن %50، زانو %33.3، شانه %10.41، مچ دست %10.41، پشت %8.3، قوزک پا %6.25 و ران %4.16 به ترتیب دارای بیش ترین فراوانی بوده است. بین میزان شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی با متغییرهای سن، شاخص توده بدنی و سابقه کار ارتباط معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که وضعیت بدنی در هر سطح ریسک و بدون در نظر گرفتن درگیری قسمت هایی از بدن ممکن است ریسک اختلالات اسکلتی- عضلانی را افزایش دهد. هم چنین لازم است در برنامه های آموزشی در روش های کاری ایمن عامل وضعیت بدنی مورد توجه قرار داده شود.

سابقه و هدف: از سیستم طبقه بندی شدت بیماری ها به شکل وسیع برای پیش بینی میزان مرگ بیمارانی که با تشخیص های مختلف در بخش مراقبت های ویژه بستری شده اند، استفاده می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پیش بینی میزان مرگ بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه با استفاده از APACHE IV و SAPS II انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، تمامی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه دو مرکز آموزشی درمانی شهر مشهد طی 3 ماه به صورت سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات 150 بیمار با استفاده از پرسش نامه مشخصات دموگرافیک، ابزارAPACHE IV  و SAPS II جمع آوری شد و با روش های استاندارد تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میزان مرگ بیماران بستری 33.3 درصد بود. میانگین و انحراف معیار APACHE IV در بیمارانی که زنده مانده بودند و در بیمارانی که فوت شده بودند به ترتیب 51.60±20.23 و 77.96±19.38 بود (p=0.001). میزان مرگ پیش بینی شده با استفاده از APACHE IV، 22.61 و با SAPS II، 27.17 درصد بود. نتایج رگرسیون لجستیک نشان داد که به ازای یک واحد افزایش در میزان مرگ پیش بینی شده بر اساس نمره APACHE IV، شانس مشاهده مرگ به میزان 8 درصد افزایش یافته بود (OR=1.082) در حالی که به ازای یک واحد افزایش در میزان مرگ پیش بینی شده بر اساس نمره SAPS II، شانس مشاهده مرگ به میزان 4 درصد افزایش یافته بود (OR=1.048).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که APACHE IV وSAPS II  قادر به پیش بینی میزان مرگ ومیر در بخش مراقبت های ویژه خواهند بود اما APACHE IV ابزار موثرتر و مفیدتری بود.

سابقه و هدف: مخمر ساکارومایسس سروزیه از جمله مهم ترین میکروارگانیسم ها برای تولید اتانول است و از طریق تخمیر الکلی باعث تولید اتانول می شود. این به دلیل کارایی بالای این موجود در جذب و تخمیر قندهای هگزوز می باشد. مخمر ساکارومایسس سرویزیه دارای 20 ژن کدکننده پروتئین های انتقال دهنده هگزوز می باشد که شامل HXT1-HXT17، GAL2، SNF3 و RGT2 است. از میان این خانواده ژنی، هفت ژن HXT1-HXT7 نقش مهمی در فرآیند تولید الکل دارند. محققین ثابت کردند که با افزایش میزان بیان این ژن ها سرعت تخمیر الکلی افزایش و در نتیجه آن میزان تولید اتانول افزایش می یابد هدف این مطالعه شناسایی و جداسازی ژن HXT7 از ژنوم مخمر ساکارومایسس سرویزیه از طریق PCR و همسانه سازی آن در وکتور دارای پروموتور بیانی مناسب به منظور پایه ای برای طراحی پلاسمید بیانی و نهایتا مخمر نوترکیب بود.مواد و روش ها: در این تحقیق جداسازی ژن HXT7 با پرایمرهای اختصاصی ژن از طریق PCR صورت گرفت و با انجام لیگاسیون قطعه تکثیریافته به پلاسمید pGEM-T کلون شد و به باکتری E. coli ترانسفرم گردید و در نهایت برای تایید نهایی قطعات کلون شده در پلاسمیدهای نوترکیب به توالی یابی فرستاده شدند.یافته ها: توالی نوکلئوتیدی چارچوب بازخوانی این ژن به طول 1713 bp بوده و یک پروتئین با 570 اسیدآمینه را رمز می کند. وزن مولکولی تخمین زده شده و نقطه آیزوالکتریک پیش بینی شده این پروتئین به ترتیب 62.725 کیلودالتون و 7.89 است.نتیجه گیری: توالی پروتئینی به دست آمده شباهت زیادی با Hxt7p سویه های دیگر ساکارومیسس سرویزیه موجود در NCBI دارد و بالاترین درصد تشابه را با Hxt7p ساکارومیسس سرویزیه سویهS288C ثبت شده در NCBI با کد دسترسی NP010629.3 دارد.

سابقه و هدف: تیپر روش بهبود عمل کرد ورزشکاران از طریق کاهش فاکتورهای خطر ناشی از تمرینات شدید است. در این پژوهش، اثرات 2 و 3 هفته تیپر متعاقب 6 هفته تمرین اینتروال شدید، بر رمدلینگ مجاری تنفسی تحتانی موش های صحرایی در حال رشد بررسی شد.مواد و روش ها: در این مطالعه از 80 سر موش صحرائی نر با عمر 5 هفته استفاده شد. پس از 6 هفته تمرین اینتروال فزاینده (6 جلسه در هفته به مدت 30 دقیقه و سرعت (70-15 m/min حیوانات به 8 گروه تقسیم شدند: دو گروه تمرین اینتروال فزاینده و کنترل که در ابتدای دوره تیپر قربانی شدند. 6 گروه تمرین اینتروال فزاینده به تیپر تکرار، تواتر و شدت 2 هفته ای و 3 هفته ای تقسیم که برنامه تیپر به صورت اینتروال اجرا شد. در پایان حیوانات قربانی و ریه آن ها خارج و تعیین وزن و حجم شد. برای مطالعه بافتی ریه در فرمالین فیکس و به روش هماتوکسیلین- آئوزین رنگ آمیزی شد.یافته ها: نتایج ما نشان داد وزن تر ریه، در گروه تیپر تواتر هفته سوم نسبت به تمرین اینتروال فزاینده افزایش یافته ولی وزن نسبی تغییری نداشت. تمرین تیپر نیز سبب کاهش معنی دار ارتفاع بافت پوششی برونشیول و قطر طبقه ادوانتیس نسبت به تمرین اینتروال فزاینده شد (P£0.05)، که این کاهش ها در هفته های سوم تیپر بیش تر از هفته های دوم بود.نتیجه گیری: تمرینات تیپر به مدت سه هفته عوارض ناشی از ورزش سنگین را در مجاری تنفسی تحتانی رت ها کاهش می دهد. احتمالا تکنیک تیپر تاثیر مفیدی بر سیستم تنفسی ورزشکاران نیز داشته باشد.

سابقه و هدف: تحقیقات قبلی نقش مهم آمیگدال را در هنگام استرس نشان داده است. هم چنین، ورودی های گلوتاماتی به آمیگدال در حین استرس فعال می شوند. در این مطالعه تاثیر مهار گیرنده های گلوتاماتی NMDA موجود در آمیگدال در پاسخ به استرس مزمن مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: به کمک دستگاه استریوتاکس کانول گذاری یک طرفه و یا دو طرفه آمیگدال انجام شد. پس از هفت روز بهبودی حیوانات دوزهای متفاوت ممانتین (0.1، 0.5 و 1 میکروگرم به ازای موش) را پنج دقیقه قبل از شروع استرس دریافت کردند. استرس به مدت هفت روز متوالی القاء شد و میزان آب و غذای دریافتی و هم چنین زمان تاخیر در غذاخوردن و میزان دفع به عنوان معیاری از استرس سنجیده شد.یافته ها: استرس باعث کاهش دریافت غذا، و افزایش میزان آب نوشی، زمان تاخیر در غذا خوردن و میزان دفع شد. تجویز داخل آمیگدالی ممانتین اثر استرس را در میزان غذای دریافتی به جز در دوزهای متوسط و زیاد آن هم در سمت راست هسته تشدید کرد. هم چنین ممانتین باعث مهار اثر استرس در میزان آب نوشی به جز در دوز متوسط سمت راست شد و زمان تاخیر در غذاخوردن را نیز به میزان قابل توجهی کاهش داد. از طرفی ممانتین به صورت وابسته به دوز و محل تزریق منجر به مهار و یا تقویت اثر استرس بر میزان دفع گردید.نتیجه گیری: مکانیسم های گلوتاماتی در آمیگدال بر استرس موثر هستند و این اثر به صورت وابسته به دوز و وابسته به سمت (چپ و یا راست) می باشد.

سابقه و هدف: استرپتوکوکوس پنومونیه یکی از مهم ترین پاتوژن های باکتریائی و عضوی از استرپتوکوک های ویریدانس بشمار می رود. تشخیص صحیح و تمایز این باکتری از سایر باکتری های مشابه، اهمیت بسیاری در اپیدمیولوژی بالینی و روند مقاومت های آنتی بیوتیکی پنوموکوک دارد. در این مطالعه میزان صحت تشخیص استرپتوکوک پنومونیه در آزمایشگاه های تشخیص طبی با روش های فنوتایپی و ژنوتایپی مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش ها: ایزوله های بالینی که توسط آزمایشگاه های تشخیص طبی به عنوان پنوموکوک شناسایی شده بودند، دریافت و به آزمایشگاه منتقل شد. پس از خالص سازی کلنی ها، تعیین هویت بیوشیمیایی با استفاده از آزمون های حساسیت به اپتوچین و حلالیت در صفرا انجام گردید. DNA ایزوله ها با استفاده از کیت استخراج شده و تعیین هویت مولکولی از طریق آزمون PCR برای تشخیص ژن lytA انجام شد.یافته ها: پس از تعیین هویت مجدد، در نهایت 50 ایزوله به عنوان پنوموکوک واقعی شناسایی شده و 60 ایزوله دیگر شامل 3 کوکوباسیل گرم منفی، 7 استرپتوکوک غیرآلفاهمولیتیک و 50 استرپتوکوک ویریدانس بودند. بیش ترین میزان اشتباه در تشخیص پنوموکوک، مربوط به عفونت های تنفسی و چشمی بود. تمام 50 ایزوله که به عنوان پنوموکوک شناسایی شده بودند، از نظر ژن lytA مثبت بوده و ایزوله های مقاوم به اپتوچین از نظر ژن lytA منفی بودند.نتیجه گیری: در این مطالعه، میزان خطا در تشخیص پنوموکوک 55 درصد تعیین شد. به نظر می رسد استفاده از دیسک های اپتوچین به تنهائی و عدم انجام آزمایشات تکمیلی و فقدان کنترل کیفی مناسب، علل اصلی عدم تشخیص درست پنوموکوک در ایران است. تشخیص غلط باعث اطلاعات اپیدمیولوژیک نادرست، درمان های غیرضروری و افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری می شود. رعایت مسائل فوق الذکر و حضور یک متخصص میکروب شناسی در آزمایشگاه بیمارستان می تواند بسیار موثر باشد.

سابقه و هدف: تیپ های شبانه روزی، از جمله ویژگی های شخصیتی افراد است. تفاوت در عمل کرد و رفتار بین تیپ های شبانه روزی می تواند بر عمل کرد پرستاران از جمله مراقبت از مددجویان تاثیرگذار باشد. مراقبت مهم ترین ویژگی حرفه پرستاری محسوب می شود و در ارتقاء سطح سلامت بیماران، روند بهبودی و رضایت مندی آن ها نقش مهمی ایفا می کند. بر این اساس تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط تیپ های شبانه روزی با رفتارهای مراقبتی پرستاران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی از نوع هم بستگی- توصیفی است. 573 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه تیپ های شبانه روزی (MEQ) و پرسش نامه رفتارهای مراقبتی (CBI) بود.یافته ها: نتایج نشان داد تیپ های صبحی، عصری و بینابین به ترتیب شامل 36.1، 6، 57.9 درصد از نمونه ها را تشکیل دادند. در مقیاس رفتارهای مراقبتی، زیرمقیاس دانش و مهارت حرفه ای بیش ترین نمره و زیرمقیاس ارتباط و گرایش مثبت کم ترین امتیاز را دارا بوده اند. به جز زیرمقیاس توجه به تجارب دیگری، ارتباط معنی داری بین تیپ های شبانه روزی با دیگر زیرمقیاس های رفتارهای مراقبتی و هم چنین کل مقیاس رفتارهای مراقبتی پرستاران وجود داشت (p=0.004 و r=0.114).نتیجه گیری: ارتباط مثبت بین تیپ های شبانه روزی و رفتارهای مراقبتی گویای آن است که پرستاران تیپ صبحی، رفتارهای مراقبتی بهتری نسبت به پرستاران تیپ عصری دارند. توجه بیش تر به پرستاران تیپ عصری به دلیل ویژگی های مربوط به این افراد مانند عدم تعادل عاطفی بیش تر و اعتماد به نفس پایین تر نسبت به افراد صبحی و آموزش به آن ها برای ارائه رفتارهای مراقبتی می تواند در ارتقاء کیفیت ارائه خدمات توسط پرستاران تیپ عصری موثر باشد.

سابقه و هدف: باکتری های شیگلا و ایشرشیاکلی شایع ترین عامل اسهال است و واکسن موثری علیه آن ها تولید نشده است. پروتئین IpaD نقش مهمی در تهاجم، بیماری زایی و ایجاد عفونت توسط شیگلاها دارد. یکی دیگر از فاکتورهای بیماری زای اصلی در شیگلا دیسانتری تیپ 1 و E. coli O157:H7 انتروتوکسین شیگلا یا (STxB) می باشد. با ممزوج پروتئین IpaD با STxB می توان کاندیدای واکسن مناسب تهیه نمود. در این مطالعه تیتر آنتی بادی پروتئین های نوترکیب STxB-IpaD ممزوجی و STxB نازالی و ایمنی زایی آن ها در رت با یک دیگر مقایسه شده است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، وکتورهای (pET28-stxB) ,(pET28-ipaD-stxB) از مرکز زیست شناسی دانشگاه امام حسین (ع) تهیه گردید. با ترانسفورم این وکتورها به درون باکتری E. coli BL21 DE3، به وسیله PCR و برش آنزیمی تایید شدند. پروتئین های نوترکیب تولیدشده به وسیله SDS-PAGE و لکه گذاری وسترن مورد تایید قرار گرفتند. بیان ژن های STxB-IpaD ممزوجی و STxB تحت القای IPTG انجام و بعد از تخلیص پروتئین با استفاده از کروماتوگرافی تمایلی، آنتی ژن های حاصل در چهار نوبت متوالی به صورت نازال به رت ها در گروه پنج تایی تجویز شدند. آنتی بادی پلی کلونال تولیدشده در سرم رت ها اندازه گیری گردید.یافته ها: نتایج الایزا نشان داد که آنتی بادی علیه آنتی ژن STxB در رت ها تولیدشده و با ممزوج شدن IpaD به STxB میزان تیتر آنتی بادی نسبت به تیتر آنتی بادی علیه آنتی ژن STxB افزایش یافته است. رت های ایمن شده با آنتی ژن STxB توانستند تا 6 برابر LD50 و رت های ایمن شده با آنتی ژن STxB-IpaD تا 10 برابر LD50 شیگا توکسین E. coli O157:H7 را تحمل نمایند.نتیجه گیری: پروتئین حاصل از امتزاج ژن های IpaD و STxB، می تواند اثر ایمنی زایی آنتی ژن STxB را افزایش دهد. پروتئین های ممزوجی با پروتئین نوترکیب STxB را به صورت نازالی و بدون ادجوانت شیمیایی به عنوان کاندید مناسب برای تولید واکسن نوترکیب علیه انواع شیگلا و ایشرشیا کلی می توان توصیه نمود.

سابقه و هدف: کمردرد دوران قاعدگی در دختران جوان از عوامل کاهش فعالیت روزانه و ایجاد ناتوانی های عمل کردی بوده که لزوم توجه در به کارگیری درمان مناسب برای کاهش درد و افزایش توانائی های عمل کردی را نشان می دهد. با توجه به کاربرد روزافزون استفاده از کینزیوتیپ بر اصلاح عمل کرد و کاهش درد، این مطالعه با هدف بررسی اثر کینزیوتیپینگ روی ناحیه ستون فقرات کمری در دختران دانشجوی مبتلا به کمردرد دوره قاعدگی طراحی و اجرا شده است.مواد و روش ها: 32 دختر دانشجوی داوطلب مبتلا به کمردرد دوره قاعدگی در این مطالعه متقاطع دو طرفه به طور تصادفی در یکی از دو گروه مطالعه قرار گرفتند، در حالی که یک گروه دوره اول قاعدگی خود را بدون کینزیوتیپ و دوره بعد قاعدگی را با کینزیوتیپ گذراندند، گروه دیگر دوره اول قاعدگی را هم راه با کینزیوتیپ و دوره بعدی را بدون کینزیوتیپ طی کردند. در انتهای روز سوم دوره قاعدگی، همه گروه ها پرسش نامه ناتوانی عمل کردی Oswestry و همین طور پرسش نامه شدت و نوع درد McGill به هم راه شاخص درد ادراکی VAS را تکمیل کردند.یافته ها: مقایسه متغیرهای درد و ناتوانی بین دو وضعیت قاعدگی هم راه با تیپینگ و قاعدگی بدون تیپینگ نشان دهنده کاهش معنی دار هر دو متغیر درد (P=0.005) و ناتوانی عمل کردی (P<0.0001) در وضعیت قاعدگی هم راه با کاربرد کینزیوتیپ نسبت به وضعیت بدون کینزیوتیپ بوده است.نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که کینزیوتیپینگ به طور موثری می تواند که شدت و نوع درد گزارش شده و سطح ناتوانی عمل کردی را بهبود بخشد و از این روش می توان به طور کاربردی در دختران جوان مبتلا به کمردرد دوره قاعدگی استفاده کرد.

سابقه و هدف: به دلیل ضعف عضلات حرکتی ستون فقرات کمری بعد از کمردردهای مزمن، ارزیابی عمل کرد عضلات چرخاننده تنه بخش مهمی از روند پروتکل های توان بخشی برای بیماران مبتلا به کمردرد مزمن است. به همین منظور تهیه ابزار مناسب برای اندازه گیری گشتاور چرخش تنه از اهمیت بسزایی برخوردار است. این مطالعه به منظور بررسی روایی و پایایی ابزار الحاقی اندازه گیری گشتاور ایزومتریک و ایزوکینتیک عضلات چرخاننده تنه توسط دینامومتر بایودکس طراحی شده است.مواد و روش ها: 17 بیمار مبتلا به کمردرد مزمن و 17 فرد سالم در این مطالعه شرکت کردند. گشتاور ایزومتریک و ایزوکینتیک چرخش تنه به طرف راست و چپ در 3 جلسه به فاصله 7 روز توسط دو آزمونگر با استفاده از ابزار الحاقی طراحی شده برای دینامومتر بایودکس اندازه گیری شد. برای ارزیابی روایی از نسخه فارسی پرسش نامه ناتوانی Oswestry استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که گشتاور ایزوکینتیک و ایزومتریک عضلات چرخشی تنه به طور معنی داری در بیماران مبتلا به کمردرد کم تر از افراد سالم است (p=0.013). این نتایج همین طور نشان دهنده پایایی خوب بین آزمونگر (0.62 تا r=0.82، p<0.01) و درون آزمونگر (0.53 تا r=0.84، p<0.01) استفاده از ابزار الحاقی می باشد. محاسبه ضریب هم بستگی بین داده های به دست آمده از گشتاور و ناتوانی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن نیز نشانگر ارتباط معکوس خیلی خوب بین آن ها بود (-0.596 تا ICC=-0.812، p<0.01).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که ابزار الحاقی طراحی شده از روایی و پایایی خوبی برای ارزیابی گشتاور عضلات چرخاننده تنه در بیماران کمردرد مزمن برخوردار است. این یافته ها استفاده از این ابزار برای ارزیابی تغییرات گشتاور چرخاننده تنه بعد از انجام پروتکل های درمانی برای بیماران کمردرد توصیه می کند.

سابقه و هدف: پیچ خوردگی مچ پا یک آسیب تروماتیک شایع در ناحیه مچ پا بوده که منجر به افزایش احتمال بی ثباتی و آرتروز تخریبی مچ پا و کاهش عمل کرد آن می شود. با توجه به اثرات کلینیکی مورد ادعا برای درمان با kinesio taping (KT)، این مطالعه با هدف بررسی اثرات فوری و تاخیری KT بر نوسانات پوسچر در افراد دچار پیچ خوردگی مچ پا طراحی شده است.مواد و روش ها: 15 داوطلب دچار پیچ خوردگی مچ پا (7 مرد و 8 زن) در مطالعه ای شامل یک دوره بدون tape و یک دوره با tape وارد شدند. اندازه گیری ها شامل میزان جابه جایی center of pressure (COP)، سرعت جابه جایی COP و انحراف معیار سرعت جابه جایی COP در جهت قدامی خلفی و طرفی در شرایط با اغتشاش و بدون اغتشاش بود که دوبار به فاصله یک روز قبل از KT، بلافاصله بعد از انجام KT و بعد از 24 ساعت KT، قبل و بلافاصله بعد از باز کردن KT اندازه گیری شدند.یافته ها: مقایسه میانگین و انحراف معیار جابه جایی، سرعت جابه جایی و انحراف معیار سرعت جابه جایی COP در دوره های استفاده از KT و بدون KT برای بررسی اثر فوری، تاخیری و ماندگاری اثر taping نتیجه معنی داری یافت نشد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که kinesio taping تاثیری بر کنترل نوسانات مرکز فشار افراد مبتلا به پیچ خوردگی مچ پا نداشته و به نظر نمی رسد که این روش موجب بهبود عمل کرد تعادلی مچ پا در بیماران مبتلا به پیچ خوردگی مچ پا شود.

سابقه و هدف: فعال سازی حافظه های تثبیت شده، موج دوم تحکیم حافظه موسوم به بازتثبیت حافظه را فعال می کند. اخیرا، فرایند تثبیت تاخیری حافظه نیز پیشنهاد شده است که حاکی از وجود یک دوره تاخیری تثبیت حافظه بعد از یادگیری است. این فرایند به تولید پروتیین در مغز، به ویژه در هیپوکمپ وابسته است. هدف این مطالعه بررسی وجود فرایند احتمالی بازتثبیت تاخیری وابسته بعد از فعال سازی یک حافظه تثبیت شده و وابستگی آن به سنتز پروتیین، به ویژه در هیپوکمپ بود. هم چنین، مقاومت حافظه ها به سن های مختلف در برابر آسیب توسط مهارگرهای سنتز پروتیین بررسی شد.مواد و روش ها: موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی نر از نژاد ویستار در دستگاه احترازی غیرفعال (1 میلی آمپر- 3 ثانیه) آموزش داده شدند. در آزمایش اول، در گروه های مجزا در فاصله زمانی 15 دقیقه قبل از فعال سازی و 3، 6، 12 و 24 ساعت بعد از فعال سازی حافظه، تزریق داخل صفاقی سیکلوهگزامید انجام شد. در آزمایش دوم، اثرات تزریق محیطی سیکلوهگزامید بر باز تثبیت تاخیری به موازات افزایش سن حافظه در گروه های با سن حافظه 7، 14، 28 و 56 روز انجام شد. در آزمایش سوم، اثرات داخل هیپوکمپی سیکلوهگزامید بر بازتثبیت تاخیری حافظه ارزیابی شد و در آزمایش آخر، اثرات تزریق داخل هیپوکمپی سیکلوهگزامید بر بازتثبیت تاخیری به موازات افزایش سن حافظه در گروه های با سن حافظه 7، 14، 28 و 56 روز بررسی شد. در تمام این آزمایش ها، بررسی تست حافظه در 2 و 7 روز بعد از فعال سازی حافظه انجام شد.یافته ها: تزریق سیستمیک سیکلوهگزامید در زمان 15 دقیقه قبل از فعال سازی و 3، 6، 24 ساعت بعد از فعال سازی بر بازتثبیت حافظه ترس اثر معنی داری ندارد، ولی تزریق آن 12 ساعت بعد از فعال سازی، بازتثبیت حافظه ترس را مختل نمود. با افزایش سن حافظه، اثر آن دیده نشد. تزریق داخل هیپوکمپی سیکلوهگزامید اثر مختل کنندگی مشابه ای داشت. این اثر روی حافظه 7 روزه نیز مشاهده شد.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهند که سنتز پروتئین، به ویژه در هیپوکمپ برای بازتثبیت تاخیری حافظه ضروری است. با گذشت زمان، بازتثبیت تاخیری حافظه ها نسبت به عوامل تخریب گر مقاومت بیش تری پیدا می کنند.

سابقه و هدف: مسمومیت های غیرغذایی در سال های اخیر به یکی از معضلات کشورهای صنعتی و کشورهای در حال رشد تبدیل شده است که کشور ما نیز از این قاعده مستثنی نیست. به نظر می رسد متاآنالیز مستندات مرتبط با انواع مسمومیت، نیم رخ دقیق تری از مختصات این پدیده جهت اتخاذ و اعمال تصمیمات صحیح ارائه دهد.مواد و روش ها: تمام مقاله های منتشرشده در مجلات ایرانی و بین المللی، گزارش نهایی طرح های پژوهشی و مقالات مرتبط ارایه شده در کنگره ها و نیز پایان نامه های دانشجویی، با استفاده از کلید واژه های استاندارد و حساس مرور شدند. سپس تمام مقالات منتشر شده بین سال های 1392- 1370 که دارای معیارهای ورود بودند، پس از کنترل کیفی، با استفاده از مدل تصادفی وارد فرآیند فراتحلیل شدند.یافته ها: یافته های این پژوهش نشان می دهد بهترین برآورد از میزان شیوع مسمومیت های غیرغذایی عمدی در ایران %46.11 و مسمومیت های غیرغذایی اتفاقی (غیرعمدی) در ایران %53.88 می باشد. هم چنین بین یافته های پژوهش ها، یک عدم تجانس اساسی مشاهده گردید که با استفاده از روش متارگرسیونی عوامل اصلی ایجاد کننده این عدم تجانس، افراد مورد مطالعه، حجم نمونه ها و میانگین سنی نمونه ها معرفی شدند.نتیجه گیری: مرور ساده مستندات و برآورد کشوری کسب شده در این بررسی نشان می دهند که میزان بروز انواع مسمومیت ها در ایران هنوز بالاست. به نظر می رسد آسیب شناسی این موضوع با هدف تدوین سیاست های مبتنی بر شواهد با رویکرد تغییر نگرش و ارتقای آگاهی های مردم بیش از پیش ضروریست.

سابقه و هدف: مطالعات اخیر نشان می دهند گیرنده های سروتونرژیک می تواند اثرات ناشی از استرس یا گلوکوکورتیکوئیدها را در فرایندهای رفتاری به ویژه یادگیری و حافظه تعدیل نمایند. هدف این مطالعه تعیین نقش گیرنده های سروتونرژیک (5HT6) در اثرات کورتیکوسترون و استرس حاد بر به خاطرآوری و خاموشی حافظه ترس احترازی غیرفعال بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی موش های سوری در مدل یادگیری احترازی غیرفعال آموزش داده شدند (شوک 1 میلی آمپر برای مدت 3 ثانیه). در آزمایش بررسی به خاطرآوری، (48 ساعت بعد از آموزش) 30 دقیقه قبل اعمال استرس حاد (به مدت 10 دقیقه استرس محدودکننده) یا تزریق کورتیکوسترون (3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم)،SC203575  به عنوان آگونیست گیرنده سروتونرژیک (5HT6) و SB271046 به عنوان آنتاگونیست گیرنده سروتونرژیک (5HT6) 1 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن به صورت داخل صفاقی به حیوان تزریق شد. در ارزیابی خاموشی حافظه، 60 دقیقه قبل از فعال سازی حافظه حیوانات داروها و 30 دقیقه قبل از آن استرس یا کورتیکوسترون را داخل صفاقی دریافت نمودند و حافظه موش ها در طی چندین تست متوالی در طی روزهای 2، 5، 7 و 9 بعد از فعال سازی بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان داد که استرس حاد یا کورتیکوسترون موجب اختلال در به خاطرآوری و تسهیل خاموشی حافظه می شود. تزریق هر دو آگونیست و آنتاگونیست گیرنده سروتونرژیک 5HT6 اثرات کورتیکوسترون و استرس حاد را بر به خاطرآوری و خاموشی حافظه مهار نمود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که حداقل بخشی از اثرات استرس حاد و کورتیکوسترون بر به خاطرآوری و خاموشی حافظه از طریق گیرنده های سروتونرژیک و به ویژه 5HT6 اعمال می گردد.

سابقه و هدف: آنمی فقر آهن از شایع ترین کمبودهای تغذیه ای در کودکان است و بر این اساس استفاده از مکمل آهن از استراتژی های مقابله با آن است. این مطالعه به بررسی عملکرد مادران در زمینه مصرف مکمل آهن در شیرخواران 24-6 ماهه پرداخته است.مواد و روش ها: 400 مادر مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی شهر سمنان در سال 1392 به روش آسان انتخاب و عملکرد آنان در حیطه های خوراندن مکمل به شیرخوار، زمان شروع، میزان مصرف آن و چگونگی انجام مراقبت های لازم در زمان خوراندن مکمل بررسی شد. تعریف عملکرد مطلوب در مورد خوراندن مکمل، خوراندن آن در روز قبل از مراجعه، در خصوص زمان شروع، آغاز مکمل از 6 ماهگی (برای شیرخواران با وزن طبیعی) و هنگام رسیدن به 2 برابر وزن تولد (در مورد شیرخواران با وزن کم تر از 2500 گرم) و در خصوص میزان مکمل، خوراندن 15 قطره بوده است. از طرفی انجام تمام مراقبت ها هنگام خوراندن مکمل به عنوان عملکرد خوب تلقی شده است.یافته ها: 73 درصد، 94.5 درصد و 89.4 درصد مادران شرکت کننده، به ترتیب از نظر خوراندن مکمل آهن، زمان شروع مکمل و میزان آن عملکرد مطلوبی داشتند. شانس خوراندن مکمل آهن به کودک در مادرانی که مراجعه منظمی جهت دریافت مراقبت برای کودک خود داشتند، 4.56 برابر مادرانی بوده است که مراجعه نامنظمی داشته اند (P<0.001، %95 CI: 2.94-8.33، OR=4.56). هم چنین با افزایش رتبه تولد شانس خوراندن مکمل آهن کم شده است (P=0.009، %95 CI: 0.47-0.90، OR=0.65) بین عملکرد مادران در مورد زمان شروع مکمل آهن (P=0.037، %95 CI: 1.10-24.2،OR=5.2 ) و شغل پدر ارتباط معنی داری مشاهده شد. شایع ترین علت عملکرد نامطلوب مادران در مورد خوراندن مکمل فراموشی مادر (54.2 درصد) بوده است. مرتبط با نحوه انجام مراقبت ها در زمان خوراندن مکمل 46.6 درصد مادران عملکرد خوب، 23.6 درصد عملکرد متوسط و 29.8 درصد عملکرد ضعیف داشتند.نتیجه گیری: یافته ها نشان داد، عملکرد مادران به ویژه مرتبط با خوراندن مرتب مکمل به شیرخواران نیازمند ارتقاء است. افزایش آگاهی و پیگیری مادران به ویژه مادران با مراجعه نامنظم به مراکز بهداشتی، مادران دارای کودکان با رتبه تولد بیش تر و همسران کارگر، ضروری است.