مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
سال:1389 | دوره:19 | شماره:73 |تعداد مقالات:17

مقدمه: گلایو بلاستوما بدخیم ترین و معمول ترین گلایوما در بزرگسالان است. مدل ریاضی وسیله قدرتمندی برای تجزیه و تحلیل مسایل مربوط به تشکیل و رشد تومورها است. مدل ریاضی به محققین اجازه گسترش و آزمایش فرضیه هایی را می دهد که منجر به درک بهتر این بدخیمی ها از جمله گلایو بلاستوما می شود.هدف: ساخت یک مدل ریاضی به منظور بیان اثر جهش های ژنتیکی بر رشد گلایوبلاستوما در غیاب و در حضور داروی ضد سرطان کارموستین به صورت ویفر. مواد و روش ها: یک رابطه لجستیک اصلاح شده (به صورت جبری و دیفرانسیل هر دو) برای توصیف اثر جهش های ژنتیکی بر رشد گلایوبلاستوما پیشنهاد شد. پیش بینی مدل با یافته های تجربی و بالینی موجود مطابقت داده شد. یک رابطه نیمه آروینی(semi-empirical)  شبیه تابع دانسیته احتمال توزیع گاما برای توصیف انتشار داروی کارموستین از یک پلی مر کاشته شده (ویفر) در مغز به کار گرفته شد. پارامترهای این رابطه از یافته های تجربی موجود برای مغز میمون تخمین زده شد. فرم کلی این رابطه با فرم دیفرانسیلی رابطه لجستیک اصلاح شده (مذکور در بالا) ترکیب شده برای توصیف ویفرتراپی استفاده شد. پیش بینی های این مدل ترکیبی با الگوی عود کردن گلایوبلاستوما که در مراجع گزارش شده مقایسه شد.نتایج: در تمام موارد تطابق خوبی بین پیش بینی های مدل و یافته های تجربی و بالینی مشاهده و در مورد کاربردهای مختلف مدل بحث شد.نتیجه گیری: مدل به خوبی اثر جهش های ژنتیکی بر رشد تومور را در غیاب و در حضور کارموستین توصیف می نماید. ترکیب مدل حاضر با مدل Swanscm و همکارانش می تواند به درک بهتر تهاجمی بودن گلایوبلاستوما کمک نماید. از مدل حاضر می توان به صورت آینده نگر برای بهینه سازی طراحی آزمایش های جدید استفاده کرد.

مقدمه: نقایص تکاملی مینا می تواند منشا ارثی یا محیطی داشته باشد. دندانهای درگیر اغلب مولرها و ثنایاها هستند. مولرهای درگیر، مشکلاتی از قبیل حساس شدن شدید و افزایش استعداد ابتلا به پوسیدگی برای بیمار بوجود می آورد و اغلب نیاز به درمانهای وسیع دندانپزشکی دارد. مطالعات بسیاری در زمینه تعیین شیوع نقایص مینا و عوامل اتیولوژیک آن انجام گرفته و نتایج متفاوتی به دست آمده است.هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع نقایص مینا و عوامل همراه در ثنایاها و مولرهای اول دایمی کودکان 8-9 ساله شهر رشت در سال 1386 انجام گرفت.مواد و روش ها: در این تحقیق که به روش توصیفی و مقطعی انجام شد، 538 دانش آموز 8 تا 9 ساله از 16 مدرسه شهر رشت به طور تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. شاخص  Developmental Defect of Enamel (DDE)برای ارزیابی ثنایاها و مولرهای اول دایمی به کار رفت. دندانها قبل از معاینه خشک شده و زیر نور چراغ قوه بررسی شدند. به منظور بررسی عوامل اتیولوژیک احتمالی نقایص مینایی پرسشنامه ای برای والدین فرستاده شد. اطلاعات با نرم افزار SPSS و آزمون آماری Chi-Square تجزیه و تحلیل و آنالیز چند متغیره با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک انجام شد.نتایج: 126 کودک (%23.4) دچار نقص مینا در حداقل یک دندان بودند. %12.8 کودکان حداقل یک دندان مولر با نقص مینایی داشتند.لکه های سفید-کرم شایعترین نوع نقص مینا بودند. بیشترین دندان درگیر سانترال فک بالا بود. بیماریهای سه ماهه سوم بارداری در مادر، عفونتهای ادراری کودک، اسهال و استفراغ و تب بالا طی 5 سال نخست زندگی ارتباط بالایی با نقایص مینا نشان داد.نتیجه گیری: پیشنهاد می شود پزشکان متخصص زنان و زایمان، متخصصین کودکان و دندانپزشکان، والدین را ازشیوع و دلایل نقایص مینا آگاه کنند.

مقدمه: با توجه به اهمیت شناخت زود هنگام بیماری های روانی و نقش آموزش به موقع مسایل سلامت روان در دوره نوجوانی این تحقیق انجام گرفت.هدف: تعیین تاثیر مداخله آموزشی از طریق مدل بزنف، بر رفتارهای پیشگیری کننده بر سلامت روان در نوجوانان دختر.مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی، در جامعه دانش آموزان دختر پایه دوم راهنمایی مدارس دولتی، در منطقه 6 تهران در سال 1388 انجام گرفت. روش نمونه گیری خوشه ای و تعداد نمونه 106 نفر در دو گروه مورد و گروه شاهد بود. نوجوانان گروه مورد به مدت یازده جلسه یک ساعته به روش بحث گروهی و سخنرانی آموزش دیدند و نمونه ها طی دو مرحله قبل و بعد (با فاصله یک ماه بعد از آموزش) توسط پرسشنامه ای که با توجه به متغیرهای مورد بررسی در مدل بزنف توسط پرسشگر ساخته شد با آزمون های آماری کای دو، تی تست و تی زوج آزمون شدند.نتایج: نتیجه آزمون کای دو بین دسته بندی عوامل قادرسازی در دو گروه مورد و شاهد در مرحله بعد از مداخله آموزشی تفاوت معنی داری را نشان داد (P<0.0001). نتایج آزمون تی تست اختلاف معنی داری را بین میانگین نمره نگرش (P<0.0001) و رفتارهای مورد بررسی (P=0.005) در نوجوانان دو گروه نشان داد. ولی میانگین نمره نرم های انتزاعی در دو گروه مورد، اختلاف معنی داری  نداشت (P=0.896).نتیجه گیری: آموزش سلامت روان در نوجوانان بر اساس مدل بزنف در زمینه عامل قادرسازی، نگرش و رفتارهای سالم ، موثر بوده ولی به نظر می رسد که در نرم های انتزاعی زمان بیشتری جهت تاثیر آموزش نیاز می باشد.

مقدمه: هدف از بهداشت اشعه جلوگیری از آثار قطعی و کاهش احتمال آثار احتمالی با به حداقل رساندن اکسپوژر کارکنان و بیماران، طی انجام آزمایش های رادیوگرافی است. از آنجایی که رادیوگرافی پانورامیک بیشترین رادیوگرافی انجام شده در ناحیه سروگردن است و با توجه به اینکه یکی از مناطق حساس در ناحیه سرو گردن غده تیروئید است و از طرفی به علت تنوع در دستگاههای پانورامیک، این مطالعه مقایسه ای طراحی شد.هدف: مقایسه دوز جذبی پوست در ناحیه تیروئید توسط دو دستگاه پانورامیک Planmeca و Cranex Tome.مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی از اسکال خشک و دوزیمتر ion–chamber قلمی استفاده شد. ابتدا اسکال تحت اکسپوژر با برنامه پانورامیک در دستگاه پلن مکا با شرایط اکسپوژر متفاوت برای بیماران بزرگسال با اندازه کوچک، متوسط، بزرگ و اطفال قرار گرفت. بعد از هر بار اکسپوژر میزان شارژ دوزیمتر خوانده و ثبت شد. این مراحل در دستگاه  Cranex Tomeتکرار و سپس داده ها توسط  sample paired testبا ضریب اطمینان %95 تجزیه و تحلیل آماری شد.نتایج: بیشترین میانگین دوز جذب پوستی تیروئید در دو دستگاه پانورامیک در بیماران با اندازه بزرگ و در بالاترین شرایط اکسپوژر وجود داشت. این میزان در دستگاه پلن مکا، 0.11mSV و در دستگاهCranex Tome ، 0.14 mSV ثبت شد. کمترین میانگین دوز جذب در برنامه های اطفال و در دستگاه پلن مکا، 0.03mSV و درCranex Tome ، 0.02 mSV بود. در مجموع بین میانگین دوز جذب در دو دستگاه در بیماران با اندازه های مختلف، اختلاف آماری معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: بین دو دستگاه پانورامیک پلن مکا و Cranex Tome اختلاف معنی داری از نظر دوز جذب پوستی در ناحیه غده تیروئید وجودنداشت. برنامه اطفال در هر دو دستگاه دوز جذب پوستی غده تیروئید را بطور مشخصی کاهش داد.

مقدمه: بخش مراقبت های ویژه نوزادان(NICU)  یکی از بخش های حساس بیمارستان از نظر عفونت های بیمارستانی است که کنترل آن اغلب با مشکل روبرو می شود.هدف: بررسی موارد عفونت بیمارستانی و عوامل همراه آن در بخش مراقبت ویژه نوزادان NICU. مواد و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی بوده و بصورت آینده نگر از ابتدا تا پایان سال 1387 انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات آن، بخشی توسط پرسشنامه شامل اطلاعات مربوط به بیمار (مشخصات دموگرافیک) و عوامل درمانی (اقدامات مداخله ای) و بخشی دیگر برای بررسی اطلاعات مربوط به عوامل ساختاری (سیستم ها و وسایل فیزیکی بخش) و عوامل پرسنلی (بررسی رعایت اصول مراقبت بهداشتی توسط پرسنل) با استفاده از روش مشاهده ای و ابزار چک لیست بود. در این پژوهش جامعه و نمونه بر هم منطبق بوده و کلیه نوزادانی که مشخصات واحدهای مورد پژوهش را دارا بودند، بررسی شدند. معیارهای ورود به مطالعه شامل کلیه نوزادان 30 روز با علل مراجعه نارسی، کم وزنی، بیماری غشای هیالن (HND) و نشانگان زجر تنفسی (RDS)، ناهنجاری های مادرزادی و نیز نوزادان نیازمند مداخله جراحی که پس از 48 ساعت بستری در بخش، علایم بالینی عفونت را داشته بود و کلیه نوزادانی که از ابتدای پذیرش با علایم بالینی عفونت و با تشخیص سپسیس، مننژیت، پنومونی، عفونت سیستم ادراری و سایر عفونت ها بستری شده باشند یا در دوره کمون این بیماری ها بودند از پژوهش خارج گردیدند. تشخیص عفونت بیمارستانی بر اساس تعاریف نظام کشوری مراقبت عفونت های بیمارستانی (NNIS) بوده که با تشخیص پزشک مسوول کنترل عفونت بیمارستان به تایید برسد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی با استفاده از نرم افزار spss و تنظیم جداول توزیع فراوانی و رسم نمودار استفاده شد.نتایج: در این مطالعه از تعداد کل 270 مورد بستری، 44 مورد (%16.29) عفونت بیمارستانی تشخیص داده شد که از این تعداد اکثریت (%70.5) مذکر و در گروه سنی 3-1 روز بوده و زیر 2 کیلوگرم وزن داشتند. از نظر سن بارداری اکثریت (%73) پره ترم و محصول زایمان سزارین (%84) بودند. بررسی مطالعه بر حسب عوامل درمانی نشان داد که علت اولیه بستری در مطالعه حاضر در %74 موارد نارسی و دیسترس تنفسی بوده است. ارگانیسم های جداشده از کشت خون بترتیب اکثریت (%57) از نوع انتروباکتر، (%9) کلبسیلاو، (%2) اکولای بود. بررسی وضعیت عوامل ساختاری نشان داد که این بخش با وجود برخورداری از وسایل و تجهیزات مناسب دارای نقص در فضای فیزیکی است. در بررسی وضعیت عوامل پرسنلی مشخص شد که کلیه اقدامات و برنامه های آموزشی از نظر برای پرسنل از نظر پیشگیری از عفونت صورت می گیرد.نتیجه گیری: یافته های پژوهش لزوم دقت بیشتر در علل پیدایش پیشگیری از نارسی و همچنین توجه بیشتر پرسنل در زمان کار به ویژه رعایت بهداشت فردی و از همه مهم تر شستشوی مرتب دست ها و استفاده از دستکش استریل و رعایت تمام شرایط استریل به هنگام نصب کاتتر وریدی توصیه می شود. همچنین توصیه می شود با توزیع مناسب نیروی انسانی، رعایت اصول استاندارد در ساختار فیزیکی موثر در مورد عفونت بیمارستانی و عوامل خطرزای مربوط به آن، اقدامات مناسب تری برای پیشگیری و کنترل این عفونت ها صورت پذیرد.

مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی است که تعداد 320 نفر عضو کانون های فعال بازنشستگان شهر رشت در آن شرکت کردند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای سه قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک، رضایت از زندگی و رفتارهای بهداشتی بود که از طریق مصاحبه جمع آوری شد. اطلاعات از طریق نرم افزار آماری (version 15) SPSS و آمار توصیفی و استنباطی (آزمون کای دو) تجزیه و تحلیل شد.نتایج: بر اساس یافته ها میانگین امتیاز رفتارهای بهداشتی 92.5±13.6 بود که 55.6 درصد افراد رفتارهای بهداشتی مطلوب داشتند. میانگین امتیاز رضایت از زندگی 20.19±7.31 بود که تنها 46.6 درصد افراد راضی بودند. رضایت از زندگی و رفتارهای بهداشتی ارتباط معنی دار آماری داشتند (P=0.000). ارتباط دو متغیر رضایت از زندگی و رفتارهای بهداشتی بر حسب متغیر های سن (P=0.002)، میزان تحصیلات (P=0.01)، ترکیب خانواده (P=0.002) و گروه شغلی (P=0.002) مستقیم و معنی دار بود.نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین رفتارهای بهداشتی و رضایت از زندگی به نظر می رسد که می توان با آموزش، آگاهی های لازم به افراد سالمند و برنامه ریزی برای ارتقای رفتارهای بهداشتی سالمندان، رضایت از زندگی آنان را افزایش داد.

مقدمه: طبق گزارش های سازمان بهداشت جهانی، بیشترین شیوع کارسینوم سلول سنگفرشی  (Squamous Cell Carcinoma, SCC)مری در دنیا در شمال شرقی ایران مشاهده می شود. ارتشاح سلول های التهابی، از جمله ائوزینوفیل ها، می تواند نقش مهمی در رفتار بیولوژی تومورها داشته باشد.هدف: بررسی ارتباط ائوزینوفیلی بافتی با عوامل مرتبط با پیش آگهی در SCC مری.مواد و روش ها: این مطالعه به روش مقطعی تحلیلی با نمونه گیری آسان و با استفاده از بایگانی بخش آسیب شناسی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، در سال های 86-1384 انجام شد. تعداد سلول های ائوزینوفیل و ماستوسیت در اطراف سلول های تومورال به روش استاندارد Tumor-Associated Tissue Eosinophilia (TATE) تعیین شد. میانگین تعداد ائوزینوفیل ها و ماستوسیت ها در گروه های مختلف بر اساس تهاجم پری واسکولر یا پری نورال، درگیری گره لنفی، و همچنین در گروه های دارای تمایز بافتی متفاوت یا دارای عمق تهاجم متفاوت بررسی آماری انجام شدنتایج: 25 (%61.0) مرد و 16 (%39.0) زن با میانگین (انحراف معیار) سنی (±14.78) 53.6 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین (انحراف معیار) تعداد ائوزینوفیل ها و ماست سل ها به ترتیب (88.16) 115.4 و (26.03) 30.7 بود. میانگین تعداد ائوزینوفیل ها در بیمارانی که تهاجم پری واسکولر داشته اند بیشتر بوده است (183.2 در مقابل 86.9) (P=0.002). تعداد سلول های التهابی با هیچیک از سایر شاخص های پیش آگهی ارتباط آماری معنی داری نداشت.نتیجه گیری: افزایش تعداد ائوزینوفیل های بافتی دال بر خاصیت تهاجم از راه عروقی است. توصیه می شود این بیماران مورد پیگیری ویژه قرار گیرند.

مقدمه: آژنزی واژن می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد. فقدان واژن می تواند سبب آمنوره یا هماتومتر اولیه یا ثانویه شود.هدف: بررسی تاثیر استفاده از گرافت آمنیون در بیماران با آژنزی واژن.مواد و روش ها: در این مطالعه 14 نفر از بیماران با آژنزی واژن مراجعه کننده طی سال های 1376 تا 1387 بررسی شدند. در این عمل از پرده آمنیون بیماران تحت عمل سزارین انتخابی و از اسفنج یا باندکشی کشیده شده دور سرنگ 20 میلی لیتر، استفاده گردیده بیماران با آژنزی واژن تحت عمل واژینوپلاستی بروش فرانک با روکش غشای آمنیونی به عنوان مولد قرار گرفتند.نتایج: 12نفر از بیماران سندرم راکی تانسکی و 2 نفر تنها آژنزی واژن با کارکرد طبیعی رحم داشتند. محدوده سنی بیماران 20 تا 26 سال گزارش شد. قاعدگی طبیعی بعد از یک ماه در بیماران با کارکرد طبیعی رحم، شروع شد. وضعیت لگن در سونوگرافی طبیعی گزارش شد. تنگی واژن در یک بیمار (%7.1) عنوان شد که با انجام مقاربت اصلاح شد. تمام بیمارانی که ازدواج کرده بودند رضایت کامل از ارتباط جنسی داشتند. بروز ناهنجاری های ارولوژیک (%21.4): کلیه نعل اسبی در دو بیمار و در یک بیمار وجود تنها یک کلیه گزارش شد. پیامد عمل در تمام بیماران خوب بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از آمنیون نتایج خوبی در ایجاد واژن جدید داشته و عمق و کالیبر خوبی را فراهم می کند.

مقدمه: استاتین ها پرمصرف ترین داروهای پایین آورنده سطح کلسترول هستند که برای آنها اثر ضدالتهابی هم مطرح شده و از این طریق ممکن است در درمان بیماریهای التهابی نظیر آسم نیز تاثیر داشته باشند با توجه به احتمال عوارض جانبی داروهای رایج، در بیماران مبتلا به آسم متوسط و شدید، استفاده از درمان های جدید در مطالعات مختلف تحت بررسی می باشد. یکی از گروه های دارویی پیشنهادی، استاتین ها می باشند.هدف: تعیین تاثیر آتورواستاتین بر عملکرد ریه و التهاب راه های هوایی در بیماران مبتلا به آسم مزمن متوسط و شدید.مواد و روش ها: روش مطالعه کارآزمایی بالینی سه سویه کور می باشد. 67 بیمار مبتلا به آسم متوسط تا شدید تحت درمان با دوز بالای استروئید استنشاقی یا خوراکی، تصادفی به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه به مدت 8 هفته تحت درمان با 40mg آتورواستاتین به صورت روزانه و گروه دیگر تحت درمان با دارونما قرار گرفتند. در یک دوره 8 هفته ای بیماران هر 4 هفته ویزیت شده، تحت آموزش جهت استفاده صحیح از اسپری ها قرار گرفته و حجم های ریه شامل FEV1، FVC، FEV1/FVC، FEF25-75%، بیومارکرهای التهابی شامل  ESRوhs-CRP  و پرسشنامه کنترل آسم بررسی شد. مطالعه با 50 نفر به پایان رسید. آزمون آماری به کار رفته t-test, c2 و تست Mann-Whitney می باشد. P-value <0.05 از نظر آماری معنی دار، تلقی شد.نتایج: تفاوت آماری معنی داری بین حجم های ریه و سطح بیومارکرهای التهابی شامل  ESRوhs-CRP  بین دو گروه تحت درمان با آتورواستاتین و دارونما مشاهده نشد. روند تغییرات شاخص های حجم ریه شامل  FEF25-75%, FEV1, FEV1/FVC در هر یک از دو گروه مورد و کنترل به طور جداگانه، تفاوت آماری معنی داری داشت (P<0.001) ولی بین دو گروه این تفاوت معنی دار نبود. همچنین تغییرات وضعیت کنترل آسم بر اساس پرسشنامه کنترل آسم در هر یک از دو گروه جداگانه معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه آتورواستاتین اثر ضدالتهابی در بیماران مبتلا به آسم متوسط و شدید نداشته و در نتیجه در کوتاه مدت نمی تواند موثر باشد. به نظر می رسد که ویزیت منظم و آموزش بیمار در چگونگی استفاده صحیح از اسپری ها باعث بهبود وضعیت کنترل آسم می شود.

مقدمه: نشانگان قبل از قاعدگی [PMS(premenstrual syndrome)] یکی از شایع ترین اختلالات قبل از یائسگی در زنان است که به درجات مختلف در %95 از زنان سنین باروری دیده می شود. این اختلال به وسیله علایم خلقی و جسمی و رفتاری تکرار شونده در طی دوره قبل از قاعدگی مشخص می شود که در طی یکی دو روز بعد از شروع عادت ماهانه از بین می روند. مطالعات اثرات مفید ویتامین E را در کاهش علایم ناراحت کننده قبل از قاعدگی مانند درد و حساسیت پستان ها٬ میل به خوردن مواد قندی٬ افسردگی٬ تحریک پذیری و اضطراب نشان داده اند.هدف: بررسی تاثیر ویتامینE  بر نشانگان قبل از قاعدگی و فرضیه تاثیر بهتر مقدار بالاتر ویتامینE  بر این نشانگان.مواد و روش ها: این مطالعه به روش کارآزمایی سه سو کور (Triple Blind) بر روی 79 دانشجوی مبتلا به PMS که از نظر سایر بیماری های موثر بر نشانگان قبل از قاعدگی سالم بودند٬ انجام شد. تشخیص این نشانگان طبق نظر انجمن روانپزشکان آمریکا (APA) وجود یک علامت خلقی و یک علامت جسمی از مجموع علایم شایع نشانگان قبل از قاعدگی در نظر گرفته شد. پرسشنامه PMS در اختیار 250 دانشجوی ساکن خوابگاه دانشگاه علوم پزشکی ایران قرار گرفت تا به مدت سه سیکل قاعدگی متوالی علایم جسمی٬ روحی و روانی خود را در برگه ثبت علایم PMS علامت گذاری کنند با توجه به معیارهای تشخیص نشانگان٬ تعداد 79 نفر مبتلا به PMS شناسایی شدند. سپس افراد مورد پژوهش به طور تصادفی در دو گروه ویتامین  E(400 واحد بین المللی) و دارونما (500 میلی گرم پودر نشاسته) قرار داده شدند تا همزمان با مصرف دارو در هفت روز قبل از قاعدگی که علایم نشانگان بیشترین شدت را دارند٬ برگه ثبت علایم  PMSرا به مدت سه سیکل کامل قاعدگی تکمیل کنند. تغییرات ایجاد شده در داخل دو گروه با آزمون t زوج و بین گروه ها با t مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت .نتایج: شدت نشانگان بعد از مداخله ویتامین  Eکاهش یافت که تفاوت نسبت به قبل از مداخله معنی دار بود. (P£0.0001) دارونما نیز منجر به تخفیف علایم PMS شد و شدت نشانگان نسبت به قبل از مداخله تفاوت معنی داری داشت (P£0.0001) اما بین دو گروه ویتامین E و دارونما از نظر کاهش شدت نشانگان٬ تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: تحقیق حاضر نشان داد که اگرچه 400 واحد بین المللی ویتامین E منجر به بهبود شدت نشانگان قبل از قاعدگی شد اما تاثیر آن بر نشانگان قبل از قاعدگی بیشتر از دارونما نبود. انجام تحقیقات بیشتر و مقایسه تاثیر مقادیر متفاوت ویتامین E بر شدت PMS و همچنین تغییر مواد بکار رفته به عنوان دارونما پیشنهاد می شود زیرا کربوهیدرات بکار رفته در این تحقیق به عنوان دارونما٬ ممکن است بر نتیجه تحقیق اثر گذاشته باشد.

مقدمه: استوماتیت آفتی عودکننده (Recurrent Aphthous Stomatitis) RAS یکی از شایع ترین زخم های دهانی است که %20 جمعیت را مبتلا می کند. این ضایعه بر اساس نمای کلینیکی به آفت مینور، ماژور و هرپتیک تقسیم می شود. اتیولوژی آن ناشناخته است و به نظر می رسد، معلول چندین مکانیسم مختلف باشد.هدف: تعیین عوامل مرتبط با استوماتیت آفتی عود کننده.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی و مقطعی، 1105 نفر از بیماران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی زاهدان که با روش نمونه برداری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند، جهت تعیین عوامل مرتبط با استوماتیت آفتی عود کننده بررسی شدند.اطلاعات به صورت یک مرحله ای و با مصاحبه، تکمیل پرسشنامه و معاینه بالینی جمع آوری و مورد ارزیابی قرار گرفت. تشخیص آفت بر اساس نمای بالینی صورت گرفت. در آفت مینور، زخم ها با قطر کمتر از 1 سانتی متر، مدور، با حاشیه مشخص و اریتماتوز می باشد. در آفت ماژور قطر زخم های دردناک بیش از 1 سانتی متر بوده و چند هفته باقی مانده و با اسکار بهبود می یابد و در آفت هرپتی فرم (فرم نادر بیماری)، زخم های خوشه ای نقطه ای به زخم های نامنظم و بزرگ تبدیل شده و 7-10 روز باقی می ماند. در نهایت، تمامی اطلاعات بدست آمده، از پرسشنامه استخراج و با نرم افزار Spss و روش آماری Chi-square آنالیز گردید.نتایج: از 1105 فرد معاینه شده (476 مرد و 629 زن)، 199 نفر (%18) مبتلا به آفت بودند که از این میان، 168 مورد (84.4 درصد) آفت مینور، 26 مورد (13.1 درصد) آفت ماژور و 5 مورد (2.5 درصد) زخم هرپتی فرم داشتند. ارتباط فراوانی آفت با سن (P<0.001)، تحصیلات (P<0.001)، شغل (P=0.002)، سابقه قبلی آفت (P<0.001)، تاریخچه فامیلی(P<0.001)  و استفاده از مسواک(P<0.001)  از نظر آماری معنی دار بود. ارتباط معنی داری بین فراوانی آفت و متغیرهای جنس، استفاده از ناس، استعمال دخانیات و استفاده از دهانشویه یافت نشد.نتیجه گیری: آفت یک ضایعه چندعاملی بوده و عواملی همچون سن، گروه های شغلی پراسترس، تحصیلات بالا (که تعیین کننده میزان استرس شخص می باشد) و تروما، عوامل مستعدکننده بروز آفت در مطالعه ما بود. مصرف تنباکو ارتباطی با وقوع آفت نداشت.

مقدمه: یکی از مکانیسم های مطرح برای درد میگرن التهاب نوروژنیک است که در اثر برقراری آبشار پروستاگلاندین ها و لکوترین ها ایجاد می شود و به نظر می رسد اسیدهای چرب غیراشباع امگا-3 از طریق تعدیل تولید آنها دارای آثار ضدالتهابی و در نتیجه ضددرد باشد.هدف: تعیین اثر امگا-3 بر شدت سردرد میگرنی.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی دوسویه کور تصادفی شده، 198 بیمار میگرنی مراجعه کننده به درمانگاه نورولوژی بیمارستان پورسینای رشت از دی ماه سال 1387 تا شهریور ماه 1388 بر اساس معیارهایIHS  انتخاب شدند. به مدت 3 ماه به 97 نفر از این بیماران (گروه مورد)  روزانه دو کپسول امگا-3 (کلا حاوی 2 گرم) و به 99 نفر دیگر (گروه شاهد) روزانه دو کپسول گلیسرول داده شد. شدت سردرد میگرنی بیماران قبل و بعداز درمان بر اساس معیار MIDAS درجه بندی شد. آنالیز در هر گروه  به روش آزمون غیرپارامتری علامتی و مقایسه مقدار تغییر شدت سردرد بین دو گروه به روش آنالیز واریانس از نوع  repeated measure ANOVAو با نرم افزارSPSS  نسخه 15 انجام شد.نتایج: در این مطالعه 97 بیمار درگروه مورد با میانگین سنی 26.51±7.01 و 99 بیمار در گروه شاهد با میانگین سنی 24.85±6.21 حضور داشتند. دو گروه از نظر سنی (P=0.081) و جنسی (P=1.000) با هم همسان بودند. در گروه مورد شدت سردرد پس از 3 ماه درمان، %35.1 کاهش یافت که از نظر آماری معنی دار بوده (P=0.001) و در گروه شاهد شدت سردرد در همین مدت %20.2 کاهش یافت که از نظر آماری معنی دار نبود (P=0.154). مقدار تغییر شدت سردرد در 2 گروه از نظر آماری دارای اختلاف معنی دار بود (P=0.048).نتیجه گیری: امگا-3 در کاهش شدت حملات میگرنی موثر است.

مقدمه: در ضعف شدید عملکرد بطن چپ (LV) و به دنبال آن جراحی پیوند عروق کرونر، عوارض بالقوه و میزان مرگ و میر بیشتری در حین و پس از انجام عمل جراحی CABG بروز می کند.هدف: بررسی مقایسه ای وضع بالینی و پیامدهای جراحی پیوند عروق کرونر در دو گروه بیماران.مواد و روش ها: در این تحقیق توصیفی، مجموعا 815 نفر از بیماران پیوند عروق کرونر و حایز شرایط، در دو گروه الف (66 نفر EF کمتر از %40) و گروه ب (749 نفر EF بالاتر از %40) به عنوان نمونه انتخاب شدند.نتایج: نتایج بیانگر آن بود که اکثریت واحدهای مورد پژوهش در هر دو گروه، مرد و با میانگین سنی 63 ساله بودند. اکثریت نمونه ها در گروه الف (با توجه به EF گزارش شده در اکوکاردیوگرافی قبل از عمل در کلاس III یا IV نارسایی قلبی قرار داشتند و در همین گروه زمان متوسط کلامپ آئورت، زمان پمپ و طول مدت عمل جراحی بطور قابل ملاحظه ای از گروه ب بیشتر بود. همچنین یافته ها نشانگر آن بود که زمان اینتوبه بودن، اقامت در ICU و طول بستری در بیمارستان در گروه الف بیشتر بوده و از نظر میزان مرگ و میر بعد از عمل (P<0.0001)، ابتلا به عوارض بعد از عمل و بقای 5 ساله (P<0.005) تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه مشاهده شد.نتیجه گیری: نتایج بدست آمده گویای آن است که ضعف عملکرد بطن چپ بر پیش آگهی عمل CABG تاثیر منفی دارد. بدیهی است که در این موارد پیوند قلب بر CABG ارجحیت دارد اما به دلیل محدودیت های قلب های اهدا شده کماکان CABG به عنوان اصلی ترین روش درمانی محسوب می شود که در صورت در نظر گرفتن یکسری اقدامات حمایتی قبل ار عمل و انجام هر چه سریعتر جراحی می تواند مفیدتر باشد و میزان مرگ و بیماریزایی را کاهش دهد.