مقدمه: در فرایند یادگیری عوامل شناختی نقش بسیاری دارند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش بازتوانی شناختی گروهی بر اشتیاق تحصیلی و تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانشجویان کارشناسی پرستاری گرگان بر اساس معیارهای ورود و خروج به پژوهش در سال تحصیلی 1397 که تعلل ورز بودند، تشکیل داد. شرکت کنندگان به صورت داوطلبانه به پرسش نامه تعلل ورزی تحصیلی پاسخ دادند، تعداد 30 دانشجو که بیشترین نمره تعلل ورزی را داشتند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس پرسش نامه های اشتیاق تحصیلی و تعلل ورزی تحصیلی به عنوان پیش آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. آموزش بازتوانی شناختی گروهی روی گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسش نامه های فوق را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره با نرم افزار SPSS 24 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد، میانگین و انحراف استاندارد اشتیاق تحصیلی در پیش آزمون گروه آزمایش 41/4 ± 84/52 و کنترل 75/4 ± 10/49 و در پس آزمون گروه آزمایش 35/4 ± 36/83 و کنترل 42/4 ± 75/50 به دست آمد. میانگین و انحراف استاندارد تعلل ورزی تحصیلی در پیش آزمون گروه آزمایش 24/8 ± 74/65 و کنترل 11/7 ± 32/65 و در پس آزمون گروه آزمایش 54/4 ± 02/31 و کنترل 87/6 ± 11/64 به دست آمد. به طور کلی آموزش بازتوانی شناختی گروهی بر اشتیاق تحصیلی و تعلل ورزی تحصیلی دانشجویان در سطح 01/0 > P تأثیر معنی داری دارد. نتیجه گیری: آموزش بازتوانی شناختی گروهی، در جهت استفاده از راهبردهای شناختی و راهبرد فراشناختی به دانشجویان ارائه شود تا کمتر شاهد تعلل ورزی تحصیلی و عدم اشتیاق تحصیلی در دانشجویان باشیم.