در این مقاله، پس از پرداختی به اهمیت مطالعه فراموشی فعال دانش در سازمان، تعاریف مختلف ارائه شده در ادبیات موضوع در خصوص فراموشی سازمانی و فراموشی فعال دانش بررسی شده است سپس مفاهیم و ویژگی های مهم و کلیدی - که باید در تعریف فراموشی فعال دانش مدنظر قرار داده شود - استخراج شده است.بر این اساس، فراموشی فعال دانش به عنوان یک فعالیت ارادی و سیستماتیک و با توجه به ارزش دانش های سازمان به مدیریت دانش های کهنه و قدیمی می پردازد. سپس به منظور بررسی عمیق ارتباط بین فرآیند فراموشی فعال دانش با میزان چسبندگی دانش به افراد و زمینه سازمان به گردآوری اطلاعات کیفی منسجم از طریق موردکاوی به عنوان یکی از روش های تحقیق کیفی پرداخته شده است.بر اساس نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده می توان بیان کرد که با افزایش چسبندگی دانش به افراد و شرایط سازمان، فرآیند فراموشی فعال دانش با مقاومت های بیشتری مواجه شده است و سازمان باید زمان و تلاش بیشتری را برای فراموشی دانش کهنه تخصیص دهد.نتایج این پژوهش می تواند کمک به سزایی به مدیران سازمان ها در خصوص نحوه مدیریت دانش های کهنه و قدیمی خود بر اساس میزان چسبندگی دانش به افراد و زمینه سازمان، ارائه دهد.