آرشیو توانبخشی (توانبخشی)
سال:1380 | دوره:2 | شماره:4-3 (مسلسل 7-6) |تعداد مقالات:13

مقدمه و هدف: یک نوع بیماری نادر در کودکان زیر 10 سال است و غالبا در سنین بعد از قاعدگی و در دهه سوم گزارش شده است. این بیماری روی میلین سیستم عصبی مرکزی اثرگذار است و علت پاتوژنز آن نامعلوم است. شاید علل اتوایمیون و یا ویرال در ایجاد بیماری موثر باشد. ضایعات مولتیپل اسکلروزیس در زمان و مکان توسعه می یابند و شدت تظاهرات بالینی متفاوت دارند و از یک ناخوشی جزیی تا یک بیماری پیشرونده ناتوان کننده متغیرند.روش کار: در این مطالعه گذشته نگر توصیفی - مقطعی، 20 مورد از بیماری مولتیپل اسکلروزیس (M.S.) در سال های 1376 تا 1379 در بخش فوق تخصصی اعصاب کودکان بیمارستان مفید مورد پیگیری قرار گرفته است (14 دختر و 6 پسر). در این مطالعه، پایین ترین تظاهرات سنی، 4 سالگی و بالاترین، 13سالگی بوده است. نتایج: برای کلیه بیماران (M.R.I) مغز انجام شده است و وجود پلاک های متعدد مغزی، مبین تشخیص بوده است. ضمنا برای همه بیماران (V.E.R) انجام گرفت و افزایش Latency در اکثر بیماران گزارش شده است.شایع ترین علایم بالینی عبارت اند از: افزایش رفلکس عمقی وتری تاندونی، آتاکسی، دوبینی، کاهش قدرت عضلات، اختلال راه رفتن، سرگیجه و پارستزی. برای کلیه بیماران، CBC، الکترولیت های سرم، Anti Dnase, ANA, Lecell  و بررسی مایع مغزی - نخاعی درخواست شده است و بر اساس ضرورت، در برخی بیماران (S.S.E.P.) و (A.B.R.) و Spinal M.R.I.  نیز انجام گرفته است.نتیجه نهایی: در این مطالعه، سعی شد که این بیماری نادر بر اساس علایم کلینیکی و الکترود یا گنوزیس و Neuro Imaging توصیف شود تا متخصصان امر در برخورد با این علایم به فکر M.S. حتی در کودکان نیز باشند.

طبق اصول "اختصاصی بودن تمرین  "(Specificity)و "سازگاری های اختصاصی به نیازهای تحمیلی(SAID) " تطابقات فراوانی در داخل عضله در پاسخ به تمرین های قدرتی رخ داده که سه دسته اصلی آنها شامل: تطابق عصبی، تطابق عضلانی و تطابق متابولیک است. مقدم ترین این سازگاری های ذکر شده، تطابق عصبی است.در این مقاله، ابتدا به بحث در مورد نظریه های مختلفی که تاکنون در زمینه مکانیسم های احتمالی سازگاری عصبی ارایه شده اند، پرداخته می شود و ارتباط زمانی تطابق عصبی و عضلانی و عوامل موثر بر آنها در اشخاص سالم و بیمار، به تفصیل مورد بررسی قرار می گیرد. تشریح اصول حاکم بر تمرین های قدرتی و مضرات این تمرین ها از دیدگاه فیزیوتراپی، آخرین دست آورد این مقاله خواهد بود.

مطالعه حاضر مروری است بر آخرین یافته های مربوط به تغییرات توجه و حافظه در بیماران مبتلا به اوتیسم که امروز منتشر شده اند.مهمترین تغییرات توجه در اوتیسم:1- اختلال عملکرد در سیستم تنظیم کننده برانگیختگی در حالات بیشتر و کمتر از حد معمول 2- کاهش تطبیق یافتن و پردازش محرکات جدید3- توجه بیش از حد به بعضی از محرکات محیطی کم ارزش، به علت عدم درک معنای محرکات مشخص اجتماعیمهمترین تغییرات حافظه در اوتیسم:1- حافظه عادتی بهنجار2- نقص در حافظه کارآمد3- نقص در حافظه ضمنی و صریح4- یادآوری ضعیف تر مطالب در وضعیت یادآوری آزاد نسبت به یادآوری با سرنخ 5- اشکال در حافظه کلامی در موضوعات سازمان دهی شده از نظر معنایی6- عملکرد بالای حافظه در بعضی از بیماران در زمینه هایی نظیر از برخواندن، توانایی خواندن آهنگ یا شناخت قطعات متفاوت موسیقی

زمینه و اهداف: میزان آگاهی بیماران مبتلا به صرع از بیماری خود، یک اصل ضروری در درمان آنهاست. مطالعات انجام گرفته در این زمینه، بسیار اندک هستند. در این جا، اولین مطالعه در کلینیک صرع بیمارستان رازی تبریز راجع به میزان آگاهی بیماران ایرانی مبتلا به صرع از بیماری خود گزارش می شود.روش کار: برای انجام مطالعه، 750 بیمار با سن بالای 15 سال انتخاب شدند. روش جمع آوری داده ها، پرسش نامه استاندارد شده (Epilepsy patients knowledge questionnair) دانشگاه اوهایو بود که حاوی اجزای دموگرافیک و آگاهی بیماران از تعریف تشنج، نوع و مقدار داروهای مصرفی، نحوه برخورد با عوارض داروها و عوامل افزاینده و یا کاهنده تشنج و جوانب قانونی رانندگی و استخدامی مبتلایان به صرع بود. پس از جمع آوری اطلاعات که به طریق مصاحبه با بیماران و درج اطلاعات انجام گرفت، محاسبات آماری با استفاده از نرم افزار EP16 برای بررسی میزان آگاهی بیماران و رابطه آن با سن، جنس، میزان تحصیلات و سال های ابتلا به صرع، مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: اهم نتایج حاصله عبارت اند از: در 750 بیمار مورد بررسی (280 مورد مونث و 470 مورد مذکر) سن و تعداد متوسط سال های با صرع، به ترتیب 10+32 و 10+12 سال بود. تعداد سال های باصرع و سن بیماران، در میزان آگاهی آنها تاثیری نداشت (P<0.01, r=0.2) میزان تحصیلات (P<0.01, r=0.2) و جنسیت P<0.01) آگاهی بیماران مذکر در مقایسه بیشتر بود( عوامل موثری در آگاهی بیماران بودند. بیست درصد افراد، صرع را یک اختلال مغزی می دانستند. سی و هشت درصد افراد می دانستند که عوامل افزاینده تشنج چه مواردی هستند. پایین ترین نمرات مربوط به سوال های طرز برخورد با عوارض دارویی و زمان مناسب قطع داروهای ضد تشنج بود. (فقط 5 درصد افراد آگاهی کافی داشتند). چهل درصد بیماران، از خطرات رانندگی افراد مصروع آگاه بودند. به طور کلی، سطح آگاهی بیماران پایین بود.بحث و نتیجه گیری: بیماران مبتلا به صرع از بیماری خود آگاهی کافی ندارند و این مساله روی پذیرش آنها برای دریافت درمان مناسب، کاهش آسیب های ضمن بروز حمله و در کل، روی پیشگیری و درمان حملات تشنجی تاثیر بسزایی دارد. بنابراین، افزایش سطح آگاهی آنها یک ضرورت است، به خصوص لازم است در مورد اینکه چگونه از آسیب های وارده ضمن حمله جلوگیری کنند، با عوارض دارویی چگونه برخورد کنند و تا چه زمانی باید درمان ضد تشنج را ادامه دهند، همچنین راجع به ملاحظات قانونی رانندگی و اشتغال به حرف مختلف، آگاهی کافی به دست آورند.

این پژوهش یک مطالعه مقطعی است که به منظور بررسی وضعیت کودک آزاری جسمانی در کودکان شهر تهران، در آذر 1379 به مدت ده روز انجام گرفته است. در این پژوهش،  45دستیار آموزش دیده تخصصی کودکان، 3019 کودک زیر 18 سال مراجعه کننده به سه مرکز آموزشی کودکان تهران (بیمارستان های بهرامی، حضرت علی اصغر (ع) و مرکز طبی کودکان) را مورد مطالعه قرار دادند که از این تعداد، 1578 پسر و 1441 دختر بودند. با انجام مصاحبه بالینی، معاینه فیزیکی و تکمیل پرسشنامه بررسی کودک آزاری جسمانی روی مراجعان این مراکز، در مجموع 367 کودک، یعنی 12.2 درصد آنها (14.5 درصد پسران و  9.6درصد دختر) دچار آ‎زار جسمانی شده بودند. علایم آسیب، بیشتر در صورت، اندام فوقانی، پشت و اندام تحتانی بود. شدت آسیب وارده در 12.8 درصد موارد شدید و 87.2 درصد موارد در حد متوسط بوده است. والدین بیش از سایرین، عامل کودک آزادی جسمانی بوده اند. بیشترین عامل مستعد کننده کودک آزاری جسمانی در نمونه های مورد مطالعه را بیش فعالی، شب ادراری و ناخواسته بودن تشکیل داده اند.34.1 درصد عاملان کودک آزاری جسمانی، دارای سابقه آزار جسمی در کودکی بودند و 26.4 درصد آنها نیز در گذشته سابقه اعمال کودک آزاری داشته اند. عوامل مستعد کننده کودک آزاری جسمانی در خانواده کودکان آسیب دیده، بیشتر مربوط به پر اولاد بودن، اعتیاد یکی از اعضای خانواده و وجود استرس حاد و شدید در طول 6 ماه گذشته بوده است.با انجام آزمون X2، ارتباط معنی داری بین اقدام به کودک آزاری جسمانی با سن، جنس، محل سکونت، جدایی والدین و سابقه آزار جسمانی در کودکی والدین، مشاهده شد .(Pvalue<0.001)

پژوهش حاضر در راستای دیدگاه مشتری گرایی به اجرا درآمده است و هدف آن سنجش میزان رضایت خدمت گیرندگان 12 مجتمع توانبخشی روزانه شهر تهران به منظور بهبود فرآیندهای ارایه خدمات بر اساس نظر خدمت گیرندگان استکه در نهایت، می تواند زمینه مناسبی برای دخالت دادن آنان در فرآیند ارایه خدمات فراهم کند. جامعه نمونه،133 نفر از خدمت گیرندگان بودند که با روش نمونه گیری تصادفی با طبقه بندی انتخاب شدند. چون قبلا مطالعه ای در این زمینه انجام نگرفته بود، یک پرسشنامه نگرش سنج با مقیاس 5 درجه لیکرت شاخل 92 سوال و یک سوال باز پاسخ، تهیه و در یک بررسی مقدماتی، میانگین نمره رضایت (3.71) و انحراف واریانس آن (0.297) تعیین شد. ضمنا پس از حذف سوال های فاقد همبستگی، تعداد آنها به 68 سوال کاهش یافت.تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزارهای Excell / win SPss7.5 win، میزان بالای رضایت را در بسیاری از حوزه ها نشان داد، اما موارد عدم رضایت، یا نقص را نیز مشخص کرد. متغیرهای سن، جسن و تحصیلات تاثیر تعیین کننده ای بر سطوح رضایت نداشتند. سوال باز نیز تعدادی از حوزه های عدم رضایت را مشخص کرد و خدمت گیرندگان، پیشنهادهایی برای اصلاح و بهبود فرآیندها ارایه دادند.

این مطالعه حاصل بررسی فرآیندها به منظور غربالگری شیرخواران 18-4 ماهه شهر بزرگ کرج از نظر تاخیر تکامل حرکتی در سال 1379 می باشد. هدف از این مطالعه غربالگری شیرخواران به منظور تشخیص زودرس و در نتیجه، درمان و توانبخشی به موقع، قبل از تثبیت ضایعات، محاسبه اعتبار و تکرارپذیری و قابلیت انجام آزمون INFANIB در ایران بوده است. در این مطالعه که با همکاری شبکه بهداشت و درمان و اداره بهزیستی شهرستان کرج انجام شد، برای معرفی شیرخواران به پایگاه های طرح، از همکاری درمانگاه ها و پایگاه های بهداشتی شبکه استفاده شد و بدین ترتیب تمامی شیرخواران 18-4 ماهه که در طی ماه های خرداد تا دی سال 1379 برای دریافت مراقبت های بهداشتی به مراکز بهداشت شبکه مراجعه کردند، مورد بررسی قرار گرفته اند. این شیرخواران مجموعا 6150 نفر (معادل نصف جمعیت گروه هدف) بودند که از نظر میزان تکامل حرکتی توسط کار درمانگران با استفاده از  INFANIB Scoring  بررسی شدند.مطالعه حاکی از آن است که میزان شیوع تاخیر تکامل حرکتی در شهرستان کرج 8/1000 است که به طور معنی داری بالاتر از آمار جهانی است. همچنین انجام آزمون INFANIB در ایران مقایسه با آزمون های استاندارد دارای 90% حساسیت و 81% اختصاصی بودن و 85% ارزش اخباری مثبت و 87% ارزش اخباری منفی و در نتیجه معتبر است. همچنین، بر اساس این مطالعه، نتایج معاینات متخصص کودکان و کاردرمانگر یکسان است و در نتیجه، تست تکرارپذیر نیز هست. متوسط زمان لازم برای انجام معاینه و نمره گذاری به این روش، حدود 6-5 دقیقه است. بنابراینINFANIB Scoring  به دلیل کمی بودن، صرف زمان کوتاه و توانایی کار درمانگر، فیزیوتراپ، پرستار و پزشک در انجام آن، همچنین حساسیت و اختصاصی بودن بالا، به عنوان روش مطلوب غربالگری تاخیر تکامل حرکتی در مراکز بهداشتی - درمانی پیشنهاد می شود.

پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی، تحلیلی و مقطعی است که در بهمن ماه 1379 انجام گرفته است. هدف از این پژوهش، تعیین میزان شیوع افسردگی و عوامل موثر بر آن در دانش آموزان پسر مقطع پیش دانشگاهی شهرستان کازرون است. به منظور دستیابی به هدف فوق  240دانش آموز پسر مقطع پیش دانشگاهی از طریق نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب و توسط پرسشنامه دموگرافیک و مقیاس افسردگی زونگ مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که 42.9 درصد دانش آموزان جامعه مورد مطالعه دارای افسردگی هستند و فاصله اطمینان 95% (49.15% - %36.6) است. شدت افسردگی در جامعه مورد مطالعه به این ترتیب است که 28.8% دارای افسردگی خفیف، 9.6% دارای افسردگی متوسط، 3.3% دارای افسردگی شدید و 1.3% دارای افسردگی عمیق بوده اند. استفاده از آزمون X2 نشان داد که افسردگی در دانش آموزان مورد مطالعه با وضعیت مالی خانواده، چگونگی رابطه پدر و مادر، مطرح کردن مشکلات با دیگران، میزان نگرانی در مورد رفتن به خدمت سربازی، میزان نگرانی در مورد موفقیت در کنکور، نحوه برخورد دبیران و مسوولان مدرسه، و میزان تحصیلات مادر ارتباط معنی داری دارد؛ سپس با ورود این متغیرها در یک مدل رگرسیون لجستیک این نتیجه به دست آمد که چهار متغیر وضعیت مالی خانواده، چگونگی رابطه پدر و مادر، مطرح کردن مشکلات با دیگران و میزان نگرانی در مورد رتفن به خدمت سربازی دارای اثر فزاینده، روی ابتلا به افسردگی هستند. ظرفیت مدل فوق این است که نه تنها متغیرهای تاثیرگذار بر ایجاد افسردگی مورد شناسایی قرار گرفته اند، بلکه با داشتن اطلاع از وضعیت دانش آموز می توان احتمال ابتلا به افسردگی را با استفاده از این الگو، تخمین زد.

میزان تغییر حداکثر انقباض ارادی به دنبال اعمال تحریکات ارتعاشی عضله آگونیست و تحریک الکتریکی عضله مقابل به طور جداگانه و کاربرد توام آنها به طور همزمان، مورد تحقیق و بررسی قرار گرفت. در این تحقیق، 45 نفر از افراد سالم مورد بررسی قرار گرفتند که به سه گروه 15 نفری تقسیم شدند. در هر گروه، قبل از انجام آزمایش، از فرد خواسته شد که حداکثر انقباض ارادی را در عضله گاسترو کنمیوس داشته باشد که به صورت سیگنال های EMG ثبت شد. در گروه اول، تاندون آشیل به مدت 15 دقیقه مورد ارتعاش ( 100هرتز و دامنه 0.8 میلی متر) قرار گرفت . مشخص شد که MVC عضله گاستر کنمیوس در اثر ارتعاش کاهش یافته، اما بعد از 15 دقیقه تحریک الکتریکی عصب پرونئال در گروه 2، تغییری نکرده است. در گروه سوم، در اثر کاربرد توام دو مداخله، MVC این عضله نیز تغییری نکرد. به طور کلی، اعمال ارتعاش بر عضله، در مقایسه با دو روش دیگر، سبب کاهش بیشتری در MVC می شود.

زمینه و هدف: شکستگی هیپ، شایع ترین علت مرگ ناشی از ضربه، بعد از 75 سالگی است که اغلب در زنان مشاهده می شود و می تواند عوارض منفی عمیقی روی نحوه زندگی آنان باقی بگذارد. هدف از این مطالعه، بررسی عوامل ایجاد کننده شکستگی های هیپ در سالمندان بستری در بخش های ارتوپدی مراکز آموزشی و درمانی شهرستان کرمان و رفسنجان بود.روش کار: برای انجام این مطالعه از روش توصیفی استفاده شد. برای تمام بیماران مبتلا به شکستگی های هیپ (257 نفر) که در طی 27 ماه، (از اول اردیبهشت سال 77 تا پایان تیرماه 79) در بخش های ارتوپدی مراکز آموزشی و درمانی حضرت علی ابن ابیطالب (ع) رفسنجان و شهید باهنر کرمان بستری شده بودند، پرسشنامه ای شامل 20 سوال (در مورد عوامل ایجاد کننده شکستگی هیپ) تکمیل شد. این عوامل عبارت بودند از: سن، جنس، نوع شکستگی، پوکی استخوان، میزان مصرف شیر، آتروفی عضلانی، خطرات محیط زندگی، شاخص توده بدنی، بیماری های اعصاب، دیابت، سابقه شکستگی، مصرف سیگار، داروهای ضد تشنج و ضد افسردگی، بیماری های اعصاب، دیابت، سابقه شکستگی، مصرف سیگار، داروهای ضدتشنج و ضد افسردگی، بیماری قلبی، تحرک و فعالیت کم، سابق معلولیت، ضعف ادراک، سن یائسگی، اختلالات بینایی و استفاده از محافظ خارجی هیپ.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان می دهد که تعدادی از عوامل فوق از نظر تاثیر بر در شکستگی هیپ سالمندان، از درصد بالاتر (بیشتر از 50 درصد) برخوردار هستند. این عوامل شامل، خطرات محیط زندگی (81.7%)، آتروفی عضلانی (72.8%)، شکستگی های قبلی (52.1%)، تحرک و فعالیت کم (70.8%)، مصرف کم شیر (100%)، شاخص توده بدنی پایین (79.8%)، پوکی استخوان (52.9%) و عدم استفاده از محافظ خارجی هیپ (100%) است.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه پیشنهاد می کند که محیط زندگی سالمندان باید اصلاح شود. به عنوان مثال محیط زندگی آنان باید روشنایی کافی داشته باشد تا از سقوط آناه پیشگیری شود. نرده ها و دستگیره های محکم در مسیر رفت و آمد آنان وجود داشته باشد تا مانع سقوط آنها شود. به از ورزش و جریان الکتریسته نوع فارادیک برای جلوگیری از آتروفی عضلانی و بهبود آمادگی بدنی، قدرت عضلانی. تعادل و هماهنگی آنان می توان استفاده کرد. درمان اختلال بینایی مهم است، زیرا خطر سقوط را کاهش می دهد. ورزش های تحمل وزن مانند راه رفتن، مصرف کافی شیر، دریافت کلسیم، از پوکی استخوان جلوگیری می کند و متعاقبا شکستگی هیپ را کاهش می دهد. استفاده از محافظ خارجی هیپ (پد) در سالمندان بسیار اهمیت دارد، زیرا انرژی ناشی از سقوط را جذب می کند و در نتیجه، می تواند شکستگی هیپ را کاهش دهد.