علوم پزشکی رازی
سال:1398 | دوره:26 | شماره:1 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: پروبیوتیک ها به عنوان میکروارگانیسم های گوناگونی تعریف می شوند که دارای اثرات مفید در جلوگیری و درمان شرایط پاتولوژیک ویژه هستند. خواص ضد سرطانی این گروه از باکتری ها در مطالعات گوناگون به اثبات رسیده است. هدف این مطالعه ارزیابی اثرات ضدتوموری پروبیوتیک های لاکتوباسیلوس کازیی و لاکتوباسیلوس پاراکازیی کشته شده با حرارت در رده سرطانی K562 لوسمی میلوئیدی مزمن بود. روش کار: در این مطالعه تجربی، باکتری ها در محیط کشت اختصاصی در شرایط بی هوازی کشت و در دمای C° 100 کشته شدند. باکتری های کشته شده با حرارت پس از خشک شدن بوسیله دستگاه انجماد خشک، توسط اتوکلاو استریل شدند. سپس غلظت های 125، 250، 500، 1000 و 2000 میکروگرم در میلی لیتر از باکتری ها تهیه و خواص سلول کشی آنها علیه رده سرطانی K562 در شرایط آزمایشگاهی در زمان های 24، 48 و 72 ساعت با روش MTT سنجیده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که لاکتوباسیلوس های کشته شده با حرارت به طور معنی داری (05/0p<) باعث القاء مرگ سلولی رده سرطانی مورد بررسی در تمام زمان های مورد مطالعه می شوند و با افزایش غلظت بر میزان سلول کشی آنها افزوده می گردد. نتیجه گیری: بر اساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت که لاکتوباسیلوس های کشته شده با حرارت، می توانند به عنوان کاندیدای بالقوه برای مطالعات بیشتر به عنوان دارویی در درمان لوسمی میلوئیدی مزمن مورد بررسی قرار گیرند.

زمینه و هدف: فرسودگی تحصیلی یکی از عواملی است که به شکل منفی عملکرد تحصیلی دانشجویان را تحت تاثیر قرار می دهد. بنابراین، شناسایی عواملی که بتوانند مانع این فرسودگی شوند از اهمیت بالایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سرمایه روانشناختی با فرسودگی تحصیلی با توجه به نقش واسطه ای اشتیاق تحصیلی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام گرفت. روش کار: پژوهش از نوع توصیفی با طرح همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان در نیمسال اول 97-96 بود که از میان آن ها تعداد 330 نفر به صورت تصادفی با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای متناسب با جنسیت (شامل 220 دختر و 110 پسر) انتخاب شدند و به مجموعه پرسشنامه های سرمایه روانشناختی، فرسودگی تحصیلی، اشتیاق تحصیلی و سوالات دموگرافیک پاسخ دادند. داده ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و روش مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد سرمایه روانشناختی می تواند به طور معکوس و معناداری فرسودگی تحصیلی دانشجویان را پیش بینی کند و اشتیاق تحصیلی دارای نقش میانجی گر در رابطه سرمایه روانشناختی با فرسودگی تحصیلی است. شاخص های الگوسازی نشان داد که مدل ارائه شده دارای برازش مطلوبی بوده و بین مدل ساختاری شده با داده های تجربی انطباق خوبی وجود دارد. در الگوی مذکور، تمام وزن های رگرسیونی از نظر آماری معنادار بوده و مجموعه متغیرهای پیش بین، 51/0 از واریانس فرسودگی تحصیلی را تبیین نمودند. نتیجه گیری: توجه به ارتقاء سرمایه روانشناختی دانشجویان در سطح سیاست گذاری آموزشی و طراحی و اجرای مداخلات موثر و آموزش در سطح خانواده ها، اساتید و مراکز مشاوره دانشگاه های پزشکی می تواند از طریق افزایش اشتیاق تحصیلی دانشجویان به کاهش فرسودگی تحصیلی آنان کمک نماید.

زمینه و هدف: بسیاری از مطالعات نقش عوامل خطرساز روان شناختی و رفتاری را در سبب شناسی و فیزیوپاتولوژی اختلالات قلبی-عروقی نشان داده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت روان شناختی و تیپ شخصیتی D در افرادی که دچار بیماری قلبی عروقی شده اند، انجام شده است. همچنین پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی افسردگی و استرس و اضطراب با تیپ شخصیتی D در بیماران قلبی-عروقی انجام شده است. روش کار: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری بیماران بای پس عروق کرونر مراجعه کننده به مرکز بازتوانی قلب تهران می باشند که از میان آن ها، 378 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش مقیاس اضطراب، استرس و افسردگی DASS21 (Depressoin Anxiety Stress Scale) و مقیاس تیپ شخصیتی دی دنولت 2005 (DS-14) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته ها نشان داد بین تیپ شخصیتی D (عاطفه منفی و بازداری هیجانی) و میزان پریشانی هیجانی (DASS) (استرس، اضطراب و افسردگی) ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: عوامل روان شناختی بر شدت بیماران عروق کرونر قلب اثر دارند و تیپ شخصیتی D می تواند به عنوان عاملی برای ابتلا به بیماری قلبی درنظر گرفته شود. از این رو لازم است به عوامل روان شناختی (عاطفه منفی و بازداری هیجانی) بیماران عروق کرونر قلب در برنامه های درمانی توجه شود.

زمینه و هدف: فنیل کتونوری (PKU)، یک اختلال متابولیک است که به وسیله جهش هایی در ژن فنیل آلانین هیدروکسیلاز (PAH) ایجاد می شود. پس از تالاسمی، PKU به عنوان شایع ترین بیماری اتوزومال مغلوب در جمعیت ایرانی محسوب می شود؛ بنابراین شناسایی موتاسیون های عامل بیماری در این جمعیت حائز اهمیت است. مطابق پایگاه داده PAH یکی از اگزون هایی که دارای بیشترین تعداد آلل های موتانت می باشد اگزون 6 و اینترون های اطراف است. بر این اساس، این مطالعه برای شناسایی جهش های اگزون 6 ژن PAH در بیماران PKU استان گیلان و مقایسه آن با مطالعات انجام شده در سایر بخش های ایران طراحی شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، طی یک دوره یک ساله، تعداد 25 بیمار PKU و غیر خویشاوند (1 تا 21 سال) از نواحی مختلف استان گیلان شناسایی شد. پس از استخراج DNA ژنومی، شناسایی موتاسیون ها با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز-تعیین توالی صورت گرفت. یافته ها: جهش ها و پلی مورفیسم های شناسایی شده در این مطالعه به ترتیب شامل (4%) R176X و (46%) Q232Q می باشد. جهش R176X در 1 بیمار به صورت هموزیگوت مشاهده شد. این بیمار فنوتیپ mHPA داشته و والدین بیمار خویشاوند درجه سوم بودند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه در این مطالعه جهش R176X تنها در 4 درصد کروموزوم ها یافت شده است، بدست آوردن طیف کامل موتاسیون های ژن PAH در بیماران PKU استان گیلان نیازمند بررسی 12 اگزون دیگر می باشد. به علاوه با در نظر گرفتن تفاوت طیف جهش های ژن PAH در بخش های مختلف ایران، می توان با انجام مطالعات جامع در مناطق مختلف ایران، جهش های خاص هر منطقه را شناسایی کرد و به منظور پیشبرد اهداف پیشگیرانه و درمانی آینده از آن ها بهره برد.

زمینه و هدف: آموزش صحیح بیماران مبتلا به آسم توسط داروسازان، نقش مهمی در کنترل بیماری آسم و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد. این مطالعه با هدف بررسی دانش و مهارت داروسازان شهر اصفهان در رابطه با روش صحیح استفاده از اسپری های تنفسی با استفاده از روش بیمارنما صورت گرفت. روش کار: از مجموع داروخانه های شهری اصفهان 100 داروخانه جهت مطالعه حاضر انتخاب گردید. 4 نوع اسپری تنفسی (هر کدام 25 داروخانه) مورد ارزیابی قرار گرفت شامل: Metered Dose Inhaler (MDI) (با یا بدون دم یار)، توربوهالر و revolizer. پرسشگر به صورت ناشناس در یک تماس رودررو جهت ارزیابی دانش و عملکرد داروساز در خصوص استفاده از اسپری تنفسی مراجعه می نمود. سپس چک لیستی را که حاوی مراحل استفاده از اسپری تنفسی بود را تکمیل می نمود. یافته ها: در مجموع 100 داروساز شامل 70 مرد با میانگین سنی 4/12± 3/42 مورد مطالعه قرار گرفتند. بیشتر از 50% داروسازان در استفاده از MDI (با یا بدون دم یار) تکنیک ضعیفی داشتند. اکثریت داروسازان (حدود 90%) روش صحیح استفاده از توربوهالر را نمی دانستند. در مورد Revolizer نتایج قابل قبول بود و بیشتر از 70% تکنیک مناسبی داشتند. آنالیزهای آماری نشان داد که بین سن و سابقه کاری داروسازان با میزان دانش و عملکرد آنها رابطه معکوس وجود دارد ( 18/0-= r، 037/0: p در مورد سن و 16/0-= r و 05/0: p سابقه کاری). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهد که اطلاعات و عملکرد داروسازان پیرامون استفاده صحیح از اسپری های تنفسی ضعیف است. با عنایت به نقش و جایگاه ممتاز داروسازان در آموزش بیماران، افزایش اطلاعات و تقویت عملکرد آن ها در این مورد ضروری است.

زمینه و هدف: نورومیلیتیس اپتیک (Neuromyelitis optica-NMO)نوعی التهاب خودایمن تضعیف کننده اعصاب مرکزی می باشد که آنتی بادی های خودی علیه آکوآپورین4 (کانال های آبی سلول های آستروسیت) واکنش داده و با التهاب میلین و عصب بینایی تشخیص داده می شود. ویروس ها می توانند عامل التهاب در مغز باشند، در اثر تغییرات التهابی ناشی از آن ها عبور آنتی بادی های خودی از سد مغزی-نخاعی تسهیل می شود. بنابراین تعیین عفونت ویروسی مرتبط با بیماری می تواند ما را در به کارگیری راهکارهای پیشگیری و درمان یاری رساند. مطالعه به منظور بررسی ارتباط احتمالی عفونت ویروسی اوریون در بروز بیماری با سنجش آنتی بادی های IgG و IgM در سال 1394 در اصفهان انجام شده است. روش کار: این مطالعه توصیفی بر روی 25 بیمار NMO، 30 بیمار مالتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis-MS) و 30 فرد سالم مراجعه کننده به آزمایشگاه میلاد اصفهان انجام شد. میزان IgG و IgM علیه ویروس اوریون با روش الایزا و کیت (Euroimmun، ساخت آلمان) ارزیابی و محاسبات آماری با آزمون ANNOVA و نرم افزار SPSS16 انجام شد. یافته ها: تیتر IgG در 25 بیمار NMO در 19 بیمار (76%)، 30 بیمار MS در 16 بیمار (53%) و 30 فرد سالم در 14 نمونه (46%) مثبت بود. پس از محاسبات آماری، در تیتر IgG بین گروه بیماران NMO با گروه سالم و MS اختلاف معناداری وجود داشت (031/0p=)، اما تیتر IgM در گروه های مورد مطالعه اختلاف معناداری را نشان نداد (610/0p=). نتیجه گیری: وجود اختلاف معنادار درتیتر IgG علیه ویروس اوریون در بیماران NMO در مقایسه با سایر گروه ها و پایین بودن تیتر IgM می تواند بیانگر سابقه ابتلای بیماران NMO به این ویروس در طول زندگی وارتباط احتمالی بیماری با عفونت ویروسی باشد.

زمینه و هدف: فلج مغزی به گروه پیچیده و چندبعدی اختلالات غیرپیش رونده و ایستا درحرکت و وضعیتی اطلاق می شود که نیازمند توجه دقیق به تمامی فعالیت های روزمره زندگی کودک فلج مغزی توسط مراقبین، به ویژه مادران می باشد؛ بنابراین، پرداختن به آموزش نحوه مراقبت از کودکان فلج مغزی به مادران در این راستا اهمیت به سزایی دارد. در این مطالعه به بررسی تاثیر آموزش مراقبت از کودکان مبتلا به فلج مغزی بر اضطراب و افسردگی مادران پرداخته شده است. روش کار: طرح این پژوهش از نوع کارآزمایی بالینی همراه پیش آزمون-پس آزمون بود. تعداد 60 نفر از مادران دارای کودک فلج مغزی، مراجعه کننده به بیمارستان باهنر کرج به روش تصادفی انتخاب و به دو گروه کنترل و مداخله تقسیم شدند. برنامه آموزشی شامل 6 حیطه برای مادران گروه مداخله طی 6 جلسه 30 دقیقه ای در طی مدت دو هفته تشکیل شد. افسردگی و اضطراب مادران در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. برای مقایسه متغیرها در دو گروه مداخله و کنترل از آزمون تی مستقل دو نمونه ای و برای مقایسه میانگین قبل و بعد در هر گروه از آزمون تی زوجی استفاده شد. به منظور بررسی همگنی داده ها در متغیرهای کیفی از آزمون کای-دو و یا آزمون دقیق فیشر استفاده شد. همچنین به منظور تعدیل اثر پیش آزمون، مقایسه میانگین پس آزمون با استفاده از آنالیز کوواریانس ANCOVA انجام شد. نتایج با استفاده از SPSS 21 آنالیز گردید. یافته ها: نتایج نشان داد برنامه آموزش نحوه ی مراقبت از کودکان فلج مغزی منجر به کاهش میزان افسردگی مادران از میانگین 100/26 با انحراف معیار 546/3 به میانگین 966 /18 با انحراف معیار 690/3 گردید. همچنین باعث کاهش اضطراب مادران این کودکان از میانگین 966/20 با انحراف معیار 30 9/2 به میانگین 500/14 با انحراف معیار 788/2 در گروه مداخله شد (001/0>p). در رابطه با مادران گروه کنترل نیز با توجه به عدم دریافت آموزش در این گروه، تغییرات زیادی در افسردگی و اضطراب آن ها مشاهده نشد و میانگین اضطراب مادران در 266/25 با انحراف معیار 715/2 ثابت ماند و میانگین افسردگی از 300/26 با انحراف معیار 718/2 به میانگین 933/25 با انحراف معیار 970/2 رسید. نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان داد که استفاده از آموزش نحوه ی مراقبت از کودکان فلج مغزی منجر به کاهش میزان افسردگی و اضطراب مادران کودکان مبتلا به فلج مغزی می شود.

زمینه و هدف: بهزیستی تاثیرات مداومی بر سلامت جسمی و روانی افراد می گذارد و این تاثیر را از طرق مختلف اعمال می کند. این پژوهش به منظور ارزیابی اثر انگیزش پیشرفت بر بهزیستی روانشناختی با نقش واسطه ای مقیاس استحکام من و سرمایه های روانشناختی انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی، 201 نفر از دانشجویان دختر و پسر (110 دختر و 91 پسر) دانشگاه تهران با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایانتخاب شدند و به پرسشنامه استحکام من بشارت، پرسشنامه سرمایه های روانشناختی لوتانز (PCQ)، پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس و مقیاس های به زیستی روانشناختی (PWBS) پاسخ دادند. نتایج بر اساس روش همبستگی و بوت استرپ با نرم افزار R مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. یافته ها یافته های پژوهش حاکی از آن بود که متغیر های انگیزش پیشرفت، استحکام من و سرمایه های روانشناختی بر بهزیستی روانشناختی تاثیر مستقیم و غیرمستقیم داشته است در نقش غیرمستقیم، انگیزش پیشرفت بر روی بهزیستی روانشناختی با میانجی گری متغیر های استحکام من و سرمایه های روانشناختی تاثیر داشته است. در مجموع مدل فرض شده پژوهش از برازش مناسبی برخوردار بود. نتیجه گیری: می توان در نتیجه بر اهمیت نقش مثبت انگیزش پیشرفت، استحکام من و سرمایه های روانشناختی بر بهزیستی روانشناختی صحه گذاشت.

زمینه و هدف: محدودیت غذایی و تمرین ورزشی یکی از مداخلات کاربردی برای کاهش وزن و افزایش طول عمر می باشد. با این حال، ابهاماتی در رابطه با تاثیر محدودیت غذایی با یا بدون تمرین ورزشی بر توده و قدرت عضلانی وجود دارد و هنوز مسیر پیام رسانی و پروتئین های درگیر در این زمینه به طور دقیق مشخص نشده اند. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر محدودیت غذایی با یا بدون تمرین ورزشی بر بیان ژن های بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتازکیناز3-بتا در عضله نعلی موش های صحرایی نر انجام گردید. روش کار: 24موش صحرایی نربه شکل تصادفی در سه گروه کنترل، محدودیت غذایی و محدودیت غذایی+تمرین ورزشی جایگزین شدند. طی سه ماه پژوهش، گروه کنترل به صورت آزادانه به آب و غذا دسترسی داشت، در حالی که غذای گروه های دارای محدودیت غذایی تا حد50 درصد گروه کنترل محدود شد. گروه محدودیت غذایی+تمرین ورزشی علاوه بر محدودیت غذایی، به مدت 12هفته در برنامه ی تمرین ورزشی شرکت کرد. 48ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، عضله اسکلتی موش های صحرایی استخراج و میزان بیان ژن های بتا-کاتنین و گلیکوژن سنتازکیناز3-بتا با استفاده از روش Real Time-PCR بررسی شد. داده های حاصله توسط آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند (05/0>p). یافته ها: بیان ژن بتا-کاتنین در عضله نعلی گروه محدودیت غذایی و محدودیت غذایی+تمرین ورزشی به طوری غیر معنی داری کمتر از گروه کنترل بود(به ترتیب %38 و %8/8؛ 05/0p). نتیجه گیری: در کل، 12هفته محدودیت غذایی(50%)، موجب افزایش بیان ژن کلیدی گلیکوژن سنتازکیناز3-بتا در مسیر پیام رسانی Wnt عضله نعلی شد و این ممکن است با کاهش توده و قدرت عضله اسکلتی همراه باشد. با این حال، اضافه شدن تمرین ورزشی به محدودیت غذایی ممکن است این روند را کند نماید.

زمینه و هدف: فیستول انورکتال ناشی از انسداد و عفونت غدد کریپتوگلندولار ناحیه انورکتال است و از بیماری های شایع جراحی است. اگرچه روش های درمان جراحی متعددی برای این وضعیت پیشنهاد شده است، اما میزان عود پس از این درمان ها بالا است. در این مطالعه، نتایج طولانی مدت و عوارض روش جراحی LIFT (Ligation of Intersphincteric Fistula Tract) در بیماران مبتلا به فیستول مقعد مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه در ایران و خاور میانه در نمونه خود بیشترین حجم نمونه و نیز طولانی ترین مدت پیگیری را دارد. روش کار: در این مطالعه بالینی آینده نگر و تحلیلی، تعداد 50 بیمار مبتلا به فیستول مقعدی که در بین سال های 1391 تا 1396 به کلینیک بیماری های کولورکتال مراجعه کرده بودند و تحت جراحی LIFT قرار گرفتند وارد مطالعه شدند. بیماران حداقل یک سال پس از عمل از جهت هرگونه عارضه یا عود مجدد پیگیری شدند. نتایج و عوارض روش LIFT و نیز عوامل موثر بر عود پس از این عمل تعیین شد. یافته ها: در مجموع 50 بیمار این مطالعه بررسی شدند که شامل 43 مرد (86%) و 14 زن (24%) بودند. میانگین سنی بیماران 7/9± 8/51 سال و بیماران با میانگین 2/1± 5/3 سال پس از عمل پیگیری شدند. 12 مورد عود و 32 مورد عوارض شامل 18 آبسه یا عفونت و 14 مورد بی اختیاری گاز وجود داشت. 4/71 درصد از زنان و 6/25 درصد افراد مذکر دچار عوارض شدند که این اختلاف معنی دار بود (05/0p<). زمان طولانی پس جراحی، منجر به عود بیشتر می شد (05/0p<). عوامل دیگر ارتباط معنی داری با عود و عوارض نداشتند (05/0p>). نتیجه گیری: به طورکلی، طبق نتایج مطالعه حاضر، می توان نتیجه گرفت که LIFT یک روش موثر جراحی در بیماران مبتلا به فیستول مقعدی است. بر اساس نتایج این مطالعه جنسیت مونث عامل پیش گویی کننده و موثر بر ایجاد عارضه بعد عمل و زمان گذشته از آخرین عمل جراحی مهم ترین عامل موثر بر عود است.