زمینه و هدف: انتخاب رفتارهای سالم در نوجوانی از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا این رفتارها در این دوران یایه ریزی می شود. از طرف دیگر، توجه به سلامت دختران از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا این رفتارها را به نسل بعدی نیز منتقل می کنند. از این رو هدف این مطالعه شناسایی نقش تعیین کنندگی سواد سلامت و متغیرهای زمینه ای در رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت در بین دانش آموزان دختر مقطع دوم متوسطه شهر تهران بود. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی، توصیفی-تحلیلی و بر روی 370 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای در سال 1397 انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های دموگرافیک، سواد سلامت نوجوانانHELMA و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت (HPLPII) جمع آوری گردید. برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS 25 استفاده شد. نتایج: نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد سواد سلامت (39/0=β و 001/0>p)، علاقه به موضوعات سلامت (35/1=β و 001/0>p)، مطالعه مجله و روزنامه (76/0=β و 007/0=p) تحصیلات پدر(002/0=p)، شاخص توده بدنی(022/0=p)، رشته تحصیلی (001/0>p)، اولین منبع اطلاعات سلامت (001/0>p) و محل زندگی (023/0=p) ارتباط مستقیم و معنی داری با رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت داشتند. بین سن (69/1-=β و 001/0>p) و ارزیابی وضعیت سلامت (67/1-=β و 01/0>p) با رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت ارتباط معکوس و معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه میانگین نمره سواد سلامت در طبقه بندی "نه چندان کافی" و نمره رفتارهای ارتقاءدهنده سلامت دختران دانش آموز در سطح متوسط بود، لزوم تدوین برنامه های آموزشی جهت افزایش سواد سلامت در طراحی و اجرای مداخلاتی جهت ارتقاء این دسته از رفتارهای مرتبط با سلامت در دانش آموزان باید مد نظر قرارگیرد.