سلامت جامعه
سال:1398 | دوره:13 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

مقدمه: سایتوکاین ها در تولید و حفظ پاسخ های ایمنی اکتسابی در خلال زایمان زودرس، سر موعد و یا بعد از موعد نقش اساسی دارند. به نظر می رسد میزان اینترفرون گاما (IFN-g) در خون مادر و بند ناف نوزادان با زایمان در ارتباط باشد. لذا این مطالعه با هدف تعیین سطح IFN-g در خون مادر و بند ناف نوزادان با تولد به موقع و بعد از موعد انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی بر روی 125 نمونه خون بند ناف دو گروه از نوزادان حاصل از زایمان به موقع (ترم) و بعد از موعد (طول کشیده) و 122 نمونه سرم مادران آن ها در زایشگاه نیک نفس شهرستان رفسنجان در سال 1397 انجام شد. مقادیر IFN-g سرم مادر و خون بند ناف گرفته شده از نوزادان به روشImmunosorbent Assay (ELISA) Enzyme-Linked بررسی شد. به منظور مقایسه میانگین سطح سرمی IFN-g در خون بند ناف نوزادان با تولد طول کشیده و یا به موقع، از آزمون t مستقل استفاده شد. یافته ها: سطح سرمی IFN-g در بین مادران با زایمان به موقع و طول کشیده و نوزادان آن ها از لحاظ آماری تفاوت معنی داری نداشت اما یک ارتباط مثبت ضعیف معنی دار بین سطح IFN-g در خون بند ناف نوزادان با زایمان به موقع و سن مادر مشاهده گردید (050/0=p، 240/0=r). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد سطح سایتوکاین IFN-g در امر زایمان طول کشیده موثر نیست.

مقدمه: سلامت جامعه در گرو تامین نیازهای بهداشتی، فرهنگی و اقتصادی زنان است. یائسگی بخشی از زندگی زنان است که در بهداشت باروری اهمیت ویژه ای دارد و برنامه آموزشی مناسب به منظور بهبود توانمندی های روانی زنان ضروری است. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی مبتنی بر مدل ارتقاء سلامت پندر بر خودشکوفایی و روابط بین فردی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی با پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل بود. از بین زنان یائسه شاغل در مدارس دخترانه غیردولتی شهر تهران طی سال 1398 به شیوه هدفمند تعداد 60 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک-محقق ساخته و پرسشنامه استاندارد رفتارهای ارتقادهنده سلامت انجام شد. در گروه آزمایش، آموزش رفتارهای ارتقادهنده سلامت در 6 جلسه به صورت هفته ای 1 جلسه و هر جلسه به مدت 2 ساعت اجرا گردید. پس از پایان آموزش از گروه ها پس آزمون گرفته شد. داده ها با روش های آزمون های t مستقل و زوجی و تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد مداخله آموزشی مبتنی بر مدل ارتقای سلامت بر افزایش خودشکوفایی (53/9=F، 006/0=p و 60/0=Eta) و روابط بین فردی زنان یائسه (40/8=F، 009/0=p و 71/0=Eta) گروه آزمایش در مرحله پس آزمون تاثیر مثبت و معنی داری داشته است. نتیجه گیری: مدل ارتقای سلامت می تواند برای انتقال به مرحله یائسگی کارساز باشد. پژوهشگران و درمانگران می توانند از مدل پندر برای بهبود رفتارهای ارتقادهنده سلامت در زنان یائسه ایرانی استفاده کنند.

مقدمه: کاهش صمیمیت، سازگاری و جرات ورزی از مشکلات شایع میان زن و شوهر می باشد که اثرات منفی در زندگی زناشویی ایجاد می کند. واقعیت درمانی، یکی از روش های درمانی می باشد که به تازگی برای بهبود این مشکل معرفی شده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانیبرصمیمیت، سازگاری وابراز وجودزنان متآهل انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه زنان متاهل دارای مدت ازدواج زیر 5 سال و سن زیر 40 سال شهر تبریز در سال 1397 بود که 30 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) گمارده شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های صمیمیت زناشویی، سازگاری و ابراز وجود استفاده شد. گروه آزمایش تحت آموزش مفاهیم واقعیت درمانی به مدت 12ساعت در 8 هفته قرار گرفتند. داده ها با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد واقعیت درمانی برصمیمیت، سازگاری و ابراز وجود گروه آموزش نسبت به گروه کنترل در مراحل پس آزمون موثر بوده است (001/0 =p). نتیجه گیری: آموزش واقعیت درمانی احتمالا می تواند با افزایش صمیمیت، سازگاری و جرات ورزی باعث کاهش مشکلات زناشویی زنان متاهل شود.

مقدمه: ناامیدی و بدتنظیمی هیجانی از مهم ترین عوامل گرایش به خودکشی بوده که امروزه اکثر جوامع با آن مواجه هستند. از این رو، طراحی بسته آموزشی جهت کاهش گرایش به خودکشی حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی مداخله یکپارچه نگر در کاهش ناامیدی و بدتنظیمی هیجانی به عنوان تعیین کننده گرایش به خودکشی نوجوانان و جوانان انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی آموزشی می باشد. در یک طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل، 40 نفر از نوجوانان و جوانان 15 تا 24 ساله شهر ایلام در سال 1397 به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه های نگرش به خودکشی، ناامیدی و نظم جویی شناختی هیجان توسط آنها در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل شد. گروه آزمایش مورد مداخله قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده ها با روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: آزمون تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد تفاوت معنی داری در نمرات دو گروه وجود دارد داد (001/0p=). در متغیرهای ناامیدی (013/0>p)، ملامت خود (003/0=p)، نشخوارگری (031/0=p)، فاجعه سازی (016/0=p)، ملامت دیگران (001/0=p)، تمرکز مجدد مثبت (005/0=p)، تمرکز مجدد برنامه ریزی (003/0=p) و ارزیابی مجدد مثبت (019/0=p) تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده شد. در متغیرهای پذیرش (368/0=p) و دیدگاه گیری (730/0=p) تفاوت معنی دار نبود. نتیجه گیری: آموزش مهارت های مبتنی بر رویکرد یکپارچه نگری در کاهش ناامیدی و بدتنظیمی هیجانی نوجوانان و جوانانی که گرایش به خودکشی داشته اند، موثر بود. آموزش برنامه هایی از قبیل حل مسئله، تنظیم هیجان و ذهن آگاهی به روانشناسان، والدین، نوجوانان، متخصصان حوزه سلامت و آسیب شناسی اجتماعی می تواند جهت کاهش و جلوگیری از خودکشی نوجوانان اثربخش باشد.

مقدمه: پرخاشگری در دوران کودکی عامل مهمی برای بروز رفتارهایی چون گرایش به بزهکاری، ترک تحصیل و خشونت در نوجوانی و بزرگسالی است. در این بین، عنصر روی، نقش مهمی در رشد و تکامل مغز و رفتار دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح سرمی روی در کودکان 12-6 ساله دچار پرخاشگری انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 69 کودک دارای علائم پرخاشگری مراجعه کننده به کلینیک روان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان در سال 1395 و 69 کودک بدون علائم پرخاشگری پس از مصاحبه بالینی وارد مطالعه شدند. والدین، پرسش نامه پرخاشگری Shahim را تکمیل نمودند. سطح سرمی روی به روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. داده ها با آزمون های آماری t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون بررسی گردیدند. یافته ها: از 138 کودک، 97 نفر (3/70%) پسر بودند. میانگین و انحراف معیار سطح سرمی روی در کودکان پرخاشگر به طور معنی داری کمتر از میانگین سطح سرمی روی کودکان سالم بود (015/0=p) (به ترتیب 77/12± 07/75 و 15/15± 96/80 میکروگرم بر دسی لیتر). اختلاف میانگین سطح سرمی روی بر حسب جنسیت معنی دار نبود. ارتباط سطح سرمی روی با میانگین نمرات پرخاشگری کلی (048/0 =p، 169/0-=r) و پرخاشگری جسمی (011/0 =p، 216/0-=r) کودکان معنی دار و معکوس بود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر، حاکی از کمبود سطح سرمی روی در کودکان مبتلا به پرخاشگری در مقایسه با کودکان سالم شهر رفسنجان بود. شایسته است والدین و متولیان بهداشت و سلامت جامعه به ویژه در مدارس، نسبت به شناسایی و درمان به موقع اقدام نمایند تا از تبدیل رفتار پرخاشگرانه در کودکی به رفتار بزهکارانه در بزرگسالی کاسته شود.

مقدمه: افزایش جمعیت سالمند پیامدهای اقتصادی-اجتماعی برای ایران دارد. یکی از مشکلاتی که سالمندان با آن مواجه هستند کاهش توانایی های شناختی و کارکردهای اجرایی است که می تواند مشکلات عدیده ای در زندگی روزمره آن ها ایجاد کند. هدف از اجرای این پژوهش تعیین اثر مداخله مراقبه عشق ورزی-مهربانی بر کارکردهای اجرایی و بهزیستی روان شناختی سالمندان 74-65 سال بود. مواد و روش ها: در یک طرح تجربی به شیوه پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل که در زمستان 97 در شهر تهران انجام شد، 50 سالمند 74-65 ساله به طور تصادفی در گروه های کنترل و آزمایش قرار داده شدند. بر روی همه آزمودنی ها آزمون ادن بروک، آزمون کارکردهای اجرایی و آزمون بهزیستی روان شناختی ریف اجرا شد، سپس در گروه آزمایش، مداخله عشق ورزی-مهربانی اجرا شد و آزمون کارکردهای اجرایی و بهزیستی روان شناختی به عنوان پس آزمون تکرار شدند. داده ها با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد گروه آزمایش در متغیر های توجه (340/58F=، 001/0p<، 632/0η 2=)، حافظه فعال (959/11F=، 001/0p<، 260/0η 2=)، انعطاف پذیری شناختی (823/15F=، 001/0p<، 318/0η 2=) و بهزیستی روان شناختی (846/18F=، 001/0p<، 357/0η 2=) بهبود های معنی دار داشتند. در متغیر های سرعت پردازش و حل مسئله تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان نتیجه گیری کرد که آموزش مراقبه عشق-ورزی مهربانی به سالمندان و انجام آن می تواند بر بهزیستی روان شناختی و کارکردهای اجرایی موثر باشد و انتظار می رود بر کیفیت زندگی سالمندان اثرات مثبتی بگذارد.

مقدمه: افسردگی رایج ترین اختلال روانی است که به شدت رو به افزایش است و به آن سرماخوردگی روانی نیز می گویند. توان بخشی شناختی یکی از درمان های موثر برای این اختلال می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر توان بخشی شناختی بر بهبود نشانگان افسردگی و الگوی امواج مغزی در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی شهر تبریز انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را کلیه بیماران افسرده اساسی مراجعه کننده به کلینیک های روان پزشکی شهر تبریز در سال 1397 تشکیل دادند. 30 بیمار به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل بسته آموزشی توان بخشی شناختی، پرسشنامه افسردگی بک و دستگاه الکتروانسفالوگرافی کمی بود. گروه آزمایش طی 12 جلسه 60 دقیقه ای، تحت توان بخشی شناختی قرار گرفت. داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که توان بخشی شناختی باعث کاهش افسردگی شد و همچنین امواج آلفای مغزی را در ناحیهF3 کاهش و امواج بتای مغزی را در ناحیه F4 افزایش داد (01/0p<). به نحوی که نمره گروه آزمایش در پیش آزمون و پس آزمون برای افسردگی از 86/30 به 20/22 و برای امواج آلفا F3 از 33/11 به 60/8 کاهش یافت. امواج بتا F4 از 23/20 به 80/28 افزایش پیدا کرد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد توان بخشی شناختی افسردگی را کاهش، و امواج مغزی را تغییر می دهد. مبتنی بر یافته های این پژوهش می توان از توان بخشی شناختی به عنوان درمانی موثر برای کاهش افسردگی استفاده نمود.