یکی از مشکلات رایج در آزمایشگاه انگل شناسی پزشکی، افتراق انگل ها از سایر عناصر موجود در مدفوع و مایعات بدن است که اصطلاحا «آرتیفکت» نامگذاری شدهاند. درحالت کلی به عوامل زنده و غیر زندهای که به هر طریقی درون نمونه بالینی قرار گرفته و به علت شباهت احتمالی با ارگانیسم های انگلی، آزمایشگاه را دچار اشتباه در تشخیص کند، آرتیفکت گفته می شود. آرتیفکت ها جزء جدایی ناپذیر فرایند تشخیص هستند و از عوامل خطای رایج در آزمایشگاه هستند. افتراق آنها از عوامل انگلی پاتوژن با تشخیص درست انجام می شود که منجر به درمان مناسب عفونت های انگلی می شود. همان طور که معمولا هر تکنسین بی تجربه، اغلب یک مخمر یا سایر سلول های گیاهی را به اشتباه به عنوان آمیب شناسائی نموده یا پلاکتی را به عنوان انگل مالاریا می پندارد، احتمالا در شناسائی ارگانیسم های انگلی که واقعا در نمونه مدفوع وجود دارد، ناموفق باشد. عمدهترین شکل هایی که موجب سردرگمی و تشخیص غلط در آزمایشگاه انگل شناسی می شوند، اسپورها، قطرات چربی، مخمرها، گلبول قرمز و ماکروفاژها هستند. در مقایسه با سایر بخش های آزمایشگاه تشخیص طبی توجه به این اشکال در بخش انگل شناسی کمتر است که پیامد آن، گزارش نتایج مثبت کاذب، درمان اشتباه و آسیب بیماراست. شناسایی، معرفی و افتراق آرتیفکتها برای پرسنل آزمایشگاه ها، به ویژه افراد بی تجربه، عامل مهمی در تشخیص درست است. درمطالعه ی حاضر، نکات تشخیصی کلیدی ارگانیسم های انگلی وافتراق آرتیفکت ها از آن ها و همچنین دسته بندی آرتیفکتها انجام شده است.