شرکت های دانش بنیان، از اصلی ترین پیشران های اقتصاد دانش بنیان هستند؛ بنابراین، بررسی دلایل موفقیت آن ها اهمیت ویژه ای دارد. در میان عوامل مؤثر بر موفقیت این شرکت ها در دوره نوپایی، رهبری سازمانی و رهبری نوآوری یکی از مهم ترین جایگاه ها را در اختیاردارند. در این پژوهش تلاش شد در شرکت های نوپای دانش بنیان ایرانی، سبک رهبری منجر به موفقیت از زاویه تطبیق با سبک های رهبری رایج در ادبیات، بررسی شود. این پژوهش ازنظر هدف، توسعه ای است و گردآوری و تحلیل داده ها با روش کیفی موردکاوی چندگانه انجام شده است. باانتخاب نمونه هایی با ویژگی های حداکثری از میان 186 شرکت دانش بنیان سودآور که تیم راه انداز شرکت در آن ها پابرجا بود، نهایتاًدر موردکاوی های نهم و دهم، اشباع نظری صورت گرفت. استخراج داده ها از مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 21 نفر از رهبران و نیروهای کلیدی این شرکت ها صورت گرفت و تحلیل محتوای مصاحبه ها و استخراج کدها و مقوله ها و شناسایی ارتباط آن ها انجام شد. نهایتاً، مشخص شد با وجود مشاهده بُعد بنیادین «انگیزش الهام بخش» از سبک رهبریِ«تحول گرا» در این شرکت ها، سایر ابعاد این سبک کم رنگ هستند، همچنین با وجود مشاهده رفتارهای مهمی از رهبری «ساختارساز» و«خدمت گزار»نمی توان این دو سبک را غالب دانست و درواقع ترکیبی از اجزای این سبک هاست که سبب موفقیت بوده است.