پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه زیسته دانش آموزان دختر پایه دهم متوسطه شهر اراک از روش واقعیت افزوده در درس زیست شناسی، در سال تحصیلی 98-1397 انجام شد. روش پژوهش حاضر، کیفی و از نوع پدیدارشناسی است. مشارکت کنندگان پژوهش، تعدادی از دانش آموزان دختر پایه دهم شهر اراک در درس زیست شناسی بودند که به روش واقعیت افزوده آموزش دیده بودند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش مصاحبه بود و مصاحبه تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. جهت تحلیل داده های پدیدار شناسی از روش دیکلمن استفاده شد. پس از استخراج موضوعی و طبقه بندی آن ها، یافته ها شامل4 مضمون اصلی و 14 مضمون فرعی بود. یافته های پژوهش نشان داد که از بُعد شناختی دانش آموزان در روش تدریس واقعیت افزوده قادر به تجسم و تخیل روابط اندام ها بعد از یادگیری، افزایش ادراک در یادگیری و افزایش یادداری هستند. در بُعد تعامل و روابط میان فردی، داشتن نقش فعال در یادگیری و مشارکت و همکاری با همکلاسی و نقش تسهیلگر معلم، در بعد خصوصیات روش آموزش، صرفه جویی در زمان، امکان دستکاری موضوع آموزش و در بعد عاطفی، علاقه به درس و رضایت و انگیزه بالا و نگرش مثبت به درس نشان دادند. بنابراین می توان گفت با توجه به نقش مثبت واقعیت مجازی در چهار حیطه شناختی، تعامل، روابط میان فردی و عاطفی، باید سعی شود موانع استفاده از فناوری برداشته شود و به معلمان آموزش های لازم در جهت استفاده از چنین فناوری هایی داده شود.