مسکن به عنوان اصلی ترین دارایی در سبد پرتفولیوی خانوارها در اقتصاد ایران بشمار می رود, در نتیجه، تغییراتی که در قیمت مسکن رخ می دهد از یک سو، باعث تغییر در ثروت فرد در طول زمان و به تبع آن مطلوبیت ناشی از مصرف می شود و از سوی دیگر، با توجه به متفاوت بودن ترکیب دارایی برای افراد مختلف، تغییر در قیمت مسکن موجب می شود ثروت افراد مختلف در مقایسه با یکدیگر تغییر کند. از این رو در حوزه ی مسکن بطور معمول مهم ترین چالش کنترل قیمت مسکن است. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده تا با در نظر گرفتن روابط علی میان متغیرهای کلان اقتصادی و عوامل جمعیت شناختی، میانگین قیمت احتمالی هر متر مربع مسکن در ده کلان شهر رسمی کشور تا سال 1401 مورد پیش بینی قرار گیرد و سپس با ارایه ی سناریوهایی زمینه ی مرتفع نمودن چالش مذکور فراهم گردد. به منظور تحقق این مهم از نرم افزار Vensim DSS در راستای شبیه سازی مدل پژوهش و استخراج نتایج ناشی از آن استفاده شده است. همچنین باید خاطر نشان کرد که این تحقیق از روش پویایی شناسی سیستمی بهره گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که افزایش 10 درصدی قیمت نفت و نرخ ارز با در نظر گرفتن همین مقدار تغییر در نرخ مهاجرت به ترتیب زمینه ی رشد قیمت مسکن در ایران بطور میانگین تا سطح 43/26 و 6/5 درصد می رسد.