مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران (نامه دانشگاه)
سال:1398 | دوره:29 | شماره:177 |تعداد مقالات:20

سابقه و هدف: کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان تحت تاثیر تغییرات عملکرد شناختی پس از شیمی درمانی قرار دارد. با توجه به نتایج متفاوت ارائه شده ی اثر سیکلوفسفامید به عنوان یکی از عوامل شیمی درمانی بر عملکرد شناختی، مطالعه حاضر با هدف بررسی دقیق تر اثرات سیکلوفسفامید در تزریق حاد و مزمن بر حافظه اجتنابی غیرفعال و تشخیص شیء جدید در مدل حیوانی صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، از 56 سر موش سوری نر بالغ (5± 30 گرم) در 8 گروه استفاده شد. 2 گروه شامل کنترل (سالین) و سیکلوفسفامید با تزریق حاد (تک دوز)، 2 گروه مشابه با تزریق مزمن (به مدت یک ماه هر هفته یک تزریق) جهت آزمون اجتنابی غیرفعال، به همین ترتیب 4 گروه بعدی جهت آزمون تشخیص شیء جدید در نظر گرفته شد. سیکلوفسفامید 50 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی و قبل از آموزش تزریق شد. جهت بررسی های هیستوپاتولوژی بافت هیپوکامپ، مغز موش ها پس از انجام آزمون ها خارج شد. داده ها با استفاده از آزمون مقایسه میانگین مستقل (t test) تحت نرم افزار SPSS آنالیز شدند. یافته ها: تجویز حاد سیکلوفسفامید اثر قابل توجهی بر دو نوع حافظه نداشت، اما در تزریق مزمن به صورت وابسته به مدت، باعث کاهش حافظه اجتنابی غیرفعال شد (P<0/05)، در حالی که بر حافظه تشخیص شی جدید اثری اعمال ننمود. تغییرات ایسکمیک در نورون های مناطق CA1 تا CA3 (Cornu Ammonis areas) و DG (Dentate Gyrus) هیپوکامپ در تجویز مزمن سیکلوفسفامید مشاهده گردید. استنتاج: سیکلوفسفامید تمامی جنبه های حافظه را تحت تاثیر قرار نداده و به نظر می رسد نقص حافظه اجتنابی ناشی از تجویز مزمن به دلیل آسیب های نورونی موجود در هیپوکمپ باشد.

سابقه و هدف: در این مطالعه، اثرات ترکیب دئوکسی پودوفیلوتوکسین و عصاره لمبیر (Juniperus communis L. ) بر آپوپتوز و مهار سلولی ارزیابی شده است. همچنین سمیت سلولی آن ها بر روی سلول های سرطانی پروستات (PC3 و DU145) و سلول نرمال (HGFs)، اثرات آنتی اکسیدانی و اثرات آن ها در بیان ژن های گیرنده های آندروژن (AR) و کلاسترین (CLU) نیز مورد ارزیابی قرار گرفته است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، سلول ها در محیط کشت DMEM f12 حاوی ال-گلوتامین، پنی سیلین، استرپتومایسین و 10 درصد FBS کشت داده شده و 24، 48، 72 و 96 ساعت پس از اضافه نمودن دئوکسی پودوفیلوتوکسین خالص و عصاره میوه لمبیر با غلظت های μ g/ml10، 100، 500، 1000، تغییرات مورفولوژیک ایجاد شده با اینورت میکروسکوپ بررسی شد. درصد زنده ماندن هر سه رده سلولی نیز توسط آزمون MTT بررسی گردید. میزان آپوپنوزیس هر سه رده سلولی نیز توسط آنالیز فلوسایتومتری بررسی شد. بیان ژن های AR و CLU نیز توسط دستگاه real time بررسی گردید. یافته ها: غلظت های μ g/ml10، 100، 500، 1000 ترکیب دئوکسی پودوفیلوتوکسین و غلظت های 500 و 1000 عصاره پس از 24 ساعت موجب تغییرات مورفولوژیک در سلول های PC3 و DU145 گردید و این تغییرات پس از 48، 72، 96 ساعت تشدید شد. نتایج آزمون MTT نشان دهنده کاهش معنی داری در میزان زنده ماندن سلول های PC3 و DU145 در غلظت های μ g/ml 100، 500، 1000 بود(P<0/001). همچنین، غلظت های μ g/ml100 و 500 موجب کاهش معنی دار در میزان زنده ماندن سلول های سرطانی PC3 وDU145 شد (P<0/042). استنتاج: بر اساس نتایج، ترکیب ترکیب دئوکسی پودوفیلوتوکسین و عصاره میوه لمبیر در غلظت مذکور با کم ترین آسیب به سلول های طبیعی باعث تخریب سلول های سرطانی می شوند.

سابقه و هدف: این مطالعه با هدف بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین بیمارستانی (HA-MRSA) و اکتسابی از جامعه (CA-MRSA) و بررسی فراوانی تیپ های مختلف spa typing، SCCmec I, II, III, IV, V و زیر تیپ های عمده تیپ IV در میان سویه های MRSAجدا شده از نمونه های بالینی کودکان مراجعه کننده به بیمارستان مرکز طبی کودکان انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، تست حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش کربی-بائر و مطابق با دستورالعمل های CLSI انجام شد. حضور ژن های spa، PVL، mecA و همین طور تیپ های مختلف SCCmec I, II, III, IV, V و زیر تیپ های عمده SCCmec IV با استفاده روش Muliplex PCR بررسی شد. یافته ها: از میان 133 جدایه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس، 70 (52/6درصد) سویه حساس به متی سیلین (MSSA) و 63 (47/4درصد) سویه مقاوم به متی سیلین (MRSA) گزارش شد. توزیع فراوانی ژن های mecA و PVL در میان سویه های MRSA به ترتیب 100 و 1/3 درصد گزارش گردید که در مطالعه ی حاضر 5 تیپ SCCmec (I-V) یافت شد که نشان دهنده تنوع تیپی وسیع در بیمارستان است. به علاوه فراوانی بالای تیپ SCCmec III(30/1درصد) و III+Iva (23/8درصد) مشاهده شد. از 63 سویه MRSA، 46 سویه از نظر لوکوس پروتئینی A قابل تیپ بندی بودند که در 11 تیپ دسته بندی شدند. شایع ترین تیپ یافت شده spa t037 بود که در 9/53 درصد (34=n) از سویه ها یافت شد. استنتاج: فراوانی بالای SCCmec III+Iva و ظهور سویه های CA-MRSA در میان بیمارستان می تواند یک هشدار جدی به پزشکان و بخش های کنترل عفونت باشد.

سابقه و هدف: پپتیدهای ضدمیکروبی، یکی از متنوع ترین ترکیبات ضدمیکروبی هستند که به دلیل پیدایش مقاومت عوامل بیماری زا به آنتی بیوتیک های رایج مورد توجه قرار گرفته اند. با این وجود در مطالعات اندکی خواص ضد انگلی آن ها مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعه پیش رو با هدف مقایسه اثرات پپتید کایمریک ملیتین-سکروپین (CM11) و مترونیدازول بر روی تروفوزوئیت ژیاردیا لامبلیا صورت گرفته است. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، با استفاده از آزمایش MTT، سمیت سلولی پپتید CM11 در غلظت های µ g/ml 32-5/0 و مترونیدازول در غلظت های µ g/ml20-25/0 بر روی سلول Caco-2 بررسی و IC50 محاسبه گردید. جهت تعیین میزان آپوپتوز القایی CM11 و مترونیدازول از روش فلوسایتومتری استفاده شد. سمیت دارویی پپتید بر روی تروفوزئیت ژیاردیا لامبلیا در شرایط مختلف برون تنی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج MTT نشان داد که بالاترین درصد کشندگی بر روی سلول Caco-2، در گروه پپتید CM11 در غلظت μ g/ml32 پس ازگذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 1/2± 84/3، 0/9± 88/7و 1/5± 87 درصد بود، در حالی که در گروه مترونیدازول در غلظت μ g/ml 20 پس از گذشت 24، 48 و 72 ساعت به ترتیب 2/3± 35، 1/2± 39/3و 8/1± 48/3درصد بود. در بالاترین غلظت مورد استفاده طی 24 و 48 ساعت، بالاترین درصد کشندگی بر روی انگل در گروه پپتید و مترونیدازول به ترتیب 0/2± 99/8و 0/6± 99 درصد بود. میزان کشندگی پپتید و مترونیدازول بر روی انگل های متصل به سلول در بالاترین غلظت به ترتیب 0/1± 99/7و 0/3± 99/5درصد بود. استنتاج: نتایج این تحقیق نشان داد که پپتید کایمریک سکروپین-ملیتین (CM11) می تواند کاندید مناسبی جهت درمان ژیاردیازیس باشد.

سابقه و هدف: امروزه به طور گسترده از طعم دهنده های خوراکی در مواد غذایی مختلف مثل نوشیدنی ها، تنقلات و غیره در ایران استفاده می شود بدون این که به زیان های احتمالی حاصل از آن ها توجه گردد. این مطالعه با هدف بررسی جهش زایی مستقیم طعم دهنده ها به کمک تست ایمز انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، جهش زایی مستقیم 5 طعم دهنده مصنوعی عمده (وانیل، موز، پرتغال، نارگیل و لیمو) از سه برند معروف، توسط سویه های سالمونلا تیفی موریوم TA98 و TA100 که حامل جهش انتخابی در اپرون هیستیدین به صورت His-هستند مورد مطالعه قرار گرفت. پس از انجام تست های تاییدی، سویه ها بر روی محیط کشت گلوکز حداقل و در حضور غلظت های مختلفی از طعم دهنده ها کشت گردید و پس از 72-48 ساعت انکوباسیون پلیت ها در دمای 37 درجه سانتی گراد، در صورت جهش زایی طعم دهنده ها و جهش برگشتی در اپرون هیستیدین، کلنی های میکروبی مشاهده شده شمارش گردید. یافته ها: جهش زایی مستقیم طعم دهنده ها، در سه غلظت متفاوت و طی سه بار تکرار، بررسی شد. نتایج نشان داد که تعداد کلنی های برگشتی در هیچ کدام از نمونه ها در سه غلطت مورد بررسی از دو برابر تعداد کلنی های کنترل منفی که ملاک جهش زایی در این آزمون است، فراتر نرفت. استنتاج: بر اساس نتایج، هیچ کدام از نمونه ها در غلطت های مورد بررسی، جهش زایی مستقیم مبتنی بر جایگزینی جفت باز های آلی در DNA و یا جهش مبتنی بر تغییر چارچوب نشان ندادند.

سابقه و هدف: بیماران سوختگی در خطر بالای حوادث ترومبوآمبولی قرار دارند. بر اساس مطالعات اخیر، در اکثر بیماران سوختگی، دوز استاندار انوکساپارین نمی تواند در پیشگیری از وقوع حوادث ترومبوآمبولی موثر باشد. هدف از مطالعه گذشته نگر حاضر، بررسی میزان مطابقت تجویز انوکساپارین جهت پیشگیری از ترومبوز عروقی در بیماران سوختگی با دستورالعمل استاندار مرجع در بیمارستان آموزشی سوختگی زارع شهرستان ساری می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه گذشته نگر، 61 بیمار سوختگی که در شش ماه دوم سال 1395 در بیمارستان زارع بستری و انوکساپارین دریافت نمودند، وارد مطالعه شدند و دوز تجویزی و مانیتورینگ ها در زمان تجویز انوکساپارین با دستورالعمل استاندار مرجع مقایسه شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران 15/6± 47/37سال و مردان 73/8درصد از بیماران را تشکیل می دادند. دوز تجویزی در 57/3درصد با دستورالعمل بالینی مطابقت داشت. آنتی فاکتور 10 فعال، در هیچ کدام از بیماران با ایندکس توده بدنی، خارج از محدوده نرمال ارزیابی نگردید. شمارش پلاکت در پایه در همه بیماران و در طی مطالعه در 98 درصد بیماران انجام گرفت. تداخل دارویی در کمتر از 10 درصد از بیماران گزارش شد که با عارضه جانبی همراه نبود. استنتاج: اگرچه در اکثر بیماران سوختگی با ایندکس توده بدنی نرمال، دوز تجویز انوکساپارین مطابق با دستورالعمل استاندار بود اما تنظیم دوز در بیماری با ایندکس توده بدنی غیرنرمال انجام نمی گرفت که می تواند این بیماران را در خطر حوادث ترومبوآمبولی و یا خونریزی قرار دهد.

سابقه و هدف: خارش اورمیک از عوارض شایع در بیماران همودیالیزی بوده و درمان های مختلفی برای کنترل آن استفاده می شود. این مطالعه با هدف مقایسه اثر سولفات روی با هیدروکسی زین در کنترل خارش بیماران همودیالیزی انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی متقاطع، 100 بیمار همودیالیزی با خارش اورمیک براساس معیارهای ورود و خروج انتخاب و براساس بلوک های تصادفی چهارتایی به 2 گروه تقسیم شدند. گروه اول با سولفات روی و گروه دوم با هیدروکسی زین به مدت 3 ماه درمان شدند. پس از دو هفته دوره پاک سازی، جای دو گروه با هم تعویض شد و مجددا همان درمان قبلی تکرار گردید. شدت خارش بیماران با مقیاس سنجش بصری (VAS)، در ابتدای مطالعه، یک، دو و سه ماه بعد از مداخله جمع آوری و به کمک آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که شدت خارش داروی سولفات روی با هیدروکسی زین در شروع درمان یکسان بوده (2/1 ± 8/2 در مقایسه با 2/3 ± 7/9) ولی در ماه سوم درمان شدت خارش در گروه مداخله سولفات روی، 2/4± 3/7 و در گروه هیدروکسی زین، 2/9± 5/6 به دست آمد که قدرت سولفات روی در کاهش خارش به طور معنی داری بیش تر بود (0/0001< P). استنتاج: سولفات روی در مقایسه با هیدروکسی زین در کاهش خارش بیماران دیالیزی داروی موثری بوده و می توان آن را به عنوان یک داروی مستقل در درمان خارش بیماران همودیالیزی استفاده نمود ولی جهت تاثیر بهتر لازم است حداقل سه ماه مصرف آن تداوم داشته باشد.

سابقه و هدف: از مهم ترین دلایل خودداری بیماران مبتلا به هموروئید از جراحی، ترس از درد است. در این مطالعه، تاثیر دیوسمین در درد پس از هموروئیدکتومی بررسی گردید. مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی تک سو کور است. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و پلاسبو تقسیم شدند. در گروه مداخله قرص دیوسمین (Diosmin) 500 میلی گرم آهسته رهش یک قرص و گروه پلاسبو یک قرص دارونما روزی یک عدد تجویز شد و هر دو گروه پس از یک هفته بررسی شدند. مدت بستری در بیمارستان، مدت بازگشت به کار و مدت بهبودی کامل و درد بررسی شد. برای ارزیابی نتایج به دست آمده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 استفاده شد. یافته ها: 46 بیمار در گروه مداخله و 46 نفر در گروه پلاسبو حضور داشتند که میانگین سن در آنان 12/21± 37/55سال بود. در دو گروه درمانی، توزیع جمعیت از نظر سن (0/833)، جنس (1/00)، درجه همورویید (0/538)، وجود ترشح (0/514)، مدت بستری (0/821)، مدت بازگشت به کار (0/754) بهبودی کامل (0/631) و خونریزی پس از عمل (0/557) کاملا همگن می باشند و ارتباط آماری معنادار نداشته اند. میانگین شدت درد پس از مداخله در گروه دیوسمین 1/292 ± 3/41 و در گروه پلاسبو 1/370 ± 4/65 بوده است که میانگین شدت درد بین گروه ها اختلاف معنی داری مشاهده شد (0/000=P) استنتاج: دیوسمین به عنوان داروی امن با حداقل عوارض جانبی در کنترل درد پس از هموروئیدکتومی می تواند استفاده شود.

سابقه و هدف: تغییرات فیزیولوژیک بارداری موجب چالش های عمیقی در سلامت ذهن می شود. این مطالعه با هدف تاثیر مشاوره با مدل اطلاعات-انگیزش رفتاری بر سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت و بهزیستی روانی زنان باردار دارای اضافه وزن و چاق انجام گرفت. مواد و روش ها: مطالعه بر روی 137 زن باردار با BMI ≥ 25 و سن بارداری 12 تا 16 هفته انجام گرفت. زنان به دو گروه مشاوره(67) و مراقبت روتین(70) تقسیم شدند. گروه مشاوره 4 جلسه مشاوره با مدل اطلاعات-انگیزش رفتاری و گروه دیگر مراقبت روتین را دریافت کردند. پرسشنامه دموگرافیک، سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و بهزیستی روانشناختی قبل از شروع مداخله و 8 هفته بعد تکمیل گردید. آزمون های توصیفی، استنباطی و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری (آنکوا) و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد. یافته ها: با استفاده از آزمون آنکوا بعد از تطبیق (adjusted) نمره قبل از مداخله در دو گروه، میانگین نمره سبک زندگی ارتقادهنده سلامت بعد از مشاوره نسبت به گروه مراقبت روتین بیش تر بوده است (24/15± 158/72در مقابل 24/88± 141/29، 0/001 >d< 0/77, p). میانگین نمره بهزیستی روانی بعد از مشاوره نیز بیش تر از گروه مراقبت روتین بود(7/87± 75/92در مقابل 11/88± 72/17، 0/04=P و 0/23= d). استنتاج: مشاوره با مدل اطلاعات-انگیزش رفتاری موجب بهبود سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت شده و توانسته سطح بهزیستی روان را ارتقاء بخشد.

سابقه و هدف: ادراک از بیماری می تواند بر شیوه های مراقبت از خود، اضطراب روانی و سایر نتایج سلامت در افراد تاثیر بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر مدل خودتنظیمی لونتال بر درک از بیماری زنان مبتلا به دیابت بارداری انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده شاهد دار بود. نمونه ها از بین زنان مبتلا به دیابت بارداری بستری در بیمارستان الزهرا رشت (از اسفند 96 تا شهریور 97) انتخاب و به روش بلوک بندی چهارتایی تصادفی در دو گروه کنترل (40 نفر) و آزمون (40 نفر) تقسیم شدند. پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و درک از بیماری در هر دو گروه تکمیل شد. در گروه آزمون، مداخله بر اساس تئوری خودتنظیمی لونتال به صورت انفرادی در 3 جلسه اجرا شد. پس از اتمام و 4 هفته پس از مداخله، مجددا پرسشنامه درک از بیماری در هر دو گروه تکمیل و داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: قبل از مداخله بین نمرات درک از بیماری دو گروه تفاوت آماری معناداری وجود نداشت (0/19=P). بلافاصله پس از مداخله، میانگین امتیاز درک از بیماری در گروه آزمون 8/6± 09/38 و گروه کنترل 8/6± 43/9 بود (0/003=P). یک ماه پس از مداخله، میانگین نمرات درک از بیماری در گروه آزمون (5/8± 39/3) به طور معنی داری نسبت به میانگین گروه کنترل (6/9± 45/7) کاهش یافته بود (0/001>P). استنتاج: استفاده از مدل خودتنظیمی لونتال می تواند بر درک از بیماری زنان مبتلا به دیابت بارداری موثر باشد؛ بنابراین انجام این مداخله را می توان در زنان مبتلا به دیابت بارداری توصیه نمود.

سابقه و هدف: بلوغ یکی از مهم ترین دوران زندگی هر نوجوان دختر است. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش از طریق همسالان بر آگاهی و عملکرد دختران پیرامون سلامت بلوغ می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، 10 کلاس هشتم از ده مدرسه دوره اول متوسطه دخترانه در سال 1397 در شهرستان شاهرود با استفاده از روش نمونه گیری چند مرحله ای به تصادف انتخاب شدند. مدارس با استفاده از نمونه گیری تصادفی ساده به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص یافتند. در مجموع، 217 دانش آموز وارد مطالعه شدند. پرسشنامه های دموگرافیک و سنجش سلامت بلوغ توسط دانش آموزان قبل از مداخله، بلافاصله بعد و 1 ماه بعد از مداخله تکمیل شد. گروه مداخله، آموزش های پیرامون بلوغ را توسط آموزشگران همسال آموزش دیده، طی مدت 1 ماه دریافت کردند. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری، تجزیه و تحلیل شدند. آلفا 05/0 به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها میانگین نمرات آگاهی و عملکرد قبل از مداخله در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت (0/17= P). میانگین نمرات آگاهی و عملکرد بلافاصله پس از آموزش به ترتیب 3/85± 28/18و 10/32± 121/59و یک ماه بعد از آموزش به ترتیب 3/69± 31/91و 8/07± 130/37بود که به طور معنی داری بیش تر از گروه کنترل بود (0/001= P). استنتاج: با توجه به ماهیت مشارکتی بودن و تاثیرگذاری بیش تر روش آموزش همسالان، می توان نتیجه گرفت از این روش می شود برای آموزش مسائل پیرامون بلوغ برای نوجوانان استفاده نمود.

سابقه و هدف: درد قفسه سینه غیر قلبی سندرمی است که باعث اختلال شدید در کیفیت زندگی افراد مبتلا می گردد، این مطالعه با هدف بررسی اختلالات حرکت مری در گروهی از بیماران انجام گردید. مواد و روش ها: این مطالعه مشاهده ای-مقطعی بر روی 101 نفر از بیماران که با درد قفسه سینه غیر قلبی به بخش کاردیولوژی بیمارستان امام خمینی اهواز مراجعه نموده بودند، طی یک دوره یکساله انجام پذیرفت. بیمارانی که در بررسی اندوسکوپی و pH متری شواهدی از رفلاکس معده به مری نداشتند، جهت انجام مانومتری ارجاع داده شدند و اطلاعات به دست آمده آنالیز گردید. یافته ها: در بین 101 بیمار مورد مطالعه، 51 نفر مبتلا به رفلاکس، بودند. 50 نفر از بیماران فاقد رفلاکس، با میانگین سنی 2/44 سال، تحت مانومتری مری قرار گرفتند. 25 نفر مانومتری غیر طبیعی داشتند که به ترتیب شیوع، اختلال حرکتی غیر اختصاصی مری در 20 درصد بیماران، مری فندق شکن در 10 درصد، اسپاسم منتشر مری و اسفنکتر تحتانی پرفشار هر کدام در 8 درصد و حرکت غیر موثر مری (IEM) در 4 درصد بیماران، مشاهده شد. از نظر آماری ارتباط معنی داری بین شیوع اختلال حرکتی مری با وزن و سن بیماران مشاهده نگردید (به ترتیب 1250 = P و 0/285 = P). در افراد سیگاری اختلالات حرکتی کمتری نسبت به غیر سیگاری ها مشاهده گردید (0/019 = P). استنتاج: بیماری های مری شامل رفلاکس معده به مری و اختلالات حرکتی مری در بیماران با درد های غیر قلبی قفسه سینه شیوع بالایی دارد ولی اثبات رابطه علیتی اختلال حرکتی با این سندرم نیازمند مطالعات بیشتری است.

سابقه و هدف: ویروس آنفلوآنزا عامل عفونت حاد تنفسی است که هر ساله منجر به همه گیری با شدت متفاوت در جامعه می شود. ویروس آنفلوآنزای تایپ A ساب تایپ (A/H1N1) بیماری شدیدتری نسبت به سایر ساب تایپ های آنفلوآنزای نوع A ایجاد می کند. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی ویروس آنفلوآنزای A/H1N1 در بیماران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی استان مازندران انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، نمونه گیری از 3037 بیمار طی سال های 1396-1392 انجام شد. که در آن با استفاده از کیت تجاری Viral RNA/DNA Kits PureLinkTM، استخراجRNA صورت گرفت و توسط کیت های مخصوص SuperScript III Platinum, Quantitative Real Time PCR System از شرکت Invitrogen و پرایمرها و پروب اختصاصی و تست Real Time PCR، تشخیص ویروس آنفلوآنزای A/H1N1 انجام گرفت. یافته ها: از مجموع 3037 نمونه های بیمار، 1/60 درصد زن و 9/39 درصد مرد که از این تعداد 442 نمونه ها (55/14درصد) از نظر ویروس آنفلوآنزای A/H1N1 مثبت بوده است. بیش ترین نمونه بیماران با گروه سنی 40-31 سال با 18/31درصد بود ولی بیش ترین نمونه ها از نظر وجود ویروس آنفلوآنزای A/H1N1 مربوط به گروه سنی 70-61 سال با 18/51درصد بوده است. از مجموع 442 نمونه مثبت افراد مبتلا به آنفلوآنزای A/H1N1، 23 نفر (5/88 درصد) فوت شده اند. استنتاج: ویروس آنفلوآنزای تایپ A، که امکان تغییرات ژنتیکی در ساختمان ژنتیکی آن وجود دارد و هر ساله می تواند باعث ایجاد اپیدمی و پاندمی در جامعه گردد در نتیجه برای مقابله با آن می توان از داروها و واکسن های مناسب استفاده نمود.

سابقه و هدف: بیمارستان ها برای حرکت به سمت تعالی، ناگزیر از استقرار فنون نوین مدیریتی نظیر مدل تعالی سازمانی هستند. هدف این پژوهش، ارزیابی عملکرد یک بیمارستان آموزشی با مدل تعالی سازمانی و رویکرد مدل برنامه ریزی عملیاتی بود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با رویکرد توصیفی-تحلیلی در سال 1397 در بیمارستان آموزشی امام خمینی ساری انجام شد. نمونه های مطالعه، کلیه مدیران و سرپرستاران بیمارستان بودند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه EFQM (یک مدل تعالی سازمانی) بود که روایی آن بر اساس نظر خبرگان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفا کرونباخ 0/92 به دست آمد. نتایج این پرسشنامه با رویکرد IPOCC به صورت مولفه های ساختاری، فرایندی، خروجی، کنترلی و زمینه ای دسته بندی شدند. داده ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه 18 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بیمارستان مورد مطالعه در معیار توانمندسازها 319/82(63/96درصد امتیاز مطلوب) و در معیار نتایج 313/38امتیاز (62/67درصد امتیاز مطلوب) از 500 امتیاز را کسب کرد. بیش ترین توزیع مولفه ها و امتیازت مکتسبه با رویکرد IPOCC در این مدل به ترتیب در بعد نتیجه با 2/40 درصد و بعد ساختار با میانگین 0/44± 3/25 بود. همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که تفاوت معنی داری میان ابعاد مختلف IPOCC وجود داشت (P<0/001). استنتاج: این بیمارستان از نظر معیارهای EFQMدر وضعیت نسبتا مطلوبی قرار دارد و بیش ترین توجه این مدل بر نتایج و فرایندهاست. از این رو داشتن دیدگاه سیستمی و کنترل مناسب فرایندهای درمانی و توجه به ابعاد زمینه ای نظیر فرهنگ سازمانی در کنار فرایندها، ساختارها و نتایج جهت متوازن کردن استانداردها پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: ورود پساب های رنگی و سمی به آب های زیر زمینی علاوه بر مشکلات فراوان زیست محیطی، آثار بسیار نامطلوبی بر سلامت جامعه دارد. این مطالعه با هدف، نشاندن لایه ای از نانوپلیمر پلی آنیلین بر سطح خاک اره و تهیه ی نانوکامپوزیت پلی آنیلین/ خاک اره (Pan/SD) از طریق پلیمریزاسیون شیمیایی آنیلین روی خاک اره در محیط آبی و حذف رنگزای رودامین B از محیط آبی انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی و در مقیاس آزمایشگاهی، پلی آنیلین با استفاده از اکسیداسیون آمونیوم پرسولفات سنتز شد. به منظور پیدا کردن شرایط بهینه در انتقال رنگزا اثرات تعدادی از پارامترهای مهم مانند اثر pH، زمان تماس، غلظت اولیه رنگزا و مقدار جاذب مطالعه شد. برای مطالعات جذبی از دو ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ استفاده شد و همچنین مطالعات ترمودینامیک و سینیتیک نیز انجام گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که نانو کامپوزیت آنیلین/خاک اره می تواند بیشتر از 94 درصد رودامین B را در غلظت اولیه 10 میلی گرم بر لیتر رودامین B، جاذب بهینه 1 گرم بر لیتر، 5=pH و زمان تماس 5 ساعت جذب کند. داده های جذب بیش تر با ایزوترم فروندلیچ همخوانی دارد. مطالعات ترمودینامیکی نشان می دهد که جذب خود به خودی، گرماگیر و از نوع شیمیایی بوده و از سینیتیک درجه دوم تبعیت می کند. استنتاج: جاذب معرفی شده در این مطالعه یک جاذب نامحلول در آب، فاقد آلودگی ثانوی و بسیار موثر برای حذف رودامین B از محلول آبی بوده و لایه ای از نانو پلیمر رسانا بر روی خاک اره می تواند درصد بالایی از رودامین B را از محیط های آبی حذف کند.

سابقه و هدف: آلودگی فلزات سنگین از جمله جدی ترین مسائل محیط زیستی محسوب می شوند که از طریق منابع متعدد انسان ساخت یا طبیعی به صورت مستقیم یا غیر مستقیم وارد پیکره های آبی می شوند. تالاب بین المللی آلاگل یکی از اکوسیستم های بسیار با اهمیت درایران است که به دلیل برنامه های توسعه صنعتی و کشاورزی از منابع متعددی تاثیر می پذیرد. مواد و روش ها: در این مطالعه که به صورت توصیفی مقطعی می باشد، در دو فصل تابستان و پاییز سال 1396، به منظور سنجش آلودگی ناشی از فلزات سنگین (نیکل، کادمیوم و سرب) در 50 نمونه مرکب از 5 زون مختلف آب و رسوبات تالاب سنجش انجام شد و در پهنه بندی آن از نرم افزار GIS و در تجزیه تحلیل داده ها از آنالیز واریانس (ANOVA)، آماره Tukey وآنالیزهای چند متغیره (CA) استفاده گردید. یافته ها: میانگین غلظت کادمیوم، سرب و نیکل در آب در فصل تابستان به ترتیب 0/02± 0/013، 0/44± 0/86، 0/55± 0/164 و در فصل پاییز به ترتیب 0/03± 0/021، 0/36± 0/658، 0/65± 0/334 میکروگرم بر لیتر بوده است. میانگین غلظت کادمیوم، سرب و نیکل در رسوب در فصل تابستان به ترتیب 0/005± 0/19، 0/011± 2/103، 0/102± 0/489 و در فصل پاییز به ترتیب 003/0± 11/0، 261/0± 796/1، 204/0± 353/0میکروگرم بر کیلوگرم وزن خشک بوده است. استنتاج: در این مطالعه میزان آلودگی در زون غربی بیش تر از مناطق دیگر بوده و منابع انسان ساخت درمقادیر فلزات سرب و کادمیوم تاثیر بسزایی داشته در حالی که نیکل بیش تر از منابع طبیعی سرچشمه گرفته است. میزان فلزات اندازه گیری شده در زیر حد استاندارهای جهانی است. صنعتی شدن، افزایش حمل نقل بین المللی جاده ای و فعالیت های کشاورزی از دلایل حضور فلزات در این تالاب بوده است.

سابقه و هدف: تشریح علمی است که از اعضای انسان و چگونگی ترکیب آن ها بحث می کند و دارای اهداف مختلفی از جمله معرفت به کمال صنع الهی و دست یافتن به علل امراض و درمان آن ها می باشد. تشریح در دوران اسلامی وظایف الاعضاء (فیزیولوژی) را نیز شامل می شده است. هدف از این مطالعه نگرشی بر علم تشریح در متون مرجع طب ایرانی (دوران تمدن اسلامی) است. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش کیفی است که به روش تحلیل محتوا و با تمرکز بر کتب مرجع طب ایرانی انجام می پذیرد. این مطالعه در مراحل چندگانه (یافتن کلیدواژه ها، جستجو در متون مرجع طب ایرانی-اسلامی، جستجو در کتب تاریخی و دایره المعارف های اسلامی، جستجو در بانک های الکترونیکی فارسی و لاتین، دسته بندی، مرتب سازی، مقایسه کردن) انجام شد. یافته ها: علم تشریح مقدمه طبابت و جراحی بوده است و آثار کالبدشناسی اطبای مسلمان نیز مانند اروپاییان متاثر از کارهای جالینوس می باشد. پزشکان مسلمان بنا به شواهدی کالبد شکافی هم می کرده اند و در جراحی متبحر بوده و استادانی بنام در تشریح به جهان عرضه کرده اند. استنتاج: اساس آناتومی جدید که به دست وزالیوس به این جایگاه رفیع رسیده، همان تشریح ایرانی-اسلامی بوده است که پس از تصحیح متون تشریحی جالینوس به اروپا راه یافت. با دیدگاه کل نگر طب پیشینیان ما، لزوم بررسی و پژوهشی بیش تر در این زمینه و تطبیق آن با علم نوین با توجه به ابعاد گسترده آن پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: اختلالات مفصل گیجگاهی فکی ناهنجاری هایی هستند که با شکل یا عملکرد طبیعی مفصل تداخل دارند که توسط گروهی از علایم کلینیکی شامل درد و صداهای مفصلی و محدودیت یا انحراف هنگام باز کردن دهان مشخص می شوند. با توجه به تاثیر روابط اسکلتال فکی بر شکل, سایز و تغییرات مورفولوژیک کندیل و تغییرات ناشی از آن در TMJ هدف از این مطالعه بررسی پیدایش تغییرات رادیوگرافیک TMJ در افراد کلاس II و III میباشد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی گذشته نگر می باشد. که در آن 249 نمونه کلاس II انگل و 66 نمونه کلاس III انگل مورد بررسی قرار گرفتند. بعد از تعیین کلاس اسکلتال فکی با استفاده از سفالومتری، در تصاویر پانورامیک تغییرات استخوانTMJ مورد بررسی قرار گرفتند. برای انجام تحلیل آماری از نرم افزار SPSS24 استفاده شد. یافته ها: اروژن و بعد از آن صاف شدگی بیشترین اختلال مشاهده شده بودند. کمترین اختلال مشاهده شده نیز هایپرپلازی بود. در رده سنی 30-26 سال از نظرتوزیع صاف شدگی بین نمونه های کلاس II و III اختلاف معنی دار دیده شد (p value<0. 05) به طوری که شیوع این اختلال در بیماران کلاس III بیشتر از کلاس II بود. استنتاج: در کل رده های سنی اختلاف معنی داری از نظر شیوع صاف شدگی، اروژن، هایپو پلازی و هایپر پلازی بین نمونه های کلاس II و III وجود ندارد. زنان به طور معنی داری بیشتر از مردان به مشکلات مفصل تمپورومندیبولار مبتلا می شوند.

سابقه و هدف: هلیکوباکترپیلوری باکتری گرم منفی، میکروآئروفیل و مارپیچی شکل است و عفونت با این باکتری می تواند منجر به گاستریت، زخم و حتی سرطان معده شود. لذا این مطالعه با هدف ارزیابی حضور ژن cagA در بین بیماران با گاستریت و سرطان معده انجام پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه مورد-شاهدی، بر روی 40 بیمار مبتلا به گاستریت و40 بیمار مبتلا به سرطان معده انجام پذیرفت. وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری در نمونه های گاستریت با تست اوره آز و در بافت های سرطانی با رنگ آمیزی گیمسا بررسی گردید. با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) دو ژن 16s rRNA و cagA مورد بررسی قرارگرفت. یافته ها: درد و کاهش وزن بیشترین شکایات بیماران و دیس پپسیا و زخم دوازدهه بیش ترین موارد از یافته های آندوسکوپیک در گروه گاستریت بودند. طبق نتایج پاتولوژی، آدنوکارسینومای نوع Intestinal با گرید تومور G1 بیش ترین موارد را به خود اختصاص دادند. از مجموع بافت های مورد بررسی، همه موارد آلوده به هلیکوباکترپیلوری، 16S rRNA نیز مثبت بودند. فراوانی ژن cagA در بیماران مبتلا به گاستریت 13 مورد (32/5درصد) و در بیماران سرطانی 11 مورد (27/5درصد) گزارش گردید. استنتاج: با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، حضور پایین ژن cagA (نسبت به مطالعات مشابه) در قم می تواند نشان دهنده سویه های کم تر پاتوژن در استان باشد. مطالعات بیش تر برای بررسی سایر ژن ها در آینده توصیه می گردد.

سابقه و هدف: توجه به نوع الگوی ارتباطی زوجین در حل تعارضات زناشویی از اهمیت زیادی برخوردار است. این الگوها شامل سه الگوی ارتباط سازنده متقابل، الگوی ارتباط اجتنابی متقابل و الگوی توقع/کناره گیر می باشند. این مطالعه با هدف مطالعه مروری بر عوامل مرتبط با الگوهای ارتباطی زوجین ایرانی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مروری مفهومی است. مطالعه در پنج مرحله انجام شده است که عبارتند از: 1-طراحی سوال تحقیق، 2-جستجو و استخراج مطالعات وابسته به تحقیق، 3-انتخاب مطالعات مرتبط، 4-جدول بندی و خلاصه کردن اطلاعات و داده ها و 5-گزارش نتایج آن. یافته ها: در این مطالعه مروری از میان 130 مطالعه، از 18 مقاله استفاده شد. عوامل تاثیر گذار بر الگوهای ارتباطی زوجین، در 4 طبقه قرار گرفت که شامل 1-سلامت معنوی و معنویت گرایی، 2-رضایتمندی زناشویی و رضایت جنسی، 3-سازگاری زناشویی، 4-سبک های عشق ورزی می باشد. استنتاج: نتایج نشان داد عواملی همچون سلامت معنوی و معنویت گرایی، رضایت مندی زناشویی و رضایت جنسی، سازگاری زناشویی و سبک های عشق ورزی بر الگوهای ارتباطی زوجین تاثیرگذار است. پیشنهاد می شود درمانگران در ارائه راهکارهای ارتقادهنده الگوهای ارتباطی زوجین، جهت ایجاد ارتباط موثرتر و کارآمدتر به این عوامل توجه بیش تری مبذول نمایند.