مجله علمی پزشکی جندی شاپور
سال:1398 | دوره:18 | شماره:4 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: با توجه به ارتباط هایپرتروفی آدنوئید با بیماریهای های مختلف، تشخیص به موقع آن با یک روش ساده، ارزان و کم خطر به جای آندوسکوپی بینی ضروری به نظر می رسد. در تحقیق حاضر ابعاد فضاهای نازوفارنکس، اوروفارنکس و هیپوفارنکس در دو گروه دارای آدنوئید هایپرتروفیک و گروه فاقد آدنوئیدهایپرتروفیک با رادیوگرافی لترال سفالومتری محاسبه گردید. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، تحلیلی رادیوگرافی های دیجیتال لترال سفالومتری ازآرشیو بخش رادیولوژی دانشکده دندانپزشکی جندی شاپور در سال 1398 انتخاب شدند. همه کلیشه های واجد شرایط از نظر وجود یا عدم وجود آدنوئید هایپرتروفیک بررسی شده و به دو گروه دارای آدنوئیدهایپرتروفیک(127 نفر، 66 پسرو 61 دختر) و فاقد آدنوئیدهایپرتروفیک(102 نفر)تقسیم شدند. ابعاد فضاهای مورد نظر در هردو گروه محاسبه گردیدند. در گروه افراد دارای آدنویید هایپرتروفیک، اندازه آدنویید و سپس نسبت آدنویید به نازوفارنکس محاسبه گردید. یافته ها: بین فضاهای مورد بررسی در هر دو گروه اختلاف معنی داری وجود داشت. در افراد دارای آدنوئید هایپرترو فیک، فضاهای هایپوفارنکس ونازوفارنکس از نظر آماری همبستگی مثبت معنی داری با متغیر سن داشتند. ولی با جنسیت افراد ارتباط معنی داری نداشت. بین اندازه آدنویید و سن همبستگی معنی داری وجود داشت ولی پسران و دختران از نظرآدنویید اختلاف معنی داری نداشتند. نسبت آدنوئید به نازوفارنکس در گروه های سنی و جنسی مختلف ارتباط معنی داری وجود نداشت. نتیجه گیری: مطالعه حاضر بیانگر این است که رادیوگرافی لترال سفالومتری به تنهایی قادر به تشخیص افراد آدنوئید هایپرتروفیک نمی باشد ولی می تواند همراه با تاریخچه و علایم بالینی به تشخیص بیماری کمک نماید.

زمینه و هدف: علی رغم شیوع آسیب پیچ خوردگی مچ پا، مطالعات کافی در زمینه سازوکار اثرات حسی و تغییر الگوی اعمال نیروی حمایت کننده های خارجی مچ پا، بر روی فرآیندهای حسی-حرکتی و کنترل وضعیتی، در مجموعه مچ پای افراد آسیب دیده انجام نشده است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر کفی گوه ای خارجی و بریس نرم، بر کنترل وضعیتی پویا در افراد با بی ثباتی عملکردی مچ پا و افراد سالم می باشد. روش بررسی: 30 فرد مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا در دو گروه 15 نفره کفی گوه ای خارجی و بریس نرم و 15 فرد سالم به عنوان گروه کنترل، در این مطالعه شرکت کردند. بررسی کنترل وضعیتی، با و بدون حمایت کننده خارجی، به وسیله سیستم ثباتی بایودکس، در سطح سختی 5 انجام گرفت. یافته ها: در افراد مبتلا به بی ثباتی عملکردی مچ پا، بعد از استفاده از کفی گوه ای خارجی، شاخص کلی محدوده ثبات (03/0=p)، همچنین شاخص سمت راست محدوده ثبات (04/0=p)، به طور معنی داری افزایش یافته بود و در شاخص محدوده ثبات سمت چپ اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. اثر استفاده از بریس نرم بر شاخص های محدوده ثبات معنی دار نبود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که با تغییر الگوی اعمال نیرو و کاهش استرس بر بافتهای آسیب دیده به دنبال استفاده از کفی گوه ای خارجی، میتوان کنترل وضعیتی پویا را در این افراد بهبود داد و از پیچ خورگیهای بعدی نیز پیشگیری کرد.

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت تشخیص زودهنگام هایپرتنشن شریان ریوی (PAH) در بیماران اسکلرودرمی و شناخت روش های غیرتهاجمی و در دسترس، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین سطح سرمی اوریک اسید و pro-BNP با PAH در بیماران اسکلرودرمی انجام شد. روش کار: مطالعه به صورت کنترل-موردی بر روی 112 بیمار مبتلا به اسکلرودرمی مراجعه کننده به بخش روماتولوژی بیمارستان گلستان اهواز در سال 1397 انجام شد. بیماران در دو گروه دارای هایپرتنشن ریوی (فشار سیستولیک شریان پولمونر بیشتر mmHg 40) (38=n) و بدون هایپرتنشن ریوی (بدون علائم PAH) (74=n) وارد مطالعه شدند. از تمام بیمارانcc 5 خون وریدی جهت ارزیابی سطوح سرمی pro-BNP و اوریک اسید گرفته شد. یافته ها: میانگین سطح سرمی اوریک اسید در گروه اسکلرودرمی با PH به طور معنادار بیشتر بود (05/0>P). اگرچه سطح سرمی pro-BNP در گروه اسکلرودرمی با PH بیشتر بود اما دو گروه از نظر آماری تفاوت معنادار نداشتند (05/0

زمینه و هدف: ناباروری در زوجین، یکی از مهمترین بحرانهای دوران زندگی است که پس از یک سال نزدیکی بدون استفاده از روش های پیشگیری و نهایتا عدم بارداری، تعریف می گردد. تفاوت های جغرافیایی و جمعیتی در مناطق مختلف منجر به گزارش های گوناگونی در بررسی شیوع ناباروری می گردد. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی فراوانی علل ناباروری در تنها مرکز درمان ناباروری دزفول، انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه ی توصیفی، پرونده ی 886 زوج که معیارهای ورود به مطالعه را داشتند در فاصله ی سال های 1396-1393 مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات دموگرافیک و روش های تشخیص و درمان موجود در پرونده ی بیماران در پرسشنامه ثبت گردید و نتایج با نرم افزار SPSS نسخه 16 آنالیز گردید. یافته ها: در این مطالعه فراوانی ناباروری اولیه و ثانویه در بیماران به ترتیب، 5/84 درصد و 5/15 درصد بود. فاکتور زنانه 4/30، فاکتور مردانه4/31، هر دو فاکتور زنانه و مردانه 8/24و 1/18سایر علل، عامل ناباروری بود. بیشترین اختلال مربوط به اولیگواسپرمی با 4/64 درصد و کمترین مورد مربوط به تراتواسپرمی با 8/1 درصد بوده است. از علل زنانه نیز بیشترین علت مربوط به تخمدان با 64 درصد و کمترین مورد مربوط به رحم با 4/1 درصد بود. همچنین علل لوله ای نیز با 3/2 درصد مشخص گردید. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد میزان علل زنانه و مردانه دخیل در ناباروری در این مرکز نیز مشابه آمار جهانی می باشد.

زمینه و هدف: با توجه به ارتباط بی ثباتی مزمن مچ پا با بی ثباتی پوسچر و اهمیت شناخت ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا برای کلینیک های توانبخشی، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی آزمون های عملکردی به عنوان ابزار تمایزی برای افراد با و بدون بی ثباتی مزمن مچ پا صورت گرفت. روش بررسی: مطالعه به صورت مورد-شاهدی یر روی ورزشکار (20 ورزشکار مبتلا به آسیب مزمن مچ پا و 20 ورزشکار سالم) صورت گرفت. به منظور تمایز ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا از ورزشکاران سالم، آنها 5 آزمون عملکردی شامل؛ آزمون هشت لاتین، آزمون جهش به طرفین، آزمون لی لی مربع، آزمون پرش زیگزاگ برای مسافت، آزمون پرش تک برای مسافت را اجرا کردند. برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون باز آزمایی، ضریب همبستگی و تی مستقل در سطح معنی داری 05/0>P استفاده شد. یافته ها: ورزشکاران مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا نسبت به ورزشکاران سالم عملکرد ضعیف تری را نشان دادند. بین شرکت کنندگان مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا و شرکت کنندگان سالم در انجام آزمون های عملکردی تفاوت معنی داری مشاهده شد(05/0>P). ارتباط معنی داری بین بی ثباتی مچ پا و آزمون های هشت لاتین (67/0=ICC، 001/0>P)، جهش به طرفین(75/0=ICC، 001/0>P)، پرش مربع(51/0=ICC، 001/0> P و پرش زیگزاگ (82/0=ICC، 001/0>P) مشاهده شد. نتیجه گیری: به نظر می رسد آزمون های عملکردی (آزمون هشت لاتین، آزمون جهش به طرفین، آزمون لی لی مربع، آزمون پرش زیگزاگ برای مسافت، آزمون پرش تک برای مسافت)، ابزار مناسبی برای شناخت افراد مبتلا به بی ثباتی مزمن مچ پا از افراد سالم هست.

زمینه و هدف: اکوکاردیوگرافی جنینی یک تکنیک تصویربرداری برای تشخیص آنومالی قلبی جنین است. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اندیکاسیون های ارجاع اکوکاردیوگرافی جنینی در زنان باردار ارجاع داده شده به بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان حضرت معصومه (س)در زمستان 1396 انجام شد. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی تحلیلی بود. در این مطالعه اطلاعات 230 زن باردار وارد چک لیست شد. سپس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 اطلاعات مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: شایع ترین اندیکاسیون ارجاع برای اکوکاردیوگرافی جنینی، شک به CHD در سونوگرافی(نقایص قلبی)(21. 7%)با غالبیت فوکوس اکوژن و کمترین فراوانی مربوط به بیماریهای مادر(2. 2%) بود. 91. 7% تشخیص های بعد از اکوکاردیوگرافی نرمال و 8. 3% غیرنرمال گزارش شد. بین ریتم قلب جنین و نرمال یا غیر نرمال بودن تشخیص بعد از اکوکاردیوگرافی ارتباط معناداری وجود داشت(p=0. 02). بین متغیرهای سن مادر(p=0. 22)، نوبت حاملگی(p=0. 97)، سن جنین(هفته)(p=0. 76)، جنسیت جنین(p=0. 30)، تعداد ضربان قلب جنین(p=0. 08)، سایز NT(p=0. 24)، دیابت مادر(p=0. 98)، وضعیت جفت(p=0. 93)، سابقه بیماری مادرزادی در خانواده(p=0. 13) و بیماری خاص در مادر(p=0. 98) با تشخیص بعد از اکوکاردیوگرافی ارتباطی مشاهده نشد. نتیجه گیری: اکوکاردیوگرافی جنینی یک روش غیرتهاجمی مناسب برای تشخیص زودهنگام بیماریهای مادرزادی قلب می باشد که انجام آن نه تنها در باردارهای های پرخطر بلکه حتی در بارداری های کم خطر نیز مناسب می باشد.

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش بر آشفتگی رابطه و بخشودگی زوج ها با همسر دارای علائم شخصیت وسواس می باشد. روش بررسی: جامعه آماری پژوهش کلیه زوجین دارای علائم اختلال شخصیت وسواس تهرانی مراجعه کننده به دفتر معاونت فرهنگی اجتماعی منطقه 15 شهرداری بخش مشاوره، شهر تهران که تا سال 1395 حداقل یک سال از زندگی مشترک آن ها گذشته می باشد. از افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر تهران 20 زوج که تمایل به شرکت در پژوهش را داشتند، به صورت در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی بخشودگی، مقیاس آشفتگی زناشویی و ارتباطی و پرسشنامه وسواس فکری-عملی مادسلی می باشد که توسط آزمودنی ها در دو مرحله (پیش آزمون و پس آزمون) تکمیل شدند. گروه آزمایش 12 جلسه برنامه آموزشی زوج درمانی تلفیقی مبتنی بر پذیرش را دریافت کرد. یافته ها: نهایتا داده های جمع آوری شده توسط آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل نشان می دهد که زوج درمانی تلفیقی مبتنی بر پذیرش برآشفتگی و بخشودگی زوجین دارای همسر اختلال وسواس موثر بوده است (p<0/001). بحث و نتیجه گیری: لذا می توان از این زوج درمانی در دادگاه های خانواده و سازمان بهزیستی برای بهبود روابط زوجین بهره برد.

مقدمه: بلیچنگ دندان به عنوان درمان زیبایی برای دندانهای تغییر رنگ یافته شناخته شده است. با این حال، ممکن است به بافت های پریودنتال آسیب برساند. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر بلیچینگ دندانی بین کارباماید پراکساید 15% و 20% بر سلامت پریودنتال بود. مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی در 45 داوطلب سالم 40-20 ساله، نیازمند به بلیچینگ دندان، انجام شد. افراد بر اساس عوامل درمانی شامل کارباماید پراکساید 15% (CP15)، کارباماید پراکساید 20% (CP20) و پلاسبو (P) به سه گروه 15 تایی تقسیم شدند. پس از تجویز عامل ها به مدت هشت ساعت برای شش شب، شاخص پلاک (PI)، شاخص لثه (GI) و خونریزی ناشی از پروبینگ (BOP) در چهار نقطه زمانی (ابتدا، روزهای 7، 9 و 21 پس از بلیچینگ) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها توسط SPSS 18 با استفاده از ANOVA و آزمونهای T جفتی، مجذور کای و فریدمن تجزیه و تحلیل شدند(05/0>P). نتایج: از نظر PI، GI یا BOP، اختلاف معنی داری بین سه گروه در هر نقطه زمانی وجود نداشت(05/0< P). طی دوره مطالعه، PI، GI یا BOP تغییرات اندک و عموما غیر قابل توجهی را نشان دادند. نتیجه گیری: طبق این یافته ها، بلیچینگ با کارباماید پراکساید 15% و 20% اثرات نامطلوبی بر سلامت پریودنتال ندارد.

هدف: کاندیدا آلبیکنز و کاندیداترپوکالیس شایعترین عوامل اتیولوژیک بیماری های قارچی هستند. باتوجه به اینکه مقاومت قارچ ها نسبت به تعدادی از داروهای ضد قارچی افزایش یافته و بسیاری از این داروها سمی و گران قیمت هستند، بررسی اثر فرآورده های طبیعی مانند زاج سفید که نمکی معدنی است بر این قارچ ها ضروری است. هدف این مطالعه بررسی اثر زاج سفید بر ممانعت از رشد کاندیدا آلبیکنز و کاندیدا ترپوکالیس در شرایط آزمایشگاهی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی به روش modified E. test، از زاج سفید محلول هایی با غلظت 8، 4، 2، 1، 5/0، 25/0 و 125/0 گرم در 100 میلی لیتر تهیه شده و از هر رقت 10 میکرولیتر در دیسک هایی که بصورت خطی بر روی محیط کشت تلقیح شده با قارچ هدف قرار داده شده بود ریخته شد، سپس به مدت 24 ساعت به دلیل سرعت رشد پایین این قارچ ها, پتری ها در 37 درجه سانتی گراد انکوبه شدند و حداقل غلظت ممانعت کننده از رشد (MIC) محاسبه شده است. لازم به ذکر است که آزمایش سه بار تکرار و میانگین گرفته شده است. نتایج: زاج سفید باعث مهار رشد کلونی های کاندیدا آلبیکنز و کاندیداترپوکالیس می شود. MIC برای کاندیدا آلبیکنز و کاندیداترپوکالیس به ترتیب (mg/ml 13/0) و(mg/ml 06/0)بدست آمد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، استفاده از زاج سفید می تواند درمان جانبی مناسبی در از بین بردن عفونت های مرتبط با کاندیدا آلبیکنز و کاندیداترپوکالیس در طرح درمان های دندانپزشکی باشد.

مقدمه: ترمیم و لیگاسیون ورید پوپلیته دو رویکرد درمانی ورید در بیماران تردمایی است کد عروق آنها هم دیگر است. ما در بین مطالعه میزان بروز آمبولی ریوی و ترومبوز عمقی وریدی را به دنبال این دو روش در درمان بیماران بررسی کردیم. روش بررسی: از آذرماه 1396 تا آذر ماه 1397 تعداد 60 بیمار با آسیب ورید پوپلیته در دو گروه لیگاسیون ورید پوپلیته (30=n) و گرافت اینترپوزیشن ورید صافن (30=n) تحت جراحی قرار گرفتند. همه بیماران تحت سونوگران کالر داپلر اندله های تحتانی و C7 آنژیوگران جهت تایید آمبولی ریوی قرار گرفتند. یافته ها: DVT در 5 نفر (7/16%) از بیماران گروه لیگاسیون ورید و 3 نفر (10%) از گروه ترمیم ورید رخ داد. که این اختلاف معنی دار نبود (61/90=P). آمبولی ریوی در 2 نفر (7/6%) از بیماران گروه لیگاسیون ورید و 8 نفر (7/26%) از بیماران گروه ترمیم ورید دیده شد. این اختلاف معنی دار بود (001/0=P). میزان بروز آمپوتاسیون اندام آسیب دیده 10% در گروه لیگاسیون ورید در مقابل 7/6% در گروه ترمیم ورید بود. این اختلاف معنی دار نبود (22/0=P). اختلاف معنی داری بین میزان بروز عفونت زخم در بیماران که تحت لیگاسیون ورید قرار گرفته بودند و آنهایی که تحت ترمیم ورید قرار گرفته بودند (10% در مقابل 7/6%، 38/0=P). نتیجه گیری: اگر چه در مطالعه ی ما میزان بروز آمبولی ریوی در ترمیم ورید پوپلیته بیشتر از لیگاسیون ورید بود ولی استفاده رد بحث است.