مجله دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
سال:1399 | دوره:33 | شماره:4 |تعداد مقالات:8

زمینه و هدف: پلی متیل متاکریلات (Poly methyl methacrylate) (PMMA) هنوز متداول ترین ماده در پروتز به شمار می رود. با این حال مشکلاتی در رابطه با خصوصیات مکانیکی ماده از جمله استحکام خمشی پایین وجود دارد. افزودن نانو ذرات به پلیمر یکی از راه های بهبود خصوصیات مکانیکی رزین آکریلی به شمار می رود. در مطالعه حاضر، تاثیر افزودن نانو ذرات سیلیکون دی اکساید (SiO2) با غلظت های مختلف به رزین آکریلی گرماپخت بر روی استحکام خمشی مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به اینکه در مطالعات پیشین نتایج متناقضی در افزودن نانو ذرات SiO2 بر رزین های آکریلی با درصد های متفاوت مشاهده شد، هدف از مطالعه حاضر بررسی خصوصیت مکانیکی استحکام خمشی نانو ذرات PMMA/SiO2 حاصل از درصدهای مختلف SiO2 بود. روش بررسی: در این مطالعه آزمایشگاهی، نمونه های رزین آکریلی حاوی 0، 1، 3 و 5 درصد سیلیکون دی اکساید (SiO2) تهیه شدند. نمونه ها داخل مفل های گچی گذاشته شده و سه بار تحت فشار قرار گرفتند. مفل ها به مدت 30 دقیقه در دمای جوش باقی ماندند. لبه های اضافی نمونه ها توسط تریمر گرفته شد. جهت فینیش و پالیش نهایی نیز از ورقه سنباده با گرین های 180، 320 و 600 استفاده شد. در نهایت، استحکام خمشی با استفاده از دستگاه Universal Testing Machine اندازه گیری شد و داده های به دست آمده در نهایت توسط نرم افزار SPSS، آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی Tukey در سطح معنی داری 05/0 تحلیل شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار استحکام خمشی در گروه های کنترل، فیلر 1%، فیلر 3% و فیلر 5% به ترتیب 30/8± 24/57، 26/7± 98/69، 18/9± 16/60 و 28/59± 9/61 مگاپاسکال (MPa) به دست آمد. بعد از محاسبه مقادیر معنی داری بین هرگروه با گروه کنترل، تفاوت معنی داری بین فیلر 1% و کنترل مشاهده شد (021/0=P). با این حال، تفاوت معنی داری بین گروه فیلرهای 3 و 5 درصد با گروه کنترل و یا با یکدیگر مشاهده نشد. به این صورت که مقدار P-value بین گروه کنترل و گروه فیلر 3% برابر 892/0 و همچنین این مقدار بین گروه کنترل و گروه فیلر 5% برابر با 975/0 محاسبه شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد استفاده از نانو فیلر سیلیکون دی اکساید (SiO2) با درصد کم می تواند باعث بهبود استحکام خمشی رزین آکریلی پلی متیل متاکریلات گرماپخت شود.

زمینه و هدف: تشخیص آسیب به پالپ ناشی از تحلیل خارجی سرویکال ریشه دارای اهمیت فراوانی در درمان و پیش آگهی دارد، به این دلیل هدف از انجام این مطالعه مقایسه دو سیستم تصویر برداری مختلف، رادیوگرافی دیجیتال با گیرنده های (PSP) Photostimulable Phosphor در سه نمای مختلف افقی و تصاویر توموگرافی با اشعه مخروطی، برای ارزیابی آسیب پالپ در حفره شبیه سازی شده تحلیل خارجی سرویکال ریشه است که در سال 1398در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه آزاد انجام شده است. روش بررسی: 40 دندان قدامی فک بالا با ریشه های صاف یا ریشه های مستقیم وارد مطالعه شدند. دندان ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند (20 دندان تحلیل خارجی ریشه با اکسپوز پالپ و 20 دندان بدون اکسپوز پالپ). هر نمونه با استفاده از رادیوگرافی دیجیتال Photostimulable phosphor (در 3 زاویه افقی) و سیستم تصاویر توموگرافی با اشعه مخروطی ارزیابی شد و وجود آسیب پالپ بررسی شد. نتایج منفی کاذب و مثبت کاذب در 2 روش تصویر برداری با آزمون نسبت ها ارزیابی شد. یافته ها: در ضایعه پروگزیمال، تصاویر توموگرافی با اشعه مخروطی ارزش اخباری مثبت = 7/85 درصد و ارزش اخباری منفی = 5/89 رصد، رادیوگرافی داخل دهانی دیجیتال ارزش اخباری مثبت = 80 درصد و ارزش اخباری منفی = 80 درصد داشتند. آزمون ratio نشان داد که اختلاف در تشخیص ضایعه پروگزیمال معنی دار نیست (4/0>P). نتیجه گیری: نتایج نشان داد، در تشخیص ضایعه در سطوح پروگزیمال بین دو سیستم تصویر برداری تفاوت معنی داری وجود ندارد.

زمینه و هدف: پریودنتیت یک بیماری چند عاملی التهابی در بافت های دندان است. عوامل متعدد ژنتیکی و فاکتورهای محیطی در بروز این بیماری نقش دارند. ارتباط کمبود ویتامین D و ریسک ابتلا به بیماری پریودنتیت مشخص شده است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم rs7975232 در ژن گیرنده ویتامین D با بیماری پریودنتیت در 100 نمونه (افراد مبتلا به پریودنتیت و افراد سالم) بود. روش بررسی: نمونه های خون از 50 نفر بیمار و 50 نفر به عنوان گروه کنترل جمع آوری شد و با استفاده از کیت، استخراج DNA از نمونه ها انجام شد. ژنوتایپینگ با روشTetra Arms PCR انجام شد. با استفاده از روش تعیین توالی نتایج ژنوتایپینگ با روش Tetra Arms-PCR تایید شد. سپس آنالیز آماری با نرم افزار SPSS نسخه 20 و تست فرضیه آزمون T انجام شد. یافته ها: فراوانی ژنوتیپ های AA، AC و CC به ترتیب در گروه بیمار 25 نفر (%50)، 14 نفر (28%) و 11 نفر (22%) و در گروه کنترل، 26 نفر (52%)، 16 نفر (%32) و 8 نفر (16%) بود. ژنوتیپ AA فراوان ترین ژنوتیپ در گروه های بیمار و کنترل بود. آنالیز اماری هیچ ارتباط معنی داری را بین این پلی مورفیسم با بیماری پریودنتیت در نمونه های مورد مطالعه نشان نداد (67/0=P). نتیجه گیری: این نتایج نشان داد بین حضور پلی مورفیسم rs7975232 در ژن گیرنده ویتامینD و ایجاد بیماری پریودنتیت در نمونه های مورد مطالعه ارتباطی وجود ندارد. برای تایید نتایج این مطالعه انجام تحقیقات جامع تر با تعداد نمونه بیشتر و جمعیت های متفاوت پیشنهاد می گردد.

زمینه و هدف: پوسیدگی دندانی فرزندان می تواند متاثر از ترس و اضطراب مادران باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط عوامل دموگرافیک و ترس و اضطراب دندانپزشکی مادران با پوسیدگی دندان در فرزندان آنان بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی تحلیلی که به صورت مقطعی انجام گرفت، 374 نفر از مادرانی که جهت درمان های دندانپزشکی فرزندان خود به بخش کودکان پردیس بین الملل دانشکده دندانپزشکی دانشگاه تهران در سال 1398 مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. علاوه بر فرم جمع آوری داده مربوط به ترس (Dental fear survey) و اضطراب (Modified dental anxiety survey)، اطلاعات دموگرافیک افراد شامل سن، وضعیت تاهل، درآمد خانواده، میزان تحصیلات نیز ثبت شد. الگوهای مراجعه به دندانپزشکی و تجربه دردناک دندانپزشکی قبلی مادران نیز جمع آوری گردید. dmft/DMFT (decayed, missed, filled teeth) فرزندان نیز با توجه به معیار های WHO ثبت شد. برای سنجش ارتباط بین متغیر ها از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند خطی و از نرم افزار SPSS25 استفاده شد. یافته ها: میانگین سنی مادران 75/15± 66/35 سال بود. بین ترس مادران از دندانپزشکی و dmft/DMFT فرزندان آن ها رابطه معنی داری گزارش نشد (738/0=P). بین سن مادران و ترس و اضطراب آن ها از دندانپزشکی رابطه معنی داری وجود نداشت (943/0=P). تجربه دردناک قبلی و تحصیلات بر ترس بر دندانپزشکی ارتباط داشتند (02/0=P). نتیجه گیری: اضطراب و ترس مادران ارتباطی با شاخص dmft فرزندان نداشت. تحصیلات بیشتر با اضطراب کمتر مرتبط بود. تجربه بد دندانپزشکی قبلی مادران از عوامل اصلی مرتبط با ترس و اضطراب مادران است.

زمینه و هدف: ارایه خدمات با کیفیت یکی از اهداف مهم نظام سلامت است، خدمات دندانپزشکی گران هستند. هدف پژوهش بررسی عوامل موثر بر کیفیت ادراک شده خدمات دندانپزشکی بود. روش بررسی: این پژوهش توصیفی-مقطعی و از نظر نوع داده ها کیفی-کمی بود. داده ها با استفاده از مصاحبه و ماتریس مقایسات زوجی از طریق 20 نفر از دندانپزشکان شاغل در کلینیک های دندانپزشکی ناجا که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند، گردآوری شد. روایی و پایایی مصاحبه ها از طریق درگیری طولانی مدت در داده ها، توسط همتایان و تحلیل موارد منفی تعیین شد. روایی ماتریس مقایسات زوجی از طریق نرخ ناسازگاری تعیین شد (1/0<). داده های پژوهش با کمک کد گذاری و آزمون های تعیین شدت اثر (R+J)، آزمون های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و نرم افزارهای SPSS23، Maxqda و Matlab R2017b تحلیل شدند. یافته ها: تحلیل محتوای مصاحبه ها نشان داد، عوامل ملموس، تضمین، اعتماد و همدلی عوامل موثر بر کیفیت خدمات دندانپزشکی می باشند. در فاز دوم با کمک تکنیک دیمتل (Dematel) مشخص شد، اعتماد و همدلی (204/28)، تضمین (356/24)، عوامل ملموس (798/17) بیشترین تا کمترین اهمیت را در کیفیت خدمات دندانپزشکی دارند (P=0. 1). نتیجه گیری: اعتماد و همدلی مهم ترین عامل در کیفیت خدمات دندانپزشکی بود. لازم است مدیران کلینک های دندانپزشکی و دندانپزشکان با تاکید بر احترام به بیماران، مطابق وعده عمل کردن در حوزه ارایه خدمات به بیماران، کیفیت خدمات دندانپزشکی را ارتقا دهند.

زمینه و هدف: ارگونومی یا مهندسی انسان با طراحی و تغییر مناسب کار و ملزومات، بیشترین بهره وری را بر اساس فیزیولوژی انسان ایجاد می کند. هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان آگاهی دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در مورد اصول اولیه ارگونومی در دندانپزشکی بود. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، مقطعی پرسشنامه ای شامل 10 سوال به روش نمونه گیری آسان بین 74 نفر از دانشجویان سال آخر مقطع دکتری عمومی دانشکده دندانپزشکی اصفهان توزیع و تکمیل شد. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، پمفلت آموزشی به دانشجویان داده شد. جهت بررسی پرسشنامه ها، به هر پاسخ صحیح نمره یک و به پاسخ های نادرست نمره صفر داده شد. سپس داده ها وارد نرم افزارSPSS23 شد و توسط آزمون های آماری T، کای اسکویر و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 05/0P< به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره آگاهی دانشجویان سال آخر رشته دندانپزشکی اصفهان درسطح متوسط (25/1± 23/6) قرار داشت. میانگین نمره آگاهی دانشجویان بر اساس جنسیت دانشجویان (25/0=P) و ترم تحصیلی (059/0=P) تفاوت معنی داری نداشت. همچنین 55% از دانشجویان دارای سابقه درد عضلانی بوده که ارتباط معنی داری با جتسیت (258/0=P) و میانگین نمره آگاهی به دست نیامد (288/0=P). نتیجه گیری: متاسفانه ارگونومی به عنوان بخشی از اصول آموزش های دوره تحصیلی دندانپزشکی و نیز حتی پس از آن در نظر گرفته نشده است. دردهای اسکلتی-عضلانی از شایع ترین شکایت های دندانپزشکان بوده و عامل کاهش کیفیت و عملکرد آنان می باشد. لذا به نظر می رسد که آموزش و ارزیابی اصول ارگونومی در دوره تحصیل دندانپزشکی لازم است.

زمینه و هدف: بارداری دوره ای است با تغییرات هورمونی و روانی، که می تواند بر سلامت دهان و دندان زنان تاثیر بگذارد. هدف از این مطالعه مروری، ارزیابی، تشریح و طبقه بندی عوامل موثر بر وضعیت سلامت دهان و دندان زنان باردار بود. روش بررسی: جستجوی اطلاعات با استفاده از کلید واژه های Pregnancy، “ Pregnant women” ، “ Pregnant mothers” ، Expectant mothers” و Dentistry، “ Oral health” ، “ Dental health” در بانک های اطلاعاتی PubMed و Scopus در محدوده زمانی 2009 تا 2019 انجام گرفت. نتیجه جستجوی اولیه شامل 1435 مطالعه بود که 467 مطالعه به دلیل تکراری بودن حذف شدند. در نهایت 30 مقاله با متن کامل وارد مطالعه شدند. پیامد های سلامت دهان گروه بندی شده و روابط معنی دار با تعیین کننده ها و عوامل خطر گزارش شدند. یافته ها: اکثر (70%) مطالعات به صورت مقطعی انجام شده بودند. در بین پیامدهای مورد بررسی، ویزیت دندانپزشکی، بیماری های پریودنتال و پوسیدگی دندانی بیشترین فراوانی را داشتند. بیشترین متغیرهای مستقل مورد بررسی، عوامل اقتصادی-اجتماعی و عوامل دموگرافیک بودند و بعد از آن عوامل رفتاری و عوامل توانمند کننده در رتبه های بعدی قرار گرفتند. کمترین فراوانی مربوط به عوامل سیستمیک بود. تحصیلات و سن مادران، بیش از سایر متغیرهای مستقل مورد بررسی قرار گرفته بودند و تقریبا در 40% مطالعات رابطه معنی دار با پیامد داشتند. مشاوره دندانپزشکی تنها در 3 مطالعه، بررسی شده و در هر سه مطالعه رابطه معنی دار با پیامد داشت. نتیجه گیری: عوامل اقتصادی-اجتماعی، دموگرافیک و توانمند کننده بر سلامت دهان و دندان زنان باردار موثر است.

زمینه و هدف: استخراج اطلاعات در مورد وضعیت مال اکلوژن و سلامت دهان در کودکان نابینا به منظور برنامه ریزی ارایه آموزش های ویژه در مراکز آموزشی بسیار حایز اهمیت است. از این رو هدف از این مطالعه بررسی وضعیت مال اکلوژن و سلامت دهان را در کودکان و نوجوانان نابینا در استان مازندران بود. روش بررسی: جامعه مورد مطالعه حاضر شامل 150 نفر از کودکان و نوجوانان نابینا 10 تا 18 سال بود که در سال 1398 به منظور شرکت در این مطالعه به مراکز دولتی (شامل بهزیستی) و خصوصی شهرستان های ساری، بابل، فریدون کنار و بابلسر استان مازندران مراجعه کرده بودند. اطلاعات مربوط به وضعیت اکلوژن فک، شاخص بهداشت دهان (OHI-S) و شاخص DMFT افراد از طریق معاینه بالینی استخراج شد. از آزمون های ANOVA و Chi-square جهت نحلیل دادها در نرم افزار SPSS23 استفاده شد. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) DMFT نابینایان (67/4± ) 25/10 بود. وضعیت بهداشت دهان (OHI_S)%16 شرکت کنندگان خوب، 82% متوسط و %2 ضعیف بود. میان دختران و پسران از نظر وضعیت بهداشت دهان تفاوت معنی داری وجود نداشت (5/0=P). همچنین در ارتباط با وضعیت اکلوژن، 8/35% مال اکلوژن کلاس I، 8/29% مال اکلوژن کلاس II و 6/14% مال اکلوژن کلاس III داشتند. مال اکلوژن کلاس II در دختران و کلاس I در پسران شایع تر بود (01/0=P). نتیجه گیری: کودکان و نوجوانان نابینای ساکن استان مازندران پوسیدگی دندانی و همچنین میزان ناهنجاری های اکلوزالی فراوانی داشتند. رسیدگی به نیازهای دهان و دندان نابینایان می بایست در اولویت سیاست گذاران سلامت در استان قرار گیرد.