مجله تحقیقات پزشکی صارم (دانشنامه صارم در طب باروری)
سال:1398 | دوره:4 | شماره:3 |تعداد مقالات:7

اهداف: آمینوسنتز به عنوان یک روش قدرتمند برای شناسایی جنین های دارای ناهنجاری های کروموزمی کاربرد دارد. در این روش از بررسی کاریوتایپ به صورت روتین و روش استاندارد طلایی استفاده می شود. هدف این مطالعه، بررسی فراوانی تشخیص قبل از تولد ناهنجاری های کروموزومی در مایع آمنیوتیک طی سال های 1385 تا 1396 در زنان مراجعه کننده به بیمارستان زنان صارم بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، طی سال های 1385 تا 1396 در مجموع 6298 نمونه مایع آمنیوتیک از مادران باردار مراجعه کننده به بیمارستان زنان صارم که پس از مشاوره ژنتیک دارای ریسک بالا تشخیص داده شدند، مایع آمنیوتیک گرفته شد و با روش استاندارد سیتوژنتیک و GTGباندینگ تحت بررسی کروموزومی قرار گرفت. یافته ها: فراوانی اندیکاسیون های ارجاعی به ترتیب شامل غربالگری سرم مادری با 70/8%، سن افزایش یافته مادری با 14/3%، سونوگرافی غیرطبیعی با 5/1%، سابقه مثبت بیماری ها و بازآرایی های کروموزومی با 3/4%، اضطراب مادر با 1/5% و سایر موارد با5/0% بود که در کل 5/1% نمونه ها نتایج کروموزومی غیرطبیعی داشتند. درصد ناهنجاری و بازآرایی های کروموزومی، برای سابقه مثبت بیماری و ناهنجاری های کروموزومی 11/2%، سونوگرافی غیرطبیعی 9/7%، سن افزایش یافته مادری 5/3%، ، غربالگری غیرطبیعی سرم مادری 4/4%، اضطراب مادری 2/2% و برای سایر موارد 5/7% بود. نتیجه گیری: والدین ناقل بازآرایی های کروموزومی و مادران باردار با سونوگرافی غیرطبیعی ریسک بالایی برای داشتن جنینی با اختلالات کروموزومی دارند. این مطالعه مانند سایر مطالعات، بر اهمیت انجام کاریوتایپ در موارد مشکوک به ویژه در مادران با سابقه ناهنجاری کروموزومی در خانواده، نتایج غیرطبیعی تست مارکرهای سرم مادری، سن افزایش یافته مادری و سونوگرافی غیرطبیعی تاکید می نماید.

اهداف: مایکوپلاسما هومینیس امروزه به عنوان یک باکتری بیماری زای فرصت طلب در مجاری تناسلی انسان مطرح بوده و تشخیص عفونت ناشی از آن با روش هایی همچون کشت، مولکولی و سرولوژی، به دلیل تغییرات ژنتیکی و آنتی ژن های سطحی باکتری به راحتی امکان پذیر نیست. هدف این پژوهش، بررسی کارآیی روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم برای تشخیص عفونت ناشی از این اُرگانیزم بود. مواد و روش ها: تعداد 300 نمونه سرم و ترشحات واژینال از مراجعین به بیمارستان صارم جمع آوری شد. تیتر آنتی بادی علیه مایکوپلاسما هومینیس در نمونه سرم افراد با استفاده از کیت تجاری ایمونوفلورسانس غیرمستقیم مورد سنجش قرار گرفت و حضور باکتری در ترشحات واژن با دو روش کشت و واکنش زنجیره ای پلیمرازی ریل تایم ارزیابی شد. یافته ها: از 300 نمونه مورد آزمایش، باکتری مذکور در 36 مورد (12%) به روش کشت و واکنش زنجیره ای پلیمرازی ریل تایم تشخیص داده شد. روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم در مقایسه با روش مرجع، در 19 مورد نتایج منفی کاذب و در 41 مورد نتایج مثبت کاذب نشان داد. بدین ترتیب حساسیت و ویژگی این روش به ترتیب 47 و 85/5% محاسبه شد. نتیجه گیری: روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم با توجه به حساسیت پایین، روش مناسبی برای مقاصد غربالگری محسوب نمی شود و برای تشخیص عفونت ناشی از مایکوپلاسما هومینیس لازم است تا از روش های حساس مولکولی مانند واکنش زنجیره ای پلیمرازی ریل تایم استفاده شود.

اهداف: یکی از چالش های جدید در حوزه ناباروری زنان، به تاخیرافتادن بارداری به علت عدم پاسخ مناسب تخمدان ها به داروهای تحریک تخمک گذاری است. مطالعات زیادی برای ارایه پروتکل های درمانی در این رابطه انجام شده، اما با این وجود هنوز شواهد کافی و قابل استنادی برای معرفی یک پروتکل واحد درمانی وجود ندارد. هدف این مطالعه، بررسی میزان موفقیت پروتکل درمانی بیمارستان فوق تخصصی صارم در بیماران با پاسخ دهی ضعیف تخمدانی به درمان ART بود. ابزار و روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی-مقطعی است که با بررسی 104 پرونده موجود در بیمارستان صارم از سال 1394 لغایت 1396 که ضعیف بودن پاسخ تخمدانی آنها طبق معیارهای روز دنیا به اثبات رسیده بود و با پروتکل درمانی بیمارستان مورد درمان قرار گرفته بودند، انجام شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS 22 و آزمون همبستگی پیرسون آنالیز شدند. یافته ها: از تعداد 104 نفر مراجعه کننده، 58 نفر (55/8%) اقدام به درمان نازایی نموده و دارای سابقه انجام IVF قبلی بودند و 46 نفر (44/2%) هیچ گونه درمان خاصی انجام نداده بودند. میانگین مدت نازایی در این افراد 4/67± 5/11 سال بود. میانگین تعداد تخمک های به دست آمده از سیکل فعلی که تحت درمان بودند 2/98± 4/79 بود که نسبت به تعداد تخمک های سیکل قبلی 3/87 عدد افزایش داشت. میانگین تعداد جنین های تشکیل شده 1/75± 2/69 و جنین های منتقل شده 0/96± 2/10 بود. در نهایت، 21 نفر نتیجه آزمایش β HCG مثبت داشتند و از نظر سونوگرافی نیز جنین بعد از سه هفته دارای +FHR بود. نتیجه گیری: پروتکل تصویب شده در بیمارستان صارم برای درمان بیماران با پاسخ ضعیف تخمدانی منجر به 20/2% موفقیت در بارداری شده است.

اهداف: سندروم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) سبب اختلال های متابولیک و غدد درون ریز در بدن می شود. سطح سرمی برخی از هورمون ها در این بیماری غیرطبیعی است که از آن جمله می توان به افزایش سطح استرادیول در خون اشاره کرد. از طرفی، زنان مبتلا به PCOS دارای مقاومت به انسولین هستند. لذا این پژوهش با هدف بررسی همبستگی بین سطح هورمون استرادیول و انسولین در بیماران مبتلا به PCOS مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی صارم انجام شد. ابزار و روش ها: این پژوهش به روش توصیفی-مقطعی در سال 1397 روی 567 نفر از بیماران مبتلا به PCOS مراجعه کننده به کلینیک ناباروری بیمارستان صارم انجام شد. اطلاعات دموگرافیک و نیز اطلاعات مربوط به بیماری از طریق پرسش نامه گردآوری و بررسی شد و نتایج از طریق نرم افزار SPSS 22 آنالیز شدند. یافته ها: بین میزان BMI و افزایش انسولین ناشتا (0/0001=p) و دوساعته (0/001=p) همبستگی معنی داری وجود داشت. بین میزان انسولین ناشتا با میزان پرولاکتین خون نیز همبستگی ضعیف و معکوسی دیده شد (0/005=p). همچنین بین افزایش سطح انسولین ناشتا (0/004=p) و دوساعته (0/0001=p) و سیکل قاعدگی همبستگی ضعیفی وجود داشت. همبستگی بین میزان سطح استرادیول خون و انسولین ناشتا و انسولین دوساعته از نظر آماری معنی دار نبود (p>0/05). نتیجه گیری: بین سطح استرادیول خون و میزان مقاومت به انسولین همبستگی وجود ندارد و افزایش سطح انسولین ناشتا و دوساعته خون در بیماران مبتلا به PCOS که منجر به مقاومت به انسولین در این افراد شده، نمی تواند به تنهایی به عنوان معیاری برای تشخیص PCOS به کار برده شود.

زمینه ها و اهداف: تب روده ای یا تب تیفوئید ناشی از انواع سروتیپ های سالمونلا هنوز به عنوان یکی از عفونت های مهم پزشکی در کشورهای در حال توسعه مطرح است. تغییرات هورمونی و اثر مهاری آن بر سیستم ایمنی در زنان باردار، زمینه ساز ابتلای این افراد به عفونت های مختلف از جمله تب تیفوئید ناشی از سالمونلا انتریکا است. گاستروانتریت و سپتی سمی ناشی از این باکتری چنانچه در دوران بارداری رخ دهند، می توانند جفت و جنین را آلوده کرده و در صورت عدم درمان به موقع، با خطراتی از قبیل سقط جنین همراه باشند. این گزارش، مربوط به خانم بارداری با تظاهرات سقط عفونی است که به بیمارستان فوق تخصصی صارم تهران مراجعه کرد. بیمار و روش ها: در این گزارش، یک مورد سقط جنین ناشی از سالمونلا انتریکا سروتیپ تایفی در یک خانم 35ساله باردار گزارش شد که حدود یک ماه قبل از سقط، با علایم گاستروانتریت در یک بیمارستان در عراق بستری شد و بدون تجویز آنتی بیوتیک مرخص شد. تست سرولوژی ویدال و کشت خون بیمار منفی بود و باکتری مذکور در کشت از نمونه جفت وی جدا شد. نتیجه گیری: گاستروانتریت و علایم گوارشی از قبیل اسهال و استفراغ در زنان باردار، به ویژه در سه ماهه اول بارداری، باید از نظر عفونت های سالمونلایی بررسی شوند، زیرا خطر ابتلای جنین و سقط ناشی از عفونت وجود دارد. برای این منظور نباید به آزمایش های سرولوژی از قبیل آزمایش ویدال یا یک نوبت کشت خون اکتفا نمود، زیرا احتمال بروز نتایج منفی کاذب در این گونه موارد زیاد است.

زمینه ها و اهداف: سندروم راکی تانسکی یک بیماری نادر ژنتیکی است که می تواند یکی از دلایل آمنوره اولیه در دختران جوان باشد. این بیماران معمولاً به دلیل آمنوره اولیه با وجود ظاهر طبیعی دستگاه تناسلی و صفات ثانویه جنسی طبیعی مراجعه می کنند. اگرچه این بیماران علایم همراه دیگری ندارند، ولی در درصد اندکی جزایر عملکردی آندومتر مشاهده می شود. این گزارش به بررسی یک خانم جوان 19ساله مبتلا به سندروم راکی تانسکی همراه با آندومتریوز شدید پرداخت. بیمار و روش ها: بیمار خانمی 19ساله بود که به علت آمنوره اولیه و دردهای سیکلیک شدید به بیمارستان مراجعه کرده و طی بررسی های اولیه رحم بزرگ تر از حد طبیعی همراه آژنزی واژن و سرویکس همراه با بزرگ شدن رحم اولیه و آندومتریوز شدید به علت سندروم راکی تانسکی تشخیص داده شد. بنابراین بیمار تحت هیسترکتومی قرار گرفت و کاندید واژینوپلاستی شد. نتیجه گیری: وجود آندومتر فانکشنال در بیماران مبتلا به سندروم راکی تانسکی حدوداً 10-7% است، ولی در صورت وجود آمنوره اولیه و علایمی از دردهای سیکلیک در بیمار، ابتلا به سندروم راکی تانسکی باید مد نظر قرار گیرد و برای پیشگیری از ایجاد آندومتریوز ثانویه ناشی از آن اقدام زودهنگام برای قطع سیکل های عادت ماهانه یا خروج رحم حاوی آندومتر یا ایجاد آناستوموز بین رحم فانکشنال و واژن در صورت امکان، تکنیکی منطقی به نظر می رسد.

زمینه ها و اهداف: جفت سر راهی یکی از علل شایع و مهم خونریزی بارداری در سه ماهه دوم و سوم بارداری با عوارض مادری و جنینی است که با افزایش احتمال عوارض مادری و جنینی و افزایش میزان مرگ و میر در مادر و جنین همراه است. هدف این مقاله، معرفی تکنیک بخیه جدید برای کنترل خونریزی های شدید در موارد جفت های سر راهی بود. نتیجه گیری: با انجام روش بخیه ویژه صارم در موارد جفت سر راهی منجر به خونریزی شدید و غیرقابل کنترل که در حالت معمول باید باعث خارج کردن رحم یا حتی مرگ مادر می شد، هیچ موردی از خروج رحم و مرگ و میر مادر رخ نداد که نشانگر ثمربخش بودن استفاده از این تکنیک است.