زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین اختلال اندوکرینی زنان در سنین باروری می باشد. در زمینه کیفیت تخمک در این افراد و پیامدهای بارداری، دشواری های بسیاری وجود دارد؛ از این رو مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی پیامدها و معضلات همراه با لقاح داخل آزمایشگاهی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیکصورت گرفت. مواد و روش ها: برای یافتن مطالعات مرتبط، در بازه زمانی 1990 تا 2019 از پایگاه های فارسی SID و Magiran، پایگاه های اطلاعاتی انگلیسی Pubmed، Scopus، Elsevier، Weily online library، Sciences Web Ofو موتور جستجویGoogle Scholar استفاده شد. برای دستیابی به تمام مقالات فارسی و انگلیسی موردنظر، از کلیدواژه های Polycystic ovarian syndrome In vitro fertilization,، Polycystic ovarian morphology، IVF outcome، Oocyte donation, Oocyte competence, Pregnancy, و معادل فارسی آنها به صورت مجزا یا ترکیبات احتمالی استفاده شد. از بین 450 مقاله، 17 مقاله واجد شرایط پژوهش بود و برای این مطالعه انتخاب شد. یافته ها: معضلات عمده مطرح در این زنان، شامل نیاز به گنادوتروپین ها و تغییرات مربوط به سطوح هورمون ها، سندرم تحریک بیش از حد تخمدان (OHSS)، میزان بارداری بالینی، پیامدهای بارداری و خطر سقط جنین، کیفیت تخمک زنان PCOS تحت لقاح داخل آزمایشگاهی و مسیله اهدای تخمک می باشد. با این وجود، از دست رفتن جنین، میزان بارداری بالینی و میزان تولد زنده معمولا نسبت به سایر زنان، متفاوت نمی باشد. نتیجه گیری: با توجه به نگرانی هایی که در زمینه بارداری زنان PCOS وجود دارد، نظارت دقیق تر بر این بارداری ها اهمیت دارد، همچنین به نظر می رسد وجود PCOS در اهداکنندگان، بر میزان بارداری یا لانه گزینی و تعداد جنین های منتقل شده در برنامه های اهدای تخمک، تاثیر نمی گذارد؛ در نتیجه، زنان مبتلا به PCOS نباید از برنامه های اهدایی تخمک، خارج شوند.