مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
سال:1400 | دوره:28 | شماره:2 |تعداد مقالات:17

زمینه و هدف: آموزش بالینی، به عنوان قلب آموزش حرفه ای شناخته شده است. وظایف مربی بالینی اتاق عمل، به دلیل ماهیت تعاملی، پویا و چالش برانگیز محیط، فضای فیزیکی خاص، کار تیمی و کنترل کمتر مربی بر دانشجو، متفاوت و پیچیده تر از سایر بخش های بالینی می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین ویژگی های مربی بالینی اتاق عمل انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش کیفی حاضر با رویکرد تحلیل محتوای کیفی و مشارکت کنندگان، 34 نفر از ذی نفعان آموزش بالینی در اتاق عمل بودند. داده ها به روش، مصاحبه نیمه ساختارمند، جمع آوری و با استفاده از روش مقایسه ای مداوم و نرم افزار Maxqda ورژن 16 به روش تحلیل محتوای کیفی عرفی، تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: از توصیف های غنی و عمیق مشارکت کنندگان، سه درون مایه و 13 طبقه، شامل مربی کارامد (هماهنگ با تیم جراحی، حضور مداوم و فعال در محیط، آموزش جامع، ارزیابی عینی و شفاف، جایابی دانشجو در تیم و اخلاق مداری)، مربی خنثی (رها نمودن دانشجو، عدم اطلاع از محیط اتاق عمل) و و مربی غیر اثر بخش (عدم هماهنگی با تیم، نداشتن مهارت تخصصی، عدم مقبولیت در تیم جراحی و تزریق استرس به دانشجو، ارزشیابی سلیقه ایی) و یک مضمون کلی تحت عنوان "نقش محوری مربی اتاق عمل" به دست آمد. نتیجه گیری: رشته اتاق عمل، متکی به کار گروهی، بین رشته ای و مهارتی است. از مهم ترین ویژگی های مربی بالینی در اتاق عمل، جایابی و پذیرش دانشجو در تیم های جراحی و خلق فرصت های یادگیری در جهت کسب صلاحیت بالینی بود. توصیه می شود خصوصیاتی مانند تجربه بالینی کار در اتاق عمل، حمایت و اقتدار مربی، مقبولیت، محبوبیت و اخلاق مداری و مهارت ارتباطی قوی مربی اتاق عمل، مورد توجه مسیولین آموزشی برای جذب مربیان، در این محیط بالینی قرار گیرد.

زمینه و هدف: در مورد ارزیابی تاثیر صرع بر لیپوپروتیین ها و آنزیم های کبدی و تغییرات آن به دنبال تمرینات ورزشی در موش های صرعی شده گزارشی مشاهده نشده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 70 سر موش صحرایی نر، به صورت تصادفی در 7 گروه قرار گرفتند. یک گروه سالم، سه گروه کیندل و سه گروه غیرکیندل که تزریقات پنتلین تترازول یا نرمال سالین را هر 48 ساعت یک بار تا کیندل شدن دریافت می کردند. 24 ساعت پس از کیندلینگ از حیوانات گروه سالم، یک گروه کیندل و یک گروه غیرکیندل خون گیری شد. یک گروه کیندل و یک گروه غیرکیندل از 4 گروه باقی مانده شش هفته تمرینات هوازی را اجرا کردند و دو گروه دیگر شش هفته بی تحرک بودند. بعد از دوره تمرین از چهار گروه خون گیری شد و پارامترهای خونی با گروه های کنترل مقایسه گردید. یافته ها: پس از 4 هفته دوره کیندلینگ، کلسترول تام، تری گلیسرید، لیپوپروتیین با چگالی پایین، آنزیم های کبدی (0/001

زمینه و هدف: در مطالعات گذشته، به ارتباط برخی از سلول های سرطانی و پلاکت ها اشاره شده است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیرات پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) بر سلول های سرطانی گلیال رده B92 بوده است. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، تعداد 106×1 سلول از رده B92، با درصدهای متفاوت پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) شامل: 0، 5، 10 و 20 درصد، در محیط کشت به مدت 24 ساعت تیمار شدند. تغییرات ریخت شناسی سلول های تیمار شده با استفاده از میکروسکوپ نوری معکوس ارزیابی شد. تاثیرات PRP بر میزان تکثیر سلول ها با استفاده از آزمون احیای نمک تترازولیوم (دی متیل تیازول-دی فنیل تترازولیوم بروماید، MTT) سنجیده شد. به منظور ارزیابی سطح بیان ژن سایتوکاین های TNFα , IL-10 و ژن BCL-2 از تکنیک qRT-PCR استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون احیای MTT نشان داد که PRP به صورت کاملا وابسته به دوز رشد سلول های گلیال B92 را القا می کند. همچنین PRP به صورت وابسته به دوز، موجبات افزایش بیان ژن BCL-2 را فراهم داشت. میزان بیان ژن سایتوکاین TNF-α به دنبال تیمار سلول های گلیال B92 با PRP به صورت غیروابسته به دوز کاهش یافته بود. همچنین، تیمار سلول های گلیال B92 با PRP به صورت غیروابسته به دوز (بدون تفاوت معنی دار بین درصدهای مختلف PRP) موجب افزایش سطح بیان ژن سایتوکاین ضدالتهابی IL-10 شد. نتیجه گیری: در ریزمحیط سرطان، پلاکت ها موجبات پیش برد رشد و تکثیر سلول های گلیال B92 و فرار آن ها از پاسخ های ایمنی را فراهم می کنند.

زمینه و هدف: ترک بیمارستان با مسیولیت شخصی، فرایندی است که طی آن بیمار بدون تکمیل دوره درمان با وجود توصیه های پزشکی، با میل خود بیمارستان را ترک می کند و می تواند نشانگر نارضایتی بیماران و یک معضل قابل توجه مدیران نظام سلامت باشد. از این رو این مطالعه با هدف بررسی فراوانی علل و پیامدهای ترک بیمارستان با مسیولیت شخصی در بیماستان دکتر شیخ مشهد به عنوان یک مرکز ارجاع در شمال شرق ایران طراحی و اجرا شده است. مواد و روش ها: تمام بیمارانی که با رضایت شخصی در فاصله زمانی ابتدای مهر تا پایان اسفند سال 1393 از بیمارستان ترخیص شده بودند، وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده ها از چک لیست استفاده شد. پیامد بیماران، یک هفته بعد به صورت تلفنی تکمیل شد. در نهایت، برای بررسی نتایج، از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد. یافته ها: 51 بیمار در این مطالعه وارد شدند. دلایل عمده ترخیص با رضایت شخصی شامل نارضایتی از پزشک و کادر درمانی در 23 بیمار (45/1%)، ترجیح به اقدام به مراقبت در منزل در 12 بیمار (23/5%)، دور بودن محل زندگی از بیمارستان در 5 بیمار (9/8%)، آموزشی بودن بیمارستان در 3 بیمار (5/9%)، هزینه بالای درمان در 3 بیمار (5/9%)، ازدحام بیش ازحد بیمارستان در 3 بیمار (5/9%) و نبود تخصص مرتبط یا وسایل تشخیصی و درمانی خاص 2 بیمار (3/9%) بود. همچنین در بررسی پیامد بیماران، 21 بیمار (41/1%) مجددا به پزشک مراجعه کردند، 18 بیمار (35/3%) درمان را در منزل ادامه دادند، 9 بیمار (17/7%) مجددا بستری شدند و 2 بیمار (3/9%) فوت شدند. نتیجه گیری: نارضایتی از پزشک و کادر درمانی شایع ترین علت بود. با توجه به اینکه 3/9% بیماران فوت کرده اند و تعداد زیادی از بیماران مجبور به مراجعه مجدد به پزشک و بستری مجدد شده اند، به نظر می رسد توجیه کردن بیماران برای انصراف از ترخیص با رضایت شخصی به سود بیمار می باشد.

زمینه و هدف: بیماران نیازمند پیوند کبد به دلیل مشکلات فراوان تبعیت از رژیم درمانی شان مختل می شود که بر نتیجه درمان و عوارض قبل و بعد از پیوند، تاثیرگذار است؛ لذا این مطالعه با هدف تاثیر برنامه مراقبتی بر تبعیت از درمان بیماران در انتظار پیوند کبد انجام شد. مواد و روش ها: این پژوهش، یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال 1397 روی 117 بیمار منتظر پیوند کبد در بیمارستان امام خمینی تهران انجام شد. براساس معیارهای ورود، نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب و تبعیت از رژیم درمانی بیماران بررسی شد. سپس آن ها تحت برنامه مراقبتی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه تبعیت از درمان بیماران بود که قبل و شش هفته بعد از مداخله، تکمیل شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین سن بیماران منتظر پیوند کبد 1/39± 44/95بود. همچنین تبعیت از درمان در رژیم غذایی و دارویی پس از اجرای برنامه مراقبتی در بیماران نسبت به قبل بهبود یافته بود (P<0/01) ولی با برنامه حرکتی، ارتباط معناداری یافت نشد (0/89=P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه، حاکی از تاثیرات مثبت اجرای برنامه مراقبتی بر ارتقای تبعیت از رژیم غذایی و دارویی در بیماران منتظر پیوند کبد بود. رفع مشکلات این بیماران، نیازمند توجه و حمایت برنامه ریزان و همکاری مدیران می باشد تا بتوان برنامه های مراقبتی را توسعه داد و توسط نیروهای آموزش دیده به خصوص پرستاران به کار گرفته شوند.

زمینه و هدف: شایع ترین علت بروز پلی نوروپاتی، بیماری دیابت می باشد. تاکنون مطالعات بسیار کمی در زمینه اثر تمرین ترکیبی بر عوارض بیماری دیابت و نوروپاتی محیطی دیابتی انجام شده است. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر چهار ماه تمرین ترکیبی (مقاومتی-هوازی) بر هموگلوبین گلیکوزیله، کلسترول تام، تری گلیسرید و مقاومت به انسولین در زنان یایسه مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی بود. مواد و روش ها: بدین منظور 21 بیمار مبتلا به نوروپاتی محیطی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت چهار ماه تمرینات ترکیبی مقاومتی-هوازی سه جلسه در هفته انجام دادند. نمونه سرم آزمودنی ها قبل و پس از ماه اول، دوم، سوم و چهارم تمرین، در حالت ناشتایی به دست آمد. داده ها با استفاده از روش آماری ANOVA یک طرفه و ANOVA با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها: سطوح کلسترول تام، تری گلیسرید، هموگلوبین گلیکوزیله، مقاومت به انسولین، وزن و درصد چربی در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تغییر معنی داری نداشت (0/05>P). نتیجه گیری: تثبیت قند و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران نوروپاتی دیابتی و افزایش نیافتن سطوح کلسترول تام، تری گلیسرید و مقاومت به انسولین طی چهار ماه به لحاظ بالینی اهمیت زیادی دارد و نشان می دهد تمرین مقاومتی-هوازی منظم می تواند پیشرفت و عوارض بیماری را به تاخیر اندازد.

زمینه و هدف: سرطان پستان، دومین سرطان رایج در زنان سراسر جهان می باشد. علاوه بر این، بیماران مبتلا به این سرطان، عموما از طب مکمل و مداخله گر همچون هومیوپاتی استفاده می کنند. مشخص شده است که ترکیبات هومیوپاتی از قبیل سپیا (Sepia)، فسفر(Phosphorus) و پولستیلا (Pulsatilla) تاثیرات شایانی در انواع بیماری ها از قبیل برخی سرطان ها دارند. به هرحال، تاکنون، سمیت سلولی این ترکیبات در محیط برون تن بر رده سلولی سرطان پستان نظیر MCF-7 مطالعه نشده است. از این رو، هدف این مطالعه، بررسی تاثیر سمیت این ترکیبات هومیوپاتیک بر روی رده سلولی سرطان پستان می باشد. مواد و روش ها: سلول های سرطانی پستان (MCF-7) در محیط کشت DMEM کشت گردیدند و سپس با ترکیبات هومیوپاتیک با پوتنسی های 30 و 200 به مدت 24، 48 و 72 ساعت تیمار گردیدند. سپس پایایی سلول ها از طریق سنجش MTT بررسی شدند. یافته ها: یافته ها بیان می کنند که هیچ کدام از ترکیبات آزمون شده بر سلول های سرطانی MCF-7 دارای تاثیر سمیت سلولی در محیط برون تن نمی باشند. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که سپیا، فسفر و پولستیلا به عنوان سه ترکیب شاخص هومیوپاتی فاقد اثر سمیت سلولی بر رده سلولی سرطانی پستان بود و به نظر می رسد که مطالعات بیشتری بر روی سایر سلول ها و نیز مطالعات درون تن برای ارزیابی بیشتر موردنیاز می باشد.

زمینه و هدف: عفونت های بیمارستانی، از مهم ترین مشکلات بیمارستان ها و مراکز درمانی هستند و سبب از دست دادن منابع اقتصادی، افزایش مدت زمان بستری بیماران و مرگ ومیر آن ها می گردند. استفاده صحیح و اصولی از گندزداها نقش مهمی در کاهش این عفونت ها دارند. در مطالعه حاضر، اثربخشی گندزداهای رایج در بخش های مختلف یک بیمارستان آموزشی بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، از بخش های مختلف بیمارستان علامه بهلول گنابادی در مجموع 245 نمونه گرفته شد. نمونه برداری قبل و بعد از گندزدایی با گندزداهای دکونکس AF 50، پراناسید M1، میکروزد GPH و سارفوسپت کوییک انجام گرفت. نمونه ها روی محیط های کشت میکروبی کشت داده شد و بعد از شمارش کلنی ها، توسط تست های تشخیصی میکروب شناسی باکتری ها تعیین هویت گردیدند. داده ها با استفاده از آزمون آماری ویلکاکسون آنالیز گردید. یافته ها: در مطالعه حاضر، بیشترین باکتری گرم مثبت جدا شده، استافیلوکوک اپیدرمیدیس و بیشترین باکتری گرم منفی جدا شده، اشرشیا کلی بود. میانگین قبل و بعد از گندزدایی در گندزداهای دکونکس و میکروزد در تمامی بخش ها تفاوت معنی داری داشت (0/05>P). درمورد گندزدای پراناسید در بخش های زایشگاه و NICU و میکروزد در بخش های داخلی و ICU بین میانگین قبل و بعد از گندزدایی، تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05

زمینه و هدف: مت آمفتامین، یک محرک قدرتمند سیستم عصبی مرکزی است. سوءمصرف مت آمفتامین می تواند باعث اختلال در عملکردهای شناختی و آسیب به سیستم عصبی گردد. همچنین، بررسی ها و شواهد بسیاری مبنی بر تاثیرات ضدالتهابی، ضدآپوپتوزی و آنتی اکسیدانی پالماتین در انواع بیماری های عصبی وجود دارد. از این رو این مطالعه در راستای کمک به اثبات عملکرد محافظت نورونی پالماتین در برابر فعالیت نوروتوکسیک مت آمفتامین انجام گرفته است. مواد و روش ها: سمیت عصبی به وسیله تزریق مت آمفتامین با دوز 40 میلی گرم/کیلوگرم در چهار نوبت با فاصله زمانی دو ساعت هر بار به مقدار 10 میلی گرم/کیلوگرم ایجاد شد. سپس در گروه های تیمار تزریق پالماتین با دوز 50 و 100 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن درون صفاقی انجام گرفت؛ به این صورت که نوبت های تزریق 30 دقیقه، 24 ساعت و 48 ساعت پس از آخرین تزریق مت آمفتامین انجام شدند. برای بررسی حافظه فضایی تست ماز آبی موریس انجام گرفت، سپس مغزها برای رنگ آمیزی نیسل خارج گردیدند. یافته ها: داده های رفتاری نشان داد که در گروه های تیمار شده با پالماتین میزان یادگیری نسبت به گروه مت آمفتامین افزایش می یابد و در آزمون پروب، درصد حضور حیوانات در ربع دایره هدف در گروه های تیمار شده، به طور معناداری از گروه مت آمفتامین بیشتر بود که نشان دهنده بهبود عملکرد حافظه می باشد (P<0. 05)، به علاوه در گروه مت آمفتامین، افزایش مرگ سلولی نکروز در ناحیه CA1 هیپوکامپ مشاهده گردید که تیمار با پالماتین، کاهش معناداری در میزان سلول های نکروتیک نشان داد (P<0. 05). نتیجه گیری: براساس یافته ها پالماتین احتمالا با کاهش مرگ سلولی در برابر سمیت عصبی ناشی از مت آمفتامین باعث بهبود عملکرد حافظه و یادگیری در رت ها گردد.

زمینه و هدف: رسوب تجمعات آمیلوییدی در مغز، باعث بیماری های متعدد تحلیل برنده سیستم عصبی می گردد. نانوذرات گوناگونی برای درمان این گونه بیماری ها موردمطالعه قرار گرفته است. خواص نانوذرات فلزی، از طریق ساخت ذراتی با دو فلز گوناگون به جای ذراتی که منحصرا از یک ذره تشکیل شده می تواند به صورت موثری بهبود پیدا کند. در مطالعه حاضر، تاثیر نانوذرات دو فلزی طلا-نقره بر تجمع آمیلوییدیپروتیین لیزوزیم تخم مرغ که یک پروتیین مدل تشکیل دهنده آمیلویید است بررسی شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، برای القای تشکیل آمیلویید، از دمای بالا و pH اسیدی استفاده شد. لیزوزیم سفیده تخم مرغ به میزان 2 میلی گرم بر میلی لیتر در بافر گلایسین 50 میلی مولار حل شد و در دمای 57 درجه سانتی گراد برای دوره های مشخصی انکوبه گردید. تاثیر مهاری این نانوذرات بر فیبری شدن لیزوزیم با استفاده از روش های سنجش آمیلویید مثل تیوفلاوین T، قرمز کنگو و سنجش MTT مطالعه شد. یافته ها: مطالعه سنجش ThT نشان داد که این نانوذرات، قادر به مهار تشکیل تجمع آمیلوییدی با الگوی مهار وابسته به غلظت معکوس می باشد و بهترین غلظت مهاری نیز 0/01میکروگرم بر میلی لیتر به دست آمد. مطالعه سینیتیک تجمع نشان داد که نانوذرات طلا-نقره بر فاز تاخیری فیبری شدن، تاثیری ندارند ولی فاز تعادلی آن به طور معنی داری کاهش می یابد. همچنین تاثیرات سمیت تجمعات لیزوزیم در حضور نانو ذرات نقره-طلا به طور معنی داری کاهش یافت (05/p˂ 0). نتیجه گیری: پیش بینی می شود که براساس بینش های به دست آمده در طراحی نانوذرات جدید دو فلزی، ایده استفاده از روش های درمانی مبتنی بر نانوذرات جدید دوفلزی برای درمان بیماری های تحلیل برنده عصبی، چشم انداز واقع بینانه داشته باشد.

زمینه و هدف: فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) یکی از عوامل موثر بر کارایی سیستم عصبی و افزایش فرایندهای ذهنی می باشد که مقدار آن با غنی سازی محیطی به طور قابل توجهی افزایش می یابد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر یک دوره تمرینات اسپارک بر BDNF در کودکان با نشانگان داون و کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. مواد و روش ها: 20 دانش آموز پسر با نشانگان داون و 20 دانش آموز پسر کم توان ذهنی 7 تا 9 ساله شهر شیراز، داوطلبانه در این تحقیق نیمه تجربی شرکت کردند. آزمودنی های هر گروه، به صورت تصادفی به دو زیرگروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. زیرگروه های آزمایش، یک برنامه منتخب اسپارک را به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه 45 دقیقه ای اجرا کردند. زیرگروه های کنترل در این برنامه مداخله ای شرکت نداشتند. قبل و بعد از تمرینات اسپارک، از تمام آزمودنی ها (آزمایش و کنترل) نمونه گیری خونی از ورید جلو بازویی به عمل آمد. پس از جداسازی سرم از پلاسما به روش الایزا، سطح BDNF با استفاده از کیت انسانی استبیو فارم ساخت کشور چین با دقت 0/01نانوگرم/ میلی لیتر اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد که اثر تعاملی گروه*مرحله معنادار می باشد. بررسی های بیشتر نشان داد در پیش آزمون، تفاوت معناداری بین گروه های چهارگانه در سطوح BDNF وجود ندارد. هرچند در پس آزمون، هر دو زیرگروه تجربی (کم توان ذهنی و نشانگان داون) بطور معناداری BDNF بالاتری نسبت به زیرگروه های کنترل داشتند. همچنین، سطح BDNF در زیرگروه های تجربی از پیش به پس آزمون پیشرفت معناداری نشان داد، در حالی که در مورد زیرگروه های کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که برنامه منتخب اسپارک باعث افزایش سطح BDNF در کودکان دارای اختلال رشدی می شود. هرچند، این برنامه به طور یکسانی بر هر دو گروه کم توان ذهنی و نشانگان داون، تاثیرگذار بوده است.

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی استریولوژیک تاثیر حفاظتی پانکراتین بر تغییرات مورفولوژیک ایجاد شده در ساختارهای کلیوی موش به دنبال تیمار با ال-آرژینین بود. مواد و روش ها: برای انجام تحقیق، 50 موش سوری نر بالغ با وزن 2± 30 گرم به 5 گروه (مساوی) دسته بندی شدند. در گروه کنترل، هیچ گونه تجویزی صورت نگرفت. گروه های القای پانکراتیت، 2 دوز 300 و 400 میلی گرم در 100 گرم وزن بدن ال-آرژینین دریافت کردند. به گروه های القای پانکراتیت با 2 دوز متفاوت، داروی درمانی 5/3 واحد لیپاز-پانکراتین تجویز گردید. تمام تیمارها به مدت 3 روز متوالی یک بار در روز، محلول ال-آرژینین دریافت کرده و 72 ساعت بعد، محلول لیپاز-پانکراتین به مدت 20 روز به گروه های پانکراتیت تجویز گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که به دنبال پانکراتیت تجربی، به استثنای حجم بخش مرکزی، کاهش حجم قشر کلیه، حجم لوله های پیچیده نزدیک و دور و نیز گلومرول ها در گروه های تیمار نسبت به گروه کنترل دیده شد. با تجویز لیپاز-پانکراتین همراه با ال-آرژینین، مقادیر میانگین حجم فاکتورهای بخش قشری، لوله های پیچیده نزدیک و گلومرول ها به گروه کنترل نزدیک شده بود. نتیجه گیری: براساس بررسی نهایی یافته ها، محلول لیپاز-پانکراتین می تواند تا حدی در کاهش تاثیرات پانکراتیت القا شده توسط دوز بالای ال-آرژینین موثر باشد.

زمینه و هدف: سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCها) به عنوان یک منبع جذاب برای سلول درمانی بافت های آسیب دیده شناخته شده اند. توانایی تمایز چندگانه، دستیابی آسان، ایمنی زایی پایین و نقش چشمگیر در فیزیولوژی ترمیم زخم باعث استفاده گسترده از این سلول ها در ترمیم زخم شده است. در این مطالعه مروری، نقش MSCها در ترمیم زخم های پوستی مورد بحث قرار می گیرد. مواد و روش ها: این مقاله مروری براساس یافته های حاصل از جستجوی پایگاه داده های PubMed و Google Scholar بین سال های 1990 تا 2020 و سایت اینترنتی ClinicalTrials. gov تهیه شد. یافته ها: MSCها در تمام مراحل ترمیم زخم موثرند. این سلول ها به جایگاه آسیب پوستی مهاجرت می کنند و علاوه بر تمایز به سلول های پوستی، از طریق پیام رسانی پاراکرین، پاسخ های ایمنی و التهابی را مهار و تکثیر و تمایز سلول های پیسشاز ساکن در محل را تحریک می کنند و به رگزایی، تشکیل مجدد اپیتلیوم و شکل گیری بافت گرانوله منجر می شوند. در مرحله بازسازی و بلوغ نیز این سلول ها تشکیل بافت فیبروز و انقباض زخم را کاهش و بیان کلاژن و مقاومت کششی زخم را افزایش می دهند. این سلول ها عملکرد خود را براساس ویژگی های مولکولی محل ضایعه تغییر می دهند و باعث ایجاد ریزمحیط ترمیم کننده زخم به جای ریزمحیط فیبروتیک می شوند. نتیجه گیری: امروزه پیشرفت های شگرفی در روش های تحویل MSCها به زخم های در حال ترمیم حاصل شده است. این سلول ها با تزریق داخل وریدی یا داخل درمی، همراه با داربست ها، به شکل اسپری پلیمر فیبرین یا همراه با هیدروژل ها استفاده می شوند. علاوه بر این، وزیکول های خارج سلولی و محیط هم افزایی شده این سلول ها به تنهایی نیز موثر است. مطالعات آینده می تواند به راهکارهای درمانی موثرتری در زمینه استفاده از MSCها در ترمیم زخم منتهی شود.

زمینه و هدف: گیاه دارویی پنیرباد با دارا بودن اثرات ضدقارچی و ضدباکتریایی، کاهش دهنده قند و کلسترول خون، تقویت کننده سیستم ایمنی و آنتی اکسیدانی اخیرا موردتوجه فارماکولوژیست ها قرار گرفته است و به دلیل سازگاری بسیار وسیع نسبت به شرایط دشوار اکولوژیکی می تواند در مناطق گرمسیر کشور از جمله استان سیستان وبلوچستان رشد کند. مواد و روش ها: این مطالعه، تحت شرایط آزمایشگاهی در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی در سال 1397 در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار طراحی شد. غلظت های صفر، 2، 4، 6، 8 و 10 بار پلی اتیلن گلایکول برای القای تنش خشکی در محیط کشت MS حاوی بنزیل آدنین پورین بر صفات ثانویه گیاه پنیرباد مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که تنش خشکی 10 بار منجر به افزایش معنی دار فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز، محتوی پرولین، فنل و فلاونویید و میزان نشتی غشا شد ولی از طرف دیگر، منجر به کاهش معنی دار محتوای رطوبت نسبی، محتوی یون پتاسیم و نسبت یون پتاسیم به سدیم گردید. همچنین بیشتر صفات موردمطالعه، همبستگی معنی دار دارند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که گیاه دارویی پنیرباد از تحمل قابل قبولی در برابر القای تنش خشکی با پلی اتیلن گلایکول برخوردار است. در کاهش اثرات منفی ناشی از تنش خشکی مکانیسم های آنزیمی (فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت) و غیرآنزیمی (محتوی پرولین، فنل، فلاونویید و غیره) نقش بسیار مهمی دارد. از طرف دیگر، تنش خشکی، منجر به افزایش برخی متابولیت ها همچون فنل و فلاونویید که مصارف دارویی دارند، شد.

زمینه و هدف: بهزیستی تحصیلی و شیفتگی تحصیلی، از متغیرهای مهم در حوزه آموزش و یادگیری است که شناخت عوامل زمینه ساز آن ها ضرورت دارد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر، تعیین ارتباط بهزیستی تحصیلی با رویکردهای یادگیری و شیفتگی تحصیلی بود. مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی، از نوع توصیفی-همبستگی در سال 1397، نمونه ای شامل 244 نفر از دانشجویان علوم پزشکی زنجان به روش نمونه گیری طبقه ای برحسب جنسیت از پنج رشته تحصیلی انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسش نامه رویکردهای یادگیری برگرفته از پرسشنامه رویکردها و مهارت های مطالعه برای دانشجویان تیت (Tait) و همکاران، پرسش نامه بهزیستی تحصیلی سالملا-آرو و آپادایا (Salmela-Aro & Upadya) و پرسش نامه شیفتگی تحصیلی مارتین و جکسون (1) گردآوری شد. داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: یافته ها نشان داد ضریب همبستگی بهزیستی تحصیلی با رویکرد عمیق 0/56، با رویکرد سطحی 0/31-و با رویکرد راهبردی 0/16به دست آمد. همچنین ضریب همبستگی شیفتگی تحصیلی با رویکرد عمیق 61/0، با رویکرد سطحی 0/25-و با رویکرد راهبردی 0/22به دست آمد. همه این ضرایب در سطح خطای کمتر از 0/05معنی دار هستند. نتایج مدل مسیر نیز برازش مطلوبی داشت. نتیجه گیری: به نظر می رسد برای افزایش بهزیستی تحصیلی و تسهیل تجربه شیفتگی دانشجویان، ارتقای رویکرد یادگیری آنها از سطحی به عمیق می تواند یک راهکار مناسب و مفید باشد؛ بنابراین لازم است رویکردهای مطالعه و یادگیری از طریق مداخلات آموزشی ارتقا یابد.

زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، یکی از شایع ترین اختلالات هورمونی در زنان سنین ناباروری است. زنان مبتلا به این بیماری، در معرض خطر زودرس بیماری های قلبی-عروقی قرار دارند. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت استرس اکسیداتیو، فاکتورهای التهابی و سایر عوامل خطر بیماری های قلبی-عروقی در بیماران مبتلا به PCOS انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی، 50 زن مبتلا به PCOS و 50 زن سالم مراجعه کننده به کلینیک ناباروری زاهدان که از نظر سن و BMI همسان شده بودند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در کلیه افراد، شاخص های تن سنجی، بیوشیمیایی، کمپلمان های 3 C، 4C، ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) و سطح مالون دی آلدیید (MDA) اندازه گیری شد. اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش های آماری آزمون تی مستقل و تحلیل واریانس، در سطح معناداری 0/05>p تجزیه وتحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین دور کمر (048/ 0=p)، فشار خون سیستولیک (0/010/0001) سرم در زنان PCOS به طور معناداری بیشتر و میانگین سطح HDL کلسترول (0/03=p) و TAC (p=0/05) به طور معنی داری، کمتر از گروه کنترل بود. میانگین سطح سرمی 3 C و 4 C در گروه PCOS بیشتر از گروه کنترل بود اما این اختلاف، فقط برای3 C معنادار بود (0/03=p). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که اختلالات لیپید، مارکرهای استرس اکسیداتیو و فاکتورهای التهابی در زنان PCOS با چاقی شکمی، بیشتر بود. بنابراین غربالگری این فاکتورها و مدیریت وزن، به ویژه در زنان چاق مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، در استراتژی درمانی پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: بیماری های حاصل از عفونت با انگل لیشمانیا از عوامل مهم ایجاد مشکلات بهداشتی در بسیاری از نقاط دنیا به ویژه در کشورهای درحال توسعه به شمار می روند. آنتی بادی های مونوکلونال، به عنوان ابزاری باارزش برای تشخیص، درمان و تعیین ویژگی شاخص های آنتی ژنی انگل ها به کار گرفته شده اند. هدف از این مطالعه، بررسی تکنیک های کاربردی تهیه آنتی بادی های مونوکلونال علیه لیشمانیا اینفنتوم سویه ایرانی است. مواد و روش ها: سویه های استاندارد لیشمانیا اینفنتوم کشت داده شدند و از آنتی ژن آنها استفاده شد. موش های BALB/c دو بار توسط آنتی ژن به همراه مواد یاور فروند، داخل صفاقی تزریق شدند. سه روز قبل از ادغام سلولی، آنتی ژن از طریق وریدی به موش ها تزریق شد. لنفوسیت های طحال موش ها با میلوما SP2/0 ادغام شدند و سپس با روش limiting dilutionجداسازی مونوکلون ها انجام گرفت. یافته ها: شانزده مونوکلونال آنتی بادی، علیه پروماستیگوت لیشمانیا اینفنتوم به دست آمد که سه مورد از آن ها OD بیش از یک نانومتر را نشان داد و 5D2FV، 4G5FVو 5D6FIVنامیده شدند و سپس آنتی بادی های ضدانگل لیشمانیا اینفنتوم از هیبریدهای به دست آمده، حاصل شد. این آنتی بادی ها در فاز لگاریتمی انگل، مؤثرند. نتیجه گیری: به نظر می آید که این آنتی بادی ها می توانند در برابر سویه ایرانی پروماستیگوت لیشمانیا اینفنتوم واکنش نشان دهند و در تشخیص بیماری کالاآزار استفاده شوند.