ابن سینا
سال:1399 | دوره:22 | شماره:4 (مسلسل 73) |تعداد مقالات:10

مقدمه: کارکنان نیروهای مسلح با توجه به قرارگیری در معرض استرس شغلی بالا، از گروه های پر خطر برای ایجاد فرسودگی شغلی هستند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش توانایی های منش، هیجان های مثبت و منفی و تاب آوری در پیش بینی فرسودگی شغلی کارکنان نیروهای مسلح بود. روش بررسی: 146 نفر از افراد شاغل در نیروهای مختلف نظامی و انتظامی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های فرسودگی شغلی مزلاچ (MBI)، پرسشنامه تاب آوری کونور-دیویدسون (CD-RIS) پرسشنامه توانایی ها و فضیلت ها در عمل (VIA-IS) و مقیاس عاطفه مثبت و منفی (PANAS) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به سبک گام به گام تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که فرسودگی شغلی با تاب آوری، هیجان های مثبت و تمامی مولفه های توانایی های منش همبستگی منفی و معنادار دارد (01/0p<). از سوی دیگر نتایج تحلیل رگرسیون خطی نشان داد که سه متغیر خردمندی و دانش، شجاعت و هیجان های مثبت توانستند به طور معناداری فرسودگی شغلی را پیش بینی کنند (58/0AdjR2= و 001/0>p). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، به نظر می رسد که هیجان های مثبت و برخی از جنبه های توانایی های منش می توانند فرسودگی شغلی را پیش بینی نمایند. بنابراین می توان این متغیرها را در گزینش کارکنان نیروهای مسلح و آموزش های بعد از گزینش آنان لحاظ کرد تا در کاهش فرسودگی شغلی این گروه گام برداشت.

مقدمه: با همه گیری ویروس کرونای جدید در جهان، طی حدود یک سال بیش از دو میلیون نفر جان خود را از دست دادند. این مطالعه با هدف بررسی مقادیر مرتبط با گلبول های سفید خون (لنفوسیت ها، نوتروفیل ها، NLR و d-NLR) در بیماران بستری شده مبتلا به کووید-19 و ارتباط آنها با میزان مرگ و میر انجام گرفت. روش بررسی: داده های اولیه 807 بیمار که در طول 4 ماه ابتدایی همه گیری به علت کووید-19 بستری شده بودند، از سیستم HIS یکی از بیمارستان های مرجع کووید-19 در شهر تهران استخراج گردید و بعد از مراحل آماده سازی مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مقایسه بین افراد فوت شده و مرخص شده نشان داد که پنج عامل سن، تعداد گلبول سفید، نوتروفیل، NLR و d-NLR به طور معنی داری متفاوت است (001/0>p). آنالیز رگرسیون به روش گام به گام دو فاکتور سن بالای 5/66 سال و d-NLR بالای 7/2 را به عنوان فاکتورهای پیش بینی کننده وخامت بیماری نشان داد که به ترتیب خطر مرگ را در بیماران بستری 3/4 و 7/3 برابر می کند. بحث و نتیجه گیری: سیر بالینی بیماری کرونا ممکن است با تعداد سلولهای ایمنی بدن مرتبط باشد. یافته های مطالعه حاضر شواهدی نشان داد مبنی بر اینکه سن بیمار و مقدار d NLR می توانند به عنوان عوامل پیش بینی کننده سیر بهبود و یا مرگ و میر در بیماران بستری شده مبتلا به کووید-19 باشند.

مقدمه: رسوب آمیلویید بتا (Aβ ) در مغز موجب شروع بیماری آلزایمر می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر یک دوره تمرین تناوبی با شدت متوسط بر سطوح انتقال دهنده های Aβ پلاسمایی (LRP1) و سطوح آمیلوییدبتای مغزی و پلاسمایی در رت های آلزایمری القاشده بود. روش بررسی: بدین منظور 30 سر رت نژاد ویستار هشت هفته ای با میانگین وزنی 10± 191 گرم به روش تصادفی ساده به سه گروه مساوی شامل Aβ +ورزش، Aβ و کنترل تقسیم شدند. رت های گروه های اول و دوم از طریق تزریق Aβ 1-42 به فضای درون بطنی آلزایمری شدند. گروه Aβ +تمرین پس از 3 روز ریکاوری، تمرین هوازی تناوبی با شدت متوسط به مدت 4 هفته را تجربه نمودند. بقیه گروه ها به زندگی عادی خود ادامه دادند. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه نشان داد که بین میانگین سطوح Aβ هیپوکمپ، Aβ پلاسما و LRP1 پلاسمایی در گروه های مختلف تحقیق تفاوت معنی داری وجود دارد (001/0p=). همچنین نتایج آزمون تعقیبی LSD بیانگر بیشترین اختلاف میانگین گروه Aβ +ورزش با گروه Aβ در متغیرهای فوق بود. بحث و نتیجه گیری: به طورکلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد تمرین ورزشی تداومی با شدت متوسط می تواند با افزایش سطوح LRP1 پلاسمایی و پاکسازی محیطی سطوح Aβ در هیپوکمپ، منجر به تعدیل و کنترل عوامل موثر در بیماری آلزایمر در رت های آزمایشگاهی شود.

مقدمه: شواهد روبه رشدی نشان می دهند که مداخلات خودیاری مبتنی بر توجه آگاهی منافعی برای سلامت جسمانی و روان شناختی در جمعیت های مختلف دارند. توازن هیجانی مبتنی بر توجه آگاهی برنامه جدیدی است که تاکنون کارآمدی فرمت خودیاری آن مورد بررسی قرار نگرفته است. پژوهش حاضر به بررسی کارآمدی این برنامه بر کژتنظیمی هیجان و بر شفقت بر خود در یک نمونه دانشجویی پرداخت. روش بررسی: این مطالعه یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده دوسوکور بود. هشتاد دانشجو به صورت تصادفی در دو گروه (هر گروه 40 نفر) خودیاری توازن هیجانی مبتنی بر توجه آگاهی یا کنترل فهرست انتظار قرار گرفتند. سنجش استفاده از مقیاس توجه آگاهی (MAAS)، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان (DERS) و مقیاس شفقت بر خود (SCS)، پیش از شروع مداخله، ده هفته بعد و در پی گیری دوماهه به انجام رسید. یافته ها: تحلیل کوواریانس نشان دهنده اثر معنادار برنامه خودیاری مداخله مبتنی بر توجه آگاهی بر کژتنظیمی هیجان و شفقت برخود در گروه آزمایش در پس آزمون و پیگیری بود (05/0>p)، درحالی که گروه کنترل فهرست انتظار در هیچ کدام از مقیاس ها تغییر معناداری وجود نداشت. همچنین افزایش معناداری در توجه آگاهی در مرحله پس آزمون مشاهده شد (05/0>p). تغییرات به دست آمده در پیگیری دو ماهه پابرجا بود. بحث و نتیجه گیری: توازن هیجانی مبتنی بر توجه آگاهی می تواند یک برنامه خودیاری اثربخش، ارزان و مقبول در جهت کاهش کژتنظیمی هیجان و همچنین موثر بر شفقت بر خود باشد.

مقدمه: یکی از عوامل از هم پاشی پیوندگاه عصب-عضله در دوران سالمندی نوروتروپسین است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر یک دوره تمرین هوازی به همراه مهار نیتریک اکساید (NO) بر مقادیر نوروتروپسین عضلات بازکننده دراز انگشتان پا (EDL) و نعلی در موش های صحرایی سالمند بود. روش بررسی: سی و شش سر موش نر نژاد ویستار مسن (20ماهه) به صورت تصادفی به شش گروه 1) کنترل؛ 2) کنترل-25 (به همراه مهار NO با استفاده ازL-NAME با دوز روزانه mg/Kg25)؛ 3) کنترل-100؛ 4) تمرین-25؛ 5) تمرین-100؛ و 6) تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته 5 روز و روزی 60 دقیقه با سرعت 28 متر بر دقیقه به طور فزاینده روی نوارگردان دویدند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، عضله نعلی و عضله بازکننده دراز انگشتان برداشته شد. یافته ها: کاهش معنی دار نوروتروپسین در گروه های کنترل-25 و کنترل-100 نسبت به گروه کنترل، در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل، در گروه تمرین-25 نسبت به گروه کنترل-25، و در گروه تمرین-100 نسبت به گروه کنترل-100 در هر دو عضله مشاهده شد (05/0>p). بحث و نتیجه گیری: تمرین هوازی سبب کاهش نوروتروپسین می شود. همچنین تمرین هوازی حتی در شرایط مهار NOS نیز میزان نوروتروپسین را کاهش می دهد. بنابراین انجام تمرین هوازی با کاهش نوروتروپسین و احتمالا اثر جبرانی در افزایش تولید نیتریک اکساید در دوران سالمندی می تواند در استحکام ناحیه تماس عصب-عضله و به تعویق افتادن سارکوپنیای ناشی از تحلیل این ناحیه نقش داشته باشد.

مقدمه: سالمندی روندی است که باعث تغییر در عملکرد شناختی و بروز اختلال در فعالیت روزمره افراد می شود، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان ترکیبی توانبخشی شناختی رایانه ای و تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم از روی جمجمه، بر بهبود عملکرد شناختی سالمندان شهر مشهد بود. روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. 60 سالمند 60 سال به بالا انتخاب و به صورت تصادفی ساده در سه گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. برای سه گروه آزمایش به صورت جدا، جلسات تحریک الکتریکی مستقیم مغز، توانبخشی شناختی رایانه ای و درمان ترکیبی به صورت روزانه به مدت دو هفته متناوب اجرا شد. متغیرهای وابسته در سه نوبت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط آزمون های جایگزینی نماد و ارقام، فراخنای ارقام و بررسی عملکرد یکپارچه دیداری شنیداری سنجیده شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته ها: بین گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ عملکرد شناختی تفاوت معنی داری وجود دارد و اثربخشی درمان ترکیبی نسبت به درمان ها به صورت جداگانه نیز متفاوت بود (05/0>p، 39/19=F). بحث و نتیجه گیری: درمان های تحریک الکتریکی مغز با جریان مستقیم از روی جمجمه و توانبخشی شناختی رایانه ای به صورت جداگانه باعث بهبود عملکرد شناختی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده بودند. اما درمان ترکیبی اثربخش تر از درمان ها به صورت جداگانه بود و می تواند جزء درمان های مفید و کاربردی در این زمینه باشد.

مقدمه: مدل های ریاضی و شبیه سازی کامپیوتری با کمک به فهم مشخصه های انتقال بیماری های عفونی، تعیین روند آنها و پیشگویی های کلی، امکان مطالعه رفتار یک جامعه را فراهم می کنند. هدف از این مطالعه بررسی تلاش های انجام شده در جهت مدل سازی اپیدمی، به ویژه مدل های چندقسمتی و نیز چگونگی بررسی واکسیناسیون در مدل ها بود. روش بررسی: این مقاله مروری با استفاده از جستجو در پایگاه های اطلاعاتی بین المللی نظیر پابمد، گوگل اسکالر و ساینس دایرکت و با کلمات کلیدی اپیدمیولوژی، واکسیناسیون، عدد مولد عمومی و کووید-19 انجام گردید. یافته ها: یک مدل مقدماتی بدون زاد و مرگ و همچنین یک مدل شامل موارد حیاتی مرگ طبیعی، مرگ در اثر بیماری، تولد و حتی مهاجرت، همراه با یک برنامه واکسیناسیون مطالعه می شوند. به علاوه، با توجه به جنبه های شناخته شده از رفتار کرونا ویروس جدید یک مدل پیشرفته ریاضی برای پاندمی کووید-19 مورد بررسی قرار می گیرد. بحث و نتیجه گیری: عدد مولد عمومی برای چنین مدل هایی معرفی گردید و ملاحظه شد که رفتار جامعه توسط این مقدار آستانه ای کاملا مشخص می شود. اگر برای مقادیر پارامتری یک مدل این کمیت کمتر از یک باشد بیماری از بین می رود و اگر این کمیت بیشتر از یک باشد بیماری در جامعه باقی می ماند. به علاوه، با شبیه سازی محاسباتی و با کمک تحلیل حساسیت، می توان پارامترهای حساس مدل که تاثیر بیشتری در انتشار بیماری دارند را مشخص نمود. با کنترل این پارامترها می توان به طور قابل ملاحظه ای باعث کاهش افراد عفونی و در نتیجه مهار بیماری شد.

مقدمه: تشخیص و درمان به موقع می تواند یک سوم مرگ و میر ناشی از سرطان را از بین ببرد. بدون شک، ایمنی و کنترل مواد غذایی یکی از موثرترین اقدامات برای پیشگیری از سرطان است. وجود مواد شیمیایی سرطانزا مانند آفت کش های ارگانوفسفوره در نمونه های غذایی پیشنهاد شده به مراکز نظامی اغلب گزارش شده است. متاسفانه، سیستم نظارت یکپارچه ای برای شناسایی و اندازه گیری این مواد شیمیایی در ایران وجود ندارد. شیر و فراورده های لبنی بیشتر از غذاهای دیگر مغذی هستند و طیف وسیعی از مصرف را دارند. هدف از این مقاله مروری، بررسی تحقیقات انجام شده در مورد آلودگی شیر پاستوریزه به دیازینون و مالاتیون بود. روش بررسی: این بررسی با جستجو در پایگاه های داده مانند پابمد، ساینس دایرکت و گوگل اسکالر انجام شده است. یافته ها: با توجه به مطالعات انجام گرفته مشخص گردید که محصولات لبنی مانند شیر می توانند آغشته به سموم ارگانوفسفره مانند دیازینون و مالاتیون باشند. بحث و نتیجه گیری: پیشنهاد می شود شیر و سایر محصولات لبنی معرفی شده به مراکز نظامی، تحت ردیابی و اندازه گیری سموم ارگانوفسفره، بخصوص سموم دیازینون و مالاتیون قرار گرفته به طوری که محصولات لبنی خریداری شده دارای کمترین میزان سموم باشد.

مقدمه: یادگیری کلید ورود به جامعه دانش محور و موضوع اصلی هر نوع آموزش است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین یادگیری خودراهبر و موفقیت تحصیلی در دانشجویان پرستاری مقطع کارشناسی در دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه تحلیلی مقطعی بر روی 230 نفر از دانشجویان پرستاری انجام شد. دانشجویان به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه یادگیری خود راهبر فیشر بود. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین میزان یادگیری خود راهبر و موفقیت تحصیلی دانشجویان رابطه وجود ندارد. اما بین خود مدیریتی و موفقیت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (05/0>p). بحث و نتیجه گیری: یادگیری خودراهبر نمی تواند پیش بینی کننده موفقیت تحصیلی در دانشجویان پرستاری باشد.

مقدمه: مشاهده شده محتوای PGC-1α در بیماری دیابت نوع 2 کاهش می یابد. به علاوه، هایپوکسی به عنوان یک مداخله گر درمانی جدید در دیابت نوع 2 معرفی شده است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر 8 هفته هایپوکسی نورموباریک روزانه (60دقیقه) بر محتوای PGC 1α عضله نعلی، مقاومت به انسولین و گلوکز ناشتا در رت های مبتلا به دیابت نوع2 بود. روش بررسی: 24 سر رت نر ویستار به سه گروه کنترل، دیابتی و هایپوکسی دیابتی تقسیم شدند. در گروه های دیابتی القا دیابت با روش HFD-STZ انجام شد. طرح شامل 8 هفته، 5 جلسه در هفته و 60 دقیقه قرارگیری در هایپوکسی نورموباریک با اکسیژن 4/14% در گروه هایپوکسی دیابتی در هر جلسه بود. پس از اتمام طرح، نمونه بافت و خون جهت آنالیز استخراج شد. آنالیز آماری به وسیله تحلیل واریانس یکراهه انجام شد. یافته ها: نتایج آنالیز واریانس در هر سه متغیر تفاوت معنی دار را نشان داد (0001/0=p). نتایج آزمون تعقیبی تفاوت معنی داری بین گروه های کنترل و دیابتی (0001/0=p)، کنترل و هایپوکسی دیابتی(0001/0=p) و دیابتی با هایپوکسی دیابتی (009/0=p) در متغیر PGC-1α نشان داد. همچنین آزمون تعقیبی بین هر سه گروه تفاوت معنی دار (0001/0=p) را در متغیرهای گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین نشان داد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به تاثیر هایپوکسی نورموباریک بر افزایش PGC-1α ، کاهش گلوکز ناشتا و مقاومت به انسولین، می توان از هایپوکسی نورموباریک به عنوان استراتژی درمانی جدید در دیابت نوع 2 استفاده کرد.