پیش زمینه و هدف: اصطلاح احقاق جنسی به عنوان یک احساس روانی-اجتماعی نسبت به تفسیر شخصی فرد در مورد چگونگی ابراز وجود احساساتش در روابط زناشویی تعریف شده است و احساسات و افکار فرد در مورد جذابیت جنسی، علاقه جنسی و مشارکت در رابطه جنسی و درک عملکرد جنسی خود، شامل کیفیت زندگی جنسی است. این مطالعه باهدف تعیین ارتباط احقاق جنسی با کیفیت زندگی جنسی در زنان متاهل صورت گرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه همبستگی در سال 1397 از بین زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی و درمانی شهر کرمان که واجد معیارهای ورود به مطالعه بودند، 500 نفر از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل شاخص احقاق جنسی هالبرت، کیفیت زندگی جنسی سیموند و پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-19 و با کمک آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، اسپیرمن، آنالیز واریانس یک طرفه، رگرسیون خطی و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند و p˂ 0. 05 به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره ی احقاق جنسی 09/47 و میانگین نمره کیفیت زندگی جنسی 46/46 به دست آمد. بین احقاق جنسی و کیفیت زندگی جنسی (0. 487, =0. 001=p) همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین احقاق جنسی و کیفیت زندگی جنسی به نظر می رسد کاربرد رویکردهایی به منظور بالا بردن احقاق جنسی زنان در کلاس های آموزشی پیش از ازدواج و مهارت های ارتباط با همسر جهت ارتقای کیفیت زندگی جنسی آموزش داده شود.