زمینه و هدف: پزشکان به عنوان منابع و سرمایه های انسانی یکی از اجزای اصلی ارایه خدمات سلامت هستند. عدم تعادل عرضه و تقاضای آن ها به طور مستقیم بر وضعیت سلامت و اقتصاد جامعه تاثیرگذار است؛ بنابراین هدف این مطالعه، برآورد و پیش بینی عرضه و تقاضای پزشکان شاغل در دانشگاه های علوم پزشکی ایران است. روش بررسی: مطالعه ی توصیفی-تحلیلی و کاربردی حاضر در سطح ملی برای ایران و در سال های 96-1370 انجام شد. جامعه آماری، پزشکان شاغل در دانشگاه های علوم پزشکی ایران بود. برای برآورد و پیش بینی عرضه پزشک از روش آریما و برای تقاضای پزشک از روش اقتصادسنجی تصحیح خطای برداری استفاده شد. داده ها از نوع سری زمانی سالانه بودند که از سالنامه های آماری مرکز آمار ایران و پایگاه داده ای بانک جهانی استخراج شدند. برای تخمین مدل ها از نرم افزار Eviews 10 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تقاضای پزشک در ایران متاثر از تولید ناخالص داخلی، ساختار سنی و تعداد تخت های بیمارستانی است و با توجه به نتایج پیش بینی عرضه و تقاضای پزشک در سال های 1410-1397 با کمبود پزشک مواجه خواهیم بود. نتیجه گیری: در سال های آینده، ایران با کمبود پزشک روبرو خواهد شد. لذا پیشنهاد می شود که سیاست های ترکیبی جهت افزایش ظرفیت پذیرش پزشک در دانشگاه های پزشکی و افزایش مشوق های قوی برای حفظ پزشکان و جلوگیری از مهاجرت آن ها اتخاذ شود.