مجله تحقیقات پزشکی صارم (دانشنامه صارم در طب باروری)
سال:1399 | دوره:5 | شماره:3 |تعداد مقالات:8

اهداف: مادران دارای اضافه وزن، در معرض وزن گیری بیش از حد طی بارداری هستند و وزن گیری غیرطبیعی در بارداری، ارتباط تنگاتنگی با پیامدهای نامطلوب دارد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر یک دوره تمرینات ورزشی ترکیبی در بارداری بر وزن گیری مادران باردار دارای اضافه وزن انجام شد. روش ها: این پژوهش از نوع مطالعه مداخله ای تجربی به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی، در مراجعین به کلینیک پره ناتال بیمارستان صارم در سال های 99-98 انجام شد. تعداد 25 نفر از زنان باردار دارای معیارهای ورود به پژوهش به صورت تصادفی، در دو گروه مداخله ورزشی (13=تعداد) و کنترل (12=تعداد) قرار گرفتند. فاکتورهایی از قبیل وزن، فشارخون و مشخصات آنتروپومتریک مادران هر دو گروه در هفته های 18-16، 29-25 و 37-36 بارداری مورد ارزیابی قرار گرفتند. برنامه ورزشی ترکیبی گروه مداخله از هفته 18-16 تا 37-36 هفته بود. در نهایت، آنالیز داده ها با نرم افزار SPSS ورژن 21 انجام شد. یافته ها: طبق نتایج بدست آمده بر اساس آنالیز رگرسیون خطی و بررسی تأثیر عوامل مختلف همراه با ورزش (مانند سن، شاخص توده بدنی)، میزان وزن گیری مادران گروه مداخله ورزشی به طور معنی داری بیشتر از مادران گروه کنترل بود (3. 80± 10. 53 کیلوگرم در مقابل 2. 93± 9. 42). نتیجه گیری: با توجه به وزن گیری بالاتر مادران در گروه مداخله ورزشی، می توان این بالابودن وزن را مربوط به افزایش توده عضلانی این مادران در نتیجه ی نوع تمرینات ورزشی دانست. در هرحال، با وجود جدید بودن مطالعه و محدود بودن تعداد مادران تحت مطالعه، لازم است مطالعات وسیع تری در آینده مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: جریان خون شریان رحمی مادر یکی از فاکتورهای مهمی است که به حفظ محیط داخل رحمی کمک کرده و عملکرد طبیعی جفت را برای حمایت از رشد و نمو جنین امکان پذیر می نماید. پره اکلامپسی یکی از دلایل عمده مرگ و میر مادر و جنین در سراسر جهان است. ارتباط بین جریان خون شریان رحمی و نمو جفت برای فهم طبیعی بودن جفت و اختلال در آن، هم در پره اکلامپسی و هم در محدودیت رشد جنین، امری اساسی است. هدف از این مطالعه، بررسی بالا بودن فشار شریان رحمی به صورت گزارش موردی می باشد. گزارش بیمار: در این مطالعه، خانم 27 ساله (G2P1A0) با بارداری 15 هفته، جهت مراقبت های بارداری به این مرکز مراجعه نمود. بیمار سابقه حاملگی طبیعی و بدون مشکل خاصی، در بارداری اول داشت. بارداری دوم نیز به طور طبیعی صورت گرفت و هیچ گونه سابقه وجود خونریزی و لکه بینی گزارش نشد. در غربالگری مرحله اول، نوکال ترانس لوسنسی جنین افزایش یافت و به دلیل افزایش مقاومت در شریان های رحمی دو طرف، آسپرین تجویز شد. در 35 هفته و 4 روز، بیمار به دلیل افزایش شدید فشار خون بستری و با تشخیص نهایی پره اکلامپسی شدید سزارین انجام شد. در نهایت، بیمار با حال عمومی خوب و فشار خون نرمال ترخیص گردید. نتیجه گیری: فشار خون بالا در حاملگی همواره تهدید کننده حیات مادران بوده و نداشتن علائم خطر، دلیل قطعی بر عدم بروز این عارضه نمی باشد. تشخیص به موقع و مدیریت مناسب پره اکلامپسی می تواند منجر به بهبود نتایج مادر و نوزاد شود.

اهداف: آزمایش ژنتیکی غیر تهاجمی قبل از تولد (NIPT) که به تجزیه و تحلیل DNA آزاد جنینی در گردش خون مادر می پردازد، گزینه جدیدی در پارادایم غربالگری و آزمایش دوران بارداری برای تریزومی 21 و چند مورد دیگر از آنومالی های کروموزومی جنین است. کاربرد این فناوری در حاملگی های تک قلوی با خطر بالای تریزومی 21 به دلیل سن بالای مادر، غربالگری سرمی غیر طبیعی، سابقه شخصی یا خانوادگیAneuploidy و سونوگرافی غیر طبیعی تأیید شده است. NIPTیک آزمایش غیر تهاجمی است، بنابراین بارداری در معرض خطر سقط جنین یا سایر عوارض جانبی مرتبط با روش های آزمایش تهاجمی قرار نمی گیرد. حداقل 99 درصد از تمام بارداری های مبتلا به تریزومی 21 با استفاده از این آزمایش قابل تشخیص است. با این وجود، یک مورد از هر 100 مورد تریزومی 21 در این روش دارای جواب نرمال بوده و در غربالگری از دست می روند. نتیجه گیری: انجمن بین المللی تشخیص پیش از تولد (ISPD) و وزارت بهداشت و درمان ایران، روش NIPT را به عنوان یک آزمایش غربالگری مناسب برای زنانی که در معرض خطر بالای تریزومی 21 هستند، تایید می کند. جواب های مثبت باید از طریق آزمایشات تهاجمی تأیید گردند. پیشرفت های آینده در فناوریNIPT، نوید استفاده روزافزون این روش در طیف گسترده ای از اختلالات جنینی را می دهد که از جمله آن ها می توان به اختلالات تک ژنی اشاره کرد.

زمینه و هدف: ناباروری یکی از مشکلات شایع سنین باروری است و سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شایع ترین علت ناباروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین سلامت عمومی زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تحت درمان ناباروری مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی صارم بود. روش ها: این پژوهش از نوع مقطعی بر روی 64 زن متاهل 18 تا 40 ساله تحت درمان ناباروری، مبتلا به PCOSانجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ) و اطلاعات دموگرافیک بود که روایی آن توسط اعضای هیأت علمی تائید گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزیه و تحلیل و نتایج در قالب جداول ارائه شد. یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که میانگین سن افراد مورد پژوهش 3. 04± 29. 82 سال و متوسط طول مدت ازدواج 12. 98± 2. 99 سال بود و این افراد به طور میانگین سابقه 2. 98± 9. 98 سال ناباروری داشتند. بیشترین درصد این افراد مربوط به ناباروری اولیه (93. 7 درصد) بود و مابقی (6. 3 درصد) ناباروری ثانویه را تشکیل می دادند. همچنین، از نظر بررسی سلامت عمومی، 43. 7 درصد افراد شرکت کننده در مطالعه دارای اختلال خفیف بودند. میزان درصد اختلال خفیف در مورد حیطه های سلامت عمومی، شامل 60. 9 درصد علائم جسمی، 37. 6 درصد دارای اضطراب و اختلال خواب، 51. 5 درصد کارکرد اجتماعی بود. در حالی که در 68. 8 درصد افراد اختلال شدید در حیطه افسردگی دیده شد. اما، هیچ یک از افراد شرکت کننده در پژوهش دارای اختلال شدید در حیطه کارکارد اجتماعی نبودند. نتیجه گیری: از این مطالعه می توان نتیجه گرفت که بیشترین تعداد افراد نابارور تحت درمان شرکت کننده در این پژوهش، دارای اختلال شدید در حیطه افسردگی بودند؛ بنابراین به نظر می رسد که راهکارهای غربالگری و درمان افسردگی در این افراد باید در سیر درمان ناباروری ایشان مورد توجه بیشتری قرار گیرد.

اهداف: امروزه تعریف سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) شامل طیفی از علائم و نشانه ها مانند نمای ویژه تخمدان ها در سونوگرافی، نازایی با عامل تخمدانی، هایپرآندروژنمی، چاقی و مقاومت به انسولین است که هر کدام از این اختلالات علائم و تظاهرات مختلفی را ایجاد می کنند. هدف از این مطالعه، بررسی میزان شیوع PCOS بر اساس علائم بالینی و نمای سونوگرافی و پیامدهای بارداری بود. ابزار و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی گذشته نگر بر روی تعداد 259 نفر از بیماران مراجعه کننده به کلینیک ناباروری بیمارستان فوقتخصصی صارم در فاصله ی زمانی سال های 1395 تا 1397 انجام شد. پرونده ی همه بیماران مراجعهکننده به بیمارستان که طبق معیار روتردام دو معیار از سه معیار لازم برای تشخیص PCOS را داشتند، وارد مطالعه شدند. اطلاعات از طریق نرم افزار آماری SPSS 22 و آزمون های آماری T مستقل، من ویتنی یو و فیشر مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: 62. 2 درصد افراد دارای نمای سونوگرافی مثبت بوده، 37. 8 درصد علائم هیرسوتیسم و تنها 4. 2 درصد علائم آکنه داشتند. 56. 8 درصد افراد اختلالات قاعدگی نداشتند. متغیرهای BMI، LH، FSH، AMH و سن با نمای سونوگرافی رابطه معنیدار داشتند (0. 05P<). در بیماران با نمای سونوگرافی، 23. 6 درصد آزمایش شیمیایی بارداری مثبت داشته و نتیجه بارداری بالینی 14. 7 درصد بوده که از این میزان تنها 7. 3 درصد منجر به تولد نوزاد زنده شده بود. نتیجه گیری: سندرم تخمدان پلیکیستیک یک وضعیت پیچیده مرتبط با اختلال در متابولیزم و پلیژنیک بوده که دارای تظاهرات گوناگون و مختلفی است.

سابقه و هدف: دیابت اثرات نامطلوبی روی دستگاه تولید مثل مردان دارد. پیاز دارای آنتی اکسیدان های زیادی می باشد که می تواند اثرات مخرب ناشی از دیابت بر روی بافت های مختلف را بهبود بخشد. این مطالعه با هدف بررسی اثر حفاظتی عصاره دانه پیاز بر روی تغییرات هیستوپاتولوژیک اپیدیدیم موش هایی که توسط استرپتوزوتوسین دیابتی شدند، اجرا گردید. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، 50 سر موش (رت) بالغ نر با نژاد ویستار به 5 گروه (هر گروه 10 سر) تقسیم شدند. گروه های 1 و 2 شامل رت های دیابتی بودند که 0. 1 سی سی عصاره پیاز را در دوزهای 200 و 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از طریق گاواژ معده روزانه دریافت می کردند. گروه 3 (به عنوان گروه کنترل) شامل رت های سالم بودند که آب و غذای معمولی را به مدت 4 هفته دریافت می کردند. گروه 4 شامل رت های دیابتی غیر درمانی بودند که مقدار 60 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن استرپتوزوتوسین به صورت درون صفاقی دریافت کردند و با FBS بیشتر از 20 میلی گرم بر دسی لیتر به عنوان دیابت در نظر گرفته شدند. گروه 5 هم شامل رت های دیابتی می شدند که روزانه انسولین را با مقدار دوز 3 واحد بر 100 گرم به ازای وزن بدن از طریق تزریق زیر جلدی دریافت می کردند. ساختار مورفولوژیکی و بافت شناسی اپیدیدیم در گروه های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که پارامترهای بافت شناسی در موش های صحرایی دیابتی که دریافت کننده عصاره پیاز بودند، به طور قابل توجهی بهبود یافت. تجویز هر دو دوز 200 و400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن توانست قطر اپیتلیوم را افزایش و ضخامت بافت فیبروماسکولار را به طور معنی دار کاهش دهد. همچنین داده ها مشخص کرد که قطر توبول و لومن در گروه های تحت تیمار عصاره پیاز تغییر قابل توجهی نکرد. نتیجه گیری: یافته های ما نشان داد که عصاره دانه پیاز می تواند به عنوان یک عامل حفاظتی در مقابل اثرات مضر دیابت بر روی سیستم تولید مثلی مردان مبتلا به دیابت مفید باشد.

مقدمه: حاملگی خارج رحمی به لانه گزینی جفت در محلی غیر از حفره رحم اطلاق می شود و شایع ترین علت مرگ و میر زنان باردار در سه ماهه اول بارداری می باشد. با توجه به اهمیت این موضوع و عوارض ناشی از آن، مطالعه ی حاضر با هدف بررسی شیوع حاملگی خارج رحمی و ریسک فاکتورهای مربوط به آن در بیمارستان فوق تخصصی صارم طرح ریزی و اجرا گردید. روش: این پژوهش یک مطالعه ی توصیفی-مقطعی گذشته نگر است که طی آن 149 پرونده ی بیمار مراجعه کننده به بیمارستان فوق تخصصی صارم از سال 1385 لغایت 1397 مورد مطالعه قرار گرفت و اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS ورژن 22 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج این تحقیق بر اساس سوابق بیماری حاملگی خارج رحمی نشان داد که از تعداد کل نمونه ها، گراوید بارداری در بارداری اول 40. 7 درصد، در بارداری دوم 59. 3 درصد و سابقه ی سقط 9. 4 درصد گزارش شد. در این مطالعه، بیماران سابقه ی سقط و نازایی را ذکر نکردند و اکثر آن ها روشی برای جلوگیری از بارداری نداشتند. از بیماران مورد بررسی، 4. 7 درصد سابقه ی عمل جراحی روی لوله رحمی و 47 درصد سابقه ی جراحی شکمی یا لگنی داشتند. لوله ها بیشترین محل درگیری و سمت راست بیشترین طرف درگیری را به خود اختصاص داد. علائم بالینی بیماران شامل درد شکم و خونریزی واژینال بوده و روش درمانی عمده ی بیماران نیز لاپاراسکوپی بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های بدست آمده به نظر می رسد جراحی شکمی یا لگنی می تواند عوارضی از جمله حاملگی خارج رحمی را در پی داشته باشد و این نکته در انجام سزارین انتخابی قابل تأمل است.

مقدمه: آمبولی مایع آمنیوتیک (سندرم آنافیلاکتوئید بارداری) یک عارضه نادر و غیر قابل پیش بینی در بارداری است که در حین، یا پس از زایمان ظاهر می شود. این عارضه زمانی رخ می دهد که مایع آمنیوتیک وارد خود مادر شود که این شرایط به ندرت پیش می آید و علامت اصلی آن ایست قلبی-تنفسی می باشد. از آنجا که مرگ و میر مادران مرتبط با این عارضه بسیار زیاد است، تشخیص زود هنگام و درمان سریع برای بهبود پیش آگهی مهم می باشد. معرفی مورد: خانم باردار 37 ساله، G2P2، با قد 170 سانتی متر، وزن 117 کیلوگرم و شاخص توده بدنی بالای 40 که در بارداری دوم، 45 دقیقه بعد از بی حسی کمر و خروج نوزاد و در انتهای عمل سزارین به یکباره دچار ایست قلبی و تنفسی شد، که با تشخیص اولیه آمبولی مایع آمنیوتیک، سریعاً تزریق اپی نفرین و ماساژ قلبی و اینتوباسیون انجام گرفت و با تلاش فراوان، علائم حیاتی و ریتم نرمال سینوسی ظاهر گردید. نوزاد متولد شده سالم بود و بیمار با حال عمومی خوب ترخیص گردید. نتیجه گیری: در صورت مشکوک بودن به آمبولی مایع آمنیوتیک، مراقبت های حمایتی اولیه مهم است. تشخیص زودهنگام و مدیریت تهاجمی بیمار با احیا قلبی-ریوی، با افزایش بقا و کاهش عوارض و مرگ و میر همراه خواهد بود.