سلامت و مراقبت
سال:1399 | دوره:22 | شماره:1 |تعداد مقالات:7

زمینه و هدف: توانایی کادر درمان در تعامل با یکدیگر به عنوان یک گروه واحد، موجب ارتقاء سلامت، کاهش خطا و نارضایتی ها و مراقبت بهینه می‫ گردد. بنابراین توجه بیش از پیش به مساله تعامل پرستاران با مدیران در محیط‫ های درمانی، ضروری به نظر می‫ رسد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت تعامل پرستاران با مدیران و عوامل موثر بر آن در مراکز آموزشی-درمانی شهر اردبیل انجام شد. ‬ ‬ ‬ روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-همبستگی است که با مشارکت 407 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی اردبیل انجام شد. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای بود. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه تعامل رهبر و کارکنان «لیدن و ماسلین» استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-22 و با کمک آمارهای توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی) و استنباطی (کای اسکویر) انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که اکثر پرستاران، تعامل خوبی با سرپرستار (82/1%)، سوپروایزر (59/2%) و مدیر خدمات پرستاری (54/5%) داشتند. بین تعامل پرستار-سرپرستار و پرستار-سوپروایزر با بیمارستان محل کار، ارتباط معنی داری دیده شد (به ترتیب 00/24=p و 0/009=p). همچنین نتایج نشان داد که بین تعامل پرستاران با مدیر خدمات پرستاری و جنسیت (0/022=p)، بیمارستان (0/027=p) و بخش محل کار (0/048=p)، ارتباط معنی داری وجود داشت. نتیجه گیری: نتایج حاکی از تعامل خوب پرستاران با مدیران پرستاری به خصوص سرپرستاران بود. پرستاران مذکر و شاغل در بخش های دیالیز و بیمارستان امام رضا (ع) بیشترین درصد تعامل را با مدیران خدمات پرستاری داشتند. لذا توجه به حد و مرزهای جنسیتی و فراهم کردن محیط کاری مناسب جهت برقراری هرچه بیشتر تعامل پرستاران با مدیران توصیه می شود.

زمینه و هدف: زلزله یکی از بلایای طبیعی است که علاوه بر آسیب به بازماندگان می تواند پیامدهای مثبتی هم داشته باشد. از آن جمله می توان به رشد پس از سانحه نیابتی اشاره کرد که به عنوان پیامد روانشناختی مثبت مواجهه غیرمستقیم با رویداد آسیب زا شناخته می شود. این پژوهش با هدف پیش بینی رشد پس از سانحه نیابتی بر اساس انعطاف پذیری شناختی و ارزیابی مجدد شناختی در پرستاران ارایه دهنده خدمات به زلزله زدگان کرمانشاه انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری شامل پرستاران ارایه دهنده خدمات به زلزله زدگان کرمانشاه در سال 1396 بود که از میان آنها 181 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های رشد پس از سانحه تدسچی و کالهون (1996)، انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) و تنظیم شناختی هیجان گرنفسکی و همکاران (2001) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان در نرم افزار SPSS-25 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین ارزیابی مجدد شناختی و انعطاف پذیری شناختی با رشد پس از سانحه نیابتی، همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون، ارزیابی مجدد شناختی و انعطاف پذیری شناختی از پیش بینی کننده های رشد پس از سانحه نیابتی شناخته شدند (0/05

زمینه و هدف: پوسیدگی دندان شایع ترین بیماری مزمن دوران کودکی بوده و پیشگیری از آن، اهمیت ویژه ای دارد. همچنین آموزش زودهنگام و موفق به مادران در رابطه با سلامت دهان و پوسیدگی زودرس دندان کودکان می تواند تاثیر زیادی در بالا بردن آگاهی و عملکرد آنان داشته و رفتارهای سالم بهداشتی فرزندانشان را در آینده تثبیت کند. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش روش های پیشگیری از پوسیدگی زودرس دندان کودکان بر آگاهی، نگرش و عملکرد مادران باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی قبل و بعد بود. جامعه آماری شامل مادران باردار با سن بارداری 27-12 هفته مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر یزد در سال 1396 بود که از میان آنها 116 مادر باردار به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، انتخاب شدند. در ابتدای مطالعه فرم مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه های آگاهی، نگرش و عملکرد توسط آزمودنی ها تکمیل شد. سپس دو جلسه آموزشی یک ساعته در زمینه پیشگیری از پوسیدگی زودرس دندان کودکان برگزار شد. یک ماه پس از مداخله مجددا آزمودنی ها توسط همان پرسشنامه ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس، تی وابسته و تی مستقل انجام شد. یافته ها: میانگین نمره آگاهی مادران قبل از آموزش 0/99 (از 9 نمره)، نمره نگرش 20/71 (از 28 نمره) و نمره عملکرد 6/29 (از 24 نمره) بود که بعد از آموزش هر سه مورد به طور قابل توجهی افزایش یافت (0/05>p). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان گر تاثیر مثبت برنامه آموزشی بر افزایش آگاهی، نگرش و عملکرد کوتاه مدت مادران باردار در زمینه پیشگیری از پوسیدگی زودرس دندان کودکان بود. بنابراین پیشنهاد می گردد برنامه های منسجم آموزشی برای مادران باردار در رابطه با بهداشت دهان و دندان کودکان تدوین گردد.

زمینه و هدف: زنانی که تحت عمل سزارین قرار می گیرند به دلیل درد ناشی از جراحی در مراقبت از خود و نوزاد دچار مشکل می شوند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش روش های خودمراقبتی غیردارویی کنترل درد بر درد جراحی سزارین انجام شد. روش کار: این مطالعه نیمه تجربی روی 72 زن کاندید سزارین در بیمارستان شهدای شهر سرپل ذهاب انجام شد. نمونه ها به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار داده شدند. به گروه آزمون در هفته 37 بارداری، کتابچه آموزش روش های خودمراقبتی کنترل درد ارایه و محتوای آن طی یک جلسه 60-45 دقیقه ای به روش چهره به چهره نیز آموزش داده شد. گروه کنترل، روش های معمول بخش را دریافت کردند. شدت درد در 24 ساعت اول بعد از جراحی با استفاده از مقیاس دیداری درد (VAS) در هر دو گروه بررسی شد. سپس از گروه آزمون خواسته شد تا تمرینات خودمراقبتی را انجام دهند. روز نهم بعد از جراحی، مجددا شدت درد در هر دو گروه بررسی گردید. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تی زوجی، کای اسکویر و شاخص های آماری در نرم افزار SPSS-20 انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره شدت درد روز اول بعد از سزارین در گروه آزمون، 1/69± 5/19 و در گروه کنترل 1/20± 4/19 بود (0/005=p) و همچنین میانگین نمره شدت درد، 9 روز بعد از مداخله در گروه آزمون 0/97± 0/92 و در گروه کنترل 1/34± 2/59 مشاهده شد که بررسی ها نمایانگر تفاوت آماری معنی دار بین دو گروه بود (0/001

زمینه و هدف: زایمان طبیعی، تجربه ای دردناک است که برای کاهش درد و استرس حاصل از آن می توان از روش های غیردارویی بهره جست. این مطالعه با هدف مقایسه تاثیر روش ماساژ، کمپرس گرم و مراقبت معمول پرینه بر استرس درک شده و شدت درد زایمان در مادران نخست زا انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود. جامعه پژوهش را زنان باردار نخست زای شهرستان گنبد کاووس تشکیل دادند. تعداد 150 نمونه در این پژوهش شرکت کردند که به صورت تصادفی ساده در یکی از سه گروه ماساژ درمانی، کمپرس گرم پرینه و مراقبت معمول پرینه قرار داده شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استرس ادراک شده و درد مک گیل استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون های تی، کای دو و تحلیل واریانس با داده های تکراری با استفاده از نرم افزار SPSS-16 انجام شد. یافته ها: میانگین نمرات استرس درک شده در گروه های ماساژدرمانی 3/4± 23/78، کمپرس گرم 1/7± 23/66 و مراقبت معمول 2/04± 25/3 بود. از نظر آماری، بین نمرات استرس درک شده گروه های ماساژدرمانی (0/009=p) و کمپرس گرم (0/001= p) در زمان های مختلف، اختلاف معنی داری وجود داشت، ولی در گروه مراقبت معمول (0/162=p) این اختلاف معنادار نبود. در رابطه با شدت درد، میانگین نمرات 20 دقیقه بعد از مداخله در گروه ماساژ 29/5، گروه کمپرس گرم 5/45 و گروه مراقبت معمول، 7/15 (از نمره 10) بود. از نظر آماری، میانگین نمرات شدت درد قبل و بعد از مداخله در گروه های ماساژدرمانی (0/001= p) و کمپرس گرم (0/013= p) اختلاف معناداری داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، روش کمپرس گرم در کاهش استرس درک شده و روش ماساژدرمانی در تسکین درد نسبت به دو روش دیگر موثرتر بودند. بنابراین می توان از روش های مذکور بعنوان روشی مطمین و ایمن در کنترل درد و استرس مادران باردار استفاده نمود.

زمینه و هدف: داشتن باورها و اطلاعات نادرست درباره زایمان، موجب بروز علایم خلقی نظیر اضطراب و افسردگی در طول دوران بارداری می شود که اثرات جبران ناپذیری بر شاخص های رشدی بدو تولد مانند وزن نوزاد و یا زایمان زودرس خواهد داشت. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر کلاس های آمادگی زایمان فیزیولوژیک بر افسردگی، اضطراب و حمایت اجتماعی در ماه آخر بارداری بود. روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان باردار نخست زا با افسردگی متوسط در شهر قم به تعداد 186 نفر بودند که از بین آنها 50 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 25 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش به همراه همسر خود در کلاس های آمادگی زایمان فیزیولوژیک شرکت کردند. میزان اضطراب، افسردگی و حمایت اجتماعی هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه های افسردگی بک، اضطراب بارداری وندنبرگ و حمایت اجتماعی مری پروسیدانو طی دو دوره زمانی 20 هفتگی (پیش آزمون) و 36 هفتگی (پس آزمون) اندا زه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از میانگین، انحراف معیار، آزمون لوین و آزمون تی با نرم افزار SPSS-20 انجام شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که میزان افسردگی (22/819=t) و اضطراب (10/976=t) در گروه آزمایش پایین تر از گروه کنترل بود. همچنین میزان حمایت اجتماعی (13/223-=t) در گروه آزمایش به طور معنی داری بالاتر از گروه کنترل مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، آموزش های ارایه شده در کلاس های آمادگی زایمان فیزیولوژیک بر کاهش افسردگی و اضطراب و افزایش حمایت اجتماعی دوران بارداری موثر بودند. بنابراین می توان با استفاده از این کلاس ها به کاهش افسردگی و اضطراب مادران باردار کمک کرد و میزان دریافت حمایت اجتماعی را در آنان افزایش داد.

زمینه و هدف: موضوع اخلاق به عنوان عنصر اساسی در تمام حرفه های سلامتی و به خصوص در حرفه پرستاری مطرح می باشد. با توجه به اهمیت موضوع اخلاق در عملکرد پرستاری، مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان رعایت اصول اخلاق حرفه ای از دیدگاه پرستاران و عوامل مرتبط با آن در مراکز آموزشی درمانی شهر همدان، انجام گردید. روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی-تحلیلی بر روی 287 پرستار شاغل در مراکز آموزشی و درمانی شهر همدان در سال 1398 بود که به روش نمونه گیری طبقه ای-نسبتی انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه استاندارد عملکرد پرستاران در رعایت آیین اخلاق حرفه ای بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-16 و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: عملکرد 78/8 درصد پرستاران در مطالعه در سطح متوسط ارزیابی شد. در این مطالعه بالاترین میزان رعایت کدهای اخلاق حرفه ای توسط پرستاران در حیطه پرستار و ارایه خدمات (65/08± 6/1) و کمترین میزان رعایت کدهای اخلاق حرفه ای توسط پرستاران در حیطه پرستار و آموزش و پژوهش (20/97± 1/0) بود. در بررسی ارتباط مشخصات دموگرافیکی پرستاران با رعایت اصول اخلاق حرفه ای، به جز در بعد «بخش کاری» رابطه مثبت و معنی داری وجود نداشت (0/14=p). نتیجه گیری: با توجه به رعایت متوسط اصول اخلاقی توسط پرستاران به نظر می رسد ارتقاء وضعیت موجود و شناسایی علل بروز برخی کاستی ها در رعایت برخی از حیطه های کدهای اخلاق حرفه ای از جمله در حیطه آموزش و پژوهش می بایست مد نظر مسوولین ذیربط قرار گیرد.