مقدمه و هدف: عملکرد اجرایی به عنوان ظرفیت مغز انسان در نظر گرفته می شود و شامل ظرفیت سازماندهی، انعطاف پذیری شناختی، برنامه ریزی، حل مسیله و غیره است. مصرف طولانی مدت مواد افیونی (مخدرها) مانند هرویین و متادون با طیف وسیعی از نقص های شناختی همراه است. هدف پژوهش حاضر مقایسه عملکردهای اجرایی-شناختی و علایم هیجانی افراد تحت درمان نگهدارنده با متادون و افراد گروه شاهد بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع مقطعی است. نمونه پژوهش شامل دو گروه 40 نفره از افراد تحت درمان نگهدارنده با متادون و گروه شاهد بود که به شیوه هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون دسته بندی کارت ویسکانسین و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس 42 سوالی و آزمون برج لندن بود. تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 22و آزمون t مستقل انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که افراد تحت درمان با متادون نسبت به افراد گروه شاهد در متغیرهای انعطاف پذیری شناختی و برنامه ریزی به طور معناداری عملکرد کمتری داشتند (0/001