مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی قزوین
سال:1393 | دوره:18 | شماره:2 (پی در پی 73) |تعداد مقالات:15

زمینه: گیرنده عامل رشد فیبروبلاستی (FGFR2b) 2b در مسیر پیام رسانی سلولی و تنظیم فرایندهای مهم زیستی از جمله تمایز و تکثیر سلولی نقش اساسی دارد. تغییرات ژنتیکی نظیر جهش نقطه ای در ناحیه تیروزین کینازی FGFR2b با سرطان پستان، تخمدان و رحم در ارتباط است.هدف: مطالعه به منظور بیان و خالص سازی مقدار مناسبی از ناحیه کینازی FGFR2b انسانی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تجربی در سال 1392 در دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. پلاسمید pLEICS-01 که حاوی ژن ناحیه تیروزین کینازی پروتئین نوترکیب FGFR2b بود به باکتری مستعد اشرشیاکلی BL21 جهت بیان ژن مورد نظر انتقال داده شد. بیا ن پروتئین نوترکیب با استفاده از IPTG یک میلی مولار القا و با استفاده از الکتروفورز روی ژل پلی آکریل آمید در حضور (SDS-PAGE) SDS ارزیابی شد. پروتئین بیان شده با استفاده از کروماتوگرافی میل ترکیبی توسط ستون حاوی Ni2+-NTA خالص شد. فعال بودن نمونه پروتئین بعد از دیالیز توسط تعامل با ناحیه SH2 فسفولیپاز (PLC) C طبیعی و موتان توسط روش PAGE بررسی شد. داده ها با آزمون های آماری واریانس یک طرفه و توکی تحلیل شدند.یافته ها: بررسی SDS-PAGE قبل و بعد از القا شدن نشان داد که پروتئین بیان شده در دمای 20 درجه سانتی گراد محلول بود. همچنین بررسی SDS-PAGE تایید کرد که پروتئین خالص شده عاری از آلودگی بود و پروتئین های باکتریایی نداشت. نتایج PAGE فعال بودن پروتئین خالص شده را تایید کرد. نتیجه گیری: باتوجه به یافته ها، ناحیه کینازی گیرنده نوترکیب عامل رشد فیبروبلاستی 2b که یک پروتئین 38 کیلودالتونی است، تولید و خالص شد که به صورت محلول و فعال بود.

زمینه: فعالیت پمپ MexXY-OprM باعث مقاومت ذاتی به عوامل ضد میکروبی متعدد در سویه های سودوموناس ایروژنزا جدا شده از بیماران می شود. بررسی بیان ژن های کدکننده اجزای پمپ MexXY-OprM نظیر mexX با روش Real time PCR می تواند در انتخاب درمان مناسب آنتی بیوتیکی کمک کند.هدف: مطالعه به منظور مقایسه دو روش ژنوتیپی بیان ژن mexX و فنوتیپی حداقل تراکم بازدارندگی در سویه های بالینی سودوموناس ایروژنزا انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی در سال 1390 در دانشگاه کاتولیک لوین انجام شد. پس از استخراج RNA از 16 سویه بالینی و ساختن cDNA، سطح بیان ژن mexX با روش Real time PCR و کیت mexQ-TesT تعیین شد. طبق دستور کار کیت که مبتنی بر محاسبه آماری تی با حدود اطمینان %95 و P<0.05 است، سطح بیان 5 و بالاتر به عنوان بیش بیان در نظر گرفته شد.یافته ها: از 11 سویه بالینی با افزایش حداقل تراکم بازدارندگی برای آمینوگلیکوزیدها، تنها 7 سویه بیش بیان ژن mexX را نشان دادند. هیچ ارتباط مستقیمی میان مقدار بیان پمپ با مقدار افزایش حداقل تراکم بازدارندگی برای آنتی بیوتیک های مختلف مشاهده نشد.نتیجه گیری: با توجه به این که نتایج بیان ژن با داده های مقاومت آنتی بیوتیکی در همه موارد همخوانی نشان نداد ، استفاده همزمان از دو روش ژنوتیپی و فنوتیپی توصیه می شود.

زمینه: ناباروری مردان بیش از 50 درصد موارد ناباروری را به خود اختصاص داده است. مطالعه ها نشان داده اند که مکانیسم های زیادی در ناباروری مردان دخالت دارند که تاکنون درصد کمی از آن ها شناخته شده است.هدف: مطالعه به منظور ارزیابی آسیب شناختی بافت بیضه مردان با آزواسپرمیای غیرانسدادی مراجعه کننده به بخش نازایی بیمارستان شریعتی تهران انجام شد. روش کار: این مطالعه تجربی بر روی بافت بیضه 50 بیمار با آزواسپرمیای غیرانسدادی مراجعه کننده به بیمارستان شریعتی تهران در سال 1391 انجام شد که کاندید انجام روش های کمک باروری بودند. ابتدا بلوک های پارافینی از بافت بیضه بیوپسی شده تهیه و سپس برش های این بلوک ها با رنگ آمیزی هماتوکسلین- ائوزین بررسی شدند. یافته ها: %16 نمونه های مورد مطالعه به صورت اسپرماتوژنز کم، %48 به صورت توقف در بلوغ، %18 به صورت سلول های سرتولی تنها و %18 به صورت دژنره شدن توبول ها بودند. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، می توان در مطالعه های بعدی در جهت بررسی دلایل توقف تمایز سلول های جنسی در این بیماران و راه اندازی آزمایش های ژنتیکی تشخیصی مربوطه گام مهمی برداشت.

زمینه: استیل کولین فراوان ترین واسطه سیناپسی است که از سلول های عصبی حرکتی تحریکی انتریکی آزاد می شود. این واسطه سیناپسی با اتصال به گیرنده های موسکارینی متابوتروپیک موجود بر روی عضله های صاف روده باعث افزایش حرکت های روده می شود.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر قرارگیری دراز مدت در معرض میدان الکترومغناطیس با بسامد پایین بر فعالیت سیستم کولینرژیک در روده بزرگ جدا شده موش انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 20 سر موش صحرایی نر بالغ به دو گروه مساوی تقسیم شدند: گروه آزمایش در معرض میدان الکترومغناطیس با شدت 1000 میکروتسلا و بسامد 50 هرتز به مدت 140 روز در دستگاه سولنوئید روشن و گروه شاهد در شرایط مشابه گروه اول، دردستگاه سولنوئید خاموش قرار گرفتند. فعالیت های مکانیکی حلقه های جدا شده کولون که در حمام بافتی متصل به مبدل نیروی دستگاه Powerlab A to D قرارگرفتند و پاسخ تغییرات مکانیکی بافت به تجویز تجمعی داروی استیل کولین ثبت شد. داده ها با آزمون آماری تی تحلیل شدند.یافته ها: بین پاسخ مکانیکی بافت به دارو در گروه آزمایش (سولنوئید روشن) نسبت به گروه شاهد (سولنوئید خاموش) در بعضی دقایق افزایش معنی دار آماری مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، به نظر می رسد قرار گرفتن درازمدت در معرض میدان های الکترومغناطیس با بسامد پایین باعث افزایش حساسیت گیرنده های موسکارینی کولینرژیک می شود.

زمینه: در حال حاضر گونه های انتروباکتر با الگوی مقاومت دارویی چندگانه و حاوی اینتگرون کلاس یک به عنوان یکی از نگرانی های مهم پزشکان و متخصصین کنترل عفونت محسوب می شوند.هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین حضور اینتگرون کلاس یک و الگوهای مختلف مقاومت دارویی در گونه های انتروباکتر انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تحلیلی از خرداد 1390 تا شهریور 1391، الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی 137 نمونه بالینی انتروباکتر جدا شده از بیمارستان های قزوین و تهران سنجیده شد. تمام نمونه ها از نظر حضور اینتگرون کلاس یک با استفاده از آزمون PCR بررسی و داده ها با استفاده از آزمون های آماری مجذور کای و دقیق فیشر تحلیل شدند.یافته ها: 83 نمونه (%61) الگوی مقاومت دارویی چندگانه را نشان دادند که 52 نمونه (%63) اینتگرون کلاس یک داشتند. ارتباط معنی داری بین حضور اینتگرون کلاس یک و الگوی مقاومت دارویی چندگانه گزارش شد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، استفاده از تجهیزات مناسب جهت کنترل عفونت و راهکارهای مناسب درمانی ضروری است.

زمینه: بتاکاربالین های داخلی و خارجی و برخی از متابولیت های آن ها بر روی سیستم دوپامینرژیک اثر تحریکی دارند و ضمن افزایش سطح دوپامین، تکثیر دندریت ها و سیناپس ها در هیپوکامپ باعث بهبود یادگیری و حافظه می شوند.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثرات تزریق مزمن نوروهارمان (به عنوان یک بتاکاربالین) بر یادگیری و حافظه فضایی موش انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 48 موش صحرایی ماده 200 تا 250 گرمی به گروه های زیر تقسیم شدند: شاهد، الکل (حلال) و 4 گروه نورهارمان. گروه شاهد هیچ درمانی دریافت نکرد. گروه های الکل و نورهارمان به مدت 5 رو ز قبل از آزمون و 5 روز در طول آزمون الکل اتانول (0.2 میلی لیتر) و نورهارمان (1، 2، 3 و 4 میلی گرم برکیلوگرم) به صورت داخل صفاقی دریافت کردند و تمام موش ها به کمک ماز آبی تحت آزمون یادگیری و حافظه فضایی قرار گرفتند. داده ها با آزمون های آماری تی مستقل، آنوای یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD تحلیل شدند.یافته ها: نورهارم ا ن به صورت وابسته به دوز یادگیری فضایی را در موش ها بهبود بخشید. اختلاف گروه نورهارمان 4 میلی گرم برکیلوگرم با گروه شاهد در روز دوم معنی دار بود. همچنین نورهارمان باعث بهبود حافظه فضایی شد، دوزهای کم آن حافظه را بیش از دوزهای بالا، بهبود بخشید. اختلاف گروه های نورهارمان (2 میلی گرم برکیلوگرم) و (4 میلی گرم برکیلوگرم) معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، نوروهارمان به عنوان یک ماده درون زای فعال، ممکن است در تعدیل یادگیری و حافظه نقش مهمی داشته باشد.

زمینه: هیپوتالاموس جانبی که تولیدکننده اورکسین است، نقش مهمی در هموستاز انرژی دارد. سیستم اوپیوئیدرژیک درون زاد هیپوتالاموس در تنظیم رفتار تغذیه ای شرکت می کند و بین این دو تداخل های متعددی وجود دارد.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر تداخل سیستم اوپیوئیدرژیک درون زاد با اورکسین بر تغذیه در موش های صحرایی انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 40 سر موش صحرایی نر به 5 گروه مساوی تقسیم شدند: شاهد، حلال (تزریق 5 میکرولیتر سالین)، اورکسین 30) A میکروگرم/موش)، نالوکسان (30 میکروگرم/ موش) و اورکسین A به همراه نالوکسان. کانول راهنما با روش استرئوتاکسی در بطن جانبی همه موش ها تعبیه شد. پس از تزریق داروها یا حلال در داخل بطن جانبی، هر حیوان به طور جداگانه به درون جعبه متابولیک منتقل و میزان مصرف غذا، مدت تاخیر در شروع تغذیه، تعداد مراجعه به ظرف غذا تا 4 ساعت پس از تزریق ثبت و محاسبه شد. داده ها با آزمون های آماری واریانس یک طرفه و توکی تحلیل شدند.یافته ها: تجویز اورکسین A میزان مصرف غذا را در موش ها افزایش داد. تزریق نالوکسان 5 دقیقه قبل از تجویز اورکسین A باعث کاهش مصرف غذا در مقایسه با گروه اورکسین A شد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، احتمالا سیستم اوپیوئیدی نقش واسطه ای را در بروز اثر تغذیه ای اورکسین ایفا می کند.

زمینه:زندانیان به عنوان یک گروه آسیب دیده و مستعد آسیب های بیش تر، به مداخله های روانی- اجتماعی به منظور بازیابی سلامت اجتماعی و رفتاری نیاز دارند. پژوهش های انجام شده در این زمینه موثر بودن این گونه مداخله ها را نشان داده اند.هدف: مطالعه به منظور تعیین اثر درمان شناختی- رفتاری بر میزان نشانه های آسیب شناسی روانی و رفتارهای پر خطر در زندانیان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مداخله ای در سال 1391 بر روی 200 نفر از زندانیان زندان مرکزی قزوین (بدون اختلال های شدید روان پزشکی و اختلال سوء مصرف و وابستگی به مواد) انجام شد که به صورت تصادفی انتخاب شدند. پرسش نامه های نشانه های بیماری تجدید نظر شده، SCL-90 با ضریب روایی 0.93 و پایایی 0.85 و پرسش نامه سلامت عمومی GHQ با ضرایب پایایی و روایی 0.85 و 0.92 شدند. گروه مداخله به مدت 6 ماه تحت درمان شناختی- رفتاری بود و مجددا پرسش نامه های مذکور برای هر دو گروه تکمیل شد. یافته ها: بین دو گروه مداخله و شاهد در تمامی ابعاد آسیب شناسی روانی تفاوت معنی دار آماری وجود داشت و در بعد افسردگی تفاوت معنی دار در سطح 0.02 بود. در متغیر رفتار پر خطر بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: بسیاری از افرادی که تحت درمان شناختی- رفتاری بودند، پس از پایان روان درمانی به نشانه های خود توجه بیش تری کرده و آن ها را بیش تر از قبل برآورد کردند و نشانه های آسیب شناسی در آن ها بیش تر شد. به طور کلی اجرای روان درمانی توانست میزان سلامت عمومی زندانیان را بالاتر ببرد.  

زمینه: اعتیاد به دلیل دارا بودن ماهیت پیشرونده در همه ابعاد زندگی، سلامتی افراد را به خطر می اندازد و آثار سوء آن به وضوح بر سلامت روانی، جسمانی، اجتماعی، هیجانی، معنوی و شناختی فرد قابل مشاهده است. هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین کارکرد خانواده و عوامل شخصیتی با سلامت روان در افراد وابسته به مواد انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه همبستگی در سال 1391 بر روی 94 مرد معتاد از کمپ ها و مراکز ترک اعتیاد شهرستان اردبیل انجام شد که بر اساس روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با پرسش نامه پنج عاملی شخصیت نئو (NEO)، سلامت روان (GHQ) و کارکرد خانواده (FDA) جمع آوری و با روش تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.یافته ها: بین پنج عامل شخصیت با اکثر مولفه های کارکرد خانواده و بین ابعاد سلامت روان با ابعاد کارکرد خانواده ارتباط معنی داری وجود داشت. بر اساس تحلیل رگرسیون گام به گام، عامل توافق جویی و روان رنجورخویی قادر به پیش بینی کارکرد خانواده در افراد وابسته به مواد بودند؛ به طوری که روان رنجورخویی بالا با کارکرد خانواده پایین و توافق جویی بالا با کارکرد خانواده بهتر مرتبط بودند و این دو متغیر حدود %14 تغییرات مربوط به کارکرد خانواده را تبیین می کردند. همچنین کارکرد خانواده کل و مولفه ارتباط قادر به پیش بینی سلامت روان در افراد وابسته به مواد بودند؛ این دو متغیر حدود %22 تغییرات مربوط به متغیر سلامت روان را تبیین می کردند.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، اعضای گروه درمانی می توانند با شناسایی خصوصیت های رایج، صفت های شخصیتی، سیستم های حمایتی و ارتقای بهداشت روان و کیفیت زندگی معتادین، امر پیشگیری، درمان و بازتوانی را تسهیل کنند.

زمینه: نوجوانی یکی از دوره های مهم زندگی است که بر بقیه سال های عمر تاثیر قطعی دارد. با برنامه های آموزشی مناسب می توان از بسیاری از مشکلات ناشی از این دوره پیشگیری کرد.هدف: مطالعه به منظور تبیین نیازهای آموزشی بهداشت باروری دانش آموزان دختر از دیدگاه معلمان انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه تحلیل محتوایی کیفی در سال 1391 بر روی 12 نفر از معلمان دبیرستان های دخترانه قزوین انجام شد. اطلاعات به روش بحث گروهی، بر اساس پرسش های نیمه ساختارمند جمع آوری شد. عناوین اصلی از آن استخراج و کدگذاری شد. هر عنوان به صورت یک مفهوم اصلی و هر مفهوم دارای چند زیر مجموعه بود.یافته ها: مشکلات جسمی شامل درد قاعدگی، ترشحات تناسلی، اختلال رشد، کم تحرکی، تغذیه ای، کم خونی، کم اشتهایی، بهداشت دهان و دندان، مشکلات روانی شامل تنش، لج بازی، افراط گرایی، افسردگی، مشکل تحصیلی و مشکلات اجتماعی شامل تعامل نامناسب با افراد خانواده و معلمان، دوستان ناباب و دوستان اینترنتی بود. اطلاعات مورد نیاز شامل بهداشت قاعدگی، بیماری های مقاربتی و مسایل جنسی و مهارت زندگی شامل ارتباطی و تحصیلی بودند. منابع اطلاعات شامل مراکز بهداشتی و درمانی، دوره های آموزشی حین خدمت و رسانه ها بودند. با وجود مخالفت همه معلمان با اولین تماس جنسی قبل از ازدواج، اعتقاد بر این بود که جامعه نباید نسبت به این مساله بی توجه باشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، می بایست به نقش معلمان در آموزش بهداشت باروری دختران توجه شود.