نیازهای در حال تحول جامعه که نظام سلامت می بایست پاسخ گوی آنها باشد، اصلاح و تحول این نظام را در همه کشورهای جهان گریز ناپذیر می سازد. بر پایه تجربه های به دست آمده از اصلاح نظام سلامت در کشورهای مختلف، امروز تعیین نیروهای سبب ساز اصلاحات و هدف ها و اصول عمده آن میسر شده است.در ایران فعالیت های اصلاح نظام سلامت از سال 1380، زمانی که حدود دو دهه از سابقه پرداختن به آن در دیگر کشورهای جهان می گذشت، آغاز شد. افزایش کارایی و اثر بخشی خدمات سلامت، برقراری عدالت، تامین مالی پایدار و بهبود مدیریت از هدف های اعلام شده برای اصلاح نظام سلامت در ایران بوده است. با وجود انجام سلسله ای از تحقیق های اثر گذار، توفیق در یافتن پاسخ برخی از پرسش های اساسی و حساس در نظام سلامت و کمک به پدید آمدن زبانی مشترک در میان افراد و سازمان های مرتبط با سلامت، اصلاح نظام سلامت در جمهوری اسلامی ایران فرصت آن را نیافت که اندیشه های حاصل از پژوهش ها را به اجرا گذارد و به همه هدف های خود دست یابد. از جمله علت های عمده، ضعف یا فقدان حمایت سیاسی از جریان اصلاحات بود. در این مقاله پیشنهاد شده است دولت و مجلس تعهد خود در برابر چنین حرکت مهم را به صراحت اعلام دارند و تسهیلات قانونی، اجرایی و منابع کافی برای آزمودن الگوهای نوین طراحی شده را فراهم آورند.