مقدمه: مطالعات بسیاری ثابت کرده اند که ویتامین D در رشد و تکثیر سلول های روده بزرگ نقش به سزایی دارد و پلی مورفیسم گیرنده این ویتامین با سرطان روده بزرگ رابطه معناداری دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان شیوع پلی مورفیسم گیرنده ویتامین (rs 2238136) D در جامعه ایران و بررسی نقش این پلی مورفیسم در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ در بیماران بزرگسال بود.
روش: مطالعه انجام شده از نوع مورد - شاهدی بود. با استفاده از روشPCR-RFLP ، به صورت تصادفی 112 نفر بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ و 112 نفر گروه شاهد (هماهنگ از نظر سن و جنس با بیماران)، مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل آماری با استفاده از آزمون X2 و نرم افزار SPSS انجام شد.
یافته ها: ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم گیرنده ویتامین (rs 2238136) D و افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ یافت نشد. نتایج آماری برای AG در مقابل GG به صورت، OR=0.59 ،CI=0.33-1.03 و برای AA در مقابلGG ، به صورتOR=0.8 ،CI=0.29-2.17 به دست آمد. شیوع آلل جهش یافته در دو گروه بیمار و شاهد، مشابه بود (1.13-CI=0.49 و .(OR=0.74
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان می دهد که واریانت گیرنده ویتامینrs 2238136 D ، فاکتور مهمی برای ابتلا به سرطان روده بزرگ نیست. با توجه به نتایج به دست آمده سن، وضعیت استعمال دخانیات و جنسیت فاکتور مستعدکننده ای برای افزایش خطر ابتلا به بیماری مذکور محسوب نمی شوند.